Leonard Nolens (ja)
Geplaatst: 04 apr 2007 09:45 am
Karel van de Woestijneprijs 2007 voor Leonard Nolens
(Belga) De Vlaamse dichter Leonard Nolens krijgt de Karel van de Woestijneprijs voor poëzie van de gemeente Sint-Martens-Latem voor zijn dichtbundel "Een dichter in Antwerpen". De Karel van de Woestijneprijs wordt maar om de drie jaar uitgereikt. De Nederlander Gerrit Kouwenaar was drie jaar geleden laureaat van de eerste editie.
De jury noemt de dichtbundel van Nolens "bezwerende poëzie, die schaamteloos persoonlijk is zonder ooit subjectief te zijn". "Dit is het verhaal van iemand die wij zelf ook zijn. Dit is poëzie die aan het leven vast zit, of leven dat in gedichten tot verbeelding en geschiedenis wordt", luidt het dinsdag in een persbericht. Andere genomineerden voor de tweede Karel van de Woestijneprijs waren Mark Boog ("De encyclopedie van grote woorden"), Charles Ducal ("In inkt gewassen"), Stefan Hertmans ("Kaneelvingers"), Roland Jooris ("Als het dicht klapt"), en Joke van Leeuwen ("Wuif de mussen uit").
Bron: De Standaard
Dettie
Karel van de Woestijneprijs 2007 voor Leonard Nolens
(Belga) De Vlaamse dichter Leonard Nolens krijgt de Karel van de Woestijneprijs voor poëzie van de gemeente Sint-Martens-Latem voor zijn dichtbundel "Een dichter in Antwerpen". De Karel van de Woestijneprijs wordt maar om de drie jaar uitgereikt. De Nederlander Gerrit Kouwenaar was drie jaar geleden laureaat van de eerste editie.
De jury noemt de dichtbundel van Nolens "bezwerende poëzie, die schaamteloos persoonlijk is zonder ooit subjectief te zijn". "Dit is het verhaal van iemand die wij zelf ook zijn. Dit is poëzie die aan het leven vast zit, of leven dat in gedichten tot verbeelding en geschiedenis wordt", luidt het dinsdag in een persbericht. Andere genomineerden voor de tweede Karel van de Woestijneprijs waren Mark Boog ("De encyclopedie van grote woorden"), Charles Ducal ("In inkt gewassen"), Stefan Hertmans ("Kaneelvingers"), Roland Jooris ("Als het dicht klapt"), en Joke van Leeuwen ("Wuif de mussen uit").
Bron: De Standaard
Dettie
Geplaatst: 11 apr 2007 06:06 pm
Op zijn geboortedag moet er toch ook een gedicht geplaatst worden.
Gedicht 6
Het schrijven pakt mijn handen vast.
Ieder uur het kijkend wit en de horende leegte.
Ik voel wat mij is aangeleerd.
Ik schrijf en doe mijn vierentwintig uren met geduld.
Ik schrijf en verwar elke zin met de zin van het leven.
Ik schrijf om na mijn dood met je te blijven praten,
Om bij jou te blijven als ik weg moet gaan.
Leonard Nolens
uit: Hommage aan het woord (1981)
Opgenomen in ‘Laat alle deuren op een kier’ - Leonard Nolens
Em. Querido's Uitgeverij B.V., Amsterdam, 2004
Dettie
Op zijn geboortedag moet er toch ook een gedicht geplaatst worden.
Gedicht 6
Het schrijven pakt mijn handen vast.
Ieder uur het kijkend wit en de horende leegte.
Ik voel wat mij is aangeleerd.
Ik schrijf en doe mijn vierentwintig uren met geduld.
Ik schrijf en verwar elke zin met de zin van het leven.
Ik schrijf om na mijn dood met je te blijven praten,
Om bij jou te blijven als ik weg moet gaan.
Leonard Nolens
uit: Hommage aan het woord (1981)
Opgenomen in ‘Laat alle deuren op een kier’ - Leonard Nolens
Em. Querido's Uitgeverij B.V., Amsterdam, 2004
Dettie
Geplaatst: 11 apr 2007 09:12 pm
Ha ja, dacht ik deze middag ook toen ik hier postte, maar ik had geen tijd meer om nog te zoeken, want moest (alweer) weg.
Gelukkig was Dettieeee er !
Bedankt dat je dit plaatste.
En alweer een heel mooi gedicht!
Dat is de regel die me het meeste treft (maar dat zal voor iedereen wel anders zijn).
En volgende regel is wel heel typerend voor de dichter (denk ik):
Daarin vind ik een dichter die leeft voor en door zijn poëzie. Ook dat raakt me.
Tiba.
Op zijn geboortedag moet er toch ook een gedicht geplaatst worden.
Ha ja, dacht ik deze middag ook toen ik hier postte, maar ik had geen tijd meer om nog te zoeken, want moest (alweer) weg.
Gelukkig was Dettieeee er !
Bedankt dat je dit plaatste.
En alweer een heel mooi gedicht!
Ik schrijf om na mijn dood met je te blijven praten,
Dat is de regel die me het meeste treft (maar dat zal voor iedereen wel anders zijn).
En volgende regel is wel heel typerend voor de dichter (denk ik):
Ik schrijf en verwar elke zin met de zin van het leven.
Daarin vind ik een dichter die leeft voor en door zijn poëzie. Ook dat raakt me.
Tiba.
Geplaatst: 12 apr 2007 10:00 am
Gedicht 6
Het schrijven pakt mijn handen vast.
Ieder uur het kijkend wit en de horende leegte.
Ik voel wat mij is aangeleerd.
Ik schrijf en doe mijn vierentwintig uren met geduld.
Ik schrijf en verwar elke zin met de zin van het leven.
Ik schrijf om na mijn dood met je te blijven praten,
Om bij jou te blijven als ik weg moet gaan.
Leonard Nolens
Ik vind de regel Ik voel wat mij is aangeleerd zo vreemd/apart ertussen.
Hij voelt niet zelf? maar wat hem is aangeleerd?
Dettie
Gedicht 6
Het schrijven pakt mijn handen vast.
Ieder uur het kijkend wit en de horende leegte.
Ik voel wat mij is aangeleerd.
Ik schrijf en doe mijn vierentwintig uren met geduld.
Ik schrijf en verwar elke zin met de zin van het leven.
Ik schrijf om na mijn dood met je te blijven praten,
Om bij jou te blijven als ik weg moet gaan.
Leonard Nolens
Ik vind de regel Ik voel wat mij is aangeleerd zo vreemd/apart ertussen.
Hij voelt niet zelf? maar wat hem is aangeleerd?
Dettie
Geplaatst: 12 apr 2007 01:00 pm
Het gaat over het proces van het schrijven:
- het kijkend wit: het wit van het blad papier dat naar hem kijkt (en waarnaar hij kijkt)
- de horende leegte: hij schrijft in een stille omgeving, wat ook een soort leegte is, daarin hoort men ieder geluid, hij stelt het voor als de leegte die zelf ieder geluid hoort
- ik voel wat mij is aangeleerd
tja, dat is moeilijk: ik denk dat "wat mij is aangeleerd" ook over het schrijven gaat:
misschien: zijn gevoelens gaan uit naar al wat hij reeds door vroeger gedichten te schrijven, heeft geleerd, dat komt nu naar boven; dan zou men kunnen aanvullen: wat mij is aangeleerd door het schrijven
Ik zit op dit laatste nog te broeden .
Tiba.
Ieder uur het kijkend wit en de horende leegte.
Ik voel wat mij is aangeleerd.
Het gaat over het proces van het schrijven:
- het kijkend wit: het wit van het blad papier dat naar hem kijkt (en waarnaar hij kijkt)
- de horende leegte: hij schrijft in een stille omgeving, wat ook een soort leegte is, daarin hoort men ieder geluid, hij stelt het voor als de leegte die zelf ieder geluid hoort
- ik voel wat mij is aangeleerd
tja, dat is moeilijk: ik denk dat "wat mij is aangeleerd" ook over het schrijven gaat:
misschien: zijn gevoelens gaan uit naar al wat hij reeds door vroeger gedichten te schrijven, heeft geleerd, dat komt nu naar boven; dan zou men kunnen aanvullen: wat mij is aangeleerd door het schrijven
Ik zit op dit laatste nog te broeden .
Tiba.
Geplaatst: 12 apr 2007 01:43 pm Onderwerp: Reageer met quote Bewerk/Verwijder dit bericht Meld post Verwijder dit bericht Bekijk het IP van deze gebruiker
Het kan ook zijn dat hij bedoelt dat hij gedichten schrijven geleerd heeft en dat hij alleen in staat is daarin echt te voelen, maw. de wereld van de gedichten is zijn eigenlijke en echte gevoelswereld.
Bij nader inzien denk ik dat het dat is.
Quote:
Bedoelt hij niet de leegte van het vel witte papier? Dat dacht ik tenminste
.
Ja, zou heel goed kunnen .
Maar wat dan met "horende"?
Tiba
Het kan ook zijn dat hij bedoelt dat hij gedichten schrijven geleerd heeft en dat hij alleen in staat is daarin echt te voelen, maw. de wereld van de gedichten is zijn eigenlijke en echte gevoelswereld.
Bij nader inzien denk ik dat het dat is.
Quote:
Bedoelt hij niet de leegte van het vel witte papier? Dat dacht ik tenminste
.
Ja, zou heel goed kunnen .
Maar wat dan met "horende"?
Tiba
Geplaatst: 12 apr 2007 01:43 pm
Het kan ook zijn dat hij bedoelt dat hij gedichten schrijven geleerd heeft en dat hij alleen in staat is daarin echt te voelen, maw. de wereld van de gedichten is zijn eigenlijke en echte gevoelswereld.
Bij nader inzien denk ik dat het dat is.
Quote:
Ja, zou heel goed kunnen .
Maar wat dan met "horende"?
Tiba
Het kan ook zijn dat hij bedoelt dat hij gedichten schrijven geleerd heeft en dat hij alleen in staat is daarin echt te voelen, maw. de wereld van de gedichten is zijn eigenlijke en echte gevoelswereld.
Bij nader inzien denk ik dat het dat is.
Quote:
Bedoelt hij niet de leegte van het vel witte papier? Dat dacht ik tenminste
Ja, zou heel goed kunnen .
Maar wat dan met "horende"?
Tiba
Geplaatst: 12 apr 2007 01:51 pm
Ieder uur het kijkend wit en de horende leegte
Dat kan je ook van kijkend wit zeggen. Waarom kijkt dat wit.
De leegte roept hem toe. Het wit kijkt hem aan.
Het gaat volgens mij om het schrijven en het willen schrijven.
Ik zie hem daar zitten Het papier staart hem aan, roept hem toe... te schrijven.
Dettie
Ieder uur het kijkend wit en de horende leegte
Dat kan je ook van kijkend wit zeggen. Waarom kijkt dat wit.
De leegte roept hem toe. Het wit kijkt hem aan.
Het gaat volgens mij om het schrijven en het willen schrijven.
Ik zie hem daar zitten Het papier staart hem aan, roept hem toe... te schrijven.
Dettie
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 3 gasten