L.F. Rosen (ja uitgegeven door Van Oorschot)
L.F. Rosen (ja uitgegeven door Van Oorschot)
Leestafel heeft toestemming (gedogen) van uitgeverij Van Oorschot om oorspronkelijk door hen uitgegeven gedichten te plaatsen.
(Maar geen complete bundels)
Dit betekent dat er geen gedichten van L.F. Rosen geplaatst kunnen worden die bij een andere uitgeverij zijn uitgegeven.
Dettie
(Maar geen complete bundels)
Dit betekent dat er geen gedichten van L.F. Rosen geplaatst kunnen worden die bij een andere uitgeverij zijn uitgegeven.
Dettie
Geplaatst: 10 sep 2005 08:32 am
Een mooi gedicht gevonden van een dichter die ik helemaal niet ken.
Is al een tijdje gemarkeerd in de bundel 'De 100 beste gedichten van 2004'.
Smartelijke dans in winkelstraat
In de verte verscheen
de ivoren waaier van je hand.
Een grote, nietsontziende
hond liep voor je uit. Je kwam
met twee tassen aan elke hand
uit de grijzewinterjassenman-
telpakkenmuur, je voet verstuikend
op een trottoirband in de sneeuw.
Huiverend ving ik je op.
Waarna onze laatste dans
begon. Een stramme dans
in een geeuwerige eeuw -
met zware tassen en
een dwarse hond in ons
midden - in een poging
om ook dit weer te vergeten:
jij de pijn, ik de schreeuw.
L.F. Rosen
uit: Doorwaadbare plaatsen.
G.A. van Oorschot 2004
Tiba.
Een mooi gedicht gevonden van een dichter die ik helemaal niet ken.
Is al een tijdje gemarkeerd in de bundel 'De 100 beste gedichten van 2004'.
Smartelijke dans in winkelstraat
In de verte verscheen
de ivoren waaier van je hand.
Een grote, nietsontziende
hond liep voor je uit. Je kwam
met twee tassen aan elke hand
uit de grijzewinterjassenman-
telpakkenmuur, je voet verstuikend
op een trottoirband in de sneeuw.
Huiverend ving ik je op.
Waarna onze laatste dans
begon. Een stramme dans
in een geeuwerige eeuw -
met zware tassen en
een dwarse hond in ons
midden - in een poging
om ook dit weer te vergeten:
jij de pijn, ik de schreeuw.
L.F. Rosen
uit: Doorwaadbare plaatsen.
G.A. van Oorschot 2004
Tiba.
Geplaatst: 17 sep 2005 11:07 pm
Vriendschap, een fragment
Vriendschap herinner ik
mij als een reis van
de tastzin naar de reukzin,
van nerveuze vingertoppen
naar een haast feilloze neus.
Denkend aan vriendschap denk ik
dan ook vooral aan een les
in zintuigelijke waarneming.
Ook schiet mij nu de oude belofte
door het hoofd dat vriendschap
altijd het licht zou laten branden,
en voel ik weer de stevige
stappers aan mijn voeten
want zo'n reis onderneemt
men niet op balletschoenen.
Van vriendschap, die een wolk
van warm vlees zou zijn,
resten nu nog steeds de botkruimels
in een zeemleren buideltje
op mijn borst, een amulet
die mij beschermt
op de welhaast eindeloze reis.
L.F. Rosen, Tirade 393, 2002
Tiba.
Aantekening voor mezelf Tirade wordt uitgegeven door Van Oorschot, waar we toestemming (gedogen) van hebben.
Dettie
Vriendschap, een fragment
Vriendschap herinner ik
mij als een reis van
de tastzin naar de reukzin,
van nerveuze vingertoppen
naar een haast feilloze neus.
Denkend aan vriendschap denk ik
dan ook vooral aan een les
in zintuigelijke waarneming.
Ook schiet mij nu de oude belofte
door het hoofd dat vriendschap
altijd het licht zou laten branden,
en voel ik weer de stevige
stappers aan mijn voeten
want zo'n reis onderneemt
men niet op balletschoenen.
Van vriendschap, die een wolk
van warm vlees zou zijn,
resten nu nog steeds de botkruimels
in een zeemleren buideltje
op mijn borst, een amulet
die mij beschermt
op de welhaast eindeloze reis.
L.F. Rosen, Tirade 393, 2002
Tiba.
Aantekening voor mezelf Tirade wordt uitgegeven door Van Oorschot, waar we toestemming (gedogen) van hebben.
Dettie
Geplaatst: 18 sep 2005 07:33 pm
Het valt me op dat in de meer recentere bloemlezingen die ik lees een hond en /of een ontmoeting op straat vaker een rol speelt.
Kan toeval zijn natuurlijk.
Ik vraag me dan af: is dit een trend? Een idee van één iemand, en de anderen doen er (bewust of onbewust) ook iets mee?
Heeft het iets te maken met de tijd(sgeest)?
Doordat ik meestal in bloemlezingen lees, ontmoet ik zo vaak van die thema's, bv. gedurende een periode (de jaren vijftig?) het thema 'steen'.
Een steen midden op de straat, een steen die men ergens neerlegt, een steen die men tegenkomt...
Ervoor: gedichten over een kind dat steentjes gooit in het water. Over de kringen in dat water...
Andere onderwerpen: de bleekweide (opvouwen van lakens), over gras en mieren enz...
Dit intrigeert me enorm. Ik denk altijd daar is iets mee te doen. Ik vraag me ook af of daar al onderzoek naar gedaan is.
Ter verduidelijking: ik heb het hier niet over de Grote Dichterlijke Thema's als Liefde, Dood, Gemis, Natuur, Leven, Lijden enz.. eerder over heel beperkte minithemaatjes.
Nou ja, ze intrigeren me....
Groetjes. Tiba.
Het valt me op dat in de meer recentere bloemlezingen die ik lees een hond en /of een ontmoeting op straat vaker een rol speelt.
Kan toeval zijn natuurlijk.
Ik vraag me dan af: is dit een trend? Een idee van één iemand, en de anderen doen er (bewust of onbewust) ook iets mee?
Heeft het iets te maken met de tijd(sgeest)?
Doordat ik meestal in bloemlezingen lees, ontmoet ik zo vaak van die thema's, bv. gedurende een periode (de jaren vijftig?) het thema 'steen'.
Een steen midden op de straat, een steen die men ergens neerlegt, een steen die men tegenkomt...
Ervoor: gedichten over een kind dat steentjes gooit in het water. Over de kringen in dat water...
Andere onderwerpen: de bleekweide (opvouwen van lakens), over gras en mieren enz...
Dit intrigeert me enorm. Ik denk altijd daar is iets mee te doen. Ik vraag me ook af of daar al onderzoek naar gedaan is.
Ter verduidelijking: ik heb het hier niet over de Grote Dichterlijke Thema's als Liefde, Dood, Gemis, Natuur, Leven, Lijden enz.. eerder over heel beperkte minithemaatjes.
Nou ja, ze intrigeren me....
Groetjes. Tiba.
Geplaatst: 10 feb 2006 03:59 pm
De badgasten
Het lijkt niet op te houden zoals de huid niet
ophoudt voor de vlieg, de verliefde hand. Zo'n dag
is het leven. Waarin de badgasten ruisend
verdwijnen in hun kuil. Het water lacht
erom. Komt eraan. Teen voor teen, als waren wij
de zee. Speelgoed, bagage, heel de 'zeeroverschat',
bieden wij hem aan als onze eigen schuimrand. En plots
staan wij oog in oog met hem. Wordt daar een hand
geschud? De kuilen zoemen. Iets feestelijks heeft dat.
Te weinig weten wij om te weten
waarheen het leven wil. Soms lijkt het
wild om zich heen te slaan. Vaker denken
wij dat het ons als water staat te wenken. Stil
en met een glimlach. Dat het ons geen haar zal krenken.
L.F. Rosen
uit: Brandhaarden, Van Oorschot 2000
Tiba.
is wel een originele vergelijking: de huid is één eindeloos terrein voor de vlieg.
Het einde is prachtig:
Mooi met die binnenrijmen!
Groetjes. Tiba.
De badgasten
Het lijkt niet op te houden zoals de huid niet
ophoudt voor de vlieg, de verliefde hand. Zo'n dag
is het leven. Waarin de badgasten ruisend
verdwijnen in hun kuil. Het water lacht
erom. Komt eraan. Teen voor teen, als waren wij
de zee. Speelgoed, bagage, heel de 'zeeroverschat',
bieden wij hem aan als onze eigen schuimrand. En plots
staan wij oog in oog met hem. Wordt daar een hand
geschud? De kuilen zoemen. Iets feestelijks heeft dat.
Te weinig weten wij om te weten
waarheen het leven wil. Soms lijkt het
wild om zich heen te slaan. Vaker denken
wij dat het ons als water staat te wenken. Stil
en met een glimlach. Dat het ons geen haar zal krenken.
L.F. Rosen
uit: Brandhaarden, Van Oorschot 2000
Tiba.
zoals de huid niet
ophoudt voor de vlieg
is wel een originele vergelijking: de huid is één eindeloos terrein voor de vlieg.
Het einde is prachtig:
Vaker denken
wij dat het ons als water staat te wenken. Stil
en met een glimlach. Dat het ons geen haar zal krenken.
Mooi met die binnenrijmen!
Groetjes. Tiba.
Geplaatst: 10 feb 2006 04:07 pm
P.S.
Een bespreking van de bundel "Brandhaarden" bij Meander:
http://meander.italics.net/recensies/recensie.php?id=71
Groetjes. Tiba.
P.S.
Een bespreking van de bundel "Brandhaarden" bij Meander:
http://meander.italics.net/recensies/recensie.php?id=71
Groetjes. Tiba.
Geplaatst: 10 feb 2006 04:15 pm
Mooi! Zo dromerig-spontaan ik ben er weg van! En het allerleukste: het is nét niet te moeilijk, ik voel me vaak zo dom bij andere dichters...
Wolvin
_________________
Als al de woorden in mijn hoofd eruit zouden kunnen, dan zou ik aan tien levens nog niet genoeg hebben...
Mooi! Zo dromerig-spontaan ik ben er weg van! En het allerleukste: het is nét niet te moeilijk, ik voel me vaak zo dom bij andere dichters...
Wolvin
_________________
Als al de woorden in mijn hoofd eruit zouden kunnen, dan zou ik aan tien levens nog niet genoeg hebben...
Geplaatst: 10 feb 2006 04:59 pm
neeee je moet je nooit dom voelen!
Ik wist helemaal niets van poëzie en door Tiba heb ik poëzie leren lezen en door steeds dingen te vragen begon ik het steeds beter te begrijpen.
Nu leg ik zelfs af en toe gedichten uit!
Gewoon vragen hoor als je iets niet begrijpt, dat is juist leuk, dat is precies de bedoeling van Leestafel, het heet niet voor niets Leestafel.INFO (van informatie)
Groetjes
Dettie
neeee je moet je nooit dom voelen!
Ik wist helemaal niets van poëzie en door Tiba heb ik poëzie leren lezen en door steeds dingen te vragen begon ik het steeds beter te begrijpen.
Nu leg ik zelfs af en toe gedichten uit!
Gewoon vragen hoor als je iets niet begrijpt, dat is juist leuk, dat is precies de bedoeling van Leestafel, het heet niet voor niets Leestafel.INFO (van informatie)
Groetjes
Dettie
Geplaatst: 10 feb 2006 11:50 pm
In een interview met het Friesch Dagblad, bij Meander geciteerd zegt Rosen:
Vind ik dus wonderwel geslaagd in de hierboven reeds vermelde vergelijking:
"zoals de huid niet ophoudt voor de vlieg".
Groetjes Tiba.
In een interview met het Friesch Dagblad, bij Meander geciteerd zegt Rosen:
Het eerste gebod voor een dichter is natuurlijk om clichés te vermijden. Je moet als dichter altijd een beeldenarsenaal creëren dat afwijkt van het gangbare
Vind ik dus wonderwel geslaagd in de hierboven reeds vermelde vergelijking:
"zoals de huid niet ophoudt voor de vlieg".
Groetjes Tiba.
Geplaatst: 17 feb 2006 11:55 am
Ja ok maar als je het gaat ontleden dan is het zo jammer, het magische gaat ervan af vind k... Maar langs de andere kant wil ik ook écht weten waarover het gaat, het is een soort strijd tussen nieuwsgierigheid en magie, gek he ^^. Maar ik lees niet zo vaak gedichten, kvind de meeste gezocht of gekunseld, of gewoon njah... maar dit wel!
Wolvin
_________________
Als al de woorden in mijn hoofd eruit zouden kunnen, dan zou ik aan tien levens nog niet genoeg hebben...
Ja ok maar als je het gaat ontleden dan is het zo jammer, het magische gaat ervan af vind k... Maar langs de andere kant wil ik ook écht weten waarover het gaat, het is een soort strijd tussen nieuwsgierigheid en magie, gek he ^^. Maar ik lees niet zo vaak gedichten, kvind de meeste gezocht of gekunseld, of gewoon njah... maar dit wel!
Wolvin
_________________
Als al de woorden in mijn hoofd eruit zouden kunnen, dan zou ik aan tien levens nog niet genoeg hebben...
Geplaatst: 17 feb 2006 01:09 pm
Of.... je krijgt er iets extra bij. Door het bespreken van de gedichten hier, begon voor mij poëzie veel meer te leven. Omdat ik veel meer begreep wat er bedoeld werd kreeg ik er juist plezier in. Bleek een gedicht heel anders dan ik eerst gedacht had maar daardoor misschien nog wel mooier.
Dettie
Ja ok maar als je het gaat ontleden dan is het zo jammer, het magische gaat ervan af vind k...
Of.... je krijgt er iets extra bij. Door het bespreken van de gedichten hier, begon voor mij poëzie veel meer te leven. Omdat ik veel meer begreep wat er bedoeld werd kreeg ik er juist plezier in. Bleek een gedicht heel anders dan ik eerst gedacht had maar daardoor misschien nog wel mooier.
Dettie
Geplaatst: 18 feb 2006 09:38 am
Ja hier valt het wel goed mee geloof ik, maar als we Latijnse poëzie zien gaan we zodanig veel ontleden en bespreken dat ik er helemaal niets meer aan vind... Het is wel leuk om mensen te vinden waar je samen mee over gedichten enzo kan praten, normaal moet ik het in mn eentje uitzoeken ^^. Maar je snapt wss wel als je elk woordje zou gaan ontleden zoals in de les dat het al zn charme verliest... Daarom dat ik wat voorzichtig geworden ben met uitleg over gedichten.
Wolvin
_________________
Als al de woorden in mijn hoofd eruit zouden kunnen, dan zou ik aan tien levens nog niet genoeg hebben...
Dettie schreef:
Ja ok maar als je het gaat ontleden dan is het zo jammer, het magische gaat ervan af vind k...
Of.... je krijgt er iets extra bij. Door het bespreken van de gedichten hier, begon voor mij poëzie veel meer te leven. Omdat ik veel meer begreep wat er bedoeld werd kreeg ik er juist plezier in. Bleek een gedicht heel anders dan ik eerst gedacht had maar daardoor misschien nog wel mooier.
Dettie
Ja hier valt het wel goed mee geloof ik, maar als we Latijnse poëzie zien gaan we zodanig veel ontleden en bespreken dat ik er helemaal niets meer aan vind... Het is wel leuk om mensen te vinden waar je samen mee over gedichten enzo kan praten, normaal moet ik het in mn eentje uitzoeken ^^. Maar je snapt wss wel als je elk woordje zou gaan ontleden zoals in de les dat het al zn charme verliest... Daarom dat ik wat voorzichtig geworden ben met uitleg over gedichten.
Wolvin
_________________
Als al de woorden in mijn hoofd eruit zouden kunnen, dan zou ik aan tien levens nog niet genoeg hebben...
Geplaatst: 18 feb 2006 10:05 am
Ja op school vond ik poëzie vreselijk. Er mocht ook niet over gediscussieerd worden. Het was zoals de leraar zei en niet anders. Heel saai en heel star dus. En inderdaad dat ontleden was niet echt prettig.
Maar echt ontleden doen we hier niet, hier praten we over wat de dichter bedoelt kan hebben en dat is wel leuk. Soms heb ik iets heel anders gezien en dan zegt iemand, nee volgens mij bedoelt hij dát en dan ineens snap ik het hele gedicht. Vind ik echt te gek om dat zo samen te bekijken.
Groetjes
Dettie
Maar je snapt wss wel als je elk woordje zou gaan ontleden zoals in de les dat het al zn charme verliest...
Ja op school vond ik poëzie vreselijk. Er mocht ook niet over gediscussieerd worden. Het was zoals de leraar zei en niet anders. Heel saai en heel star dus. En inderdaad dat ontleden was niet echt prettig.
Maar echt ontleden doen we hier niet, hier praten we over wat de dichter bedoelt kan hebben en dat is wel leuk. Soms heb ik iets heel anders gezien en dan zegt iemand, nee volgens mij bedoelt hij dát en dan ineens snap ik het hele gedicht. Vind ik echt te gek om dat zo samen te bekijken.
Groetjes
Dettie
Geplaatst: 20 feb 2006 06:56 am
Wat ik vreselijk vind is als ze mn eigen gedicht totaal verkeerd gaan interpreteren, volgens mij is het nog altijd het handigst om t gewoon aan de dichter zelf te vragen, maar natuurlijk fantaseren en nadenken erover is wel boeiend ^^. Maar deze gedichten vind ik behoorlijk duidelijk op zich...
Wolvin
_________________
Als al de woorden in mijn hoofd eruit zouden kunnen, dan zou ik aan tien levens nog niet genoeg hebben...
Wat ik vreselijk vind is als ze mn eigen gedicht totaal verkeerd gaan interpreteren, volgens mij is het nog altijd het handigst om t gewoon aan de dichter zelf te vragen, maar natuurlijk fantaseren en nadenken erover is wel boeiend ^^. Maar deze gedichten vind ik behoorlijk duidelijk op zich...
Wolvin
_________________
Als al de woorden in mijn hoofd eruit zouden kunnen, dan zou ik aan tien levens nog niet genoeg hebben...
Terug naar “Gedichten O-P-Q/R”
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 0 gasten