Eerlijk is eerlijk. Ik heb gans die tekst niet overgetypt natuurlijk. Wel "copy paste" bewerking gedaan van een website die deze tekst weergaf. Uiteraard om jullie ten dienste te zijn hé!!
Jan S
Eva Gerlach (nee)
Geplaatst: 26 apr 2008 02:03 pm
Kruim
Wat heel is, kunnen wij niet zien, het is
te groot, het past ons niet en niet
in onze hoofden
maar wat aan mootjes, haksel is, verkiezeld,
kruim, gepureerd, verstoven of ontbonden –
al het verdeelde zit voorgoed in ons.
Eva Gerlach
Uit: Niets bestendiger
Uitgeverij Arbeiderspers, 1999
(Kruim verscheen oorspronkelijk bij uitgeverij Herik in 1996, een bundeltje met 12 gedichten van Eva Gerlach. De gedichten worden verlucht door evenzovele los ingeplakte reproducties van schilderijen en prenten van Co Westerik. )
Kruim
Wat heel is, kunnen wij niet zien, het is
te groot, het past ons niet en niet
in onze hoofden
maar wat aan mootjes, haksel is, verkiezeld,
kruim, gepureerd, verstoven of ontbonden –
al het verdeelde zit voorgoed in ons.
Eva Gerlach
Uit: Niets bestendiger
Uitgeverij Arbeiderspers, 1999
(Kruim verscheen oorspronkelijk bij uitgeverij Herik in 1996, een bundeltje met 12 gedichten van Eva Gerlach. De gedichten worden verlucht door evenzovele los ingeplakte reproducties van schilderijen en prenten van Co Westerik. )
Hoe liefdevol kan er gedicht worden over beestjes waar ik echt vies van ben: pissenbedden. Dat vind ik echt knap gedaan.
En dan dat gedicht over spelen bij het kerkhof. Vanuit de ogen van een kind, maar hoe serieus toch wel! Heel mooi beschreven. Ik zie bijna mezelf...
Molly
En dan dat gedicht over spelen bij het kerkhof. Vanuit de ogen van een kind, maar hoe serieus toch wel! Heel mooi beschreven. Ik zie bijna mezelf...
Molly
~ Het is een kunst om de zee in een glas te vangen ~
(naar: Italo Calvino)
(naar: Italo Calvino)
.
Kruim
Wat heel is, kunnen wij niet zien, het is
te groot, het past ons niet en niet
in onze hoofden
maar wat aan mootjes, haksel is, verkiezeld,
kruim, gepureerd, verstoven of ontbonden –
al het verdeelde zit voorgoed in ons.
Eva Gerlach
Uit: Niets bestendiger
Uitgeverij Arbeiderspers, 1999
Ja, "wat is toch die mens ?" (Ik zet dit even tussen aanhalingstekens omdat ik zeker weet dat ik die vraag zo ergens gelezen heb, maar ik weet begot niet waar of van wie).
Maar Eva Gerlach stelt niet eens een vraag, ze constateert.
We zien alleen wat is verhakkeld en verdeeld.
Dit zit in ons diepste binnenste.
Zeker geen optimistische kijk.
mira
Ik lees dit nu weer en vroeg me af waarom je het geen optimistische kijk vindt mira.
Ik zat te denken aan bijv. het heelal, omdat te groot is, het past ons niet kunnen we het maar gedeeltelijk begrijpen, zien. Maar die deeltjes die we wél begrijpen, ook al zijn het maar heel kleine beetjes, zitten voorgoed in ons. Misschien zelfs wel als de mens, zijnde onderdeel van het heelal.
Dettie
Ik zat te denken aan bijv. het heelal, omdat te groot is, het past ons niet kunnen we het maar gedeeltelijk begrijpen, zien. Maar die deeltjes die we wél begrijpen, ook al zijn het maar heel kleine beetjes, zitten voorgoed in ons. Misschien zelfs wel als de mens, zijnde onderdeel van het heelal.
Dettie
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 0 gasten