Jo Gisekin (ja)
Geplaatst: 25 okt 2007 10:03 am
Hallo, ik heb onderstaande, mij nogal boeiende tekst, gevonden van
de Vlaamse dichter Jo Gisekin. Ik zou het fijn vinden als een paar mensen
wat commentaar of een mening zouden kunnen formuleren langs deze
weg. Hartelijk dank en prettige dag
Zwijgen
Zwijgen
is
dieper graven
vlinder die de nacht bevoelt
met vingertoppen duisternis
-ik ben het blauw van Raveel verloren-
vaak heb ik de vroegste morgen
uit je wuivende vleugels geperst
je wieg was me meer
dan een wijngaard stilte
en op je rug
heb ik mezelf vertekend
ik huil om zinloosheid
van opgesteven woorden
om weemoed die de traan
niet kent.
Jo Gisekin
uit Het eiland van elkaar
Uitgeverij: P, 2006
carine
Hallo, ik heb onderstaande, mij nogal boeiende tekst, gevonden van
de Vlaamse dichter Jo Gisekin. Ik zou het fijn vinden als een paar mensen
wat commentaar of een mening zouden kunnen formuleren langs deze
weg. Hartelijk dank en prettige dag
Zwijgen
Zwijgen
is
dieper graven
vlinder die de nacht bevoelt
met vingertoppen duisternis
-ik ben het blauw van Raveel verloren-
vaak heb ik de vroegste morgen
uit je wuivende vleugels geperst
je wieg was me meer
dan een wijngaard stilte
en op je rug
heb ik mezelf vertekend
ik huil om zinloosheid
van opgesteven woorden
om weemoed die de traan
niet kent.
Jo Gisekin
uit Het eiland van elkaar
Uitgeverij: P, 2006
carine
Geplaatst: 25 okt 2007 10:30 am
Ter informatie een link naar het Raveelmuseum.
http://www.rogerraveelmuseum.be/site2/i ... anguage=NL
Ik zie dit gedicht als
vlinder die de nacht bevoelt
met vingertoppen duisternis
-ik ben het blauw van Raveel verloren-
Het zwijgen 'hoort' bij de duisternis, het zwijgen valt vooral in bij nacht. Het blauw van Raveel zie ik als de schemering (of een heldere nacht.)
vaak heb ik de vroegste morgen
uit je wuivende vleugels geperst
je wieg was me meer
dan een wijngaard stilte
en op je rug
heb ik mezelf vertekend
Het zwijgen was aangenaam, de dichteres heeft in de vroegste morgen het zwijgen moeten verbreken... hoewel het zwijgen bleef lokken (wuivende vleugels)
Zwijgen betekende meer dan stilte.
En op je rug?? Het zwijgen is weerloos?
De dichteres heeft zich anders voorgedaan dan ze is?
Ze huilt om de blabla en de zogenaamde weemoed.
Wat denk jij zelf over dit gedicht carine?
groetjes
Dettie
die nu even een eerste gedachtegang gaf.
Ter informatie een link naar het Raveelmuseum.
http://www.rogerraveelmuseum.be/site2/i ... anguage=NL
Ik zie dit gedicht als
vlinder die de nacht bevoelt
met vingertoppen duisternis
-ik ben het blauw van Raveel verloren-
Het zwijgen 'hoort' bij de duisternis, het zwijgen valt vooral in bij nacht. Het blauw van Raveel zie ik als de schemering (of een heldere nacht.)
vaak heb ik de vroegste morgen
uit je wuivende vleugels geperst
je wieg was me meer
dan een wijngaard stilte
en op je rug
heb ik mezelf vertekend
Het zwijgen was aangenaam, de dichteres heeft in de vroegste morgen het zwijgen moeten verbreken... hoewel het zwijgen bleef lokken (wuivende vleugels)
Zwijgen betekende meer dan stilte.
En op je rug?? Het zwijgen is weerloos?
De dichteres heeft zich anders voorgedaan dan ze is?
Ze huilt om de blabla en de zogenaamde weemoed.
Wat denk jij zelf over dit gedicht carine?
groetjes
Dettie
die nu even een eerste gedachtegang gaf.
Geplaatst: 25 okt 2007 05:22 pm
Ik vind het een mooi, een beetje 'ouderwets' aandoend gedicht,naar
mijn mening spreekt de dichter over het zwijgen als niet spreken en
daardoor ruimte makend om zoals ze zegt dieper te graven,
met het blauw van Raveel heb ik het moeilijk , ik ben een zeer
groot bewonderaar van Raveel maar ik kan het vers niet goed
plaatsen. Bedankt alvast voor je commentaar. grtjs carine
Ik vind het een mooi, een beetje 'ouderwets' aandoend gedicht,naar
mijn mening spreekt de dichter over het zwijgen als niet spreken en
daardoor ruimte makend om zoals ze zegt dieper te graven,
met het blauw van Raveel heb ik het moeilijk , ik ben een zeer
groot bewonderaar van Raveel maar ik kan het vers niet goed
plaatsen. Bedankt alvast voor je commentaar. grtjs carine
Dettie schreef:Ter informatie een link naar het Raveelmuseum.
http://www.rogerraveelmuseum.be/site2/i ... anguage=NL
Ik zie dit gedicht als
vlinder die de nacht bevoelt
met vingertoppen duisternis
-ik ben het blauw van Raveel verloren-
Het zwijgen 'hoort' bij de duisternis, het zwijgen valt vooral in bij nacht. Het blauw van Raveel zie ik als de schemering (of een heldere nacht.)
vaak heb ik de vroegste morgen
uit je wuivende vleugels geperst
je wieg was me meer
dan een wijngaard stilte
en op je rug
heb ik mezelf vertekend
Het zwijgen was aangenaam, de dichteres heeft in de vroegste morgen het zwijgen moeten verbreken... hoewel het zwijgen bleef lokken (wuivende vleugels)
Zwijgen betekende meer dan stilte.
En op je rug?? Het zwijgen is weerloos?
De dichteres heeft zich anders voorgedaan dan ze is?
Ze huilt om de blabla en de zogenaamde weemoed.
Wat denk jij zelf over dit gedicht carine?
groetjes
Dettie
die nu even een eerste gedachtegang gaf.
Geplaatst: 25 okt 2007 06:42 pm
Naarmate het duister wordt neemt het zwijgen (niet praten) toe. Het zwijgen brengt tot diepe gedachten (het graven)
Het blauw van Raveel is diepblauw, dat is ze veloren, haar gedachten zullen meer duister/donker dan diepblauw zijn.
De diepe gedachten brengen haar aan het huilen om de zinloosheid van de onechte woorden en de zogenaamde weemoed, die dus ook onecht is (weemoed die de traan niet kent)
Dettie
die weer hardop denkt
Tiba, Rutger, Jan, Grada enz wat denken jullie?
Naarmate het duister wordt neemt het zwijgen (niet praten) toe. Het zwijgen brengt tot diepe gedachten (het graven)
Het blauw van Raveel is diepblauw, dat is ze veloren, haar gedachten zullen meer duister/donker dan diepblauw zijn.
De diepe gedachten brengen haar aan het huilen om de zinloosheid van de onechte woorden en de zogenaamde weemoed, die dus ook onecht is (weemoed die de traan niet kent)
Dettie
die weer hardop denkt
Tiba, Rutger, Jan, Grada enz wat denken jullie?
Dettie schreef:Naarmate het duister wordt neemt het zwijgen (niet praten) toe. Het zwijgen brengt tot diepe gedachten (het graven)
Het blauw van Raveel is diepblauw, dat is ze veloren, haar gedachten zullen meer duister/donker dan diepblauw zijn.
De diepe gedachten brengen haar aan het huilen om de zinloosheid van de onechte woorden en de zogenaamde weemoed, die dus ook onecht is (weemoed die de traan niet kent)
Dettie
die weer hardop denkt
Tiba, Rutger, Jan, Ariadne enz wat denken jullie?
dank je wel voor je reactie Dettie, zijn er nog meer mensen die over
deze tekst eens hardop willen denken ? mooie site trouwens van Raveel,
een van onze grootste kunstenaars vind ik , grtjs carine
Geplaatst: 26 okt 2007 03:51 pm
dank je wel voor je reactie Dettie, zijn er nog meer mensen die over
deze tekst eens hardop willen denken ? mooie site trouwens van Raveel,
een van onze grootste kunstenaars vind ik , grtjs carine
Dettie schreef:Naarmate het duister wordt neemt het zwijgen (niet praten) toe. Het zwijgen brengt tot diepe gedachten (het graven)
Het blauw van Raveel is diepblauw, dat is ze veloren, haar gedachten zullen meer duister/donker dan diepblauw zijn.
De diepe gedachten brengen haar aan het huilen om de zinloosheid van de onechte woorden en de zogenaamde weemoed, die dus ook onecht is (weemoed die de traan niet kent)
Dettie
die weer hardop denkt
Tiba, Rutger, Jan, Ariadne enz wat denken jullie?
dank je wel voor je reactie Dettie, zijn er nog meer mensen die over
deze tekst eens hardop willen denken ? mooie site trouwens van Raveel,
een van onze grootste kunstenaars vind ik , grtjs carine
Geplaatst: 26 okt 2007 07:25 pm
Toevallig ben ik bij deze dichteres terechtgekomen.
Om heel eerlijk te zijn Carine, ik begrijp slechts het eerste en laatste couplet.
Zwijgen is dieper graven
Dit is misschien wel waar maar voor normale mensen en ook voor deze dichteres niet erg bevredigend; zij gaat dan ook verder met praten, en wel erg cryptisch. Een paar maanden geleden zou ik ik dit afgedaan hebben als gewichtigdoenerij maar na wijze lessen van Dettie en Tiba weet ik dat er soms uit de donkerste zinnen nog enige zin te peuren valt, al is die meestal plurigu.
In de volgende twee coupletten ziet ze zichzelf als een vlinder. Het kan zijn dat het hier een erotischje metafoor betreft, maar ik zie nogal snel erotische metaforen.
Het laatste couplet is weer duidelijk.
Ik huil om de zinloosheid van opgesteven woorden: ze houdt van gewone taal, of nog meer: het zwijgen.
Om weemoed die de traan niet kent.
Dit is de mooiste zin van het gedicht volgens mij. En ook niet onecht, denk ik, Dettie. Weemoed wordt meestal in stilte beleefd, zonder tranen.
Het gedicht gaat over een romantische nacht, al dan niet single, en de weemoed volgt in de vroege morgen. Zij zou er liever over zwijgen, maar omdat ze een normale vrouw is maakt ze ons op originele wijze deelgenoot van haar gevoelens. Prachtig!
Hg. Pieter
Toevallig ben ik bij deze dichteres terechtgekomen.
Om heel eerlijk te zijn Carine, ik begrijp slechts het eerste en laatste couplet.
Zwijgen is dieper graven
Dit is misschien wel waar maar voor normale mensen en ook voor deze dichteres niet erg bevredigend; zij gaat dan ook verder met praten, en wel erg cryptisch. Een paar maanden geleden zou ik ik dit afgedaan hebben als gewichtigdoenerij maar na wijze lessen van Dettie en Tiba weet ik dat er soms uit de donkerste zinnen nog enige zin te peuren valt, al is die meestal plurigu.
In de volgende twee coupletten ziet ze zichzelf als een vlinder. Het kan zijn dat het hier een erotischje metafoor betreft, maar ik zie nogal snel erotische metaforen.
Het laatste couplet is weer duidelijk.
Ik huil om de zinloosheid van opgesteven woorden: ze houdt van gewone taal, of nog meer: het zwijgen.
Om weemoed die de traan niet kent.
Dit is de mooiste zin van het gedicht volgens mij. En ook niet onecht, denk ik, Dettie. Weemoed wordt meestal in stilte beleefd, zonder tranen.
Het gedicht gaat over een romantische nacht, al dan niet single, en de weemoed volgt in de vroege morgen. Zij zou er liever over zwijgen, maar omdat ze een normale vrouw is maakt ze ons op originele wijze deelgenoot van haar gevoelens. Prachtig!
Hg. Pieter
Geplaatst: 27 okt 2007 08:27 am
Dat denk ik niet Pieter, volgens mij
is het zwijgen de vlinder.
De jij is ook het zwijgen, het zwijgen wuift en lonkt.
De wieg van het zwijgen was haar meer waard dan een wijngaard stilte.
Dus zelfs het kleinste zwijgen was haar meer waard dan een hele wijngaard stilte.
Op de rug van het zwijgen (achter het zwijgen) heeft ze zichzelf vertekend zich anders voorgedaan (pratend).
En dan...
huilt ze (de dichteres) om zinloosheid
van opgesteven woorden
om weemoed die de traan
niet kent.
Volgens mij gaat het hele gedicht over het zwijgen zelf (dat anders is dan stilte)
Ze zegt volgens mij dat zwijgen meer waard is dan praten.
Dettie
die niet weet wat plurigu betekent
en nu wel nog even reageert omdat ze er al begonnen was en
ze vindt dat ze het dan moet afmaken.
Het gedicht gaat over een romantische nacht, al dan niet single, en de weemoed volgt in de vroege morgen.
Dat denk ik niet Pieter, volgens mij
is het zwijgen de vlinder.
De jij is ook het zwijgen, het zwijgen wuift en lonkt.
De wieg van het zwijgen was haar meer waard dan een wijngaard stilte.
Dus zelfs het kleinste zwijgen was haar meer waard dan een hele wijngaard stilte.
Op de rug van het zwijgen (achter het zwijgen) heeft ze zichzelf vertekend zich anders voorgedaan (pratend).
En dan...
huilt ze (de dichteres) om zinloosheid
van opgesteven woorden
om weemoed die de traan
niet kent.
Volgens mij gaat het hele gedicht over het zwijgen zelf (dat anders is dan stilte)
Ze zegt volgens mij dat zwijgen meer waard is dan praten.
Dettie
die niet weet wat plurigu betekent
en nu wel nog even reageert omdat ze er al begonnen was en
ze vindt dat ze het dan moet afmaken.
Geplaatst: 27 okt 2007 02:21 pm
Dettie, toch jammer dat je gaat stoppen met poëzie-uitleg, je hebt er zoveel feeling voor. Ik kan een heel eind met je uitleg meegaan, maar blijf zitten met een paar vragen: waarover en waarom wil ze zo graag zwijgen. Als het zwijgen haar filosofisch of religieus principe is, zoals bij Boedhisten of Trappisten, waarom dan al die gedichten? Is het niet zo dat men vooral wil zwijgen over de intieme liefde?
Plurigu is het meervoud van ambigu=meerzinnig-= is voor meerdere uitleg vatbaar. Ik moet toegeven dat ik hier polygu had moeten gebruiken. (denk aan ambigu, ambivalent en polyvalent), maar ik dacht dat het duidelijk genoeg zou zijn.
Mooi weekend, Pieter
Dettie, toch jammer dat je gaat stoppen met poëzie-uitleg, je hebt er zoveel feeling voor. Ik kan een heel eind met je uitleg meegaan, maar blijf zitten met een paar vragen: waarover en waarom wil ze zo graag zwijgen. Als het zwijgen haar filosofisch of religieus principe is, zoals bij Boedhisten of Trappisten, waarom dan al die gedichten? Is het niet zo dat men vooral wil zwijgen over de intieme liefde?
Plurigu is het meervoud van ambigu=meerzinnig-= is voor meerdere uitleg vatbaar. Ik moet toegeven dat ik hier polygu had moeten gebruiken. (denk aan ambigu, ambivalent en polyvalent), maar ik dacht dat het duidelijk genoeg zou zijn.
Mooi weekend, Pieter
Geplaatst: 27 okt 2007 03:51 pm
Ik heb even het woordenboek erop nageslagen, nieuwsgierig als ik ben, maar zowel het woord plurigu als polygu komt in mijn woordenboek niet voor, wel ambigu.
Heb jij voor mij een beschrijving Pieter? Ik ben gek op nieuwe woorden leren.
Dit staat in mijn woordenboek (Van Dale van een paar jaar geleden)
am·bi·gu (bn.)
1 meer dan één betekenis hebbend => dubbelzinnig
po·ly·graaf (de ~ (m.), -grafen)
1 veelschrijver
2 schijf waarmee men een groot aantal figuren kan tekenen
po·ly·gy·nie (de ~ (v.))
1 huwelijk van een man met meer dan één vrouw => veelwijverij
plu·ri·for·mi·teit (de ~ (v.))
1 veelvormigheid => verscheidenheid
plu·ri·to·na·li·teit (de ~ (v.))
1 [muz.] polytonaliteit
Dus geen plurigu of polygu.
Dettie
Ik heb even het woordenboek erop nageslagen, nieuwsgierig als ik ben, maar zowel het woord plurigu als polygu komt in mijn woordenboek niet voor, wel ambigu.
Heb jij voor mij een beschrijving Pieter? Ik ben gek op nieuwe woorden leren.
Dit staat in mijn woordenboek (Van Dale van een paar jaar geleden)
am·bi·gu (bn.)
1 meer dan één betekenis hebbend => dubbelzinnig
po·ly·graaf (de ~ (m.), -grafen)
1 veelschrijver
2 schijf waarmee men een groot aantal figuren kan tekenen
po·ly·gy·nie (de ~ (v.))
1 huwelijk van een man met meer dan één vrouw => veelwijverij
plu·ri·for·mi·teit (de ~ (v.))
1 veelvormigheid => verscheidenheid
plu·ri·to·na·li·teit (de ~ (v.))
1 [muz.] polytonaliteit
Dus geen plurigu of polygu.
Dettie
Geplaatst: 27 okt 2007 05:47 pm
Het zwijgen om het zwijgen, zoals dat van Jo Gisekin, is in ieder geval niet aan ons besteed, Dettie. Wij communiceren er liever op los.
Ik had natuurlijk kunnen zeggen: voor meerdere uitleg vatbaar. Omdat ik graag met woorden speel, zoals veel in literatuur geïnteresseerden, had ik de keuze tussen polygu, plurigu of multigu om de vergrotende trap van ambigu in een woord te formuleren. Ik vond plurigu het meest interessant klinken. Maar ik moet natuurlijk kijken naar de analogie met ambigu. Dit hangt af van de taalbron van het woord, het Grieks of het Latijn. Een woord dat analoog is met ambigu is ambivalent. Een woord dat analoog is met ambivalent is polyvalent. (ik denk dat de taalbron hier het Grieks is). Ik had hier dus het woord polygu moeten gebruiken, of het in vD. staat is niet van belang, een woord moet altijd een eerste keer gebruikt worden.
Wist je trouwens dat Jo Gisekin de voornaam Jo heeft gekozen omdat ze dacht dat een naam die ambigu (zowel mannelijk als vrouwelijk) kan worden opgevat meer kans had op erkenning van haar dichtkunst. Een duidelijk geval van autodiscriminatie. Alsjeblieft, Dettie, hier heb je er weer een nieuw woord bij.
Een mooie Zondag toegewenst. Pieter
P.S. Ik ben erg benieuwd of Carine al deze uitweidingen weet te waarderen.
Het zwijgen om het zwijgen, zoals dat van Jo Gisekin, is in ieder geval niet aan ons besteed, Dettie. Wij communiceren er liever op los.
Ik had natuurlijk kunnen zeggen: voor meerdere uitleg vatbaar. Omdat ik graag met woorden speel, zoals veel in literatuur geïnteresseerden, had ik de keuze tussen polygu, plurigu of multigu om de vergrotende trap van ambigu in een woord te formuleren. Ik vond plurigu het meest interessant klinken. Maar ik moet natuurlijk kijken naar de analogie met ambigu. Dit hangt af van de taalbron van het woord, het Grieks of het Latijn. Een woord dat analoog is met ambigu is ambivalent. Een woord dat analoog is met ambivalent is polyvalent. (ik denk dat de taalbron hier het Grieks is). Ik had hier dus het woord polygu moeten gebruiken, of het in vD. staat is niet van belang, een woord moet altijd een eerste keer gebruikt worden.
Wist je trouwens dat Jo Gisekin de voornaam Jo heeft gekozen omdat ze dacht dat een naam die ambigu (zowel mannelijk als vrouwelijk) kan worden opgevat meer kans had op erkenning van haar dichtkunst. Een duidelijk geval van autodiscriminatie. Alsjeblieft, Dettie, hier heb je er weer een nieuw woord bij.
Een mooie Zondag toegewenst. Pieter
P.S. Ik ben erg benieuwd of Carine al deze uitweidingen weet te waarderen.
Geplaatst: 28 okt 2007 06:59 am
Ha Dettie, op de valreep van de wintertijd (of is het die van de zomertijd) las ik jouw vondst waardoor ik glimlachend in slaap ben gevallen. Van de diepzinnige poëzie van man/vrouw Jo Sigekin naar de alledaagse werkelijkheid van de streepjescode, je ziet waar ver doorgevoerde communicatie toe kan leiden. Zou Jo dat bedoelen en wil ze niet te veel aan alledaagse dingen herinnerd worden en het liefst vertoeven in haar zo moeilijk te verwoorden gedachten? Jo blijft voorlopig voor mij een raadsel. Wel liever zwijgen, maar het ons toch willen meedelen.
P.S. Ik schreef: wij blijven liever communiceren. Dit is ook weer dubbelzinnig omdat veel mensen de wij-vorm gebruiken als ze ik bedoelen. Ik bedoelde natuurlijk wij tweeën in dit geval. Ik denk dat die wij-vorm geleidelijk o.i.v. de koningin is ingevoerd, wij schijnen hogergeplaatsten onbewust te imiteren. ( Je kent toch het mopje over Beatrix die een inrichting voor meerpersoonlijkheidspatienten kwam openen? WIJ zijn hier gekomen om.. En die patiënten lachen..)
:wink:
Mooie zondag, Pieter
Ha Dettie, op de valreep van de wintertijd (of is het die van de zomertijd) las ik jouw vondst waardoor ik glimlachend in slaap ben gevallen. Van de diepzinnige poëzie van man/vrouw Jo Sigekin naar de alledaagse werkelijkheid van de streepjescode, je ziet waar ver doorgevoerde communicatie toe kan leiden. Zou Jo dat bedoelen en wil ze niet te veel aan alledaagse dingen herinnerd worden en het liefst vertoeven in haar zo moeilijk te verwoorden gedachten? Jo blijft voorlopig voor mij een raadsel. Wel liever zwijgen, maar het ons toch willen meedelen.
P.S. Ik schreef: wij blijven liever communiceren. Dit is ook weer dubbelzinnig omdat veel mensen de wij-vorm gebruiken als ze ik bedoelen. Ik bedoelde natuurlijk wij tweeën in dit geval. Ik denk dat die wij-vorm geleidelijk o.i.v. de koningin is ingevoerd, wij schijnen hogergeplaatsten onbewust te imiteren. ( Je kent toch het mopje over Beatrix die een inrichting voor meerpersoonlijkheidspatienten kwam openen? WIJ zijn hier gekomen om.. En die patiënten lachen..)
:wink:
Mooie zondag, Pieter
Geplaatst: 28 okt 2007 04:15 pm
Jawel! Carine is bijzonder blij met jullie reacties, ik vind het zeer
fascinerend, hoe wonderlijk toch te merken dat iedereen een gedicht
anders leest, mijn mening over gedichten :In het algemeen kan en mag
de lezer de inhoud van een gedicht zelf invullen, heel vaak zal dat
samenvallen met wat de auteur bedoelde of met wat andere mensen
erin lezen, maar af en toe , bekijken mensen dat verrassend anders,
ik vergelijk een gedicht graag met een huis, het is de bedoeling dat
je naar binnen kunt, dat hoeft niet altijd langs de voordeur en de ene
persoon zal meer aangetrokken zijn tot de living , de ander tot de keuken,
het maakt niet uit, zolang je er maar kunt van genieten en je er goed
bij voelt en misschien zelfs een stuk herkenning vindt en thuiskomt.
dankjewel PieterW en Dettie en nog een mooie zondag ,
grtjs carine
Jawel! Carine is bijzonder blij met jullie reacties, ik vind het zeer
fascinerend, hoe wonderlijk toch te merken dat iedereen een gedicht
anders leest, mijn mening over gedichten :In het algemeen kan en mag
de lezer de inhoud van een gedicht zelf invullen, heel vaak zal dat
samenvallen met wat de auteur bedoelde of met wat andere mensen
erin lezen, maar af en toe , bekijken mensen dat verrassend anders,
ik vergelijk een gedicht graag met een huis, het is de bedoeling dat
je naar binnen kunt, dat hoeft niet altijd langs de voordeur en de ene
persoon zal meer aangetrokken zijn tot de living , de ander tot de keuken,
het maakt niet uit, zolang je er maar kunt van genieten en je er goed
bij voelt en misschien zelfs een stuk herkenning vindt en thuiskomt.
dankjewel PieterW en Dettie en nog een mooie zondag ,
grtjs carine
Geplaatst: 15 mei 2008 08:06 am
Gisteren was het de geboortedag van Jo Gisekin
dus mooie gelegenheid om weer een gedicht van haar te plaatsen.
BALLET
De spiegel die het licht weerkaatst
verrukking voor de snelle passen. Zij
schiet omhoog. Haarscherp een katapult
in rechte baan en blijft daar hangen
gewichtloos
aan haar ingebeelde draad.
Valt te pletter op de spitse teen in
evenwicht.
De blauwe veren waaien open, de hals
rekt uit. Schalkse reiger bij het veer.
Betrapt.
Driftig draaien lenden om hun as. Een
stofspiraal nog nauwelijks te ontwarren.
Armen vloeien uit in rimpels
op het water.
Jo Gisekin
uit: Stroom
Stroom is een e-zine
met bijzondere aandacht voor Antwerpse dichters, gedichten, besprekingen van dichtbundels en essays
http://members.lycos.nl/Eigen_Zinnig/
Dettie
Gisteren was het de geboortedag van Jo Gisekin
dus mooie gelegenheid om weer een gedicht van haar te plaatsen.
BALLET
De spiegel die het licht weerkaatst
verrukking voor de snelle passen. Zij
schiet omhoog. Haarscherp een katapult
in rechte baan en blijft daar hangen
gewichtloos
aan haar ingebeelde draad.
Valt te pletter op de spitse teen in
evenwicht.
De blauwe veren waaien open, de hals
rekt uit. Schalkse reiger bij het veer.
Betrapt.
Driftig draaien lenden om hun as. Een
stofspiraal nog nauwelijks te ontwarren.
Armen vloeien uit in rimpels
op het water.
Jo Gisekin
uit: Stroom
Stroom is een e-zine
met bijzondere aandacht voor Antwerpse dichters, gedichten, besprekingen van dichtbundels en essays
http://members.lycos.nl/Eigen_Zinnig/
Dettie
Geplaatst: 15 mei 2008 08:18 am
Mijn felicitaties aan Jo Gisekin, ze blijft een inspiratiebron voor mij. Weer een heel mooi gedicht, ofschoon het iets minder mysterie heeft dan de vorige op deze pagina. Het lijkt erop dat ik van het mysterieuze in gedichten ga houden. Wat kan een mens snel veranderen
Pieter
_________________
"Hoed u voor de literatuur. Gebruik de woorden die het eerst bij je opkomen" J.P. Sartre
Mijn felicitaties aan Jo Gisekin, ze blijft een inspiratiebron voor mij. Weer een heel mooi gedicht, ofschoon het iets minder mysterie heeft dan de vorige op deze pagina. Het lijkt erop dat ik van het mysterieuze in gedichten ga houden. Wat kan een mens snel veranderen
Pieter
_________________
"Hoed u voor de literatuur. Gebruik de woorden die het eerst bij je opkomen" J.P. Sartre
Geplaatst: 15 mei 2008 10:15 am
Ik zie het ballet zo voor mijn ogen. Heel levendig en natuurlijk verwoord. En dan het beeld van de reiger.
Ook het ritme loopt haast gelijk met de danspassen op het podium.
Rutger
_________________
Geduld, eenvoud en mededogen (Tao).
http://blog.seniorennet.be/mijn_boekenhoekje
Ik zie het ballet zo voor mijn ogen. Heel levendig en natuurlijk verwoord. En dan het beeld van de reiger.
Ook het ritme loopt haast gelijk met de danspassen op het podium.
Rutger
_________________
Geduld, eenvoud en mededogen (Tao).
http://blog.seniorennet.be/mijn_boekenhoekje
Geplaatst: 15 mei 2008 10:25 am
De spiegel die het licht weerkaatst
verrukking voor de snelle passen. Zij
schiet omhoog. Haarscherp een katapult
in rechte baan en blijft daar hangen
gewichtloos
aan haar ingebeelde draad.
Ik dacht dat dit gedeelte ook over de reiger ging.
De spiegel is het water, het even lopen voordat de reiger opvliegt.
en dan blijven zweven, gewichtloos, alsof de reiger aan een draad hangt.
Ik zie het vast weer verkeerd
Dettie
De spiegel die het licht weerkaatst
verrukking voor de snelle passen. Zij
schiet omhoog. Haarscherp een katapult
in rechte baan en blijft daar hangen
gewichtloos
aan haar ingebeelde draad.
Ik dacht dat dit gedeelte ook over de reiger ging.
De spiegel is het water, het even lopen voordat de reiger opvliegt.
en dan blijven zweven, gewichtloos, alsof de reiger aan een draad hangt.
Ik zie het vast weer verkeerd
Dettie
Geplaatst: 15 mei 2008 10:55 am
Zeker niet Dettie. Een beeld van een reiger, de bewegingen die deze vogel maakt, het sierlijke ervan, alles is gewoon één ballet, samen met de danser(es)s(en) op het podium.
Rutger
_________________
Geduld, eenvoud en mededogen (Tao).
http://blog.seniorennet.be/mijn_boekenhoekje
Ik zie het vast weer verkeerd Verward/Confused
Zeker niet Dettie. Een beeld van een reiger, de bewegingen die deze vogel maakt, het sierlijke ervan, alles is gewoon één ballet, samen met de danser(es)s(en) op het podium.
Rutger
_________________
Geduld, eenvoud en mededogen (Tao).
http://blog.seniorennet.be/mijn_boekenhoekje
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 2 gasten