Victor dela Montagne (1854-1915) (ja)

Van Marcel van Maele t/m Roger Nupie
Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Victor dela Montagne (1854-1915) (ja)

Berichtdoor Dettie » Di Feb 17, 2009 19:46

Omdat Victor dela Montagne (geboren in Antwerpen) meer dan 70 jaar geleden overleden is, zijn zijn gedichten vrij van copyright. Er mogen dus meer gedichten geplaatst worden.

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Di Feb 17, 2009 19:47

Geplaatst: 24 mei 2007 07:22 am

Ik denk somtijds....


Ik denk somtijds, als 't avond wordt,
hoe wij 't geluk met voeten
vertraden om een nietig woord,
en hoe we daarvoor boeten.

Ik denk me een huizeke klein en rein
met bloemen in alle hoeken,
een gouden zonnestraal op de vloer,
en hier en daar wat boeken.

Daar midden, geurend en fleurend in,
uw schoonheid, de schalke, de blonde:
Och neen, 't geluk lag niet ver, mijn kind,
toch hebben we 't niet gevonden.

De zoetgekruide wijn, hij laat
in de beker bittere droesem,
en telkens laat die herinnering
meer bitterheid in mijn boezem.


Victor dela Montagne (1854-1915)

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Di Feb 17, 2009 19:47

Geplaatst: 28 mei 2007 07:21 pm

Van deze dichter had ik nog nooit gehoord (of gelezen). Maar dat zegt wellicht meer over mezelf dan over deze dichter.

Jan S

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Di Feb 17, 2009 19:49

Onder de dichters die tot het geslacht van Rodenbach behoren mag
de beminnelijke Victor Dela Montagne niet vergeten worden: een
stille in den lande, die zacht zijn liedje voor zich neuriede, een lied
vol kiese intimiteit, waaraan men wel merkt dat dichten een behoefte
van zijn dieper wezen was.


- August Vermeylen

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Di Feb 17, 2009 19:53

Het haardvuur wierp zijn rode schijn...

Het haardvuur wierp zijn rode schijn
door ‘t kleine, geurige kamerkijn,
op uw bleek gezichtje mede:
waar vond men zoeter vrede?

Maar, plagend staakt ge naar de vlam
het kleine voetje... en ik nam
het bevend, staamlend tussen
mijn handen in en dekte ‘t toen met kussen.

Dan vielt ge minziek aan mijn hals:
en is een vrouwenhart zo vals?
Wie kon het raden of weten:
de lente kwam, - toen waart ge reeds vergeten.

Victor dela Montagne
(1854-1915)

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Di Feb 17, 2009 20:03

[Antwerpen 1854 - Sainte-Adresse in Normandië (Frankrijk) 1915]

Hij was ambtenaar bij het Belgisch ministerie van Justitie. Hij schreef gedichten en toneelwerk. Deze weemoedige dichter vond zijn inspiratie vooral in de natuur en de liefde. Eerst verscheen zijn bundel Onze Strijd. In de bundel Gedichten die hij daarna in 1883 publiceerde vindt men mooie sobere en intimistische stukjes.

In 1878 stichtte hij samen met Theofiel Coopman het tijdschrift De Nederlansche Dicht- en Kunsthalle. Twee jaar later bezorgde hij in samenwerking met dezelfde Coopman een grote bloemlezing Onze Dichters 1830-1880.

Bij het uitbreken van WO I werd hij naar Le Havre gestuurd, waar hij een jaar later stierf.

Werk:

Onze strijd (1875)

Iets vergeten (1879)

Anoniem (1880)

Onze dichters (1880)

Gedichten (1883)

Vlaamsche pseudoniemen (1884)

Bron: nederlands.nl

Zie ook http://www.dbnl.nl/auteurs/auteur.php?id=mont006

Dettie


Terug naar “Gedichten M-N”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 9 gasten