hey beste mensen,
ik ben een leerling van het sint-jozefcollege te turnhout en zit in het 5de jaar. als eindwerk moet ik een bespreking maken van 'het gezin' door charles ducal. zouden julie mij a.u.b. opweg kunnen helpen met het gedicht want ik kan er kop noch staart van uitmaken....
alvast vriendelijk bedankt!
Het gezin
Vader, moeder hun eenvoudig leven.
Vingers om het mes, de smakeloze plicht.
Zijn kaken malen vreedzaam. Kouwe kip,
Haar lichaam heeft niets mee te delen
tenzij: dat zij met elkaar een tafel delen
zonder brekend glas en zonder gif.
Het kind scheurt een toevallig moordbericht
uit oude kranten, inkt in sombere vegen
als een teken op zijn wang.
Want alles kan in een eenvoudig leven:
vader, moeder, mes geslepen,
en een kind uit zelfbedwang.
Het gezin, hulp!!!!
Het gezin
Vader, moeder hun eenvoudig leven.
Vingers om het mes, de smakeloze plicht.[/u]
eenvoudig= niet moeilijk, simpel, makkelijk
smakeloze = geen smaak aan
plicht = doen wat je [i]moet[/u] doen
Dus... vader en moeder leiden een simpel, eenvoudig leven.
Ze zitten aan tafel te eten met hun vingers om het mes. Ze eten omdat het nu eenmaal moet, aan het eten zit geen smaak.
[i]Zijn kaken malen vreedzaam. Kouwe kip,
Haar lichaam heeft niets mee te delen
kaken = (in dit geval) zijn tanden en kiezen
malen = fijmaken
vreedzaam = vredig, rustig, zonder kwaadheid
meedelen= vertellen, overbrengen, uitstralen
vader eet rustig, ze eten kouwe kip*
moeder (haar lichaam) is niet aantrekkelijk, haar lichaam heeft niets te vertellen (straalt niets uit)
(ik ga straks verder, moet nu eten maken, haha wel toepasselijk bij dit gedicht, tot straks, misschien kun je ondertussen zelf verder denken wat er bedoeld wordt)
Eerste tip, lees een gedicht altijd even hardop. Alsof je een verhaaltje voorleest dan wordt het al veel duidelijker.
Je kunt uit de titel al heel wat opmaken.
Charles Ducal beschrijft het gezin in dit gedicht. Dat gezin zit aan tafel.
Wat begrijp je niet aan dit gedicht, waar zitten de problemen?
dettie
Vader, moeder hun eenvoudig leven.
Vingers om het mes, de smakeloze plicht.[/u]
eenvoudig= niet moeilijk, simpel, makkelijk
smakeloze = geen smaak aan
plicht = doen wat je [i]moet[/u] doen
Dus... vader en moeder leiden een simpel, eenvoudig leven.
Ze zitten aan tafel te eten met hun vingers om het mes. Ze eten omdat het nu eenmaal moet, aan het eten zit geen smaak.
[i]Zijn kaken malen vreedzaam. Kouwe kip,
Haar lichaam heeft niets mee te delen
kaken = (in dit geval) zijn tanden en kiezen
malen = fijmaken
vreedzaam = vredig, rustig, zonder kwaadheid
meedelen= vertellen, overbrengen, uitstralen
vader eet rustig, ze eten kouwe kip*
moeder (haar lichaam) is niet aantrekkelijk, haar lichaam heeft niets te vertellen (straalt niets uit)
(ik ga straks verder, moet nu eten maken, haha wel toepasselijk bij dit gedicht, tot straks, misschien kun je ondertussen zelf verder denken wat er bedoeld wordt)
Eerste tip, lees een gedicht altijd even hardop. Alsof je een verhaaltje voorleest dan wordt het al veel duidelijker.
Je kunt uit de titel al heel wat opmaken.
Charles Ducal beschrijft het gezin in dit gedicht. Dat gezin zit aan tafel.
Wat begrijp je niet aan dit gedicht, waar zitten de problemen?
dettie
Laatst gewijzigd door Dettie op Do Jun 17, 2010 19:09, 1 keer totaal gewijzigd.
Dettie schreef:[i]
Eerste tip, lees een gedicht altijd even hardop. Alsof je een verhaaltje voorleest dan wordt het al veel duidelijker.
Je kunt uit de titel al heel wat opmaken.
Charles Ducal beschrijft het gezin in dit gedicht. Dat gezin zit aan tafel.
Wat begrijp je niet aan dit gedicht, waar zitten de problemen?
dettie
Hey Dettie,
al bedankt voor het begin van het gedicht!
bij mij zitten de problemen vooral in het vinden + ontcijferen van de metaforen in dit gedicht. bij wijze van spreken, de dubbele boden van het gedicht te vinden en te begrijpen...
alvast hartelijk bedankt!
Vincent
tenzij: dat zij met elkaar een tafel delen
zonder brekend glas en zonder gif.
Het kind scheurt een toevallig moordbericht
uit oude kranten, inkt in sombere vegen
als een teken op zijn wang.
Want alles kan in een eenvoudig leven:
vader, moeder, mes geslepen,
en een kind uit zelfbedwang.
Ik was gebleven bij...
Haar lichaam heeft niets mee te delen
en dan gaat het gedicht verder...
tenzij dat zij met elkaar een tafel delen.
De dichter speelt verder met het 'mee te delen'.
Alleen gebruikt hij het 'mee delen' als mee (samen) nu letterlijk dus als samen delen. Ze delen samen de tafel.
We hebben kunnen lezen dat ze daar vreedzaam zitten, zonder ruzie of iets. En daar verwijst de dichter naar in de volgende regel.
zonder brekend glas en zonder gif
Er wordt niet met glazen gegooid er wordt geen gif in het eten gedaan (zonder gif kan ook betekenen dat er geen harde woorden vallen. Woorden zonder gif, venijn, geen akelige woorden.) Maar ik denk dat de dichter bedoelt dat de vader en moeder niet elkaar af zullen maken/niet zullen vermoorden... omdat daarna de regels komen...
het kind scheurt een toevallig moordbericht uit oude kranten.
Inkt (van de krant) in sombere vegen als een teken op zijn wang.
Het komt er in feite op neer dat vader en moeder niet echt een gelukkig huwelijk hebben. Alles gaat zijn gangetje, ze hebben elkaar nog maar weinig te vertellen. Ruzie maken ze ook niet, en ook al zitten ze aan tafel met geslepen messen, elkaar vermoorden zullen ze niet, want ze hebben een kind... Dat kind zorgt ervoor dat ze elkaar niet afmaken. Ze gaan gewoon door met hun huwelijk.
Ik hoop dat ik duidelijk ben en anders vraag me maar weer. Ik heb vanavond geen tijd meer en ben heel moe, dus goed nadenken lukt niet meer zo vandaag. Maar morgen kan ik nog wel wat doen.
Groetjes
Dettie
zonder brekend glas en zonder gif.
Het kind scheurt een toevallig moordbericht
uit oude kranten, inkt in sombere vegen
als een teken op zijn wang.
Want alles kan in een eenvoudig leven:
vader, moeder, mes geslepen,
en een kind uit zelfbedwang.
Ik was gebleven bij...
Haar lichaam heeft niets mee te delen
en dan gaat het gedicht verder...
tenzij dat zij met elkaar een tafel delen.
De dichter speelt verder met het 'mee te delen'.
Alleen gebruikt hij het 'mee delen' als mee (samen) nu letterlijk dus als samen delen. Ze delen samen de tafel.
We hebben kunnen lezen dat ze daar vreedzaam zitten, zonder ruzie of iets. En daar verwijst de dichter naar in de volgende regel.
zonder brekend glas en zonder gif
Er wordt niet met glazen gegooid er wordt geen gif in het eten gedaan (zonder gif kan ook betekenen dat er geen harde woorden vallen. Woorden zonder gif, venijn, geen akelige woorden.) Maar ik denk dat de dichter bedoelt dat de vader en moeder niet elkaar af zullen maken/niet zullen vermoorden... omdat daarna de regels komen...
het kind scheurt een toevallig moordbericht uit oude kranten.
Inkt (van de krant) in sombere vegen als een teken op zijn wang.
Het komt er in feite op neer dat vader en moeder niet echt een gelukkig huwelijk hebben. Alles gaat zijn gangetje, ze hebben elkaar nog maar weinig te vertellen. Ruzie maken ze ook niet, en ook al zitten ze aan tafel met geslepen messen, elkaar vermoorden zullen ze niet, want ze hebben een kind... Dat kind zorgt ervoor dat ze elkaar niet afmaken. Ze gaan gewoon door met hun huwelijk.
Ik hoop dat ik duidelijk ben en anders vraag me maar weer. Ik heb vanavond geen tijd meer en ben heel moe, dus goed nadenken lukt niet meer zo vandaag. Maar morgen kan ik nog wel wat doen.
Groetjes
Dettie
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 64 gasten