Leonard Nolens (ja)

[Dettie]

Geplaatst: 14 jul 2006 02:39 pm

En zoenend en stom onderzoeken je lippen
De sombere man die jou zwijgend staat aan te blaffen
Met liefdesgedichten. Geef hem je bed. Laat alle deuren

Op een kier.

Heel pakkend is dit. Het gedicht staat ook in de bundel die ik heb en ik las het al enkele malen. Zo leer ik het beetje bij beetje kennen...
Inderdaad heeel mooi!

Groetjes. Tiba.

[Dettie]

Geplaatst: 20 jul 2006 08:08 am

Dit vind ik ook best wel een mooi gedicht....het lijkt mij de drang naar een stek met open deuren, in de mantel van een vrouw.

Blijkbaar is zijn zoon ook een schrijver. Er stond vandaag een artikel over zijn zoon in de krant (Standaard)

Jan S

[Dettie]

Geplaatst: 30 aug 2006 09:06 pm

Deontologie

Hoe ver mag ik gaan, hoe ver in alleenzijn, hoe diep,
En zonder dat ik straks uit haar gezicht verdwijn?
Zij, die ik in mij heb opgenomen, de noemenswaardige
Van wie ik leef, aan wie ik sterven moet, hoe ver
Kan zij mij volgen, mij, het zwartste pad, de smalste weg,
De wet die haar door mijn geboorte voorgeschreven werd?

Zij is de mens die ik besteel in al zijn vormen.
Ik ben het spook dat haar bekruipt, de giftige honing
Van haar bloed moet proeven om gezond te worden,
Dagelijks zuig ik haar dood. Hoe lang kan zij dit aan?
Hoe bang is zij in dit alleenzijn opgegaan, hoe klein?
Tot wij bij leven uit elkaars gezicht verdwenen zijn?

Leonard Nolens
uit: Geboortebewijs,
Querido 1988

Tiba.

[Dettie]

Geplaatst: 30 aug 2006 09:32 pm

Dit gedicht is heel persoonlijk, heel intiem: de dichter laat hier in zijn diepste binnenste kijken en vraagt zich af hoeveel zijn geliefde van hem kan verdragen, hoelang zij dit kan verduren.
Ik veronderstel dat het gaat over het feit dat de dichter zich dikwijls afzonderde om te schrijven, vandaar:
Hoe ver mag ik gaan, hoe ver in alleenzijn, hoe diep

De dichter eist wel veel van zijn geliefde en voelt zich daardoor schuldig:
Dagelijks zuig ik haar dood

Hij voelt dit aan als egoïsme, vermoed ik, een egoïsme dat hij nodig heeft voor zijn schrijverschap, maar is tegelijk vol van bekommernis om haar:
Hoe bang is zij in dit alleenzijn opgegaan, hoe klein?

Hij vraagt zich af wat ze doormaakt, weet het wellicht...

Vandaar op het einde de vraag of ze wel samen zullen blijven.

Een prachtig en heel eerlijk gedicht.

Tiba.

[Dettie]

Geplaatst: 31 aug 2006 07:12 am

Toen ik het las dacht ik eerder aan zijn moeder

Ook omdat hij het over de noemenswaardige heeft. Ik dacht dat Maria (de moeder) ook wel de noemenswaardige wordt genoemd.
Ook heeft hij het over De wet die haar door mijn geboorte voorgeschreven werd

Zij is de mens die ik besteel in al zijn vormen.
Ik ben het spook dat haar bekruipt, de giftige honing
Van haar bloed moet proeven om gezond te worden,
Dagelijks zuig ik haar dood. Hoe lang kan zij dit aan?

Ik zie dan een zwangere vrouw voor me.

Het alleen zijn zie ik als het kind dat op gegeven moment zijn eigen weg zal gaan. Hij is bang dat hij teveel zijn eigen weg zal gaan, haar alleen zal laten.

Grappig zoals we het alletwee anders opvatten. Jij ziet het als geliefde ik als moeder.

Weet jij wat Deontologie betekent Tiba? Deo=God maar dan?
ik kan alleen plichtsbesef als betekenis vinden maar weet niet of het nog meer betekenissen heeft.

Groetjes
Dettie

[Dettie]

Geplaatst: 31 aug 2006 09:30 am

deontologie : plichtenleer, het is niet afgeleid van het Latijnse deus (god) maar van een Grieks woord dat "plichten" betekent.
Het is geheel van regels die men moet volgen, een term die vaak wordt gebruikt ivm een bepaald beroep.
Zo spreekt men bv. van de deontologie van de artsen: volgens die plichtenleer moet men bv. het leven in stand houden(ik noem zo maar iets), als men iets doet dat die regels niet volgt, maakt men een deontologische fout, of zegt men dat het het deontologisch niet verantwoord is.

Gaat het over zijn moeder?
Zo had ik het helemaal niet bekeken.

"de noemenswaardige" ik weet niet of dat een term is die op Maria toegepast wordt.
Als dat zo is, zou het over zijn moeder kunnen gaan, maar hij zou even goed met dat woord zijn geliefde kunnen benoemen, vermoed ik.

Zou hij over zijn moeder zeggen: "aan wie ik sterven moet"? en dat hij haar bloed moet proeven? Ik denk van niet, maar je hebt me wel aan het twijfelen gebracht .
Toch herlezen nu!

Tiba.

[Dettie]

Geplaatst: 31 aug 2006 09:48 am

Of het over zijn moeder gaat weet ik niet maar zo kwam het op mij over.

Reve noemde Maria ook vaak de noemenswaardige. Vandaar dat ik dat zei.

Zij, die ik in mij heb opgenomen, de noemenswaardige
Van wie ik leef, aan wie ik sterven moet

Zij die ik in mij heb opgenomen zag ik als het doorgeven van het leven en genen van de moeder aan de zoon.
Van wie ik leef, door haar leeft hij.
Aan wie ik sterven moet, aan haar schoot sterven?
Haar bloed proeven is als hij nog in de baarmoeder zit dacht ik.

Maar dat is zoals ik erover denk, kan er helemala naast zitten hoor.

Als ik het als geliefde bekijk dan snap ik deze regels niet
De wet die haar door mijn geboorte voorgeschreven werd?
[...]Van haar bloed moet proeven om gezond te worden,

Dettie

[Dettie]

Geplaatst: 31 aug 2006 03:55 pm

Je hebt me heel erg aan het twijfelen gebracht.

Ik dacht dat "de wet die haar door mijn geboorte voorgeschreven was"
kon betekenen dat hij vanaf zijn geboorte voor haar was voorbestemd,

maar nu ben ik daar niet meer zo zeker van.

Anderzijds zegt hij ook "dagelijks zuig ik haar dood", in de tegenwoordige tijd. Zou een wolwassen man ziets over zijn moeder schrijven.
Alhoewel, dit is een zwak argument, een dichter kan ook over het verleden (teruggaand naar zijn kinderjaren) in de tegenwoordige tijd schrijven.

Ha, nu kom ik er helemaal niet meer uit....

Misschien dat Wil kan helpen?

Groetjes. Tiba.

[Dettie]

Geplaatst: 31 aug 2006 04:05 pm

De bundel heet Geboortebewijs, heb jij die Tiba?
Soms kan je uit de bundel zelf opmaken wat bedoeld wordt.
Is het een soort cyclus.

Dettie

[Dettie]

Geplaatst: 31 aug 2006 04:12 pm

Ja, ik had ook al de titel van de bundel voor ogen. Neen ik heb hem niet, wel een aantal eruit die in de verzameling "De Liefdesgedichten van Leonard Nolens" staan.
Ik heb ook even gegoogled om uitleg over de bundel te vinden.... geen uitleg gevonden.

Groetjes. Tiba.

[Dettie]

Geplaatst: 31 aug 2006 04:27 pm

In de bundel geboortebewijs staat ook het gedicht "Dichterlijke vrijheid", gaat over zijn wonen op twee plaatsen: één waar zijn geliefde is en één waar hij schrijft.
Ik plaats het nog.

Groetjes. Tiba.

[Dettie]

Geplaatst: 03 jan 2007 06:15 pm

Nieuwjaarsbrief

Gelukkig nieuwjaar, Zoet, en dank je voor het oude.
Mijn jaren duren lang en die van ons zijn kort.
Je kerstboom staat zijn groen nog in het rond te neuriën
Van de bossen ginder, allemaal zijn zij gekomen
Naar de Daenenstraat om ons hier toe te geuren.
Gelukkig nieuwjaar, Zoet, en dank je voor het oude.

Die dag in maart dat jij mij langzaam overkwam
Is ook vandaag mijn zon. Het sneeuwt de kamer onder
Met herinneringen die wij worden, warm en koud
Zijn wij voortaan elkaars geheugen en vergetelheid.
Ook straks gaan wij gearmd en stil dit wit in daar.
Gelukkig nieuwjaar, Zoet, en dank je voor het oude.


Leonard Nolens
uit: En verdwijn met mate,
Amsterdam, Querido 1996

Tiba.

[Dettie]

Geplaatst: 14 jan 2007 04:37 pm

Nostalgie

O nee, ik wil niet weer, wil nooit meer wakker worden
Van die vleugel, zacht, die traag de trap op wandelt, hoog
Tot in de nok - wolken blauwe vlinders strijken
Op me neer, mijn bed hangt er te schommelen
Van die muziek, o nee, o nee, ik wil niet weer,

Niet op de bovengang het dunne lachen horen
Uit de meisjeskamer dat daar nooit is uitgestorven, geen
Raad en slaag meer krijgen van zijn machteloze handen
Die dit schrijven, niet meer eten uit vier monden tegelijk
Van al mijn moeders, liefsten! Nee, ik wil niet meer.

Maar geef mij af en toe de duisternissen weer
Van toen ik veertien was, een onuitsprekelijkheid
Waarvoor ik 's avonds op mijn knieën val, een vrouw
Die zich verstopt in de brandende wolken van mijn gedachten,
En nachten waarin ik mijn licht nog niet heb opgestoken.

Alles wordt zo simpel in de lastige herhaling van de dagen,
In het koelbloedig ritme van een zon die ons beschijnt
Met haar wiskundige warmte, alles schijnt verklaard -
Wij zijn er, en wij moeten ons verspillen aan elkaar
Gespiegeld, bloot en broos, verkleind van mens tot men.

Leonard Nolens
Uit Liefdesverklaringen, Gedichten
Amsterdam, Querido 1991

[Dettie]

Geplaatst: 14 jan 2007 04:59 pm

Noordkant

Als zij thuis is kan ik hier het zuiden horen.
Zij is het licht dat mij zijn kern te eten geeft
En straalt tot in de koudste hoeken van mijn leven.
Alle warmte die ik ben komt hier van haar.

Dat ooit een mens mij zo brutaal, zo helemaal
Heeft aangekeken, met een blauw dat ging en gaat
Tot op het botste van mijn mannelijke leegte,
Dat ooit twee handen hier zo gruwelijk intiem

Mijn bloed gingen betasten, elke blote zenuw
Van het kind dat er onvindbaar in mij sliep,
Dat doet mijn oude dood nog pijn, dat maakt mij ziek
Van geluk dat ik met haar niet delen kan.

Als zij weg is blijf ik achter met de schaamte
Van de jongen die zijn moeder wil bezitten, hurk ik
Neer onder de rok van haar afwezigheid en neurie
Onverstaanbaar de zoete ellende van mijn geboorte.

Leonard Nolens
Uit Liefdesverklaringen, Gedichten
Amsterdam, Querido 1991

[Dettie]

Geplaatst: 14 jan 2007 05:02 pm

Zonder mij

Wat kan ik voor je doen, ik heb alleen maar woorden.
Met die muziek heb ik ons huis gebouwd, mijn leven
Vernield om toe te zien of dood de moeite waard is,
Of ik daar weg mee kan zonder te moeten sterven.

Wat kan ik voor je doen, ik moet toch van je blijven.
Ik heb je toch op mij genomen zonder je te nemen,
Zonder me te geven want ik ben alleen maar jij.
Ik ben alleen maar jij geweest om niet te moeten zijn.

Ik ben alleen maar jij geworden om niet ik te zijn.
Dat is een laffe liefde, Zoet, vergeef het mij.
Wat kan ik voor je doen, ik ben alleen maar woorden,
Wou je worden, wou ons worden zonder mij.

Leonard Nolens
Uit Liefdesverklaringen, Gedichten
Amsterdam, Querido 1991

Dettie

[Dettie]

Geplaatst: 14 jan 2007 05:03 pm

Ik kom nog op deze gedichten terug.
Ik ben er wel diep onder de indruk van.

Dettie

[Dettie]

Geplaatst: 19 jan 2007 02:25 pm

Vandaag een leuk artikel/ intervieuw met Nolens in De Standaard krant.

groetjes,

Jan s

[Dettie]

Geplaatst: 23 jan 2007 08:04 am

Laat

Vertraag.
Vertraag.
Vertraag je stap.
Stap trager dan je hartslag vraagt.
Verlangzaam.
Verlangzaam.
Verlangzaam je verlangen
En verdwijn met mate.
Neem niet je tijd
En laat de tijd je nemen -
Laat.


Leonard Nolens (1947)
uit: Laat alle deuren op een kier (2004)

Artikel in Trouw over Nolens en zijn gedichtendag bundel
http://www.trouw.nl/degids/gidsartikele ... 606364.ece

Dettie

[Dettie]

Geplaatst: 23 jan 2007 10:22 am

Knap zo'n gedicht met zo weinig (verschillende) woorden.

Heel interessant artikel in Trouw, ga ik bewaren!

Groetjes. Tiba.

[Dettie]

Geplaatst: 25 jan 2007 05:16 pm

Vermoeidheid - Leonard Nolens :

http://www.youtube.com/watch?v=sYGXJw0HidM

olegunnar25

[Dettie]

Geplaatst: 25 jan 2007 06:30 pm

Welkom op Leestafel, Olegunnar.
Wat een prachtig gedicht... en door de dichter zelf voorgedragen.
Echt een mooi geschenk op deze gedichtendeag.
Bedankt.

Groetjes. Tiba.

[Dettie]

Geplaatst: 29 jan 2007 05:27 am

Wat een mooie link...en net nu ik een boek lees met als titel "Moe van het kiezen".

Bedankt!

groetjes,

Jan S

[Dettie]

Geplaatst: 29 jan 2007 09:52 pm

Maar beste mensen toch Leonard Nolens..ik wist niet dat jullie zoveel problemen hadden met hem te vinden..laat het mij toch weten aub..je weet toch dat ik veel voor jullie kan doen..

Leni

[Dettie]

Geplaatst: 29 jan 2007 10:16 pm

Niet echt problemen, Leni, maar deze link had ik niet gezien (leuk dat leden erop attenderen). L. Nolens was trouwens zo vriendelijk telefonisch de toestemming aan leestafel te geven (zie vroeger in dit item).

Tiba.

[Dettie]

Geplaatst: 04 apr 2007 06:39 am

Beginnen

2

Om twintig voor negen verliet ik geruisloos het lichaam
Van moeder en keek ik ons aan.

Ik zag ons daar allemaal liggen en staan
In mijn eerste verblinding.

Ik hoorde ons allemaal aan als de stem
Van een schaar en ik voelde mijn aanvang
Verknipt.

Mijn bloedende navel bestreek het schreeuwende centrum
Van de wereld in deze kamer.

Ik kan uit mijn kamer van jullie niet weg.


Leonard Nolens
uit: Een dichter in Antwerpen
Querido, Amsterdam 2005

Een bespreking van de bundel is te vinden bij meander
http://meander.italics.net/recensies/re ... p?txt=1723

Dettie