Paul van Ostaijen (1896-1928) (ja)
Paul van Ostaijen (1896-1928) (ja)
Omdat Paul van Ostaijen meer dan 70 jaar geleden overleden is, zijn zijn gedichten vrij van copyright.
Er mogen dus meer gedichten geplaatst worden.
Dettie
Er mogen dus meer gedichten geplaatst worden.
Dettie
Geplaatst: 28 mrt 2006 02:44 pm
Wals van kwart voor middernacht
Alsof zij iets zingen ging trilt de luit
en de lieve luit achterna
-----------------------------hinkepinkt de piano linkepoot linkepoot
Ik denk niet dat de luit iets zeggen zal
-----------------------------kwart vóór middernacht
al trilt - zij trilt toch? - de luit nu weer
Eer de luit daarover heeft gedacht
of zij zingen zal kwart vóór middernacht
is het lang reeds kwart na middernacht
Waarom trilt de luit dan zo
klokjekwart vóór middernacht
Wist maar iemand dat
----------------------dat
----------------------trillen van de luit
Lieveke
dieveke
doderideine
do en deinen
De luit heeft zich bedacht
en zwijgt
Heb ik van dat trillen wel verwacht
Paul van Ostaijen
uit: Verzamelde gedichten,
Uitgeverij Prometheus/Bert Bakker 1996
Tiba.
Uit het thema muziek ook even hier geplaatst.
Wals van kwart voor middernacht
Alsof zij iets zingen ging trilt de luit
en de lieve luit achterna
-----------------------------hinkepinkt de piano linkepoot linkepoot
Ik denk niet dat de luit iets zeggen zal
-----------------------------kwart vóór middernacht
al trilt - zij trilt toch? - de luit nu weer
Eer de luit daarover heeft gedacht
of zij zingen zal kwart vóór middernacht
is het lang reeds kwart na middernacht
Waarom trilt de luit dan zo
klokjekwart vóór middernacht
Wist maar iemand dat
----------------------dat
----------------------trillen van de luit
Lieveke
dieveke
doderideine
do en deinen
De luit heeft zich bedacht
en zwijgt
Heb ik van dat trillen wel verwacht
Paul van Ostaijen
uit: Verzamelde gedichten,
Uitgeverij Prometheus/Bert Bakker 1996
Tiba.
Uit het thema muziek ook even hier geplaatst.
Geplaatst: 31 mrt 2006 02:50 pm
NACHTELIJKE OPTOCHT
Taptoe oe oe taptoe
stapt al maar toe
zwart van de nacht dat dik drukt de stijve straat
----breekt licht logge lucht
----en muziekgeschetter
Licht van de laaiende lansen
----laaiende stap van de lichtende lansen
lansen van het laaiende licht
----dansende licht van de laaiende lansen
--------dansend laaien van de lichtende lansen
laaiende----lansedans
Lansgekletter
muziekgeschetter
lichtende kadans
-----------laaiende lansen
-----------laaiende kadans van lichtende lansen
-----------lichtend lucht kadans en dans van laaiende lansen
----kadans van laaiende lansedans
kadans----van----dans
Lichtende lampen
--laaiende lampen
----licht van laaiende lampen
------dans van laaiende lampen
--------kadans van lichtende lampen
----------kadans van laaiende lampen
------------dans van de lucht in waaiende lampen
--------------waaiende dans van de lucht in laaiende lampen
--------------laaiende kadans in de waaiende lampedans
----kadans van lampedans
licht van lampen
Lansgekletter
muziekgeschetter
----geschetter van klare klarinetten
--------helder gekletter van klare klarinetten
--------helder gekletter klarinettegeschetter
Stappen op straat
----stappen breken de straat
--------stramme stappen breken de straat
horizontaal
vertikaal
vooral----diagonaal
----lampen lichte kadans
----klare klarinetten dansen in de lansedans
----klarinetten lampen en lansedans
transparant
Taptoe
----oe oe
--------taptoe
Paul van Ostaijen
uit: Nagelaten gedichten
"Verzamelde gedichten",
Uitgeverij Prometheus/Bert Bakker, 1996
Tiba.
Uit het thema "muziek" ook hier geplaatst.
NACHTELIJKE OPTOCHT
Taptoe oe oe taptoe
stapt al maar toe
zwart van de nacht dat dik drukt de stijve straat
----breekt licht logge lucht
----en muziekgeschetter
Licht van de laaiende lansen
----laaiende stap van de lichtende lansen
lansen van het laaiende licht
----dansende licht van de laaiende lansen
--------dansend laaien van de lichtende lansen
laaiende----lansedans
Lansgekletter
muziekgeschetter
lichtende kadans
-----------laaiende lansen
-----------laaiende kadans van lichtende lansen
-----------lichtend lucht kadans en dans van laaiende lansen
----kadans van laaiende lansedans
kadans----van----dans
Lichtende lampen
--laaiende lampen
----licht van laaiende lampen
------dans van laaiende lampen
--------kadans van lichtende lampen
----------kadans van laaiende lampen
------------dans van de lucht in waaiende lampen
--------------waaiende dans van de lucht in laaiende lampen
--------------laaiende kadans in de waaiende lampedans
----kadans van lampedans
licht van lampen
Lansgekletter
muziekgeschetter
----geschetter van klare klarinetten
--------helder gekletter van klare klarinetten
--------helder gekletter klarinettegeschetter
Stappen op straat
----stappen breken de straat
--------stramme stappen breken de straat
horizontaal
vertikaal
vooral----diagonaal
----lampen lichte kadans
----klare klarinetten dansen in de lansedans
----klarinetten lampen en lansedans
transparant
Taptoe
----oe oe
--------taptoe
Paul van Ostaijen
uit: Nagelaten gedichten
"Verzamelde gedichten",
Uitgeverij Prometheus/Bert Bakker, 1996
Tiba.
Uit het thema "muziek" ook hier geplaatst.
Geplaatst: 31 mrt 2006 02:54 pm
GEDICHT
En elke nieuwe stad
---bloem die welkt
-----------herfst vergeelt het blad
-----------zijn alle steden zo
-----------zijn ze alle zo
-----------zo zijn alle
Overal
overal en nergens
-------------overal is nergens
overal
-------------dezelfde bonbons droef in glazen
-------------parelt drank er is geen dorst
een liedje is overal ---------van liefde en overspel
-------------zijn alle steden zo
-------------zijn ze alle zo
-------------zo zijn ze alle
Paul van Ostaijen
Nagelaten gedichten
uit: "Verzamelde gedichten"
Uitgeverij Prometheus/Bert Bakker 1996
Tiba.
Uit het thema "gedichten over de stad/steden" ook hier geplaatst.
GEDICHT
En elke nieuwe stad
---bloem die welkt
-----------herfst vergeelt het blad
-----------zijn alle steden zo
-----------zijn ze alle zo
-----------zo zijn alle
Overal
overal en nergens
-------------overal is nergens
overal
-------------dezelfde bonbons droef in glazen
-------------parelt drank er is geen dorst
een liedje is overal ---------van liefde en overspel
-------------zijn alle steden zo
-------------zijn ze alle zo
-------------zo zijn ze alle
Paul van Ostaijen
Nagelaten gedichten
uit: "Verzamelde gedichten"
Uitgeverij Prometheus/Bert Bakker 1996
Tiba.
Uit het thema "gedichten over de stad/steden" ook hier geplaatst.
Geplaatst: 11 aug 2006 10:29 am
Voetbalmatch
Hip Hip Hoe
Hoe
Hoe
Sienjaal!
Knallende voeten
Paarswitte lijnen en roodzwarte
Herauten
Duikt de bal op
Sliert een waaier van zand
Losbrekend patos
Witte wegen: lijnen van spelend licht
Ritmus van de alomvattende wellust
Lopen lopen
Slechts met het éne doel
Half back
en center
Bots!
Terreinwinst
Ekstaze
Op de tribunes
elektriese innerlikheid
Ongeduld
Valt de bijl!...
Aarzelen de spelers?
De grootste vreugd is winnen of sterven
Psyche:
Oprukken oprukken
Marsj van het stormbataljon
Vooruit vooruit
Fatum simfonie
Eén ritme
Saamgedrongen in een hoek
Bliksem die flits
Autosireen
Goal!!!
Paul van Ostaijen
Verzameld Werk
Bert Bakker, Den Haag, 1974
uit het thema voetbal en poëzie
Voetbalmatch
Hip Hip Hoe
Hoe
Hoe
Sienjaal!
Knallende voeten
Paarswitte lijnen en roodzwarte
Herauten
Duikt de bal op
Sliert een waaier van zand
Losbrekend patos
Witte wegen: lijnen van spelend licht
Ritmus van de alomvattende wellust
Lopen lopen
Slechts met het éne doel
Half back
en center
Bots!
Terreinwinst
Ekstaze
Op de tribunes
elektriese innerlikheid
Ongeduld
Valt de bijl!...
Aarzelen de spelers?
De grootste vreugd is winnen of sterven
Psyche:
Oprukken oprukken
Marsj van het stormbataljon
Vooruit vooruit
Fatum simfonie
Eén ritme
Saamgedrongen in een hoek
Bliksem die flits
Autosireen
Goal!!!
Paul van Ostaijen
Verzameld Werk
Bert Bakker, Den Haag, 1974
uit het thema voetbal en poëzie
Geplaatst: 14 feb 2007 08:41 am
Wiegeliedje voor de geliefde
........ Dat trage zich toevouwen je oogleden,
........ te dragen het loom fluweel van onze nacht.
........ Onze dag is geweest als bange blanke vazen, die waren blij
........ de bloemen van ons liefdespel te scharen rei aan rei.
........ Nu zal je slapen, mijn teergeliefde kind,
........ want morgen moet je de ogen openen: 'n zeer fris blad dat beeft in
morgenwind.
......... Nu zal je slapen, mijn zachte kind, in de kuil van je haren;
......... straks is het dag, dan moeten wij weer tuilen lezen gaan
......... Morgen zal er uit het Oosten 'n koning komen, met nieuwe
bruidskleren voor ons beiden;
.......... hem zullen wij, arm in arm, als kinderen in het woud, verbeiden.
.......... Knijp nu je ogen dicht, mijn luie luipaard
.......... en strek je heupen naar je lust. Ach du... du.
Paul van Ostaijen (1896-1928)
Uit de bundel: Het Sienjaal,
29 april 1918
Meer over Paul van Ostaijen en Het Sienjaal
http://ravagedigitaal.org/2001_2002/0107a10.htm
Dettie
Wiegeliedje voor de geliefde
........ Dat trage zich toevouwen je oogleden,
........ te dragen het loom fluweel van onze nacht.
........ Onze dag is geweest als bange blanke vazen, die waren blij
........ de bloemen van ons liefdespel te scharen rei aan rei.
........ Nu zal je slapen, mijn teergeliefde kind,
........ want morgen moet je de ogen openen: 'n zeer fris blad dat beeft in
morgenwind.
......... Nu zal je slapen, mijn zachte kind, in de kuil van je haren;
......... straks is het dag, dan moeten wij weer tuilen lezen gaan
......... Morgen zal er uit het Oosten 'n koning komen, met nieuwe
bruidskleren voor ons beiden;
.......... hem zullen wij, arm in arm, als kinderen in het woud, verbeiden.
.......... Knijp nu je ogen dicht, mijn luie luipaard
.......... en strek je heupen naar je lust. Ach du... du.
Paul van Ostaijen (1896-1928)
Uit de bundel: Het Sienjaal,
29 april 1918
Meer over Paul van Ostaijen en Het Sienjaal
http://ravagedigitaal.org/2001_2002/0107a10.htm
Dettie
Geplaatst: 05 apr 2007 08:58 pm
Guido Gezelle
Plant
fontein
scheut die schiet
straal die spat
tempeest over alle diepten
storm over alle vlakten
wilde rozelaars waaien
stemmen van elzekoningen bloot
Diepste verte
verste diepte
bloemekelk die schokt in de kelk van bei' mijn palmen
en lief als de madelief
Als de klaproos rood
o wilde papaver mijn
Paul van Ostaijen
uit: Verzamelde gedichten,
Prometheus/Bert Bakker 1996
Tiba.
uit het item "dichters over andere dichters" ook hier geplaatst
Guido Gezelle
Plant
fontein
scheut die schiet
straal die spat
tempeest over alle diepten
storm over alle vlakten
wilde rozelaars waaien
stemmen van elzekoningen bloot
Diepste verte
verste diepte
bloemekelk die schokt in de kelk van bei' mijn palmen
en lief als de madelief
Als de klaproos rood
o wilde papaver mijn
Paul van Ostaijen
uit: Verzamelde gedichten,
Prometheus/Bert Bakker 1996
Tiba.
uit het item "dichters over andere dichters" ook hier geplaatst
Geplaatst: 05 apr 2007 09:15 pm
Het is duidelijk een heel muzikaal, ritmisch gedicht. Van Ostaijen speelt hier gewoon met l-woorden, die telkens in een andere samenstelling opduiken.
Ik zou zeker een deel van jouw analyse aan deze muzikaliteit besteden.
Rutger
_________________
Geduld, eenvoud en mededogen (Tao).
http://blog.seniorennet.be/mijn_boekenhoekje
Het is duidelijk een heel muzikaal, ritmisch gedicht. Van Ostaijen speelt hier gewoon met l-woorden, die telkens in een andere samenstelling opduiken.
Ik zou zeker een deel van jouw analyse aan deze muzikaliteit besteden.
Rutger
_________________
Geduld, eenvoud en mededogen (Tao).
http://blog.seniorennet.be/mijn_boekenhoekje
Geplaatst: 06 apr 2007 07:43 am
Let eens op al die woorden in het gedicht Nachtelijke optocht, die met een "L" beginnen, tiba.
Rutger
_________________
Geduld, eenvoud en mededogen (Tao).
http://blog.seniorennet.be/mijn_boekenhoekje
Let eens op al die woorden in het gedicht Nachtelijke optocht, die met een "L" beginnen, tiba.
Rutger
_________________
Geduld, eenvoud en mededogen (Tao).
http://blog.seniorennet.be/mijn_boekenhoekje
Geplaatst: 02 aug 2007 10:27 am
Fietstocht II
Gelijk een oud tuig dat niet meer dienen zou,
Doorheen ’t getij van winterkou,
Had ik m’n hoop, m’n fiets geborgen,
Verbeiend d’eerste Lentemorgen.
Want door m’n fiets mag ik verhopen
De witte Lente door te lopen,
Te rennen, daarom verkies ik niets
Als hoopsimbool boven m’n fiets.
M’n fiets dat is namiddagdolen
Van m’n Lentewitheid, in nikkel Farandole*;
M’n fiets dat is het klingen
Van m’n veloschel, in zonnekringen.
M’n fiets dat is het kettingruisen;
Dat is het vlieden van de rode huizen
Om mij heen; dat is de landweg, gans verlaten
In z’n witte maagdgewaden.
Dat is het horizonnen-deinen
En ’t jonge zonneschijnen,
De bomen, die verdwijnen
Achter mij, de grachten die verkwijnen.
M’n fiets dat is het daveren van de zon,
Die heur wonne over de wereld spon
En spint; dat is het spelemeien
Van ebbe en vloed der zonnetijen.
M’n fiets dat is een foor van lichten,
Zoveel dwarlende schichten
Die draaien door elkaar:
De kermis van dit jaar.
Gewonnen verloren, gewonnen verloren,
M’n fiets dat zijn de koren,
Die komen uit d’Afrikaner landen
Met d’eerste zonnebranden.
Beiaarden van blijheid
Leven over ’t land,
Beiaarden van blijheid
Beven in de zonnebrand.
O, m’n fiets gij zijt
Bron van al m’n blijheid;
O, m’n fiets gij zijt
Leven in der eeuwigheid.
Rijd, rijd
Aldoor;
Rijd, rijd;
Aldoor;
Gewonnen verloren, gewonnen verloren,
De horizonnen zijn uit d’eeuwigheid.
Paul van Ostaijen
Uit de bundel: Music-hall (april 1915)
De Sikkel Antwerpen 1916
*Farandole: Provençaalse dans waarbij een keten gevormd wordt
Dettie
Fietstocht II
Gelijk een oud tuig dat niet meer dienen zou,
Doorheen ’t getij van winterkou,
Had ik m’n hoop, m’n fiets geborgen,
Verbeiend d’eerste Lentemorgen.
Want door m’n fiets mag ik verhopen
De witte Lente door te lopen,
Te rennen, daarom verkies ik niets
Als hoopsimbool boven m’n fiets.
M’n fiets dat is namiddagdolen
Van m’n Lentewitheid, in nikkel Farandole*;
M’n fiets dat is het klingen
Van m’n veloschel, in zonnekringen.
M’n fiets dat is het kettingruisen;
Dat is het vlieden van de rode huizen
Om mij heen; dat is de landweg, gans verlaten
In z’n witte maagdgewaden.
Dat is het horizonnen-deinen
En ’t jonge zonneschijnen,
De bomen, die verdwijnen
Achter mij, de grachten die verkwijnen.
M’n fiets dat is het daveren van de zon,
Die heur wonne over de wereld spon
En spint; dat is het spelemeien
Van ebbe en vloed der zonnetijen.
M’n fiets dat is een foor van lichten,
Zoveel dwarlende schichten
Die draaien door elkaar:
De kermis van dit jaar.
Gewonnen verloren, gewonnen verloren,
M’n fiets dat zijn de koren,
Die komen uit d’Afrikaner landen
Met d’eerste zonnebranden.
Beiaarden van blijheid
Leven over ’t land,
Beiaarden van blijheid
Beven in de zonnebrand.
O, m’n fiets gij zijt
Bron van al m’n blijheid;
O, m’n fiets gij zijt
Leven in der eeuwigheid.
Rijd, rijd
Aldoor;
Rijd, rijd;
Aldoor;
Gewonnen verloren, gewonnen verloren,
De horizonnen zijn uit d’eeuwigheid.
Paul van Ostaijen
Uit de bundel: Music-hall (april 1915)
De Sikkel Antwerpen 1916
*Farandole: Provençaalse dans waarbij een keten gevormd wordt
Dettie
Geplaatst: 26 apr 2008 01:11 pm
Melopee
Onder de maan schuift de lange rivier
Over de lange rivier schuift moede de maan
Onder de maan op de lange rivier
schuift de kano naar zee
Langs het hoogriet
langs de laagwei
schuift de kano naar zee
schuift met de schuivende maan
de kano naar zee
Zo zijn ze gezellen naar zee
de kano de maan en de man
Waarom schuiven de maan en de man
getweeën gedwee naar de zee.
Paul van Ostaijen
Het is voor het eerst verschenen in de rubriek Nederlandse poëzie van de 21ste jaargang van nummer 5 van het tijdschrift "Vlaamsche Arbeid". Het werd voor het eerst in boekvorm uitgegeven in Paul van Ostaijen, "Verzameld Werk", poëzie 2 (samengesteld door Gaston Burssens) dat "Bezette Stad" en "Nagelaten Gedichten" bevat en in 1928 werd uitgegeven door De Sikkel uit Antwerpen.
Hier staat een uitleg http://klassiekegedichten.net/rechts.php?id=9
----
Ook dit gedicht stond elders op het forum, dus ook maar even hier gezet.
Dettie
Melopee
Onder de maan schuift de lange rivier
Over de lange rivier schuift moede de maan
Onder de maan op de lange rivier
schuift de kano naar zee
Langs het hoogriet
langs de laagwei
schuift de kano naar zee
schuift met de schuivende maan
de kano naar zee
Zo zijn ze gezellen naar zee
de kano de maan en de man
Waarom schuiven de maan en de man
getweeën gedwee naar de zee.
Paul van Ostaijen
Het is voor het eerst verschenen in de rubriek Nederlandse poëzie van de 21ste jaargang van nummer 5 van het tijdschrift "Vlaamsche Arbeid". Het werd voor het eerst in boekvorm uitgegeven in Paul van Ostaijen, "Verzameld Werk", poëzie 2 (samengesteld door Gaston Burssens) dat "Bezette Stad" en "Nagelaten Gedichten" bevat en in 1928 werd uitgegeven door De Sikkel uit Antwerpen.
Hier staat een uitleg http://klassiekegedichten.net/rechts.php?id=9
----
Ook dit gedicht stond elders op het forum, dus ook maar even hier gezet.
Dettie
Geplaatst: 26 apr 2008 07:49 pm
Volledig mee eens, tiba.
Rutger
_________________
Geduld, eenvoud en mededogen (Tao).
http://blog.seniorennet.be/mijn_boekenhoekje
Volledig mee eens, tiba.
Rutger
_________________
Geduld, eenvoud en mededogen (Tao).
http://blog.seniorennet.be/mijn_boekenhoekje
Berceuse
Slaap als een reus
slaap als een roos
slaap als een reus van een roos
------ reuzeke
------ rozeke
------ zoetekoeksdozeke
doe de deur dicht van de doos
Ik slaap.
Paul van Ostaijen (1896-1928)
In het woordenboek staat dit:
Berceuse
Fr.], Wiegenlied. Van oorsprong een volkslied, maar in de 19e eeuw in de kunstmuziek opgenomen, vooral als pianocompositie. Meestal een dromerig en melodieus werk in 6/8 maat en een rustig tempo. Als instrumentale vorm vooral in de pianomuziek tijdens de romantiek van de 19de eeuw geliefd (o.a. Berceuse voor piano van Chopin). De melodie van het in 6/8 maat geschreven stuk is eenvoudig en ligt gemakkelijk in het gehoor; het uniforme, onveranderlijke ritme in de bassen is het muzikale symbool voor het gelijkmatige schommelen van de wieg.
Dit verklaart eigenlijk het hele gedichtje al.
Wat ik mooi vind aan dit gedicht is dat hij eerst speelt met de woorden reus (reuzeke) en roos (rozeke) en dan de overgang met zoetekoeksdozeke naar doos die dicht kan (ogen dicht) en terug naar het beginpunt... slaap.
Dettie
Slaap als een reus
slaap als een roos
slaap als een reus van een roos
------ reuzeke
------ rozeke
------ zoetekoeksdozeke
doe de deur dicht van de doos
Ik slaap.
Paul van Ostaijen (1896-1928)
In het woordenboek staat dit:
Berceuse
Fr.], Wiegenlied. Van oorsprong een volkslied, maar in de 19e eeuw in de kunstmuziek opgenomen, vooral als pianocompositie. Meestal een dromerig en melodieus werk in 6/8 maat en een rustig tempo. Als instrumentale vorm vooral in de pianomuziek tijdens de romantiek van de 19de eeuw geliefd (o.a. Berceuse voor piano van Chopin). De melodie van het in 6/8 maat geschreven stuk is eenvoudig en ligt gemakkelijk in het gehoor; het uniforme, onveranderlijke ritme in de bassen is het muzikale symbool voor het gelijkmatige schommelen van de wieg.
Dit verklaart eigenlijk het hele gedichtje al.
Wat ik mooi vind aan dit gedicht is dat hij eerst speelt met de woorden reus (reuzeke) en roos (rozeke) en dan de overgang met zoetekoeksdozeke naar doos die dicht kan (ogen dicht) en terug naar het beginpunt... slaap.
Dettie
VERS 6
Ik kan geen postzegels verzamelen
ik kan geen vrouwefoto's verzamelen
ik kan geen amourettes kollektioneren
en geen wijsheid
ik kan niets meer
-----ik---kan--- niets---meer
Waarom doof ik de lamp niet
-----en ga ik niet te bed
Ik wil beproeven
-----naakt te zijn
-----bloot wie weet wel gevroren purper
--------------------------------en bleekheid
Is zo niet het gans beginnende begin
Ik wil niets weten
ik wil niet vragen
-----waarom
-----ik niet werd een postzegelkollektioneur
Ik zal beginnen mijn débâcle te geven
ik zal beginnen mijn faljiet te geven
ik zal mij geven een stuk gereten arme grond
--------------------------een vertrapte grond
--------------------------een heidegrond
--------------------------een bezette stad
Ik wil bloot zijn
--en beginnen
Paul van Ostaijen (1896-1928)
uit: De feesten van angst en pijn, opgenomen in Verzamelde Gedichten, De Gemeenschap, De Sikkel, Antwerpen, 1928 - 12de druk, 1996, bij Prometheus/Bert Bakker.
Dit gedicht vond ik dankzij de linken die Tiba plaatste bij Interessante links
Ik kom er nog op terug
Dettie
PS Vrouwefoto's is geen typfout
Ik kan geen postzegels verzamelen
ik kan geen vrouwefoto's verzamelen
ik kan geen amourettes kollektioneren
en geen wijsheid
ik kan niets meer
-----ik---kan--- niets---meer
Waarom doof ik de lamp niet
-----en ga ik niet te bed
Ik wil beproeven
-----naakt te zijn
-----bloot wie weet wel gevroren purper
--------------------------------en bleekheid
Is zo niet het gans beginnende begin
Ik wil niets weten
ik wil niet vragen
-----waarom
-----ik niet werd een postzegelkollektioneur
Ik zal beginnen mijn débâcle te geven
ik zal beginnen mijn faljiet te geven
ik zal mij geven een stuk gereten arme grond
--------------------------een vertrapte grond
--------------------------een heidegrond
--------------------------een bezette stad
Ik wil bloot zijn
--en beginnen
Paul van Ostaijen (1896-1928)
uit: De feesten van angst en pijn, opgenomen in Verzamelde Gedichten, De Gemeenschap, De Sikkel, Antwerpen, 1928 - 12de druk, 1996, bij Prometheus/Bert Bakker.
Dit gedicht vond ik dankzij de linken die Tiba plaatste bij Interessante links
Ik kom er nog op terug
Dettie
PS Vrouwefoto's is geen typfout
Terug naar “Gedichten O-P-Q/R”
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 2 gasten