Leonard Nolens (ja)

Van Marcel van Maele t/m Roger Nupie
Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Wo Mar 04, 2009 19:52

Geplaatst: 14 dec 2007 12:14 pm

Dettie, Jan, ik denk dat wij onze visies als volgt kunnen integreren.

Het gaat hier duidelijk over de geboorte, een belangrijk thema in Nolens' oeuvre. En meer bepaald over de eerste indrukken van de boreling na de bevalling. Maar door zijn onschuld, onwetendheid, kleinheid blijft de baby nog onlosmakelijk verbonden met de moeder, de ouders, ...


Ik kan uit mijn kamer van jullie niet weg.


Rutger

_________________
Geduld, eenvoud en mededogen (Tao).

http://blog.seniorennet.be/mijn_boekenhoekje

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Wo Mar 04, 2009 19:53

Geplaatst: 14 dec 2007 12:18 pm

In de nieuwe Poëziekrant staat weer een interview met Nolens.

Bres, de nieuwe dichtbundel van Leonard Nolens, is de aanleiding van het interview in de laatste Poëziekrant. Deze bundel is de samenvoeging van een aantal cycli met dezelfde naam uit vorige bundels. De eerste cyclus verscheen in En verdwijn met mate, en was de uitdrukking van een verlangen om de structuur van vroeger werk te doorbreken.

Rutger
_________________
Geduld, eenvoud en mededogen (Tao).

http://blog.seniorennet.be/mijn_boekenhoekje

_________________
Geduld, eenvoud en mededogen (Tao).

http://blog.seniorennet.be/mijn_boekenhoekje

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Wo Mar 04, 2009 19:53

Geplaatst: 30 dec 2007 06:28 am

Hier staat een bespreking van Bres Rutger

http://meander.italics.net/recensies/re ... p?txt=3714

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Wo Mar 04, 2009 19:54

Geplaatst: 03 feb 2008 01:40 pm

Prijs ons


Liefde, hoe
Gierig, hoe bleek, hoe mager
Ben je vandaag, ik kijk los
Door je heen.
Hoe pover, hoe schamel, hoe moe
Gevochten liggen je kleren
Van ons met elkaar in de knoop
Op de vloer. En hoe schraal is je praat
Van ons in dat dun en broos bed.

Armtierige,
Maak je weer dik.
En scherp onze tongen en tanden
En nagels, getongd en getand
En genageld verstaan wij mekaar
Als geroepen van jaren
Her, van straten
Ver.

Prijs ons,
Prijs ons paar.
En prijs onze goede gemeenplaats
Van langzame seks in de luwte,
Prijs die trage paringsdrift.
Die draagt ons hoog op handen
Door het holste van de nacht.
Kom, prijs ons, prijs ons aan
Bij jou,
Liefde.

Leinard Nolens
uit Een fractie van een kus
Querido 2007
Uitgave tgv Gedichtendag 2007

Dit vind ik een erg mooi gedicht van Nolens. Die wanhoop, de roep om hernieuwing van de liefde en toch de stille verwachting dat het weer goed kan komen, komen bij mij helemaal tot leven door Nolens' personificatie van de Liefde.
Groeten Laura / Lalalaura
(een nieuweling op het gebied van gedichten en die met erg veel plezier jullie boeiende reacties leest)

--

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Wo Mar 04, 2009 19:56

Geplaatst: 11 apr 2008 10:33 am


Ha Laura,

Ik ben het met je eens.
Ook ik vind dit een erg mooi gedicht. Het is ook gewoon erg goed gedaan!

in dat dun en broos bed.

Hiermee is alles al gezegd.

Prachtig dat iemand zo'n beeld, zulke woorden kan vinden voor een hele wereld aan gevoelens, daden, misverstanden, verzoeningen, sleur, angst, verlangen, heimwee, verwachtingen, hoop... en nog veel meer.
Hoe hij de hele geschiedenis van dit paar oproept door maar een paar zinnen, zonder ook maar iets rechtstreeks te zeggen.
Dat is poëzie. Dat is kunst.

Welkom hier trouwens.

groetjes,
Grada :)
_________________
'Do you think it's a whoozle?'

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Wo Mar 04, 2009 19:56

Geplaatst: 11 apr 2008 08:21 pm

Mijnheer Nolens,

Gefeliciteerd met uw belangrijke poezie prijs.

Het dankwoord sprak me ook aan.!
Schrijven met je stem,niet met je pen!

Ik hoop dat ik correct citeer.

Manja Croiset
_________________
suum cuique oftewel ieder het zijne!

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Wo Mar 04, 2009 19:57

Geplaatst: 19 apr 2008 04:18 pm

Leonard Nolens wint VSB Poëzieprijs.

Lees verder op : http://www.nrc.nl/kunst/article1048271. ... %3C%2Fb%3E

Rutger
_________________
Geduld, eenvoud en mededogen (Tao).

http://blog.seniorennet.be/mijn_boekenhoekje

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Wo Mar 04, 2009 19:59

Geplaatst: 25 apr 2008 07:24 pm

En ook dit archief is weer helemaal bijgewerkt.

http://www.poezie-leestafel.info/leonard-nolens

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Za Jan 16, 2010 09:32

Leni schreef dat ze wel in de bundel Woestijnkunde zou willen neuzen...

Om haar een beetje tegemoet te kunnen komen...

Hier staat een mooie recensie van Woestijnkunde van Leonard Nolens

http://www.humo.be/tws/boeken-reviews/5 ... kunde.html

en hier is Leonard Nolens te zien en aan het woord over bovengenoemde bundel

http://www.klara.be/cm/klara/2.405/1.48 ... rd-nolens-

Dettie

PieterD
Berichten: 505
Lid geworden op: Zo Feb 15, 2009 10:15
Locatie: Den Bosch

Berichtdoor PieterD » Za Jan 16, 2010 11:11

Ik weet niet hoe ik over de recensie in Humo moet denken, Dettie. Hij begint erg badinerend maar eindigt positief. Nou ja, hij wordt toch maar even de oudste baby ter wereld genoemd. Al is grammaticaal niet duidelijk of het boek of Nolens zo wordt aangemerkt. Pieter

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Za Jan 16, 2010 12:05

Alleen wie zo diep in zijn binnenste tast, kan schoonheid en wijsheid ophalen die iedereen aangaat. Alleen wie zo stevig de maat slaat, kan zijn loslippigheid voor iedereen laten spreken. Alleen wie dat met zoveel talent en toewijding doet, kan de bloedvorm van de taal van iedereen blootleggen - nu Nolens geen dagboek meer bijhoudt, lijkt dat wel in zijn poëzie geslopen: de groeven zijn dieper, schroeven zich vlotter in je vast. 'Woestijnkunde' is geschreven met een stem, niet met een pen. Het is geen boek maar een mens. Het is een aanfluiting van de dood. Het is de oudste baby ter wereld.

Hier staat het antwoord Pieter.

Dettie

PieterD
Berichten: 505
Lid geworden op: Zo Feb 15, 2009 10:15
Locatie: Den Bosch

Berichtdoor PieterD » Za Jan 16, 2010 15:01

Dettie schreef:Alleen wie zo diep in zijn binnenste tast, kan schoonheid en wijsheid ophalen die iedereen aangaat. Alleen wie zo stevig de maat slaat, kan zijn loslippigheid voor iedereen laten spreken. Alleen wie dat met zoveel talent en toewijding doet, kan de bloedvorm van de taal van iedereen blootleggen - nu Nolens geen dagboek meer bijhoudt, lijkt dat wel in zijn poëzie geslopen: de groeven zijn dieper, schroeven zich vlotter in je vast. 'Woestijnkunde' is geschreven met een stem, niet met een pen. Het is geen boek maar een mens. Het is een aanfluiting van de dood. Het is de oudste baby ter wereld.

Hier staat het antwoord Pieter.

Dettie


Dettie: het is me nog lang niet duidelijk: het boek is een mens: dat kan alleen maar Nolens zijn: Nolens is de oudste baby ter wereld: is dit negatief of positief? Een gedicht mag ietwat cryptisch zijn, een recensie toch liever niet.

Pieter

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Za Jan 16, 2010 16:27

Alleen wie dat met zoveel talent en toewijding doet, kan de bloedvorm van de taal van iedereen blootleggen


ja zo cryptisch vind ik het niet eigenlijk.

Nolens kan de bloedvorm, de oorsprong van de taal blootleggen. De dood kan deze oorsprong niet weghalen. Nolens beheerst de kunst van het blootleggen van de bloedvorm van de oorspronkelijke taal. Nolens is de oudste baby ter wereld omdat hij net als een baby de bloedvorm van de oorspronkelijke taal heeft/voelt/beheerts (hoe je het noemen wilt). De meeste mensen raken dit kwijt, Nolens niet.

Dettie

PieterD
Berichten: 505
Lid geworden op: Zo Feb 15, 2009 10:15
Locatie: Den Bosch

Berichtdoor PieterD » Za Jan 16, 2010 19:32

Dettie schreef:
Alleen wie dat met zoveel talent en toewijding doet, kan de bloedvorm van de taal van iedereen blootleggen


ja zo cryptisch vind ik het niet eigenlijk.

Nolens kan de bloedvorm, de oorsprong van de taal blootleggen. De dood kan deze oorsprong niet weghalen. Nolens beheerst de kunst van het blootleggen van de bloedvorm van de oorspronkelijke taal. Nolens is de oudste baby ter wereld omdat hij net als een baby de bloedvorm van de oorspronkelijke taal heeft/voelt/beheerts (hoe je het noemen wilt). De meeste mensen raken dit kwijt, Nolens niet.

Dettie


Bedankt, Dettie, ik begrijp het. Je bent vandaag in bloedvorm :)
Pieter

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Jan 18, 2010 14:49

De zwaluwen

Toen wij hier kwamen was de wereld stil.
Er slingerde tussen het brood en de boeken geen snelweg
Over de tafel, wij konden ons duidelijk horen.

Wij zaten er dagen met de ramen open
Te luisteren naar de voorjaarstuin, de heg
Omhelsde het huis, geen bloesem was wreed in april.

Ons eiland was geen schande, wij spanden niet samen
Tegen een naamloze zee van lawaai in de kamer.
Praten was een postume vinding van Mozart.

Wij hadden elkaar en de tijd in de vorm van een hart
Uit het groen gegrepen. De zwaluwen stuurden wij later
Als liefdesbrieven die ons de winter benamen.


Leonard Nolens,
Uit Woestijnkunde,
Querido

Dit gedicht is genomineerd voor de Herman de Coninckprijs 2010 - Gedichten.

Bij dit gedicht komt voor mij vooral de sfeer naar voren, de totale rust zonder storende geluiden van snelwegen of praten op niets af.
Opperste harmonie waar geen woorden bij nodig zijn.

Dettie

PieterD
Berichten: 505
Lid geworden op: Zo Feb 15, 2009 10:15
Locatie: Den Bosch

Berichtdoor PieterD » Ma Jan 18, 2010 19:30

Op dit gedicht zou ik willen stemmen, Dettie, maar ik geloof dat dat niet meer kan.
Pieter

tiba
Berichten: 585
Lid geworden op: Za Feb 07, 2009 00:58

Berichtdoor tiba » Ma Jan 18, 2010 23:31

Je kan nog stemmen tot 22 januari, Pieter

http://www.boek.be/herman-de-coninckpri ... tem-en-win

Tiba.

PieterD
Berichten: 505
Lid geworden op: Zo Feb 15, 2009 10:15
Locatie: Den Bosch

Berichtdoor PieterD » Di Jan 19, 2010 08:00

Bedankt, Tiba, zojuist gedaan.
Pieter

PieterD
Berichten: 505
Lid geworden op: Zo Feb 15, 2009 10:15
Locatie: Den Bosch

Berichtdoor PieterD » Di Jan 19, 2010 19:09

Dettie schreef:De zwaluwen

Toen wij hier kwamen was de wereld stil.
Er slingerde tussen het brood en de boeken geen snelweg
Over de tafel, wij konden ons duidelijk horen.

Wij zaten er dagen met de ramen open
Te luisteren naar de voorjaarstuin, de heg
Omhelsde het huis, geen bloesem was wreed in april.

Ons eiland was geen schande, wij spanden niet samen
Tegen een naamloze zee van lawaai in de kamer.
Praten was een postume vinding van Mozart.

Wij hadden elkaar en de tijd in de vorm van een hart
Uit het groen gegrepen. De zwaluwen stuurden wij later
Als liefdesbrieven die ons de winter benamen.


Leonard Nolens,
Uit Woestijnkunde,
Querido

Dit gedicht is genomineerd voor de Herman de Coninckprijs 2010 - Gedichten.

Bij dit gedicht komt voor mij vooral de sfeer naar voren, de totale rust zonder storende geluiden van snelwegen of praten op niets af.
Opperste harmonie waar geen woorden bij nodig zijn.

Dettie


Ik heb op dit gedicht gestemd vanwege de sfeer die opgeroepen wordt; Dettie wees er ook al op.
Het is is een eenvoudig gedicht, de beelden zijn simpel en het zit goed in elkaar wat het rijm betreft. Soms zijn de beelden wat vergezocht zoals: Wij hadden elkaar en de tijd in de vorm van een hart uit het groen gegrepen. Naamloze zee van lawaai vind ik wat clichématig. De laatste zin is beslist mooi. Maar waarom niet de moeite genomen om de hinderlijke hoofdletters aan het begin van een regel even te veranderen?
Pieter

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Di Jan 19, 2010 22:38

Kennelijk is het gedicht met die hoofdletters geschreven anders hadden ze er niet gestaan.
Echt eenvoudig kan ik het gedicht niet vinden Pieter. Het lijkt eenvoudig en het geeft een mooi sfeerbeeld van twee mensen die in alle rust van het voorjaar genieten.

Maar regels als onderstaand vind ik niet echt eenvoudig ook al lijken ze dat wel.

Er slingerde tussen het brood en de boeken geen snelweg
Over de tafel, wij konden ons duidelijk horen.

Ons eiland was geen schande, wij spanden niet samen
Tegen een naamloze zee van lawaai in de kamer.
Praten was een postume vinding van Mozart



Wij hadden elkaar en de tijd in de vorm van een hart uit het groen gegrepen vind ik ook een beetje zwak.

Maar waarom vind je naamloze zee van lawaai clichématig? ik heb deze uitdrukking zelden tot nooit gehoord of gelezen.

Dettie

PieterD
Berichten: 505
Lid geworden op: Zo Feb 15, 2009 10:15
Locatie: Den Bosch

Berichtdoor PieterD » Wo Jan 20, 2010 07:50

Ik zal je zo snel mogelijk antwoorden, Dettie.
Hg. Pieter

PieterD
Berichten: 505
Lid geworden op: Zo Feb 15, 2009 10:15
Locatie: Den Bosch

Berichtdoor PieterD » Wo Jan 20, 2010 20:18

]Er slingerde tussen het brood en de boeken geen snelweg
Over de tafel, wij konden ons duidelijk horen
.

Hier zoek ik niet meer achter dan er staat, Dettie, gewoon dichterlijk zeggen dat het stil genoeg is.

Ons eiland was geen schande, wij spanden niet samen
Tegen een naamloze zee van lawaai in de kamer.
Praten was een postume vinding van Mozart


Twee mensen hebben zich teruggetrokken, het lijkt een eiland, ze schamen zich niet. Er is dus kennelijk reden zich te schamen, ze doen het niet. Er is en naamloze zee van lawaai in de kamer. Ik noemde dat eerst een cliché, nu denk ik er anders over. Ik denk dat Nolens bedoelt dat er een naruis van roddel in de kamer hangt, de mensen praten over hen, keuren hun gedrag af, maar ze blijven naamloos. Ze praten bij muziek van Mozart, die muziek plaveit ahw. hun gesprek.

Na hun samenzijn gaan ze uit elkaar, de zwaluwen die in Mei komen zijn de liefdesbrieven die een eind maken aan de winter waarin ze enige tijd gedwongen waren te leven. Een mooi liefdesgedicht.
Pieter

mira
Berichten: 616
Lid geworden op: Za Feb 07, 2009 20:10

Berichtdoor mira » Wo Jan 20, 2010 22:31

De zwaluwen

Toen wij hier kwamen was de wereld stil.
Er slingerde tussen het brood en de boeken geen snelweg
Over de tafel, wij konden ons duidelijk horen.

Wij zaten er dagen met de ramen open
Te luisteren naar de voorjaarstuin, de heg
Omhelsde het huis, geen bloesem was wreed in april.

Ons eiland was geen schande, wij spanden niet samen
Tegen een naamloze zee van lawaai in de kamer.
Praten was een postume vinding van Mozart.

Wij hadden elkaar en de tijd in de vorm van een hart
Uit het groen gegrepen. De zwaluwen stuurden wij later
Als liefdesbrieven die ons de winter benamen.


Leonard Nolens,
Uit Woestijnkunde,
Querido


Dit gedicht heeft 'klasse', 'stijl', maar ook ingetogenheid.
Het is gemaakt door een dichter, ik bedoel, een echte, iemand die taal, metier, en zoveel meer beheerst.
De woorden slingeren over de versregels als ... en nu zou ik een prachtige metafoor, een beeldende vergelijking moeten vinden, maar helaas!

Een gedicht moet in de eerst plaats de lezer treffen, raken, dat doet het, de sfeer neemt je mee, neemt mij mee.
Daar is de sfeer van de stilte, en het contrast met alles wat daartegenover staat en dat we dagelijks ervaren.

Maar vergis je niet, hier zitten ook heel wat dubbele bodems in, intertextualiteit, weet je, en niet echt nodig om het gedicht te smaken.
Maar toch.
geen bloesem was wreed in april verwijst naar een van de wreedste beginverzen die ik ken: April is de cruellest month van T. S Elliot, (The waste land). En toevallig heet de bundel 'Woestijnkunde'.
Zo is er waarschijnlik nog veel meer.

In de laatste strofe voel ik de aanwezigheid van Herman De Coninck, ik zocht naar zwaluwen,...maar vond enkel kraaien.
En toch!

Met 'in de vorm van een hart' heb ik het wel even moeilijk, het klinkt zo sentimenteel. Misschien zit er ook heel wat meer achter.

Maar zoals ik al zei, een gedicht moet je raken.

mira

PieterD
Berichten: 505
Lid geworden op: Zo Feb 15, 2009 10:15
Locatie: Den Bosch

Berichtdoor PieterD » Do Jan 21, 2010 10:13

Mira schreef:

Maar vergis je niet, hier zitten ook heel wat dubbele bodems in, intertextualiteit, weet je, en niet echt nodig om het gedicht te smaken.

Mooi dat je het verband vond met T.S. Elliot, Mira.

Kun je een beetje aangeven waar je de dubbele bodems ziet, Mira, en of je het een beetje eens bent met mijn interpretatie, of helemaal niet.
Erg benieuwd.
Pieter

tiba
Berichten: 585
Lid geworden op: Za Feb 07, 2009 00:58

Berichtdoor tiba » Do Jan 21, 2010 11:19

Ik vind het een heel mooi gedicht en heb er ook op gestemd.

Is er iemand die deze laatste regels goed begrijpt?

De zwaluwen stuurden wij later
Als liefdesbrieven die ons de winter benamen.


Hoe moet je het woordje later interpreteren,
Bedoelt hij dat de zwaluwen langer bleven en zo de zomer (= de liefdeszomer?) langer duurde?

Tiba.


Terug naar “Gedichten M-N”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 6 gasten