Johanna Kruit (ja)

Van Pierre Kemp t/m Roel Richelieu Van Londersele
mira
Berichten: 616
Lid geworden op: Za Feb 07, 2009 20:10

Berichtdoor mira » Zo Jan 03, 2010 18:53

Geboortehuis

Namen die ik achterliet.
De wind voorbij de hoge ramen.
Een huis achter het duin , ik hoor
nog stemmen. Zij die kwamen

en later gingen zijn zo na
dat ik ze bijna aan kan raken.
Maar enkel in een droom. Zij slapen
zoals herinneringen slapen.

Toch lopen ze vaak met me mee
als hoge wolken in de lucht.
De jaren hebben veel veranderd.
Het komt nog wel , maar niet terug.

Johanna Kruit



Weerom een prachtig gedicht van Johanna Kruit.
Het klinkt zo vloeiend, zo eenvoudig èn herkenbaar, maar ook zo poëtisch èn ontroerend zonder sentimenteel te zijn.
Zou Johanna Kruit in verzen spreken? ;)

mira

Molly
Berichten: 129
Lid geworden op: Ma Aug 03, 2009 19:59
Locatie: Utrecht

Berichtdoor Molly » Zo Jan 03, 2010 19:24

Ze verwoord het inderdaad prachtig!
Maar toch voelt het erg treurig.
Zou ze zelf jonggeboren kindjes verloren zijn?

Molly
~ Het is een kunst om de zee in een glas te vangen ~

(naar: Italo Calvino)

mira
Berichten: 616
Lid geworden op: Za Feb 07, 2009 20:10

Berichtdoor mira » Zo Jan 03, 2010 19:42

Een zusje.
Je moet eens gaan terugkijken op een van de vorige pagina's hier, Molly.

mira

Molly
Berichten: 129
Lid geworden op: Ma Aug 03, 2009 19:59
Locatie: Utrecht

Berichtdoor Molly » Zo Jan 03, 2010 20:05

Dat te weten geeft een gedicht des te meer betekenis.
Bedankt voor de leestip, Mira!
Er valt hier (nog) zoveel te lezen,
een onuitputtelijke bron,
zonder te weten waar ik beginnen moet.

Molly
~ Het is een kunst om de zee in een glas te vangen ~



(naar: Italo Calvino)

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Feb 01, 2010 17:44

Winterdag

Rijp op het gras. De sloot, gesteven, kraakt.
Herinnering beslaat soms meer tijd dan er was.

Februari, ik ben tien. Pas als ik groot ben oud.
Vertrouwd de polders zover ik ze kan zien.

Al wat ik voel staat om me heen.
Ik kijk en trek de lijnen daar omheen
van wat ooit tekening zal zijn:

winter, velden, hier de sloot.
Dat kind ben ik. Wat was ik klein
en nu ik er naar omzie groot.

Johanna Kruit

Gedicht uit de bundel " Omtrent het getij "
Uitgeverij Rap Amsterdam


Ons toegestuurd door Johanna Kruit

Dettie

mira
Berichten: 616
Lid geworden op: Za Feb 07, 2009 20:10

Berichtdoor mira » Ma Feb 08, 2010 20:21

Wat een goeie dichteres is Johanna Kruit toch!
Zoveel vakmanschap in haar gedichten: je kijkt als lezer opnieuw mee naar een schilderij waarin de dichteres je binnenleidt, je proeft de sfeer, je voelt haar herinneringen mee, en ieder woord staat er op zijn plaats, als gegoten.

Ja, mooi vind ik het!

mira

tiba
Berichten: 585
Lid geworden op: Za Feb 07, 2009 00:58

Berichtdoor tiba » Do Feb 11, 2010 13:28

Al wat ik voel staat om me heen.
Ik kijk en trek de lijnen daar omheen
van wat ooit tekening zal zijn:


Mooi is dat!

Tiba.

Cyra
Berichten: 87
Lid geworden op: Zo Feb 08, 2009 17:05

Berichtdoor Cyra » Do Feb 11, 2010 14:56

Omdat ik weet dat veel mensen de schrijfsels van Johanna Kruit waarderen heb ik net nog eens een poging gedaan om verschillende gedichten hier van haar te lezen...maar ik weet niet wat het is; ik vind het keer op keer te zoet.

mira
Berichten: 616
Lid geworden op: Za Feb 07, 2009 20:10

Berichtdoor mira » Zo Feb 14, 2010 22:42

Tja, Cyra, te zoet heb ik de gedichten nooit gevonden.
Maar smaken verschillen.
"Avond' bv. vind ik een steengoed gedicht.

mira

Librije
Berichten: 197
Lid geworden op: Zo Mar 01, 2009 07:16
Locatie: Zeeuws-Vlaanderen
Contact:

Berichtdoor Librije » Ma Feb 15, 2010 08:57

Op het gevaar af dat we over woorden gaan stoeien... :|

Wat versta jij onder zoet, Cyra? Als je daarmee sentimenteel bedoelt, ben ik het niet met je eens. Maar misschien bedoel je het anders?

Librije.
Hetzelfde zien
Maar het zò zien
Zoals niemand het zag
(J.A. Deelder - Euforismen
Bezige Bij, 1991)

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Feb 15, 2010 09:30

Voor jou

Heel lang geleden heb ik jou
bedacht
zo had ik altijd iets
waar ik naartoe kon leven
en toen jij zei
“ hier ben ik “
was ik niet verbaasd
je was precies zoals ik had verwacht
maar nu pas weet ik
dat ik je niet verzonnen heb.

Johanna Kruit

Gedicht uit de bundel “Achter een Glimlach“
Uitgeverij WEL – Bergen op Zoom – 4de druk

Ons gisteren toegestuurd door Johanna Kruit ivm Valentijnsdag

Dettie

mira
Berichten: 616
Lid geworden op: Za Feb 07, 2009 20:10

Berichtdoor mira » Do Feb 18, 2010 20:11

Jammer, maar dit gedicht kan me veel minder bekoren.

Ik heb bij dit gedicht de sterke indruk dat ik het al elders, en beter, heb gelezen. Te veel echo's van andere dichters dus (H. de Coninck, C. Nooteboom?...)
Tenzij dit gedicht ouder is.
Het zou interessant zijn het jaartal (1° druk) van de dichtbundel te kennen.

mira

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Do Feb 18, 2010 20:22

Gedicht uit de bundel “Achter een Glimlach“
Uitgeverij WEL

Dat jaartal is dan vast te vinden op internet met deze gegevens denk ik.
Ik weet niet naar welke gedichten je verwijst van De Coninck en Nooteboom.

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Za Feb 20, 2010 11:58

Bij het zoeken naar de datum kom ik een leuk stukje geschiedenis tegen

Op 20 maart 1976 wordt WEL officieel een stichting onder de naam Stichting Literair Gezelschap WEL. Het kersverse bestuur maakt zich op voor een krachttoer: de Week van de Poëzie.

Op vrijdagavond 7 mei verricht de wethouder van Culturele Zaken, Rien Arnoys, in galerie Etcetera de opening van deze week en presenteert daarbij de voorjaarsaanbieding van maar liefst zes nieuwe titels inclusief WELlicht 8. Daarbij doet zich een probleempje voor want een van de bundels, Achter Een Glimlach van de debutante Johanna Kruit uit Biggerkerke blijkt onverwacht zo’n succes dat hij al vóór deze presentatie uitverkocht is! Ook volgende drukken zullen in korte tijd opraken. Met recht mag gesproken worden van een bestseller, als we de verhoudingen die voor poëzie gelden niet uit het oog verliezen. De andere bundels zijn van Aleida Houtman-Ennik uit Halsteren, Bob Powers uit Londen/Breda, De Enige en Fernand Ronsmans. De muziek op de avond word verzorgd door de Tilburgse groep Fluitekruid.

(De bundel is dus van 1976)

Bron: http://www.bertbevers.com/uitgeverijwel ... denis.html

Naar welke gedichten van De Coninck en Nooteboom verwijs je mira? Misschien kan ik er dan een link op internet naar te vinden zodat we de gedichten kunnen vergelijken.

Dettie

tiba
Berichten: 585
Lid geworden op: Za Feb 07, 2009 00:58

Berichtdoor tiba » Za Feb 20, 2010 12:40

Ik vond dit:

Ik woon hier, zei je
Herman de Coninck, De lenige liefde 1966

En toen jij zei
"hier ben ik"


Johanna Kruit 1976

Wellicht is het tweede toch een echo van het eerste (waar niks mis mee is).

Als geheel vind ik het gedicht van Johanna toch een van haar mindere, maar is een jeugdgedicht, dat verklaart veel.

Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Za Feb 20, 2010 13:56

Nou jeugdgedicht... Johanna Kruit was toen 36. :D

Dettie
ook nog jeugdig :D

tiba
Berichten: 585
Lid geworden op: Za Feb 07, 2009 00:58

Berichtdoor tiba » Za Feb 20, 2010 14:02

Dettie schreef:Nou jeugdgedicht... Johanna Kruit was toen 36. :D

Dettie
ook nog jeugdig :D


O, ik heb het niet uitgerekend, ik ging voort op het woord debutante :) .

Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Mar 01, 2010 10:33

Geheimen

In het donker huizen bomen die overdag
gewoner zijn. Wij slaan de bochten van een
pad mee om en gaan, ontkomen aan het licht
af op geheimen. Kleine geluiden roepen zacht.

Misschien kamt wind het gras of bladert
iemand in een boom. Het ongewone van de
nacht maakt alles waar. Wij nemen slechts
onzekerheden mee omdat wat dichter nadert

van alles zijn kan dat geen taal behoeft.
Voorbij de avond gaan naar waar een kind
alleen in bed van droomt is voor wie vindt
dat duister goed is soms heel mooi en droef.

De nacht legt paden aan. Uren gebruiken
de tijd die nodig is om te verstrijken.

Johanna Kruit

Gedicht uit de bundel “Voorheen te Orisande “
Uitgeverij Thomas Rap Amsterdam 1986


Vrijdagavond 19 Maart : Poezieavond in “ Galerie de Osseberg “

Tijdens deze avond kunt u komen luisteren naar Johanna Kruit die haar gedichten leest en vertelt over de achtergronden van haar werk.
In de pauze is er gelegenheid tot het kopen van ( nog een beperkt aantal ) dichtbundels die eventueel gesigneerd kunnen worden.

Iedereen wordt van harte uitgenodigd om aanwezig te zijn in de gezellige ruimte van Boerderijgalerie de Osseberg
Singelweg 11 Grijpskerke.
Aanvang 8 uur – entree 5 Euro
Telefonisch reserveren kan ook : 0118-625284


Dit is ons toegezonden door Johanna Kruit

Dettie

PieterD
Berichten: 505
Lid geworden op: Zo Feb 15, 2009 10:15
Locatie: Den Bosch

Berichtdoor PieterD » Wo Mar 03, 2010 23:27

De nacht legt paden aan. Uren gebruiken
de tijd die nodig is om te verstrijken.

Uren gebruiken de tijd die nodig is om te verstrijken. Is dit een soortement tautologie, misschien een cirkelredenering?

Vergelijk:

Liters gebruiken de inhoud die nodig is om vol te zijn.
Meters gebruiken de afstand die nodig is om afstand te scheppen.
Graden gebruiken de temperatuur die nodig is om warmer te worden.

Welke zin is analoog aan de zin van Johanna Kruyt?

Pieter

tiba
Berichten: 585
Lid geworden op: Za Feb 07, 2009 00:58

Berichtdoor tiba » Do Mar 04, 2010 00:05

PieterD schreef:De nacht legt paden aan. Uren gebruiken
de tijd die nodig is om te verstrijken.

Uren gebruiken de tijd die nodig is om te verstrijken. Is dit een soortement tautologie, misschien een cirkelredenering?

Vergelijk:

Liters gebruiken de inhoud die nodig is om vol te zijn.
Meters gebruiken de afstand die nodig is om afstand te scheppen.
Graden gebruiken de temperatuur die nodig is om warmer te worden.

Welke zin is analoog aan de zin van Johanna Kruyt?

Pieter


"Uren gebruiken de tijd die nodig is om te verstrijken"

Lijkt me een poëtische manier om te zeggen dat de nacht lang duurt, en dat er in die nacht van alles kan gebeuren.
Geen van je zinnen lijkt me analoog, Pieter (ik zie geen poëtische context, geen "ziel" van een gedicht)

Dit was even een vlugge reactie (momenteel druk).

Tiba.

PieterD
Berichten: 505
Lid geworden op: Zo Feb 15, 2009 10:15
Locatie: Den Bosch

Berichtdoor PieterD » Do Mar 04, 2010 08:22

tiba schreef:
PieterD schreef:De nacht legt paden aan. Uren gebruiken
de tijd die nodig is om te verstrijken.

Uren gebruiken de tijd die nodig is om te verstrijken. Is dit een soortement tautologie, misschien een cirkelredenering?

Vergelijk:

Liters gebruiken de inhoud die nodig is om vol te zijn.
Meters gebruiken de afstand die nodig is om afstand te scheppen.
Graden gebruiken de temperatuur die nodig is om warmer te worden.

Welke zin is analoog aan de zin van Johanna Kruyt?

Pieter


"Uren gebruiken de tijd die nodig is om te verstrijken"

Lijkt me een poëtische manier om te zeggen dat de nacht lang duurt, en dat er in die nacht van alles kan gebeuren.
Geen van je zinnen lijkt me analoog, Pieter (ik zie geen poëtische context, geen "ziel" van een gedicht)

Dit was even een vlugge reactie (momenteel druk).

Tiba.


Prachtig, Tiba, jij kijkt naar de analogie in poëtische zin, ik in taalkundige en wetenschappelijke zin. Er is inderdaad geen enkele zin analoog, de volgende zouden het wel zijn:

Liters gebruiken de inhoud die nodig is om te vullen.
Meters gebruiken de afstand die nodig is om afgelegd te worden.

Je hebt gelijk dat deze zinnen niet zo poëtisch zijn, maar ze zijn toch een mooie aanvulling op die van JK: ons leven is mogelijk door tijd en ruimte.

Voorbij de avond gaan naar waar een kind
alleen in bed van droomt is voor wie vindt
dat duister goed is soms heel mooi en droef.


Merkwaardige zin die ik nog niet helemaal bevat.
Pieter

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Vr Apr 02, 2010 10:10

Uitzicht


Er was de streep van de zee
en een schip.

Er was een duin met een meeuw
en een raam.

Er was een kind dat door het raam
naar binnen keek.

En zichzelf omarmde van schrik.


Johanna Kruit ( ongepubliceerd gedicht )

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Ons toegezonden door Johanna Kruit

-

tiba
Berichten: 585
Lid geworden op: Za Feb 07, 2009 00:58

Berichtdoor tiba » Vr Apr 02, 2010 17:01

Mooi gedicht, al begrijp ik het niet helemaal.

Tiba.

mira
Berichten: 616
Lid geworden op: Za Feb 07, 2009 20:10

Berichtdoor mira » Di Apr 06, 2010 15:47

Dit lijkt me een herinnering, het oproepen van beelden uit het verleden:
Er was...Er was...Er was...

Tegelijk is er een bevreemdend contrast tussen de titel Uitzicht, waar de eerste 2 strofes perfect bij aansluiten, en het beeld van het kind dat naar binnen keek, niet naar buiten.
Was er binnen iets ergs te zien?

Het gedicht eindigt alleszins in een soort pointe, een onverwachte wending:
En zichzelf omarmde van schrik.

mira

PieterD
Berichten: 505
Lid geworden op: Zo Feb 15, 2009 10:15
Locatie: Den Bosch

Berichtdoor PieterD » Di Apr 06, 2010 16:09

mira schreef:Dit lijkt me een herinnering, het oproepen van beelden uit het verleden:
Er was...Er was...Er was...

Tegelijk is er een bevreemdend contrast tussen de titel Uitzicht, waar de eerste 2 strofes perfect bij aansluiten, en het beeld van het kind dat naar binnen keek, niet naar buiten.
Was er binnen iets ergs te zien?

Het gedicht eindigt alleszins in een soort pointe, een onverwachte wending:
En zichzelf omarmde van schrik.

mira


Dus moet het wel erg geweest zijn, voor het kind tenminste. P.


Terug naar “Gedichten K-L”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 15 gasten