Aleidis Dierick (ja)

Van Remco Campert t/m Jan Ducheyne
Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Aleidis Dierick (ja)

Berichtdoor Dettie » Zo Feb 01, 2009 16:22

Er mogen méér gedichten van Aleidis Dierick geplaatst worden. Maar niet een hele bundel


zie ook http://www.poezie-leestafel.info/aleidis-dierick

Dettie
Laatst gewijzigd door Dettie op Za Apr 24, 2010 21:02, 1 keer totaal gewijzigd.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Zo Feb 01, 2009 16:23

Op verzoek van Tiba* ook aan deze dichteres toestemming gevraagd én vandaag via een brief toestemming gekregen.

U mag mijn gedichten op uw site plaatsen.

Aleidis Dierick werd in 1932 als Aleidis Verbruggen geboren in Borgerhout (Antwerpen). Ze verbleef twee jaar in Duitsland, elf jaar in Ierland en negen jaar in Frankrijk. Ze woont nu in Aalst.

Met De schuldeloze man is ze toe aan haar tiende bundel. Eerder publiceerde ze de bundels
Een zomer voorzien (Orion, Brugge, 1977),
Gedichten voor een man (Orion, Brugge, 1978), Blauwdruk voor een vriendschap (Orion, Brugge, 1981),
Tortels in het trappenhuis (De bladen voor de poëzie, Beveren, 1982),
Gemini, het jongetje in juni (Mercator-Plantijn, Antwerpen, 1983),
Een engel komt blootsvoets (Mercator-Plantijn, Antwerpen, 1984),
Het land van de vijand (Poëziecentrum, Gent, 1989),
Veertien tinten blauw (Lannoo, Tielt, 1991) en
Het vrijgeleide (De Distel, Brussel 2001).
Al die zalige zomers een selectie uit het dichtwerk van Aleidis Dierick(Uitgeverij P, 2005)
De schuldeloze man (bf Ampersand en Tilde, 2005)

Gedichten van Aleidis Dierick verschenen in talrijke literaire tijdschriften, alsmede in diverse bloemlezingen als Spiegel van de moderne Nederlandse poëzie, Dichters van deze tijd, Groot Nederlands verzenboek en de 100 beste gedichten van deze eeuw. Dierick schreef kritische beschouwingen over het werk van onder meer Frans Fransaer, Jo Gisekin, Rudolf Vande Perre, José De Poortere en Anton van Wilderode.

Poëzierecensent en samensteller van de bloemlezing Stefan van den Bossche: ‘Dierick is en blijft een ongewone dichteres. Haar dichtkunst is niet in de eerste plaats communicatief. Ze is wel observerend, sterk zintuiglijk, verfijnd tot het snijpunt van herinnering en emotionele aandrang. Dat is Aleidis Dierick. Een dichteres die niet a priori modieus wil zijn, maar wel haar verhaal op tafel gooit.’

Aleidis Dierick (Antwerpen, 1932) debuteerde in 1977 met Een zomer voorzien. Dat werd het startsein voor een intensieve literaire productie die onlangs nog De schuldeloze man opleverde, haar tiende bundel. Dierick publiceerde gedichten in diverse literaire tijdschriften en haar werk vond meermaals de weg naar gezaghebbende bloemlezingen zoals Dichters van deze tijd, Groot Nederlands Verzenboek en De 100 beste gedichten van deze eeuw. Ook in de veelbesproken bloemlezing van Gerrit Komrij vinden we drie van haar gedichten terug.

Dettie

* Dit staat erbij zodat ik weet wie er om vroeg, is een geheugensteuntje voor mij dus.

---

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Zo Feb 01, 2009 16:24

Geplaatst: 17 mrt 2006 12:11 pm

Vernissage of de tuin bestaat

I

Nu wordt het water hoorbaar in de stilte.
Zo was de regen vroeger aan het raam
toen ik een kind was en, bij bomen woonde
en als de vossen was, heel blond, en zonder naam.

De wortels groeiden glanzend uit de duinen,
de zomers rijgden zich als kralen aan elkaar,
ik viel verrukt een ander lichaam tegen
in helder water, de bodem stil en klaar.

De vennen blonken donkergroen en vonkten
lang voor het onweer losbrak op de hei.
Geluk is drijven in voorzichtig water,
de regen over ons groen als de wei.

Aleidis Dierick
Uit: Al die zalige zomers
een selectie uit het dichtwerk van Aleidis Dierick
(Uitgeverij P, 2005)

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Zo Feb 01, 2009 16:24

Geplaatst: 17 mrt 2006 12:23 pm

Tederheid zal ik u noemen

Gij maakt mij wilder wilder dan gras
en bloemen, ik die al wilder dan water ben
hoe zal ik u in mijn hartstocht noemen
u die ik nauwelijks ken.

Zal ik u lief en beminde noemen
in hoeveel namen vloeit gij mij uit
nooit stond een zomer zo te bloeien
in al zijn linden in al zijn kruid.

Hoe zal ik u in mijn kamer noemen
als gij schreiend uw mond drukt aan mijn huid
als gij stamelend man wordt in al uw zoenen
tederheid zal ik u noemen.

Aleidis Dierick (° 1932)
uit: Gedichten voor een man ,
Orion, 1978

Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Zo Feb 01, 2009 16:25

Geplaatst: 17 mrt 2006 12:25 pm

Heerlijk dat we ook deze toestemming hebben, Dettie!

Ik dacht dat de dichteres al een item had, maar vind het niet terug.

Groetjes. Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Zo Feb 01, 2009 16:25

Geplaatst: 17 mrt 2006 12:40 pm

Ik heb alle pagina's nog eens gecheckt. Er is geen ander item over deze dichteres (meer). Ik vermoed dat het met de crash verdwenen is

Groetjes. Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Zo Feb 01, 2009 16:26

Geplaatst: 23 mrt 2006 11:50 am

De aarde

Soms houd ik alleen van de aarde
van dieren niet, niet van mensen
van het hete zand, van het hevige
van grasland 's avonds, van heide.

O aarde ik duik u aan scherven
ik zink in uw zuigende waters
ademloos stijg ik later
naar een blindmakend landschap van zon.

Aanvaard mij in hooi in papavers
in zaden in kruid wil mij bergen
als ik schreeuw om die één om wie
ik zonder genade moet werven.

Aleidis Dierick
uit: Blauwdruk voor een vriendschap,
De Bladen voor de Poëzie, 1981/2
Orion, 1981

Tiba

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Zo Feb 01, 2009 16:27

Geplaatst: 23 mrt 2006 01:00 pm

Ik denk dat Aleidis Dierick een van de meest passionele Nederlandstalige dichteressen is. Zo komt ze bij mij toch over.

Groetjes. Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Zo Feb 01, 2009 16:27

Geplaatst: 10 apr 2006 08:55 pm

Aanvaard mij in hooi in papavers
in zaden in kruid wil mij bergen


Dit is zo mooi en klinkt zo melodieus....

Groetjes. Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Zo Feb 01, 2009 16:28

Geplaatst: 11 apr 2006 03:16 pm

Ik zie dit gedicht nu pas..wat mooi,
het heeft inderdaad een enorme passie en gedrevenheid en intensiteit..

O aarde ik duik u aan scherven
ik zink in uw zuigende waters
ademloos stijg ik later
naar een blindmakend landschap van zon.


Vooral de zin..aarde ik duik u aan scherven,
Wat is dat mooi gezegd.

De intense liefde voor de aarde komt wel voor uit een teleurstelling in mensen als ik het goed begrijp.

Wil

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Zo Feb 01, 2009 16:29

Geplaatst: 11 apr 2006 07:45 pm

De intense liefde voor de aarde komt wel voor uit een teleurstelling in mensen als ik het goed begrijp


Ja Wil, dat is het wellicht.
Het kan ook een tijdelijke onvrede met de mensen zijn, bedenk ik nu, in elk geval verkiest de dichteres op dat moment de aarde, en dit zeer 'lijfelijk'.
Ik hou wel van het gepassioneerde van haar gedichten en plaats er wel nog eentje.

Groetjes. Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Zo Feb 01, 2009 16:29

Geplaatst: 11 apr 2006 09:15 pm

Ik kende haar niet zo goed eerlijk gezergd,
maar dit is wel een manier van poezie maken die mij aanspreekt.

Groeten
Wil

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Zo Feb 01, 2009 16:30

Geplaatst: 22 apr 2006 01:36 pm

De dagelijkse doodsangst VI

De vrouw
is een kostbaar dier.
Met veren getooid
met sabel.
In triomf
gevoerd
door de straten.
Aan haar keel
een zwellende parel.
De vossen vergast
vergiftigd
gebeten
door honden verscheurd.
In hun leger
door jagers
verzopen.
Op het scherp van de snede
de ren door de zomer.
Vakkundig de man.
Volleerd.
Een langzame doder.

Aleidis Dierick
uit: Het land van de vijand, Poëziecentrum, Gent 1989

Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Zo Feb 01, 2009 16:30

Geplaatst: 22 apr 2006 06:26 pm

Ik vind het een heel moeilijk gedicht Tiba, ik snap het eigenlijk niet zo.

het begin nog wel maar daarna....

De vossen vergast
vergiftigd
gebeten
door honden verscheurd.
In hun leger
door jagers
verzopen.
Op het scherp van de snede
de ren door de zomer.
Vakkundig de man.
Volleerd.
Een langzame doder.


Ik snap niet zo goed wat dat met de vrouw te maken heeft.

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Zo Feb 01, 2009 16:31

Geplaatst: 22 apr 2006 07:20 pm

Ik heb er ook zitten op kijken, Dettie.
Ik denk dat ze bedoelt dat een vrouw vaak dient ("wordt gebruikt"?)
om ermee te pronken: "in triomf gevoerd door de straten" (heeft ook dubbele bodem, denk ik).

Ze tooit zich met veren en sabel(bont).

Met veren getooid
met sabel.


Van dat bont komt ze op de vossenjacht, zo meen ik het toch te verstaan.
Draagt men vossenpels ook niet als bont?
Hoe met die diertjes wordt omgegaan, klaagt ze dan aan in het tweede deel van het gedicht.
Er zijn allerlei manieren om ze "vakkundig" om te brengen....en de man is de doder.
Waarom een "langzame" doder? Omdat de doodsstrijd van de vossen langzaam gaat? Dan toch niet zo vakkundig!
Ik vermoed dat er nog meer in schuilt: in het eerste vers wordt de vrouw een "(kostbaar) dier" genoemd...

Groetjes. Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Zo Feb 01, 2009 16:32

Geplaatst: 25 mei 2006 12:13 am

Vernissage of de tuin bestaat

VIII

o Jong zijn. Kleine borsten hebben,
zien hoe verlegen plots de jongens staan.
Een nieuwe innigheid die kwelt en zoet is.
Pianoles, de leraar en de maan.

De zomer anders, alle geuren anders,
de stad een landkaart, 's zondags appeltaart,
sigarengeur als er nog laat bezoek is,
bevlagde boten, trékaken op de vaart.

En lezen. Donkere wetenswellust,
geheime tover van het wondere woord,
heel eenzaam in een heel stil huis zijn.
Gedichten lezen. Tot men namen hoort.


Aleidis Dierick
uit: Een zomer voorzien, Orion, Brugge 1977

Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Zo Feb 01, 2009 16:32

Geplaatst: 04 dec 2006 07:18 pm

september

Avond en het water dichtbij
het landschap lichter en vlakker
achter zachte dijken van klei
's nachts houden de bomen mij wakker.

En bossen vol beken en netels
luid roepen de kuise fazanten mij tegen
de merels fluiten dagen bijeen
tot een uur vol ruisende regen.

Diep in het bos het water dichtbij
in het dof gekuch van de lichters
het najaar dagelijks dichter
angst werpt het anker in mij.

Aleidis Dierick
uit: Gedichten voor een man
Brugge/Nijmegen, Orion/B.Gottmer, 1978

Dettie

Ik snap dit gedicht niet zo goed.
Is zij bang voor het water? het water dichtbij
angst werpt het anker in mij wil ze een houvast?

---

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Zo Feb 01, 2009 16:33

Geplaatst: 05 dec 2006 11:31 am

Ik moet dit gedicht nog een paar maal lezen, Dettie.

Angst werpt het anker in mij

betekent volgens mij: de angst zet zich (blijvend?) vast in mij vast (zoals een boot voor anker gaat, als hij aan de kust wil blijven).

De rest nog eens grondig herlezen.

Groetjes. Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Zo Feb 01, 2009 16:34

Geplaatst: 05 jan 2007 03:46 pm

Een taai restant

Nooit was je zo zwaar. En zo mooi.
Met ogen van lichtgroen water.
Je vleugels ontplooid. Voorbij
voorbij aan de laatste vader.

In de morgen de woede doorstaan.
De walg die omhoog kwam spoelen.
's Nachts door het zeewier gegaan.
Het hoen van de wanhoop zien broeden.

Zo moedig gestreden. Genoeg
genoeg om de dans te ontspringen.
Om straks in vijandig land
jezelf als een parel te vinden.

Aleidis Dierick
uit: 'Het land van de vijand',
Poëziecentrum, Gent 1989.

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Zo Feb 01, 2009 16:34

Geplaatst: 05 jan 2007 04:39 pm

Heel mooi gedicht maar zal het nog vele malen moeten lezen...

De eerste strofe bijvoorbeeld, begrijp ik helemaal niet.
Begrijp jij dit gedicht, Dettie?

Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Zo Feb 01, 2009 16:35

Geplaatst: 05 jan 2007 04:49 pm

nee ik begrijp het niet daarom plaatste ik het ook om erover te puzzelen.

ik zat te denken aan het lelijke kleine eendje dat veranderd in een zwaan
maar of dat zo is???

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Zo Feb 01, 2009 16:35

Geplaatst: 05 jan 2007 04:59 pm

De titel is "een taai restant"...

zou dat slaan op het lelijke eendje dat een zwaan wordt?
Ik denk het eigenlijk niet.

Wie is die "jij " over wie ze het heeft?
Een persoon? Een dier? Een vogel?

Nog even "broeden"....

Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Zo Feb 01, 2009 16:36

Geplaatst: 05 jan 2007 08:43 pm

Gaat het over een parelhoen????

Tiba

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Zo Feb 01, 2009 16:36

Geplaatst: 06 jan 2007 08:08 am

Misschien gaat het wel over een bootvluchteling?
Over het bereiken van vrijheid.

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Zo Feb 01, 2009 16:37

Geplaatst: 06 jan 2007 05:36 pm

Ja dat lijkt me een mogelijkheid:
een vluchteling die aan land zwemt?

Maar waarom: nooit was je zo zwaar. En zo mooi ???

En wat betekent: voorbij, voorbij aan de laatste vader ???

Veel vragen dus!

Tiba.


Terug naar “Gedichten C-D”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 8 gasten