Hilde Keteleer (ja)
Hilde Keteleer (ja)
Leestafel heeft toestemming van Hilde Keteleer om haar gedichten te plaatsen.
Maar geen complete bundels.
Enkele van haar gedichten staan op de site, zie
http://www.poezie-leestafel.info/hilde-keteleer
Dettie
Maar geen complete bundels.
Enkele van haar gedichten staan op de site, zie
http://www.poezie-leestafel.info/hilde-keteleer
Dettie
Geplaatst: 12 apr 2007 08:04 pm
Belofte
Zoals het blanke appelvlees
nog niet tevoorschijn gebeten,
zoals de grand cru in de fles
nog vol met gloed geweten,
zoals het eerste goede vers
nog enkel in het hoofd geschreven,
zoals jouw geschiedenis
nog niet met die van mij verweven,
zo is mij je oksel en je mond:
een geur, een onbetreden grond.
Hilde Keteleer
uit: Al wat winter is en waar,
Wereldbibliotheek, Amsterdam 2004
Tiba.
Belofte
Zoals het blanke appelvlees
nog niet tevoorschijn gebeten,
zoals de grand cru in de fles
nog vol met gloed geweten,
zoals het eerste goede vers
nog enkel in het hoofd geschreven,
zoals jouw geschiedenis
nog niet met die van mij verweven,
zo is mij je oksel en je mond:
een geur, een onbetreden grond.
Hilde Keteleer
uit: Al wat winter is en waar,
Wereldbibliotheek, Amsterdam 2004
Tiba.
Geplaatst: 30 jun 2007 02:40 pm
Ik zal nog eens een paar gedichten van Hilde op dit hokje zetten zie..
Patrimonium
Vanuit mijn lome zondagochtend
zie ik hoe een merel hardnekkig trekt
tot de worm zich verorberd geeft.
Honderden keren moet de merel
voorbij mijn vaders ogen zijn gehipt
als hij zijn spade in de grond stak,
zijn schouders gebogen,
zijn monkelmond smaller
dan de voorbije jaren.
Nu ik hem ken,
een oudste dochter ben,
zwijgt hij een woord tevoorschijn
dat met snoeien samenhangt,
met dahlia's niet in vazen zetten
maar ze een seizoen lang
laten duren in de aarde,
hun vorm in knol bewaren.
Op goedgeluk verwekt,
denk ik, en zie hoe de merel
geduldig en bedachtzaam trekt.
Hilde Keteleer
uit 'Al wat winter is en waar'
Wereldbibliotheek 2001
Saint-Mélany
Stenen. Hier ligt zoveel steen
het eind van steenzijn af te wachten.
Tillen wij ze een voor een,
seconden in slaaploze nachten.
Redenen om te bestaan,
de rimpelingen in het water:
denken we van voor af aan
dan is het duizend eeuwen later.
Er zou een zandman moeten komen,
of een eeuwig schone slaapster,
de vrouw van Lot als stenenraapster.
Alleen in onze oude dromen
zal tijd genoeg gedaante krijgen
en zwijgen zachtjes overstijgen
Hilde Keteleer.
uit' Al wat winter is en waar'
Wereldbibliotheek. 2001
Deze bundel van Hilde Keteleer (°1955) is haar debuut.
Ze publiceerde eerder gedichten in 'De Gids'. Vertaalt uit het Duits en het Frans. Werkt mee aan verschillende literaire rubrieken in kranten en tijdschriften.
Leni
Ik zal nog eens een paar gedichten van Hilde op dit hokje zetten zie..
Patrimonium
Vanuit mijn lome zondagochtend
zie ik hoe een merel hardnekkig trekt
tot de worm zich verorberd geeft.
Honderden keren moet de merel
voorbij mijn vaders ogen zijn gehipt
als hij zijn spade in de grond stak,
zijn schouders gebogen,
zijn monkelmond smaller
dan de voorbije jaren.
Nu ik hem ken,
een oudste dochter ben,
zwijgt hij een woord tevoorschijn
dat met snoeien samenhangt,
met dahlia's niet in vazen zetten
maar ze een seizoen lang
laten duren in de aarde,
hun vorm in knol bewaren.
Op goedgeluk verwekt,
denk ik, en zie hoe de merel
geduldig en bedachtzaam trekt.
Hilde Keteleer
uit 'Al wat winter is en waar'
Wereldbibliotheek 2001
Saint-Mélany
Stenen. Hier ligt zoveel steen
het eind van steenzijn af te wachten.
Tillen wij ze een voor een,
seconden in slaaploze nachten.
Redenen om te bestaan,
de rimpelingen in het water:
denken we van voor af aan
dan is het duizend eeuwen later.
Er zou een zandman moeten komen,
of een eeuwig schone slaapster,
de vrouw van Lot als stenenraapster.
Alleen in onze oude dromen
zal tijd genoeg gedaante krijgen
en zwijgen zachtjes overstijgen
Hilde Keteleer.
uit' Al wat winter is en waar'
Wereldbibliotheek. 2001
Deze bundel van Hilde Keteleer (°1955) is haar debuut.
Ze publiceerde eerder gedichten in 'De Gids'. Vertaalt uit het Duits en het Frans. Werkt mee aan verschillende literaire rubrieken in kranten en tijdschriften.
Leni
Geplaatst: 02 jul 2007 11:16 pm
Het allerbelangrijkste om poëzie te lezen is dat je er tijd voor maakt Tiba....En tijd is er genoeg..voor iedereen en alles evenveel; je moet alleen kiezen wat je doet met die tijd.
Ik herinner me dat ik eens op een jaarlijkse gedichtendag, ik woonde toen al in Portugal een bundel van Hester Knibbe wilde lezen. Ik wilde hem echt heel goed lezen en de gedichten begrijpen. Uren heb ik doorgebracht met mijn bundeltje.Toen het avond was had ik nog maar 4 gedichten doorgenomen. Ik vind dat wel heel fijn..dat ik voor mezelf kan zeggen ' nu besteed jij de hele dag enkel en alleen aan het lezen van 4 gedichten.'
leni
Het allerbelangrijkste om poëzie te lezen is dat je er tijd voor maakt Tiba....En tijd is er genoeg..voor iedereen en alles evenveel; je moet alleen kiezen wat je doet met die tijd.
Ik herinner me dat ik eens op een jaarlijkse gedichtendag, ik woonde toen al in Portugal een bundel van Hester Knibbe wilde lezen. Ik wilde hem echt heel goed lezen en de gedichten begrijpen. Uren heb ik doorgebracht met mijn bundeltje.Toen het avond was had ik nog maar 4 gedichten doorgenomen. Ik vind dat wel heel fijn..dat ik voor mezelf kan zeggen ' nu besteed jij de hele dag enkel en alleen aan het lezen van 4 gedichten.'
leni
Geplaatst: 03 jul 2007 08:54 pm
Ja daar zeg je wat leni, tijd voor een gedicht maken...
Dat is misschien wel de kern. Woorden proeven, ritme voelen, het gedicht helemaal bijna in jezelf opnemen en van alle kanten bekijken.
Soms kan ik een gedicht meerdere malen lezen en ineens lijkt het net of er een scherm wegvalt en dan zie en voel je wat er écht staat en dat vind ik dan een cadeautje.
Dettie
Ja daar zeg je wat leni, tijd voor een gedicht maken...
Dat is misschien wel de kern. Woorden proeven, ritme voelen, het gedicht helemaal bijna in jezelf opnemen en van alle kanten bekijken.
Soms kan ik een gedicht meerdere malen lezen en ineens lijkt het net of er een scherm wegvalt en dan zie en voel je wat er écht staat en dat vind ik dan een cadeautje.
Dettie
Geplaatst: 03 jul 2007 08:58 pm
Helemaal akkoord!
Ik ben soms boos op mezelf omdat ik het niet direct snap (ik wil er dan meestal wat over zeggen op Leestafel). Maar het heeft geen zin te forceren of overhaasten: lezen en herlezen, dat is de boodschap.
En soms valt dan inderdaad ineens het scherm weg, zoals je het zo mooi zegt, dettie.
Prachtig verhaal over "jouw gedichtendag", leni. Ik zie het helemaal voor mij
.
Tiba.
Helemaal akkoord!
Ik ben soms boos op mezelf omdat ik het niet direct snap (ik wil er dan meestal wat over zeggen op Leestafel). Maar het heeft geen zin te forceren of overhaasten: lezen en herlezen, dat is de boodschap.
En soms valt dan inderdaad ineens het scherm weg, zoals je het zo mooi zegt, dettie.
Prachtig verhaal over "jouw gedichtendag", leni. Ik zie het helemaal voor mij

Tiba.
Geplaatst: 05 jul 2007 01:30 pm
Kleren van de keizer
Wat moeten we met het woordje groen?
Het is bos, boom, plant maar ook gif.
Waar loopt denken over in doen?
Zoveel vragen tegen ons middenrif.
Waar loopt de dag over in de nacht?
Is er een hemel en vooral is er een hel,
en bestaat die dan uit pure onmacht,
of kunnen we ze afwenden op bevel?
We zijn keizers en willen zo graag
kleren zien dansen in een zoele wind,
maar onze lede ogen zien hoe gestaag
de luchtmetalen eik en beuk ontkleden
hoe het geldgif zijn slinkse weg vindt,
er nog slechts geboren wordt met keizersneden.
© Hilde Keteleer
Gedicht geschreven voor
The Lappersfort Poets Society
Dettie
Kleren van de keizer
Wat moeten we met het woordje groen?
Het is bos, boom, plant maar ook gif.
Waar loopt denken over in doen?
Zoveel vragen tegen ons middenrif.
Waar loopt de dag over in de nacht?
Is er een hemel en vooral is er een hel,
en bestaat die dan uit pure onmacht,
of kunnen we ze afwenden op bevel?
We zijn keizers en willen zo graag
kleren zien dansen in een zoele wind,
maar onze lede ogen zien hoe gestaag
de luchtmetalen eik en beuk ontkleden
hoe het geldgif zijn slinkse weg vindt,
er nog slechts geboren wordt met keizersneden.
© Hilde Keteleer
Gedicht geschreven voor
The Lappersfort Poets Society
Dettie
Geplaatst: 05 jul 2007 02:18 pm
Ariadne, de draden van de nacht
In deze ene nacht dromen de vrouwen
van verraad, geven zich over aan de daad
die langgeleden verten openlaat en sluit.
Ze spinnen de dunne draad die dichters
en ontrouwe minnaars horen in hun slaap,
een ijl gefluit dat door de bomen gaat.
De vrouwen staan tastend in het donker op,
struikelen over sokken, stinkende asbakken
en hurken aan de rand van hun droom.
Ze vinden hun weg naar de veranda,
maanlicht schijnt op de mandarijntjes,
de eerste verzen in het opengeslagen schrift.
Als een vloeiing gaat hun spinsel
in het onvoltooid gedicht, zonder
dat de schrijver er weet van heeft.
Hilde Keteleer
uit : Al wat winter is en waar
Wereldbibliotheek Amsterdam 2001
Leni
Ariadne, de draden van de nacht
In deze ene nacht dromen de vrouwen
van verraad, geven zich over aan de daad
die langgeleden verten openlaat en sluit.
Ze spinnen de dunne draad die dichters
en ontrouwe minnaars horen in hun slaap,
een ijl gefluit dat door de bomen gaat.
De vrouwen staan tastend in het donker op,
struikelen over sokken, stinkende asbakken
en hurken aan de rand van hun droom.
Ze vinden hun weg naar de veranda,
maanlicht schijnt op de mandarijntjes,
de eerste verzen in het opengeslagen schrift.
Als een vloeiing gaat hun spinsel
in het onvoltooid gedicht, zonder
dat de schrijver er weet van heeft.
Hilde Keteleer
uit : Al wat winter is en waar
Wereldbibliotheek Amsterdam 2001
Leni
Geplaatst: 08 nov 2007 04:14 pm
En ook Hilde Keteleer staat in het nieuwe archief
http://www.poezie-leestafel.info/hilde-keteleer
Dettie
En ook Hilde Keteleer staat in het nieuwe archief
http://www.poezie-leestafel.info/hilde-keteleer
Dettie
Geplaatst: 22 nov 2007 09:57 pm
Volledig mee eens, tiba. De opbouw van de voorafgaande beelden kan niet anders dan naar zo'n climax leiden.
Rutger
_________________
Geduld, eenvoud en mededogen (Tao).
http://blog.seniorennet.be/mijn_boekenhoekje
tiba schreef:
zo is mij je oksel en je mond:
een geur, een onbetreden grond
prachtig einde van dit gedicht!
Tiba.
Volledig mee eens, tiba. De opbouw van de voorafgaande beelden kan niet anders dan naar zo'n climax leiden.
Rutger
_________________
Geduld, eenvoud en mededogen (Tao).
http://blog.seniorennet.be/mijn_boekenhoekje
Geplaatst: 18 aug 2008 10:16 pm
Saint-Melany heb ik ook onder het thema "gedichten over steen" geplaatst:
http://car.messageboard.nl/38686/viewtopic.php?t=415
Tiba.
Saint-Melany heb ik ook onder het thema "gedichten over steen" geplaatst:
http://car.messageboard.nl/38686/viewtopic.php?t=415
Tiba.
Geplaatst: 18 sep 2008 12:41 pm
In Vlaanderen is er een zangeres die een oudleerlinge van mij is , en Mira heet. Ze was destijds erg geinteresseerd in literatuur en ook poezie(heb hier geen trema)..even dacht ik dat jij dat misschien was..meer is het niet en het verklaart mijn vraag naar ´zangeres'.
leni
In Vlaanderen is er een zangeres die een oudleerlinge van mij is , en Mira heet. Ze was destijds erg geinteresseerd in literatuur en ook poezie(heb hier geen trema)..even dacht ik dat jij dat misschien was..meer is het niet en het verklaart mijn vraag naar ´zangeres'.
leni
Geplaatst: 21 sep 2008 11:25 pm
Man in deur
Hij staat omdat het moet
in zijn altijd open deur,
geeft ieder uit verweer
een trage, droge hand.
Hoe gaat het, goed
met mij, volleerd souffleur,
en maakt zich telkens weer
volmaakt van kant.
Iets heb ik nu ontmoet
in zijn verwarde boze geur.
- En met u, mijnheer?
Zijn ogen zijn verwant.
Hilde Keteleer
uit: Deuren, Wereldbibliotheek,
Amsterdam, 2004
Tiba.
Man in deur
Hij staat omdat het moet
in zijn altijd open deur,
geeft ieder uit verweer
een trage, droge hand.
Hoe gaat het, goed
met mij, volleerd souffleur,
en maakt zich telkens weer
volmaakt van kant.
Iets heb ik nu ontmoet
in zijn verwarde boze geur.
- En met u, mijnheer?
Zijn ogen zijn verwant.
Hilde Keteleer
uit: Deuren, Wereldbibliotheek,
Amsterdam, 2004
Tiba.
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 2 gasten