Poezie-Leestafel heeft toestemming van Tonnus Oosterhof om zijn gedichten te plaatsen.
Maar geen hele bundels.
Dettie
Tonnus Oosterhof (ja)
Geplaatst: 17 jan 2006 10:32 am
Een goed mens is iets heel eenvoudigs.
maar laat je hem vallen, dan kun je hem weggooien.
Als het verband eruit is, krijgen
de knapste vaklui dat er nooit meer in.
Je kunt hem weggooien, hij is niets meer waard.
Koeien worden als ze gedwongen
elkaars merg en kop hebben gedronken
bij duizenden over de kling gejaagd:
want er moest eens één zo'n kostbaar uniek...!
Een mens is echter zo vervangbaar als een gloeilamp.
Draai in de fitting van een kapot goed mens
een nieuw goed mens en je hebt licht.
Ook een goed gedicht is eenvoudig
nooitvanzijnlangzalhijleven
Ik houd een onderdeel over
Tonnus Oosterhoff
uit: Hersenmutor (Gedichten 1990-2005)
Dario
Een goed mens is iets heel eenvoudigs.
maar laat je hem vallen, dan kun je hem weggooien.
Als het verband eruit is, krijgen
de knapste vaklui dat er nooit meer in.
Je kunt hem weggooien, hij is niets meer waard.
Koeien worden als ze gedwongen
elkaars merg en kop hebben gedronken
bij duizenden over de kling gejaagd:
want er moest eens één zo'n kostbaar uniek...!
Een mens is echter zo vervangbaar als een gloeilamp.
Draai in de fitting van een kapot goed mens
een nieuw goed mens en je hebt licht.
Ook een goed gedicht is eenvoudig
nooitvanzijnlangzalhijleven
Ik houd een onderdeel over
Tonnus Oosterhoff
uit: Hersenmutor (Gedichten 1990-2005)
Dario
Geplaatst: 17 jan 2006 11:00 am
Mens, denk ik. Koeien worden over de klling gejaagd want er zou eens zo'n kostbaar uniek mens sterven. Maar de mens is net zo vervangbaar als een gloeilamp. Een gedicht echter is uniek. Probeert de dichter het gedicht even willekeurig te karakteriseren als de koe en de mens, dan houdt hij een onderdeel over.
Dario
Mens, denk ik. Koeien worden over de klling gejaagd want er zou eens zo'n kostbaar uniek mens sterven. Maar de mens is net zo vervangbaar als een gloeilamp. Een gedicht echter is uniek. Probeert de dichter het gedicht even willekeurig te karakteriseren als de koe en de mens, dan houdt hij een onderdeel over.
Dario
Geplaatst: 17 jan 2006 11:06 am
Het water begon zich te schamen
voor wat het was en altijd gedaan had.
Namens iedereen kwam een vis aan land
om een regeling te treffen.
De vis rechte zijn rug:
'Mensen: drie wensen'
Het strand was leeg, alleen de schelpen
hadden de vorm van mutsen met oren eronder.
Het uitgekookte dier moest zijn lachen inhouden.
Ik kan beloven wat ik wil, dacht het
Dit kost me geen stuiver. De geschiedenis is ja nog niet begonnen.
Ik moest maar eens gaan teruglopen door de branding.
Of zal ik hier nog wat blijven? Droog ben ik nu toch.
Het is wel heerlijk, die zeewind.
Tonnus Oosterhoff
(uit: Hersenmutor; gedichten 1990-2005.
Bezige Bij 2005.)
Het water begon zich te schamen
voor wat het was en altijd gedaan had.
Namens iedereen kwam een vis aan land
om een regeling te treffen.
De vis rechte zijn rug:
'Mensen: drie wensen'
Het strand was leeg, alleen de schelpen
hadden de vorm van mutsen met oren eronder.
Het uitgekookte dier moest zijn lachen inhouden.
Ik kan beloven wat ik wil, dacht het
Dit kost me geen stuiver. De geschiedenis is ja nog niet begonnen.
Ik moest maar eens gaan teruglopen door de branding.
Of zal ik hier nog wat blijven? Droog ben ik nu toch.
Het is wel heerlijk, die zeewind.
Tonnus Oosterhoff
(uit: Hersenmutor; gedichten 1990-2005.
Bezige Bij 2005.)
Geplaatst: 17 jan 2006 11:15 am
Mooie einde van het gedicht.
Oosterhoff heeft toch wel een heel aparte wereld in zijn gedichten:
vissen die aan land komen en de mens (die er niet is) mag drie wensen doen...
Groetjes. Tiba.
Of zal ik hier nog wat blijven? Droog ben ik nu toch.
Het is wel heerlijk, die zeewind.
Mooie einde van het gedicht.
Oosterhoff heeft toch wel een heel aparte wereld in zijn gedichten:
vissen die aan land komen en de mens (die er niet is) mag drie wensen doen...
Groetjes. Tiba.
Geplaatst: 27 mrt 2006 08:50 pm
Nemen wij meterhoge boompje, paarden komen kijken,
plaatsen wij de spade viermaal in het rond,
zinken en brengen boven krioelend rusten, slapende grond.
Eikje's wortelharen in het boterhamtrommelig graf, we schudden ze in het eerste zand.
Blauwdampse buizerds zweven boven 't paars van de vorige aanplant.
't Is een mooie stinkdag. Boer van Doorselaer rijdt de mest uit.
Op van binnen intens vuile laarzen klabberen wij heen,
voelend bestaan. De eenvoud, de herhaling, het de tel kwijt.
Onderin de wasmand vangt een sok te zingen aan.
Tonnus Oosterhoff
uit: (Robuuste tongwerken,) een stralend plenum
De Bezige Bij 1997
boterhamtrommelig graf
blauwdampse buizerds
Heel apart woordgebruik is dat.
Oosterhoff heeft ook heel wat gedichten geschreven met een heel aparte typografie... kun je hier op het forum niet weergeven.
Groetjes. Tiba.
Nemen wij meterhoge boompje, paarden komen kijken,
plaatsen wij de spade viermaal in het rond,
zinken en brengen boven krioelend rusten, slapende grond.
Eikje's wortelharen in het boterhamtrommelig graf, we schudden ze in het eerste zand.
Blauwdampse buizerds zweven boven 't paars van de vorige aanplant.
't Is een mooie stinkdag. Boer van Doorselaer rijdt de mest uit.
Op van binnen intens vuile laarzen klabberen wij heen,
voelend bestaan. De eenvoud, de herhaling, het de tel kwijt.
Onderin de wasmand vangt een sok te zingen aan.
Tonnus Oosterhoff
uit: (Robuuste tongwerken,) een stralend plenum
De Bezige Bij 1997
Eikje's wortelharen in het boterhamtrommelig graf, we schudden ze in het eerste zand.
Blauwdampse buizerds zweven boven 't paars van de vorige aanplant
boterhamtrommelig graf
blauwdampse buizerds
Heel apart woordgebruik is dat.
Oosterhoff heeft ook heel wat gedichten geschreven met een heel aparte typografie... kun je hier op het forum niet weergeven.
Groetjes. Tiba.
Geplaatst: 13 jan 2007 01:02 am
Drie jongleerballen, vier kleuren
Drie jongleerballen, vier kleuren
van zachtgeschilderde huid.
Een, twee, drie. Een, twee, drie, vier.
Groen, geel, blauw, rood.
Zomerochtend; poes rust op't balkon
zich een zwart roodstaartje voorstellend.
Maar het ziekenhuis om de hoek is nog onder.
En in Park Randenbroek spelen sportparen
winteravondtennis, stoomwolkjes lachend.
Drie-, vierhonderd meter is het maar
van hier tot helemaal daar.
De gebruiksaanwijzing beweert:
'En u jongleert. Gefeliciteerd!'
Mijn broer is in Australië. Geëmigreerd.
Tonnus Oosterhoff
uit: (Robuuste tongwerken,) een stralend plenum ,
De Bezige Bij, Amsterdam, 1997
Uit 'gedichten over het thema kleur' ook hier geplaatst.
Waarom 3 jongleerballen en 4 kleuren?
Iets ontgaat me hier...
En wat betekent:
"het ziekenhuis om de hoek is nog onder"?
Ik begrijp die zin niet. Iemand van jullie?
Tiba.
Drie jongleerballen, vier kleuren
Drie jongleerballen, vier kleuren
van zachtgeschilderde huid.
Een, twee, drie. Een, twee, drie, vier.
Groen, geel, blauw, rood.
Zomerochtend; poes rust op't balkon
zich een zwart roodstaartje voorstellend.
Maar het ziekenhuis om de hoek is nog onder.
En in Park Randenbroek spelen sportparen
winteravondtennis, stoomwolkjes lachend.
Drie-, vierhonderd meter is het maar
van hier tot helemaal daar.
De gebruiksaanwijzing beweert:
'En u jongleert. Gefeliciteerd!'
Mijn broer is in Australië. Geëmigreerd.
Tonnus Oosterhoff
uit: (Robuuste tongwerken,) een stralend plenum ,
De Bezige Bij, Amsterdam, 1997
Uit 'gedichten over het thema kleur' ook hier geplaatst.
Drie jongleerballen, vier kleuren
van zachtgeschilderde huid.
Een, twee, drie. Een, twee, drie, vier.
Groen, geel, blauw, rood.
Waarom 3 jongleerballen en 4 kleuren?
Iets ontgaat me hier...
En wat betekent:
"het ziekenhuis om de hoek is nog onder"?
Ik begrijp die zin niet. Iemand van jullie?
Tiba.
Geheim agent
Alles heb ik geregeld: de valse naam
en het hotel waar niemand ons zou zoeken.
Zijn spierkracht, dat hij klein was, niet veel sprak,
zijn gladde bruine zolen heb ik zelf bedacht.
De rust waarmee hij alles met me deed
om me tot een bekentenis te dwingen.
Stroomstoot, ijslikeur, bamboe, valse hoop:
hij was een meester in het derdegraads verhoor.
Toen ik vertrok had ik gezworen wat hij wou.
Ik had gemoord, verraden en gelogen,
en meer getierd dan hij ooit had gehoord
en toegegeven: deze ontmoeting vond nooit plaats.
Tonnus Oosterhof
uit: 'Boerentijger',
De Bezige Bij 1990.
Alles heb ik geregeld: de valse naam
en het hotel waar niemand ons zou zoeken.
Zijn spierkracht, dat hij klein was, niet veel sprak,
zijn gladde bruine zolen heb ik zelf bedacht.
De rust waarmee hij alles met me deed
om me tot een bekentenis te dwingen.
Stroomstoot, ijslikeur, bamboe, valse hoop:
hij was een meester in het derdegraads verhoor.
Toen ik vertrok had ik gezworen wat hij wou.
Ik had gemoord, verraden en gelogen,
en meer getierd dan hij ooit had gehoord
en toegegeven: deze ontmoeting vond nooit plaats.
Tonnus Oosterhof
uit: 'Boerentijger',
De Bezige Bij 1990.
Een wat spannend en tegelijk speels gedicht over een streng beroep.
Wat ik erg grappig vind klinken (terwijl later blijkt dat ALLES is verzonnen):
Zijn bruine zolen heb ik zelf bedacht
En de eindregel is een hele opluchting
en toegegeven: deze ontmoeting vond nooit plaats.
Dettie, je bent lekker op de 'beroepentoer', niet...?
Leuk!
Gr.
Molly
Wat ik erg grappig vind klinken (terwijl later blijkt dat ALLES is verzonnen):
Zijn bruine zolen heb ik zelf bedacht
En de eindregel is een hele opluchting
en toegegeven: deze ontmoeting vond nooit plaats.
Dettie, je bent lekker op de 'beroepentoer', niet...?
Leuk!
Gr.
Molly
Laatst gewijzigd door Molly op Za Jan 02, 2010 16:34, 1 keer totaal gewijzigd.
~ Het is een kunst om de zee in een glas te vangen ~
(naar: Italo Calvino)
(naar: Italo Calvino)
Terug naar “Gedichten O-P-Q/R”
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 2 gasten