Frédéric Leroy (ja)

Van Pierre Kemp t/m Roel Richelieu Van Londersele
Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Frédéric Leroy (ja)

Berichtdoor Dettie » Za Mar 07, 2009 13:34

Geplaatst: 05 apr 2006 09:28 pm

Frédéric Leroy heeft een erg mooie poëziebundel uitgeven (die ik heb) en we hebben toestemming van hem en zijn uitgever om zijn gedichten op Leestafel te plaatsen.
Maar niet de hele bundel.

Enkele van zijn gedichten staan op de site, zie

http://www.poezie-leestafel.info/frederic-leroy-2

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Za Mar 07, 2009 13:35

Geplaatst: 09 apr 2006 12:52 pm

Begin van een gedicht

Dagelijks brood

Zondag

I

Sluit de heilige boeken en weet
liefste, dat voor een openbaring
deze homp op de keukentafel
hier en nu, voor ons, eenzaam
addergebroed, genoeg kan zijn

want vergis je niet in eenvoud

dit gebroken boerenbrood
is volmaakt als de middagzon.

Frédéric Leroy
Uit: Gedichten
De Contrabas BnM uitgevers
Nijmegen 2006

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Za Mar 07, 2009 13:36

Geplaatst: 09 apr 2006 07:20 pm

want vergis je niet in eenvoud

dit gebroken boerenbrood
is volmaakt als de middagzon.


Heerlijk gezegd!
Voor mij is dit een volmaakt gedicht(je)!

Dit gedicht spreekt me zo erg aan omdat het thema "brood" me nauw aan het hart ligt:
"dagelijks brood" lijkt zo doodnormaal, maar is tegelijk een levensbehoefte en heeft iets sacraals.... ja,ja ik kan me helemaal inleven in dit gedicht en wordt er zelf lyrisch van :roll: .

Groetjes. Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Za Mar 07, 2009 13:37

Geplaatst: 09 apr 2006 07:38 pm

Ja ik vond het ook zo mooi.
Het heeft al de titel zondag (de dag des heren)

Dan nog.. sluit de heilige boeken en het woord openbaring (geloof)

gebroken brood (weer een verwijzing naar geloof, Jezus brak het brood)

maar tegelijkertijd zo erg in het heden, het wonder/mooie/eenvoud van het brood dat daar zo volmaakt is in de middagzon.

Dettie

Bernadet

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Za Mar 07, 2009 13:38

Geplaatst: 09 apr 2006 07:59 pm

Ja, het "breken van het brood", sinds het evangelie een "heilig" (misschien niet het goede woord?) gebaar...
maar ook in het dagelijkse leven een sacraal gebaar.
Ik denk dat het dát is wat de dichter wil zeggen.

Groetjes. Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Za Mar 07, 2009 13:39

Geplaatst: 01 jun 2006 08:10 pm

Ik heb prachtige gedichten geplaatst van Frédéric Leroy en in samenwerking met hem.
Er staan enkele gedichten bij van een nog uit te komen bundel, en ik ben zeer vereerd dat ik die mocht plaatsen.
En er staan gedichten bij van zijn debuutbundel, uitgekomen in 2006
Ik hoop dat jullie net zo genieten als ik en ik hoop dat vele reacties mogen volgen!

De gedichten staan hier

http://www.poezie-leestafel.info/frederic-leroy-2

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Za Mar 07, 2009 13:39

Geplaatst: 01 jun 2006 08:19 pm

Er staan enkele gedichten bij van een nog uit te komen bundel,



Een primeur zelfs,
wat goed.

Ik ga zeker lezen de komende dagen!

Groetjes,
Wil

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Za Mar 07, 2009 13:40

Geplaatst: 01 jun 2006 08:28 pm

Fantastisch dat je deze gedichten kunt plaatsen, Dettie :D !

Holokauston en De ondraaglijke lichtheid spreken me op het eerste gezicht heel erg aan.

Om de gedichten grondiger te lezen, heb ik wat meer tijd nodig.
Je hoort er dus nog wel van.

Groetjes. Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Za Mar 07, 2009 13:40

Geplaatst: 01 jun 2006 08:32 pm

Ik kreeg een heleboel gedichten aangeleverd van hem het was ongelooflijk moeilijk daar een keus uit te maken, en 4 gedichten uit zijn debuutbundel én er waren nog érg mooie gedichten bij uit de stadscyclus. Ik heb de hele tijd zitten dubben welke ik zou kiezen.

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Za Mar 07, 2009 13:41

Geplaatst: 02 jun 2006 09:25 am

De avonden

Ik ben ze gaan liefhebben:

de avonden - hoe ze zwart
op de klaver druipen en ik
ze met open deur opwacht

stoet van stinkende nonnen

hoe ik dan niets heb dan wijn en brood
en hoe ze daar genoegen mee nemen

maar nooit blijven willen, rusteloos zijn

als uit hun rokken schatten vallen
eieren die over de houten vloer
stuiteren, onder meubelen rollen
nachtelijk worden uitgebroed

god weet tot welke monsters.

De avonden. Telkens
wat vozer, wat roestiger
wat meer vooringenomen.

Frédéric Leroy

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Za Mar 07, 2009 13:42

Geplaatst: 02 jun 2006 09:30 am

Wat een mooie gedichten. Veel te veel om tot me door te laten dringen.
De eerste waar mijn oog steeds naar terug ging was dit gedicht.
Wat een mooie beeldende taal.
Ik kan het niet zo goed verwoorden, maar ik voel wel zo ongeveer wat hij bedoelt. Of wat ik denk dat hij bedoelt.

de avonden - hoe ze zwart
op de klaver druipen en ik
ze met open deur opwacht
stoet van stinkende nonnen



als uit hun rokken schatten vallen
eieren die over de houten vloer
stuiteren, onder meubelen rollen
nachtelijk worden uitgebroed
god weet tot welke monsters


de confrontatie met de donkerheid van het leven,
en daar niet voor weglopen
maar op wachten met brood en wijn.

Zoiets?

Wil

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Za Mar 07, 2009 13:43

Geplaatst: 02 jun 2006 09:31 am

Aanzoek

Of ze wilde trouwen

nog dezelfde dag
maar dan blootsvoets en in gebroken
leeuwentandenwit en alleen
als het regenen zou

ik lachte omdat lachen
nog net in mijn macht lag
en zij schopte met een grimas
de schoenen uit

haar lege schoenen botsten
over het vergeelde gras en het regende
zoals het nog nooit geregend had

het werd een huwelijk

haar handen droegen plechtig
een paar dode insecten ik hield
van haar en zij waarachtig veel
van de geur van natte aarde.

Frédéric Leroy
Verschenen in:
Komkommer & Kwel, n°4, 2006.

Wil

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Za Mar 07, 2009 13:43

Geplaatst: 02 jun 2006 09:33 am

En dit gedicht dan ook nog maar even,

omdat het zo bedriegelijk luchtig en makkelijk lijkt,
maar toch niet makkelijk is,


want wat bedoelt hij precies?

Wel erg mooi trouwens.

groeten,
Wil

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Za Mar 07, 2009 13:44

Geplaatst: 03 jun 2006 09:31 am

Ja willeke dat heb ik ook het lijkt luchtig en makkelijk.

Over De avonden:

Ik denk dat bedoeld wordt dat 's avonds de (zware) gedachten komen opzetten
Deze gedachten zijn dan verbeeld als stoet van stinkende nonnen.
Het zijn gedachtenflarden (nooit willen blijven, rusteloos)

Uit hun rokken vallen schatten die nachtelijk worden uitgebroed.

Het piekeren, overdenken van die gedachten die misschien tot monsterlijke gedachten kunnen uitgroeien.

Maar toch vindt hij die gedachten niet erg.
de avonden ik ben ze gaan liefhebben

Alleen het laatste gedeelte moet ik nog even over nadenken
De avonden. Telkens
wat vozer, wat roestiger
wat meer vooringenomen


Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Za Mar 07, 2009 13:45

Geplaatst: 03 jun 2006 09:35 am

Over aanzoek,

Volgens mij gaat het over het voor de eerste keer vrijen met iemand, buiten in het gras. (een huwelijk sluiten, de daad verrichten)

blootsvoets en in gebroken
leeuwentandenwit

leeuwentandenwit is hier dan de kleur van de huid.

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Za Mar 07, 2009 13:45

Geplaatst: 03 jun 2006 10:45 am

o.....Zo had ik het niet gezien,


en zij schopte met een grimas
de schoenen uit

haar lege schoenen botsten
over het vergeelde gras en het regende
zoals het nog nooit geregend had

het werd een huwelijk



Zou heel goed kunnen.
Ik had het veel letterlijker begrepen.


Groetjes,
Wil

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Za Mar 07, 2009 13:46

Geplaatst: 19 jun 2006 11:16 am

Het ontwaken

dinsdag

Hoe bij het ontwaken je lichaam in daagse eenvoud
een publieke plaats is, een zonbeschenen marktplein
dat werelden draagt, zich overweldigend uitvouwt
en koopwaar uitstalt, hoe ik dan stiekem verdwijn

in ochtendrumoer, aan meloenen ruik en een druif
meepik, volwaardig het spel van vraag en aanbod
meespeel, slinks met vervalste prijskaartjes schuif,
persoonlijk en vrij van gewetensbezwaren de strot

oversnijd van de meest enthousiaste mededingers,
hoe ik vermoedens uitstuur als een doodseskader
van schaduwen, Assassijnen met lange vingers,
een gapende oogwonde en een mond vol ijswater,

hoe de hebzucht langs je heen glijdt als een stiletto,
hoe de kruimels resten, hoe de duiven landen: zo.

Frédéric Leroy
uit: Gedichten
De Contrabas
BnM Uitgevers Nijmegen 2006

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Za Mar 07, 2009 13:47

Geplaatst: 19 jun 2006 11:19 am

hoe ik dan stiekem verdwijn

in ochtendrumoer, aan meloenen ruik en een druif
meepik, volwaardig het spel van vraag en aanbod
meespeel,


Mooiere beschrijving van vrijen is er haast niet.

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Za Mar 07, 2009 13:47

Geplaatst: 22 jun 2006 12:55 pm

slinks met vervalste prijskaartjes schuif,
persoonlijk en vrij van gewetensbezwaren de strot

oversnijd van de meest enthousiaste mededingers,
hoe ik vermoedens uitstuur als een doodseskader
van schaduwen, Assassijnen met lange vingers,
een gapende oogwonde en een mond vol ijswater,



Eigenlijk begrijp ik hier heel weinig van...
Gaat het hier nog altijd over het beeld van een marktplein, waarmee de vrouw vergeleken wordt? Zijn het mededingers in de liefde?

Groetjes. Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Za Mar 07, 2009 13:48

Geplaatst: 22 jun 2006 08:33 pm

Ik vind het ook een moeilijk gedicht Tiba.

ik dacht door dat hij in het begin zegt
Hoe bij het ontwaken je lichaam in daagse eenvoud
een publieke plaats is

hij haar lijf bedoelt in het gedicht.

En ook omdat hij het gedicht ontwaken heeft genoemd.
dacht ik dat hij het over hun samen in bed heeft.
haar lichaam vouwt zich open

Maar ik zit dan ook met dat stukje wat jij aanhaalt,
daar kom ik ook niet uit.

Ik heb het al vaak overgelezen maar weet dat laatste stuk nog steeds niet te plaatsen, te verklaren. Ik denk wel dat wat jij zegt zo is, dat die vrouw met een marktplein vergeleken wordt.
Maar hij eindigt weer met zo

Groetjes

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Za Mar 07, 2009 13:48

Geplaatst: 24 jun 2006 09:56 am

Ik heb het nog eens gelezen en volgens mij lopen ze over een marktplein.
Hij vindt haar prachtig en de mensen/mannen die daar lopen vinden haar ook prachtig. Hij 'vertelt' hoe hij in gedachte iedere mededinger zal behandelen.
Maar hij heeft niets te vrezen.

Zij... laat alle hebzucht langs zich heenglijden als een stiletto.

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Za Mar 07, 2009 13:49

Geplaatst: 24 jun 2006 08:11 pm

Ik heb het nog eens gelezen en volgens mij lopen ze over een marktplein.



Mijn eerste idee was ook in die richting, maar ik dacht dat de ikpersoon op het marktplein liep:
hoe ik dan stiekem verdween in het ochtendrumoer

"dan" = na het vrijen?

Hij verdwijnt stiekem. Dan is zijn geliefde er toch niet bij?
Hoe dat te verbinden met het einde?
ik heb het gedicht ook al een aantal keren gelezen, zal ik nog doen om de samenhang te vinden, want ik ben er niet uit....

Groetjes. Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Za Mar 07, 2009 13:50

Geplaatst: 15 jul 2006 03:30 pm

Ondraaglijke lichtheid

In het raam een meisje, jong nog en vrijwillig
machteloos, overtollige zwaarte heeft ze
vrolijk naast zich neergelegd: want zij is licht
en vluchtig, in essentie een uitgehold raadsel
dat moeiteloos de kunst verstaat van het verdwijnen
in de alledaagsheid: zij is de fluisterstem,
de vogelvlucht, het trillen van het spinnenweb,
het licht dat uitdooft op de bodem van de put.

Zij is,

in het raam een meisje, een schatje en ze werkt
je danig op de zenuwen – je hebt een borrel nodig,
denk je, maar bij elke slok wordt je lichaam
weer wat zwaarder, een gapend gravitatieveld.

Frédéric Leroy
Zal verschijnen in:
Gierik&NVT, 2006.

Tiba

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Za Mar 07, 2009 13:50

Geplaatst: 15 jul 2006 03:35 pm

Ik heb dit gedicht even van de site naar hier gecopiëerd.

Een alledaags beeld: een meisje voor het raam. Wat een mooie beschrijving:
"zij is licht en vluchtig, een uitgehold raadsel"
De dichter is er danig van de kook van en beschrijft dit heel humoristisch:
een schatje en ze werkt
je danig op de zenuwen – je hebt een borrel nodig,


Grappig!


Groetjes Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Za Mar 07, 2009 13:51

Geplaatst: 16 jul 2006 08:00 am

Gravitatie is een aantrekkende kracht die twee massa's op elkaar uitoefenen zegt wikipedia.

Een gapend gravitatieveld zegt Frédéric Leroy.

Hij heeft het knap moeilijk met dit mooie jonge meisje!

Dettie


Terug naar “Gedichten K-L”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 10 gasten