Jacques Perk (1859-1881) (ja)

Van Willem Jan Otten t/m Yannis Ritsos
Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Jacques Perk (1859-1881) (ja)

Berichtdoor Dettie » Di Feb 17, 2009 09:10

Omdat Jacques Perk meer dan 70 jaar geleden overleden is, zijn zijn gedichten vrij van copyright.
Er mogen dus meer gedichten geplaatst worden.


Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Di Feb 17, 2009 09:10

Geplaatst: 04 feb 2006 07:06 pm

Voor mij is Jacques Perk vooral de dichter van "Iris":

"Ik ben geboren uit zonnegloren
en een zucht van de ziedende zee
die omhoog is gestegen op wieken van regen
gezwollen van wanhoop en wee"

heb ik ooit nog van buiten geleerd,
de rest herinner ik me niet meer...

Groetjes. Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Di Feb 17, 2009 09:11

Geplaatst: 06 feb 2006 01:42 pm

Duif en sperwer

"Mijn God" - zoo sprak de duif - "is innig zacht, a
Heeft donzen wieken, en bemint ons allen; b
Almachtig, heerscht hij over duizend-tallen b
En houdt op ieglijk duifje trouwe wacht." a

De sperwer sprak: "Mijn God heeft vlucht en kracht, a
En kan op eens uit hooger luchten vallen, b
En die Volmaakte laat een juich-kreet schallen, b
Wanneer zijn schoone neb een doffer slacht." a

Zoo keven zij; de een riep: "Gij lastert God" - c
En de ander: "Gij zijt dom" - "Gij wilt mij krenken" - d
- "Godloochenaar! - Gij drijft met God den spot!" c

Een uil, vol wijsheid, zag ik stilte wenken; d
Die sprak: "Verdraagt elkaar, en weest niet zot, c
Daar wij ons, allen, God met vleugels denken." - d


ieglijk = ieder
neb = snavel
doffer = mannetjesduif
keven = verleden tijd van kijven = ruzie maken
zot = dwaas, mal, gek

Dit gedicht is een sonnet
met ritme abba abba cdc dcd
a zacht ,wacht, kracht, slacht
b allen, tallen, vallen, schallen
c God, spot, zot
d krenken, wenken, denken

De duif zegt dat zijn God lief en zacht is en waakt over de duiven
De sperwer (roofvogel) zegt dat zijn god snel en krachtig is en juicht als een duif gevangen/gedood wordt
De duif en de sperwer maken ruzie. De een zegt je hebt geen eerbied voor God, de ander zegt jij bent dom, je wilt me pijn doen.

De (wijze) uil vraagt hen stil te zijn en zegt, doe niet zo raar, ieder heeft zijn eigen mening en heb daar respect voor.
God heeft ook vleugels. (De uil zegt: we zien allemaal God als iemand met vleugels.

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Di Feb 17, 2009 09:11

Geplaatst: 06 feb 2006 06:09 pm

Alles was even licht en bleek aan hem, zijn aardige en zeer vriendelijke zachte ogen, zijn lange blonde lokken, zijn zijige dunne baardje, het blosje op zijn wangen, zijn lichtkleurig pak, en zijn lange magere handen, waarmede hij onder het college in zijn haar placht te woelen. Alleen zijn wapperende das en zijn tabakszak waren kleurig en voyant.

Dr. Aeg. W. Timmermans, Tims herinneringen

Opgenomen in: Toen bliezen de poortwachters,
Hans van Straten, Em. Querido's Uitgeverij, 1967

Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Di Feb 17, 2009 09:12

Geplaatst: 11 jul 2006 10:34 am

Dropsteen

Bij 't rossig, zwaaiend schijnsel der flambouw,
Welks walmen tranen teelt bij 't krinklend stijgen,
Zie 'k spichtig kegels stijgen, pegels nijgen,
Wier blijde blankheid werd tot weenend grauw.

Het dropt, het dropt, van spits tot spits; aanschouw,
Hoe langzaam droppen door de droppen zijgen,
En, vallend, leven geven aan het zwijgen,
En worden tot een zuil bevrozen dauw.

Wat daalt, zoekt wat daar rijst, en welhaast zullen
Zij, samengroeiend tot één eeuw'ge zuil,
Elkaar omhelzen, en met schors omhullen.

Zóo gaat het morgen in het gister schuil;
Zóo kwam Mathilde mijn gemoed vervullen,
En kreeg mijn gansche ziel daarvoor in ruil.


Jacques Perk (1859-1881)

Ik snap helemaal niets van dit gedicht? Jullie?

Hier is trouwens een zeer uitgebreide site over Jacques Perk
http://www.dbnl.nl/auteurs/auteur.php?id=perk003

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Di Feb 17, 2009 09:13

Geplaatst: 14 jul 2006 02:21 pm

Gaat het gedicht niet over stalagmieten en stalagtieten, druipstenen dus die men in grotten vindt?
De stalagtiet vormt zich aan het "plafond" van de grot en groeit naar beneden toe, tegelijk vormt zich vaak op de bodem van de grot een groeiende stalagmiet... uiteindelijk bereiken ze elkaar en vormen een zuil.

Groetjes. Tiba.

P.S. de link zal ik later lezen, nu even aan het inhalen wat allemaal tijdens mijn vakantietje op Leestafel geplaatst is.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Di Feb 17, 2009 09:13

Geplaatst: 15 jul 2006 05:10 am

Ja! Dat is het Tiba! Ik zag het echt helemaal niet!
Nu is het gelijk veel duidelijker!

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Di Feb 17, 2009 09:14

Geplaatst: 15 jul 2006 12:12 pm

en de flambouw is een toorts die men draagt tijdens de afdaling in de grot en die rook en walm afgeeft (heb ik ook wel eens gedaan, geeft een griezelig en ook wel toverachtig effect, het schijnsel van de toorts op de rotswanden en de druipstenen).

Groetjes. Tiba.
P.S. voor het onderscheid tussen de verwarrende namen stalagmieten en stalagtieten gebruik ik altijd het Franse trukje: stalagmiet: qui monte dus van de grond omhooggaat; stalagtiet: qui tombe, dus naar beneden "valt"
--

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Di Feb 17, 2009 09:14

Geplaatst: 15 jul 2006 12:30 pm

Het is overigens nog steeds onduidelijk hoe authentiek het werk van Perk is, aangezien Willem Kloos de redactie van de achtergelaten gedichten op zich nam en vanuit zijn visie der tachtigers er een andere poetica dan Perk op nahield. Kloos was zelfs zo bevlogen dat hij - naar het schijnt - de pen ter hand nam en de gedichten van Perk zo redigeerde dat ze wat beter in de trant van de tachtigers pasten!

Wouter

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Di Feb 17, 2009 09:15

Geplaatst: 30 sep 2006 03:38 pm

Bekentenis

De bron van warmte en licht was zacht gezonken
Op 't ver gebergte en tintte d'avondstond,
In iedre vezel waarde weelde rond,
Die met de koele dauw werd ingedronken:

Wij doolden om: haar starende ogen blonken,
Een blijde glimlach glinsterde om haar mond,
't Was, of me aan haar geheel een leven bond...
Zij oogde naar de kim van purpervonken:

Mathilde! ik heb u lief... Zo waar die kammen
Te morgen weer in purper zullen vlammen,
Wordt gij bemind. Gij zijt zo godlijk-schoon!...

Zij deed als een, die iets op 't hart voelt branden -
Toen sloot zij mij de lippen met de handen,
En... bloosde de avondzon heur bleke koon?

Jacques Perk (1859-1881)

Als jonge twintiger maakte Jacques Perk enkele reizen naar de Ardennen (o.a. met zijn ouders en later ook met Willem Kloos).
In juli 1879 leerde hij daar de jonge Mathilde Thomas kennen, waarop hij hevig verliefd werd. Hij viste uiteindelijk achter het net, want Mathilde was al verloofd.
Voor het meisje was het niet meer dan een oppervlakkig avontuurtje, want volgens haar neef vond zij Perk 'ennuyeux, blondasse, fadasse et collant'.
De idylle van Jacques Perk en de mooie Walin zou slechts enkele weken duren. Toch inspireerden deze hopeloze liefde en de prachtige natuur in de omgeving van La Roche de dichter tot het schrijven van honderden sonnetten.
Perk idealiseert deze onbereikbare geliefde in zijn gedichtenbundel 'Mathilde'.

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Di Feb 17, 2009 09:15

Geplaatst: 30 sep 2006 06:05 pm

Heel romantisch is dit :D .
Ik kan het toch nog wel smaken, hoor.
Jullie ook?

Groetjes. Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Di Feb 17, 2009 09:16

Geplaatst: 14 aug 2007 07:49 am

Woudzang

Door 't woud der pijnen zucht en kreunt de wind,
En machtig wuiven de gepluimde toppen
En strooien rond de zwarte schilferknoppen,
Die stuiven over 't knerpend naaldengrint.

En uit het hemelgroen dier ruige koppen,
Die schudden : ja, en neen, van woede ontzind...
Daalt daar een lied op 't bevend mensenkind,
Dat van een groots ontzag de borst voelt kloppen :


'De duizend, die zichzelf nooit wezen konden,
Bezitten saâm één waarheid, die hen bindt;
Hun is 't geloof, dat spreekt uit duizend monden;

Maar wie, wat menslijk waar is, zelf ontgint,
Voelt zich aan zich door zich alleen verbonden,
En weet, dat hij voor zich slechts waarheid vindt.' -


Jacques Perk (1859-1881)
Uit: Gedichten van Jacques Perk
met voorwoord van W.Kloos uitgeverij J. van Looy
Amsterdam 1906

pijnen = dennebomen

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Di Feb 17, 2009 09:18

eplaatst: 15 aug 2007 06:20 am

Maar wie, wat menslijk waar is, zelf ontgint,
Voelt zich aan zich door zich alleen verbonden,
En weet, dat hij voor zich slechts waarheid vindt.' -



Dat soort dingen gebeurt er nou, als je een poosje Leestafelvakantie neemt...........

Librije
_________________
"Een mens die het aandurft om een uur te verspillen heeft de waarde van het leven nog niet ontdekt."
Charles Darwin Engels medicus en bioloog (1809-1882)

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Di Feb 17, 2009 09:18

Geplaatst: 15 aug 2007 03:43 pm

Dat soort dingen gebeurt er nou, als je een poosje Leestafelvakantie neemt...........



Jij hebt het door Librije. :D

Ik vind het een erg mooi gedicht, er zit een mooi ritme in en dat ritme maakt dat je de bomen bijna voelt/ziet wuiven.

En dan dat kind dat dat enorm onder de indruk is, een beetje bang is, voor het heen en weer gezwiep en het heftige geruis.

En dan het mooie slot
En weet, dat hij voor zich slechts waarheid vindt.

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Di Feb 17, 2009 09:20

Geplaatst: 15 aug 2007 06:32 pm


Tiba schreef:

Voor mij is Jacques Perk vooral de dichter van "Iris":

"Ik ben geboren uit zonnegloren
en een zucht van de ziedende zee
die omhoog is gestegen op wieken van regen
gezwollen van wanhoop en wee"

heb ik ooit nog van buiten geleerd,
de rest herinner ik me niet meer...


En hier is het hele gedicht:

Iris

Der eerwaarde jonkvrouwe Joanna C. B.

Ik ben geboren uit zonnegloren
En een zucht van de ziedende zee,
Die omhoog is gestegen, op wieken van regen,
Gezwollen van wanhoop en wee.
Mijn gewaad is doorweven met parels, die beven
Als dauw aan de roos, die ontlook
Wen de Dagbruid zich baadt en voor 't schuchter gelaat
Een waaier van vlammen ontplooit. -

Met tranen in 't oog, uit de diepte omhoog,
Buig ik ten kus naar beneden:
Mijn lichtende haren befloersen de baren
En mijn tranen lachen tevreden:
Want diep in zee splijt de bedding in twee,
Als mijn kus de golven doet gloren...
En de aarde is gekloofd en het lokkige hoofd
Van Zefier doemt lachend naar voren.
Hij lacht... en zijn zucht blaast, mij arme, in de lucht
En een boog van tintlende kleuren
Is mijn spoor, als ik wijk naar het dromerig rijk,
Waar ik eenzaam om Zefier kan treuren.
Hij mint me als ik hém... maar zijn lach, zijn stem,
Zijn kus... is een zucht: wij zwerven
Omhoog, omlaag; wij wíllen gestaâg,
Maar wij kunnen nóch kussen, nóch sterven. -

De sterveling ziet mijn aanschijn niet,
Als ik uitschrei, hoog boven de wolken,
En de regenvlagen met ritselend klagen
Mijn onsterflijken weedom vertolken.
Dan drenkt mijn smart het dorstende hart
Van de bloem, die smacht naar mijn leed
En met dankenden blik naar mij opziet, als ik
Van weedom het wenen vergeet.
En dán verschijn ik door het 't nevelgordijn -
Dat mijn Zefier verscheurt, als hij vliegt -
Somber gekromd... tot de zonneschijn komt
En 't rag mijner wieken zich wiegt.
Dán zegt op aarde, wie mij ontwaarde:
"De goudene Iris lacht!"...
En stil oversprei ik vale vallei
Met een gloed van zonnig smaragd. -

Mijn handen rusten op de uiterste kusten
Der aarde als, in roerloos peinzen, -
Eén bonte gedachte - ik mijn liefde verwachtte...
Die mij achter de zon zal doen deinzen. -
'k Zie 's nachts door mijn armen de sterren zwermen
En het donzige wolkengewemel
En de maan, die mij haat en zich koestert en baadt
In de zilveren lach van den hemel. -
Mijn pauwepronk... is de dood, dien mij schonk
De zon, om de stervling te sparen,
Wien mijn lichtloze blik zou bleken van schrik
En mijn droeve gestalte vervaren.
Nu omspan ik den trans met mijne armen van glans
Tot mij lokt Zefier's wapprend gewaad
En ik henen duister naar 't oord, waar de luister
Der lonkende zon mij verlaat. -

Ik ben geboren uit zonnegloren
En een vochtige zucht van de zee,
Die omhoog is gestegen, op wieken van regen,
Gezwollen van 't wereldse wee. -
Mij is gemeenzaam, wie even eenzaam
Het leven verlangende slijt
En die in tranen zijn vreugde zag tanen...
Doch liefelijk lacht, als hij lijdt!

Uit: Gedichten (1882)


Als ik heel eerlijk ben vind ik het in z'n geheel nogal een broddellap, dit gedicht. :D Maar zeker zitten er erg mooie verzen tussen! Zoals de beginregels. Ik kende de eerste strofe vroeger ook uit mijn hoofd. Maar wat een werk om het héle gedicht van buiten te leren, tiba! Knap hoor. :)

Die regels schreef ik regelmatig met een stok in het natte zand. En keek vervolgens toe hoe de branding ze weer wegspoelde....
(Tenslotte bén ik ook geboren uit zonnegloren en een zucht van de ziedende zee.... Geboren en getogen in Callantsoog aan de Noordhollandse kust en elke dag op het strand te vinden.... :wink: )

:) Grada
_________________
'Do you think it's a whoozle?'

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Di Feb 17, 2009 09:21

Geplaatst: 15 aug 2007 06:38 pm

Tiba schreef:

Ik kan het toch nog wel smaken, hoor.
Jullie ook?



Zeker kan ik dat! Het smaakt zelfs heerlijk! Ik ben een groot liefhebber van de Tachtigers, inclusief hun voorganger Jacques Perk!

:wink: Grada

_________________
'Do you think it's a whoozle?'

Laatst aangepast door Grada op 16 aug 2007 10:07 am, in totaal 1 keer bewerkt

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Di Feb 17, 2009 09:21

Geplaatst: 15 aug 2007 07:34 pm

Het is heel lang geleden dat ik het van buiten leerde, Ariadne, nu zie ik hoeveel ik vergeten ben :( .
Wat romantisch dat je die regels in het zand schreef... ik zie het zo voor mij :D .

Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Di Feb 17, 2009 09:22

Geplaatst: 16 aug 2007 05:46 am

Het valt mij op Dettie, dat Woudzang (zie hierboven 14-08-07) en Sperwer en de duif (zie eerder: 06-02-06) eigenlijk dezelfde strekking hebben. Ze lijken bij elkaar te horen. Staan ze in dezelfde cyclus/bundel? En staat daar nog meer van dit moois in?

Librije
_________________
"Een mens die het aandurft om een uur te verspillen heeft de waarde van het leven nog niet ontdekt."
Charles Darwin Engels medicus en bioloog (1809-1882)

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Di Feb 17, 2009 09:22

Geplaatst: 16 aug 2007 06:19 am

Van Jacques Perk werden géén gedichten gepubliceerd tijdens zijn korte leven. (Hij overleed toen hij 22 was) Wel in tijdschriften.
Een jaar na zijn dood verscheen de dichtbundel Gedichten met een inleiding van Willem Kloos.
Daar staan zowel Duif en sperwer als Woudzang in.

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Di Feb 17, 2009 09:23

Geplaatst: 16 aug 2007 01:41 pm

tiba schreef


Wat romantisch dat je die regels in het zand schreef... ik zie het zo voor mij :D .



Ja, romantisch is het inderdaad. En ook nog met de natuur verbonden.....
Helemaal in stijl dus van de (pre-)Tachtigers. :wink:

Grada
_________________
'Do you think it's a whoozle?'

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Di Feb 17, 2009 09:24

Geplaatst: 16 aug 2007 04:54 pm

Dettie schreef:

Een jaar na zijn dood verscheen de dichtbundel Gedichten met een inleiding van Willem Kloos.



En Tiba: die heb ik zojuist gereserveerd bij de bibliotheek!

Librije
_________________
"Een mens die het aandurft om een uur te verspillen heeft de waarde van het leven nog niet ontdekt."
Charles Darwin Engels medicus en bioloog (1809-1882)

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Di Feb 17, 2009 09:24

Geplaatst: 16 aug 2007 05:01 pm

Mocht je alvast de inleiding willen lezen Librije...

http://www2.let.uu.nl/solis/nederlands/ ... ding2.html

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Di Feb 17, 2009 09:25

Geplaatst: 16 aug 2007 08:47 pm

Leuk, Librije, dat je die bundel straks kunt lezen. Ik wens je alvast veel leesplezier. Jacques Perk is echt de moeite waard, vind je ook niet!

Overigens begrijp ik niet helemaal wat je zegt over de twee gedichten die je noemt, dat ze over hetzelfde thema gaan.
Hoe zie je dat dan?
Voor mij gaan ze namelijk over twee verschillende dingen.
Ik heb alle respect voor je mening en interpretatie, hoor. :)
Ik zou het alleen wel erg fijn vinden als je hierop reageert.

:) Grada
_________________
'Do you think it's a whoozle?'

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Di Feb 17, 2009 09:27

Geplaatst: 16 aug 2007 08:54 pm

Maar wie, wat menslijk waar is, zelf ontgint,
Voelt zich aan zich door zich alleen verbonden,
En weet, dat hij voor zich slechts waarheid vindt.' -



Librije gaf deze strofe ook al in een quote.
En ik herhaal hem hier graag nog een keer.

Het is zo waar, wat Perk hier zegt.
Maar het mooie is natuurlijk tegelijkertijd dat je dan óók "weet dat ieder voor zich slechts waarheid vindt." :wink:

Natuurlijk is het ook gewoon typisch iets van de Tachtigers om zoiets te zeggen. Zij zijn niet voor niets de dichters/romanciers die 'de allerindividueelste expressie van de allerindividueelste emotie' willen geven, zoals Willem Kloos het eens gezegd heeft. Maar ik denk dat Perk het ook echt meent en vanuit zijn eigen binnenste zo zegt.....

Hier nog even een link met mooie foto's van Jacques Perk (onder meer als kind met zijn moeder en zusjes, heel schattig.)

http://images.google.nl/imgres?imgurl=h ... l%26sa%3DG

:) Grada
_________________
'Do you think it's a whoozle?'

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Di Feb 17, 2009 09:27

Geplaatst: 16 aug 2007 08:57 pm

Overigens vind ik tot nu toe dit het mooiste hier geplaatste sonnet.

Dropsteen

Bij 't rossig, zwaaiend schijnsel der flambouw,
Welks walmen tranen teelt bij 't krinklend stijgen,
Zie 'k spichtig kegels stijgen, pegels nijgen,
Wier blijde blankheid werd tot weenend grauw.

Het dropt, het dropt, van spits tot spits; aanschouw,
Hoe langzaam droppen door de droppen zijgen,
En, vallend, leven geven aan het zwijgen,
En worden tot een zuil bevrozen dauw.

Wat daalt, zoekt wat daar rijst, en welhaast zullen
Zij, samengroeiend tot één eeuw'ge zuil,
Elkaar omhelzen, en met schors omhullen.

Zóo gaat het morgen in het gister schuil;
Zóo kwam Mathilde mijn gemoed vervullen,
En kreeg mijn gansche ziel daarvoor in ruil.


Juist omdat er zo mooi aan te zien is, hoe een verschijnsel in de natuur wordt gebruikt als metafoor om een menselijke thematiek mee te verbeelden.

Valt jullie trouwens op dat het ritme in alle sonnetten hier steeds gelijk is?
(Of in elk geval grotendeels....)

:) Grada
_________________
'Do you think it's a whoozle?'


Terug naar “Gedichten O-P-Q/R”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 8 gasten