Elly de Waard (ja)
Elly de Waard (ja)
Poezie-Leestafel heeft toestemming van Elly de Waard om haar gedichten te plaatsen.
Er mogen dus meer gedichten geplaatst worden maar geen hele bundels.
Dettie
Er mogen dus meer gedichten geplaatst worden maar geen hele bundels.
Dettie
Geplaatst: 13 apr 2005 07:59 pm
De zomerstoelen waarin wij nog kortgeleden zaten
staan zo geschikt alsof ze bij het opstaan
weggeschoven door ons zijn verlaten.
Het riet kraakte, niet meer van ons, maar van
de najaarsregens en de zittingen vergaarden
om zich toe te dekken blad dat
daar zelf in een vluchtpoging belandde.
Weerloze hoek is het, die geen beschutting
aan zichzelf kan bieden en,
niet voor de overwintering gemaakt,
ook geen verlichting geven zal aan anderen,
noch aan degene die hen plaatste.
O pijnlijk is het, onverdraaglijk,
het weinig zichtbare verschil dat soms bestaat
tussen de dierbaarste momenten en de desolaatste.
Elly de Waard
uit: Poëziekrant 5, jaargang 24, september-oktober 2000
Tiba.
De zomerstoelen waarin wij nog kortgeleden zaten
staan zo geschikt alsof ze bij het opstaan
weggeschoven door ons zijn verlaten.
Het riet kraakte, niet meer van ons, maar van
de najaarsregens en de zittingen vergaarden
om zich toe te dekken blad dat
daar zelf in een vluchtpoging belandde.
Weerloze hoek is het, die geen beschutting
aan zichzelf kan bieden en,
niet voor de overwintering gemaakt,
ook geen verlichting geven zal aan anderen,
noch aan degene die hen plaatste.
O pijnlijk is het, onverdraaglijk,
het weinig zichtbare verschil dat soms bestaat
tussen de dierbaarste momenten en de desolaatste.
Elly de Waard
uit: Poëziekrant 5, jaargang 24, september-oktober 2000
Tiba.
Geplaatst: 20 apr 2005 11:13 am
Het missen van de levenden...
Het missen van de levenden
is misschien vreselijker toch
dan van de doden, want onzeker.
De kwelling dat zij afgesneden
van ons bestaan, voedt nog hoop
die zich niet doden laat zolang zij leven.
Elly de Waard,
uit "Afstand",
de Harmonie
Wil
Het missen van de levenden...
Het missen van de levenden
is misschien vreselijker toch
dan van de doden, want onzeker.
De kwelling dat zij afgesneden
van ons bestaan, voedt nog hoop
die zich niet doden laat zolang zij leven.
Elly de Waard,
uit "Afstand",
de Harmonie
Wil
Geplaatst: 21 apr 2005 03:45 pm
Thee en een omstrengeling
het water kabbelt
in een kring over de muur
een duizeling
bevangenheid
van het middaguur. En teder
door de blouse schijnen
de dunne lijnen, die van de rug
naar voren gaan, de teugels
die de borsten leiden.
Van zo nabije ogen
had ik niet terug
Elly de Waard
Eenzang 1992
uit: Poëziekrant, jaargang 24 nr. 5, september-oktober 2000
Tiba.
Thee en een omstrengeling
het water kabbelt
in een kring over de muur
een duizeling
bevangenheid
van het middaguur. En teder
door de blouse schijnen
de dunne lijnen, die van de rug
naar voren gaan, de teugels
die de borsten leiden.
Van zo nabije ogen
had ik niet terug
Elly de Waard
Eenzang 1992
uit: Poëziekrant, jaargang 24 nr. 5, september-oktober 2000
Tiba.
Geplaatst: 08 sep 2005 08:46 am
Het is vandaag de geboortedag van Elly de Waard, een gelegenheid om nog iets van haar te plaatsen:
O zeg het, zeg iets liefs, laat er
Een woord, speciaal voor mij bedacht,
Die mond verlaten, dat vergoedt
Het missen van de kus die spreken
Overbodig maakt - waarzonder ik het
Stellen moet.
Uit: Furie,
Amsterdam: De Harmonie 1981
Tiba.
Hier staat nog meer informatie over Elly de Waard
http://www.deharmonie.nl/auteur/auteurdetail.asp?id=47
--
Het is vandaag de geboortedag van Elly de Waard, een gelegenheid om nog iets van haar te plaatsen:
O zeg het, zeg iets liefs, laat er
Een woord, speciaal voor mij bedacht,
Die mond verlaten, dat vergoedt
Het missen van de kus die spreken
Overbodig maakt - waarzonder ik het
Stellen moet.
Uit: Furie,
Amsterdam: De Harmonie 1981
Tiba.
Hier staat nog meer informatie over Elly de Waard
http://www.deharmonie.nl/auteur/auteurdetail.asp?id=47
--
Geplaatst: 04 feb 2006 06:10 pm
Je mond vind ik het mooiste deel
Van je fysiek en als je lacht
Blinken je tanden geheimzinnig diep -
Rusteloze aantrekkingskracht!
Ivoren hart in het gewelfde zachte
Van je lippen.
O zeg het, zeg iets liefs, laat er
Een woord, speciaal voor mij bedacht,
Die mond verlaten, dat vergoedt
Het missen van de kus die spreken
Overbodig maakt - waarzonder ik het
Stellen moet.
Elly de Waard
uit de bundel "Furie", 1981
Uitg. de Harmonie, Amsterdam
Op speciaal verzoek van sofippe het gedicht in z'n geheel bij de auteur geplaatst. Dit is trouwens een van de eerste bundels die ik lang geleden, nog tijdens mijn middelbare schooltijd heb aangeschaft. Er staan nog meer van die mooie gedichten in, die niet zelden gevoelens van liefde en verlangen tussen twee vrouwen beschrijven.
groetjes, karin
Laatst aangepast door karin op 04 feb 2006 06:30 pm, in totaal 1 keer bewerkt
Je mond vind ik het mooiste deel
Van je fysiek en als je lacht
Blinken je tanden geheimzinnig diep -
Rusteloze aantrekkingskracht!
Ivoren hart in het gewelfde zachte
Van je lippen.
O zeg het, zeg iets liefs, laat er
Een woord, speciaal voor mij bedacht,
Die mond verlaten, dat vergoedt
Het missen van de kus die spreken
Overbodig maakt - waarzonder ik het
Stellen moet.
Elly de Waard
uit de bundel "Furie", 1981
Uitg. de Harmonie, Amsterdam
Op speciaal verzoek van sofippe het gedicht in z'n geheel bij de auteur geplaatst. Dit is trouwens een van de eerste bundels die ik lang geleden, nog tijdens mijn middelbare schooltijd heb aangeschaft. Er staan nog meer van die mooie gedichten in, die niet zelden gevoelens van liefde en verlangen tussen twee vrouwen beschrijven.
groetjes, karin
Laatst aangepast door karin op 04 feb 2006 06:30 pm, in totaal 1 keer bewerkt
Geplaatst: 04 feb 2006 06:22 pm
Biografie
Elly de Waard (1940) schreef meer dan vijftien jaar over popmuziek voor de Volkskrant en Vrij Nederland en gold als een der spraakmakers op dit terrein. Ze debuteerde laat als dichter, in 1978, met de bundel Afstand.
Als dichter heeft Elly de Waard van meet af aan duidelijk stelling genomen. Ze keerde zich tegen de invloed van de Vijftigers en pleitte voor terugkeer naar een lyrische poëzie waarin op directe wijze uiting wordt gegeven aan emoties en gevoelens. Tot haar belangrijkste voorbeelden rekende zij dichteressen als Dickinson, Plath, Vasalis en Gerhardt. De Nederlandse poëzie moest naar haar mening worden gevitaliseerd door er de agressiviteit en emotionaliteit van de popmuziek in te laten doorklinken.
Met haar derde bundel, Furie (1981), heeft Elly de Waard werkelijk haar eigen stem gevonden: gepassioneerde liefdeslyriek, direct, met grote inzet geschreven. De liefde tussen vrouwen zal vanaf dat moment haar belangrijkste thema blijven. De heftige gevoelsuitbarstingen in haar gedichten worden aanvankelijk in balans gehouden door een zeer strakke vorm; in later werk weet zij weer losser te schrijven.
De kracht van Elly de Waard ligt in haar beeldend vermogen en in haar gevoel voor ritme. Zelf zegt ze over dit laatste: ‘Vaak neem ik mijn gedichten op de band op en beluister ze vervolgens. Dan hoor ik waar ik uit de maat ben. Ik heb het al eens eerder gezegd: dichters die hun eigen werk niet kunnen voordragen zijn geen goede dichters. Die hebben te weinig naar zichzelf geluisterd.’
In de jaren tachtig werd Elly de Waard actief in de vrouwenbeweging. Voor de stichting Amazone in Amsterdam leidde zij een poëzie-workshop voor vrouwen waaruit de groep ‘De Nieuwe Wilden’ ontstond.
In 1987 stelde zij een bloemlezing uit het werk van deze dichteressen samen onder de titel De Nieuwe Wilden in de Poëzie. Tevens was Elly de Waard betrokken bij de instelling van de Anna Bijns Prijs, een tweejaarlijkse onderscheiding voor het vrouwelijke geluid in de literatuur.
Elly de Waard woont in Castricum.
Uitgaven bij de Harmonie:
Poëzie
Afstand, 1978
Luwte, 1979
Furie, 1981
Strofen, 1983
Een wildernis van verbindingen, 1986
Onvoltooiing, 1988
Eenzang, 1992
Eenzang Twee, 1993
Het zij, 1995
Anderling, 1998
Zestig, 2000
Als ik niet aan je denk of raak, 2002
Van cadmium lekken de bossen, 2002
De hemel van Toulouse, 2004
Proeven van moord, 2005
Groetjes. Karin
Biografie
Elly de Waard (1940) schreef meer dan vijftien jaar over popmuziek voor de Volkskrant en Vrij Nederland en gold als een der spraakmakers op dit terrein. Ze debuteerde laat als dichter, in 1978, met de bundel Afstand.
Als dichter heeft Elly de Waard van meet af aan duidelijk stelling genomen. Ze keerde zich tegen de invloed van de Vijftigers en pleitte voor terugkeer naar een lyrische poëzie waarin op directe wijze uiting wordt gegeven aan emoties en gevoelens. Tot haar belangrijkste voorbeelden rekende zij dichteressen als Dickinson, Plath, Vasalis en Gerhardt. De Nederlandse poëzie moest naar haar mening worden gevitaliseerd door er de agressiviteit en emotionaliteit van de popmuziek in te laten doorklinken.
Met haar derde bundel, Furie (1981), heeft Elly de Waard werkelijk haar eigen stem gevonden: gepassioneerde liefdeslyriek, direct, met grote inzet geschreven. De liefde tussen vrouwen zal vanaf dat moment haar belangrijkste thema blijven. De heftige gevoelsuitbarstingen in haar gedichten worden aanvankelijk in balans gehouden door een zeer strakke vorm; in later werk weet zij weer losser te schrijven.
De kracht van Elly de Waard ligt in haar beeldend vermogen en in haar gevoel voor ritme. Zelf zegt ze over dit laatste: ‘Vaak neem ik mijn gedichten op de band op en beluister ze vervolgens. Dan hoor ik waar ik uit de maat ben. Ik heb het al eens eerder gezegd: dichters die hun eigen werk niet kunnen voordragen zijn geen goede dichters. Die hebben te weinig naar zichzelf geluisterd.’
In de jaren tachtig werd Elly de Waard actief in de vrouwenbeweging. Voor de stichting Amazone in Amsterdam leidde zij een poëzie-workshop voor vrouwen waaruit de groep ‘De Nieuwe Wilden’ ontstond.
In 1987 stelde zij een bloemlezing uit het werk van deze dichteressen samen onder de titel De Nieuwe Wilden in de Poëzie. Tevens was Elly de Waard betrokken bij de instelling van de Anna Bijns Prijs, een tweejaarlijkse onderscheiding voor het vrouwelijke geluid in de literatuur.
Elly de Waard woont in Castricum.
Uitgaven bij de Harmonie:
Poëzie
Afstand, 1978
Luwte, 1979
Furie, 1981
Strofen, 1983
Een wildernis van verbindingen, 1986
Onvoltooiing, 1988
Eenzang, 1992
Eenzang Twee, 1993
Het zij, 1995
Anderling, 1998
Zestig, 2000
Als ik niet aan je denk of raak, 2002
Van cadmium lekken de bossen, 2002
De hemel van Toulouse, 2004
Proeven van moord, 2005
Groetjes. Karin
Geplaatst: 04 feb 2006 06:57 pm
Hé wat een toeval, ik zie nu dat ik hierboven op 8 sept. 2005 zelf al het tweede deel van het gedicht geplaatst heb nav de verjaardag van Elly de Waard... vandaar dat dit me bekend voorkwam.
Dit is in echt een prachtig gedicht:
Overigens bedankt voor je uitgebreide toelichting, Karin.
Jij zegt dat ze o.a. Emily Dickinson als een van haar voorbeelden beschouwt.
In bovenstaande geciteerde verzen vind ik iets van de sfeer van haar terug, al kan ik niet definëren wat... daarvoor ben ik nog teveel leek aangaande Dickinson.
Ik weet niet wat Jom daarvan vindt? Dat is dé kenner van Dickinson.
Groetjes. Tiba.
Hé wat een toeval, ik zie nu dat ik hierboven op 8 sept. 2005 zelf al het tweede deel van het gedicht geplaatst heb nav de verjaardag van Elly de Waard... vandaar dat dit me bekend voorkwam.
Dit is in echt een prachtig gedicht:
Een woord, speciaal voor mij bedacht,
Die mond verlaten, dat vergoedt
Het missen van de kus die spreken
Overbodig maakt
Overigens bedankt voor je uitgebreide toelichting, Karin.
Jij zegt dat ze o.a. Emily Dickinson als een van haar voorbeelden beschouwt.
In bovenstaande geciteerde verzen vind ik iets van de sfeer van haar terug, al kan ik niet definëren wat... daarvoor ben ik nog teveel leek aangaande Dickinson.
Ik weet niet wat Jom daarvan vindt? Dat is dé kenner van Dickinson.
Groetjes. Tiba.
Geplaatst: 05 mei 2006 09:18 pm
Ik kopieer nog even dit gedicht dat Wil heeft geplaatst:
Wat een prachtig gedicht is dit!
Groetjes. Tiba.
Ik kopieer nog even dit gedicht dat Wil heeft geplaatst:
Het missen van de levenden
is misschien vreselijker toch
dan van de doden, want onzeker.
De kwelling dat zij afgesneden
van ons bestaan, voedt nog hoop
die zich niet doden laat zolang zij leven.
Wat een prachtig gedicht is dit!
Groetjes. Tiba.
Geplaatst: 01 aug 2006 08:38 pm
Bericht van Bakkum
Mijn hart gehesen zeil ik uit,
Het ook als vlag in top
En strak en sierlijk voert het mij
Naar jou voor wie het klopt.
Jij bent het die mijn hart beweegt,
Naar jou beweegt het mij,
Voor jou dat ik mijn schip besteeg,
Aan zee stapte ik op.
En als er, starend op het strand
Van Kijkduin, voor je blik
Een vuurrood zeil uit zee opdoemt
Zijn het mijn hart en ik.
Elly de Waard
uit: Strofen,
De Harmonie, Amsterdam 1983
Tiba.
Bericht van Bakkum
Mijn hart gehesen zeil ik uit,
Het ook als vlag in top
En strak en sierlijk voert het mij
Naar jou voor wie het klopt.
Jij bent het die mijn hart beweegt,
Naar jou beweegt het mij,
Voor jou dat ik mijn schip besteeg,
Aan zee stapte ik op.
En als er, starend op het strand
Van Kijkduin, voor je blik
Een vuurrood zeil uit zee opdoemt
Zijn het mijn hart en ik.
Elly de Waard
uit: Strofen,
De Harmonie, Amsterdam 1983
Tiba.
Geplaatst: 02 aug 2006 11:39 am
Nee ik weet alleen fort Kijkduin maar dat is bij Den Helder
en Kijkduin bij Den Haag
ik was al aan het zoeken of we hier ook een Kijkduin hebben. misschien weet janna dat.
Dettie
P.S. klopt deze regel? Het ook als vlag in top
ik vind het zo vreemd klinken, kan ook aan mij liggen hoor.
Nee ik weet alleen fort Kijkduin maar dat is bij Den Helder
en Kijkduin bij Den Haag
ik was al aan het zoeken of we hier ook een Kijkduin hebben. misschien weet janna dat.
Dettie
P.S. klopt deze regel? Het ook als vlag in top
ik vind het zo vreemd klinken, kan ook aan mij liggen hoor.
Geplaatst: 02 aug 2006 11:49 am
Voor zover ik weet is er in Bakkum géén Kijkduin, ken het alleen uit Den Haag.
Ik begrijp dus nooit iets van gedichten, ik dacht dat ze het zeil bedoelde met ook als vlag in top.
En ik denk dat degene naar wie ze schrijft, degene is die op het strand van Kijkduin staat.
Mooi gedicht trouwens (en toevallig uit een dichtbundel die ik heb)
Desiree
Voor zover ik weet is er in Bakkum géén Kijkduin, ken het alleen uit Den Haag.
Ik begrijp dus nooit iets van gedichten, ik dacht dat ze het zeil bedoelde met ook als vlag in top.
En ik denk dat degene naar wie ze schrijft, degene is die op het strand van Kijkduin staat.
Mooi gedicht trouwens (en toevallig uit een dichtbundel die ik heb)
Desiree
Geplaatst: 05 aug 2006 09:15 am
Juli en onverdraaglijk herfstig
Juli en onverdraaglijk herfstig
is de lucht. Zoveel bladeren
van het berkje dwarrelen nu al
in de vroegte samen tegen
de stenen traptreden. Hun geel
vergaderen is verontrustend.
Een koude wind om de hoek valt
van het huis, waar ik al bladerend
in mijn geschriften in de ochtend
zit en huiver en mij niet thuis
voel, toch blijf weigeren
naar elders te vluchten.
En mijn hart is moe en het hangt
als een rood blad aan zijn aderen
en zijn grote geruchten zijn
geluwd, zijn in de koude wind
weggeschuwd en het houdt zich klein
en hurkt weg in voorzichtig zuchten.
Elly de Waard
uit: Anderling, De Harmonie, Amsterdam 1998
Dit gedicht uit het item 'raad de dichter' ook hier even geplaatst.
Tiba.
Laatst aangepast door tiba op 05 aug 2006 12:11 pm, in totaal 2 keer bewerkt
Juli en onverdraaglijk herfstig
Juli en onverdraaglijk herfstig
is de lucht. Zoveel bladeren
van het berkje dwarrelen nu al
in de vroegte samen tegen
de stenen traptreden. Hun geel
vergaderen is verontrustend.
Een koude wind om de hoek valt
van het huis, waar ik al bladerend
in mijn geschriften in de ochtend
zit en huiver en mij niet thuis
voel, toch blijf weigeren
naar elders te vluchten.
En mijn hart is moe en het hangt
als een rood blad aan zijn aderen
en zijn grote geruchten zijn
geluwd, zijn in de koude wind
weggeschuwd en het houdt zich klein
en hurkt weg in voorzichtig zuchten.
Elly de Waard
uit: Anderling, De Harmonie, Amsterdam 1998
Dit gedicht uit het item 'raad de dichter' ook hier even geplaatst.
Tiba.
Laatst aangepast door tiba op 05 aug 2006 12:11 pm, in totaal 2 keer bewerkt
Geplaatst: 10 aug 2006 12:57 pm
Gek hè, ik zie nooit de zomer als onverdraaglijk herfstig.
Zomer is voor mij altijd een associatie met geel en vrolijk en licht.
ik sta dan ook altijd verbaasd over 'sombere' gedichten over de zomer.
en zijn grote geruchten zijn
geluwd, zijn in de koude wind
weggeschuwd en het houdt zich klein
en hurkt weg in voorzichtig zuchten.
Ik snap dit stukje niet zo goed.
Bedoelt ze dat het hart niet meer ontstuimig kan kloppen?
Dat ze teveel tegenslag heeft gehad en het hart koud is geworden?
Dat ze het niet meer aandurft om haar hart weer warm te laten kloppen/ open te stellen?
Dettie
Gek hè, ik zie nooit de zomer als onverdraaglijk herfstig.
Zomer is voor mij altijd een associatie met geel en vrolijk en licht.
ik sta dan ook altijd verbaasd over 'sombere' gedichten over de zomer.
en zijn grote geruchten zijn
geluwd, zijn in de koude wind
weggeschuwd en het houdt zich klein
en hurkt weg in voorzichtig zuchten.
Ik snap dit stukje niet zo goed.
Bedoelt ze dat het hart niet meer ontstuimig kan kloppen?
Dat ze teveel tegenslag heeft gehad en het hart koud is geworden?
Dat ze het niet meer aandurft om haar hart weer warm te laten kloppen/ open te stellen?
Dettie
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 1 gast