Herman de Coninck (nee)

Van Remco Campert t/m Jan Ducheyne
Lezer100
Berichten: 154
Lid geworden op: Do Aug 05, 2010 10:35
Locatie: Vlaanderen
Contact:

Berichtdoor Lezer100 » Wo Jun 15, 2011 12:38

Hierbij wat aanvullingen bij de interpretatie van Dettie (in het blauw) :

In de bijbel staat het verhaal 'de parabel van de verloren zoon'. Een vader heeft twee zonen. De jongste zoon vraagt aan zijn vader zijn erfdeel (hij wenst zijn vader dus eigenlijk dood) op daarna gaat hij weg en verzuipt en verbrast al het geld. Toen alles op was en hij honger leed ging hij terug en zei sorry vader, ik was fout bezig, behandel mij maar als een van uw knechten maar de vader was heel blij en gaf een feest en kleren en ringen. De oudste zoon was heel boos. Hij was altijd goed voor zijn vader geweest, had altijd hard gewerkt en zijn broer had al zijn geld opgemaakt aan de hoeren en drank en er werd feest gevierd!
Maar de vader zei, je broer was weg, het leek of hij dood was en nu is hij er weer! Hij was verloren en is teruggevonden.
(Dit is heel kort door de bocht het bijbelverhaal)

Het gedicht van Herman de Coninck heeft als titel Parabel van de verloren vader, dus niet parabel van de verloren zoon als in de bijbel. Het gedicht is een wisselwerking tussen generaties, zijnde de vader en de zoon, of de grootvader en de vader (als men het zo ver wil zoeken - de dichter verloor zijn vader op jeugdige leeftijd).

De zoon wil de wereld veranderen maar de vader wil liever zijn zoon veranderen. Hij vindt dat zijn zoon geen eigen mening heeft, hij praat anderen na. Verder bordurende op wat hierboven aangestipt werd kan men eventueel de vraag stellen over welke vader-zoon relatie het gaat. Ook kan de dubbelzinnigheid van de "hij" uit vers 3 even aangestipt worden. "Hij" kan zowel de vader als de zoon zijn, wat natuurlijk wel zijn invloed kan hebben op de interpretatie. Ook "je" uit de tweede strofe is eigenlijk dubbelzinnig, en kan zowel op de vader als op de zoon slaan. Kort samengevat zou ik deze eerste twee strofen als een vader-zoon relatie, of een vader-zoon conflict omschrijven.

De vader zegt in dit gedicht tegen zijn zoon ga weg in plaats van dat de zoon zelf zegt ik ga weg.
De vader zegt kom over tien jaar maar eens terug. Hij zegt tegen zijn zoon...

'Dat eigen leven, begin daar gvd. eens mee,
en kom over tien jaar eens terug met verdriet
in plaats van gelijk, bijvoorbeeld na een vrouw of twee.
Dat ik kan zeggen: je bent dezelfde gebleven.'

Hij zegt dus, ga een eigen leven leiden. Ga eens rondkijken en ervaar wat verdriet is. Dat bijvoorbeeld tot twee keer toe een vrouw weggaat bij je. En na tien jaar zullen we zien of je dan nog steeds gelijk hebt. En na tien jaar kan de vader pas zeggen of de zoon veranderd is of niet.

In de laatste twee regels lijkt het alsof de zoon inderdaad na 10 jaar is teruggekomen.

Dit is wat ik bij dit gedicht denk, maar of dat goed is weet ik natuurlijk niet. Misschien dat Lezer100 nog wat toe te voegen heeft of het gedicht heel anders ziet.
En wat denk jij zelf RasArth? Ik geloof niet dat het over het verlies van zijn zoon gaat (kan wel natuurlijk) mogelijk wel over het verlies van zijn vrouw(en).

Volgens mij zegt Herman de Coninck tegen zijn zoon doe eerst eens wat levenservaring op in plaats van nu allerlei wijsheden te vertellen. Pas dan kun je zien of het klopt wat je zegt. Of zegt de vader van Herman de Coninck tegen Herman.
Lezer100


Terug naar “Gedichten C-D”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 13 gasten