Bernard van Meurs (1835-1915)

Van Marcel van Maele t/m Roger Nupie
Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Bernard van Meurs (1835-1915)

Berichtdoor Dettie » Do Jul 02, 2009 14:26

Een minsenhart duut soms zoo raor!

'k Heb iets ien mien wâ 'k nie verklaor:
Ik wil 'en ding vandaog
Dolgraog;
En hê 'k 'et, dan zal binnen 't jaor
Dâ ding zoo zuutjes aon
Mien hart gaon tegenstaon.
Een minsenhart duut soms zoo raor!

Ens wou 'k dolgraog 'en vlukske haor -
Te zeggen hoef ik nie
Van wie -
Zij gaf 'et mien; ik lei 't, zoo waor,
Op 't hart. Was dâ nie gek,
Zoo'n ding hier op die plek?...
Een minsenhart duut soms zoo raor!

Maor kiek! 'en half jaor zin we 'en paor,
En 't vlukske leit verbrand
Op 't land.
Ien de aovendpap viend ik van haor
Één haor...ik brom: 'foei wief!'
En 't hart dreit m'um ien 't lief.
Een minsenhart duut soms zoo raor!


Bernard van Meurs (1835-1915)
uit: Kriekende kriekske (1879)


De heer Van Meurs schreef alleen gedichten in den
Betuwschen tongval. (...) Het best voldoet de heer Van
Meurs in zijne luimige vertellingen; daarvoor heeft hij een
bijzonder talent. Uitstekend van vorm geven zij in aanschou-
welijke teekenachtige voorstelling het bewijs, dat de dichter
'Land und Leute' heeft bestudeerd; hij kent hunne taal zoowel
als hunne zeden en vele vertellingen maken den indruk, alsof hij
ze uit den mond van het volk had opgeschreven.
- C. Honingh

Vandaag kreeg ik dit gedicht via het Costerproject en vond het zo'n leuk gedicht.

Als jullie niet kunnen lezen wat er staat dan wil ik het wel een beetje vertalen.

Dettie

Terug naar “Gedichten M-N”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 9 gasten