Gerrit Kouwenaar (ja onder toezicht van leni)

Van Pierre Kemp t/m Roel Richelieu Van Londersele
mira
Berichten: 616
Lid geworden op: Za Feb 07, 2009 20:10

Berichtdoor mira » Di Jul 07, 2009 23:19

De eerste strofes vind ik toch ook niet zo eenvoudig.
Kun jij je interpretatie daarvan geven, Pieter?

En voor 'ijzeren hein' heb ik minstens 4 betekenissen gevonden.

Ik ben benieuwd naar je uitleg voor de drie eerste strofes.
Ik probeer aan te sluiten.

mira

PieterD
Berichten: 505
Lid geworden op: Zo Feb 15, 2009 10:15
Locatie: Den Bosch

Berichtdoor PieterD » Wo Jul 08, 2009 06:38

PieterD schreef:
PieterD schreef:Makers hebben het moeilijk
zij moeten iets maken
dat al 1000 keer is gemaakt
voor de eerste maal

de fiets is al uitgevonden
de auto verplaatst zelfs de maker
naar de slager

maar misschien de ijzeren hein?
de vader van de gedachte?
de zoon ener maagd?

jarenlang experimenteren levert tenslotte
een woordenboek op, een aantal
maandagen, tijdens het weekeinde
zoeken wij bramen

kortom, maken blijft moeilijk, ik ken
een maker die zegt: hoera, ik zie het niet meer,
ik maak beter iets stuk, ik zeg krak, en zie: je ziet
er geen barst van-

Gerrit Kouwenaar
Uit: Landschappen en andere gebeurtenissen
Querido 1974


Heeft iemand van jullie enig idee wat Kouwenaar in de twee laatste strofes bedoelt? Het gedicht vind ik wel mooi opgezet. Eerst zeer eenvoudige strofes om dan te eindigen met twee heel mysterieuze. Origineel in ieder geval.
Pieter


Geplaatst: Di jul 07, 2009 23:19 Onderwerp:

--------------------------------------------------------------------------------

De eerste strofes vind ik toch ook niet zo eenvoudig.
Kun jij je interpretatie daarvan geven, Pieter?

En voor 'ijzeren hein' heb ik minstens 4 betekenissen gevonden.

Ik ben benieuwd naar je uitleg voor de drie eerste strofes.
Ik probeer aan te sluiten.

mira

Gun me hier even de tijd voor.
Pieter

Eerste strofe: De dichter wil een gedicht maken en bedenkt dat elk onderwerp al vele malen is herkauwd; dit geldt volgens hem ook voor andere produkten. Toch denkt iedereen dat hij/zij het voor de eerste keer doet, origineel is.

Tweede strofe: hij noemt een paar voorbeelden die al uitgevonden zijn.

Derde strofe: hij probeert iets nieuws: voornamelijk humoristische, dingen die een anekdotische waarde hebben of onmogelijk zijn.

Tot zoverre geen problemen voor mij. Zoals ik al zei, de laatste strofen, daar heb ik moeite mee.

P.S. Je kunt wel meer achter de eerste strofen proberen te vinden, en dat zou nog kunnen lukken ook, maar dat zullen vage speculaties blijven, vrees ik. Dan moet je bij uitleggers zijn die Kouwenaar vel beter kennen dan ik.
Pieter

mira
Berichten: 616
Lid geworden op: Za Feb 07, 2009 20:10

Berichtdoor mira » Wo Jul 08, 2009 19:35

Pieter zegt:
Eerste strofe: De dichter wil een gedicht maken en bedenkt dat elk onderwerp al vele malen is herkauwd; dit geldt volgens hem ook voor andere produkten. Toch denkt iedereen dat hij/zij het voor de eerste keer doet, origineel is.

Tweede strofe: hij noemt een paar voorbeelden die al uitgevonden zijn.

Derde strofe: hij probeert iets nieuws: voornamelijk humoristische, dingen die een anekdotische waarde hebben of onmogelijk zijn


Jouw uitleg is echt wel verhelderend, Pieter :), ik zag het niet.

De eerste strofe wordt inderdaad duidelijker wanneer je 'makers' identificeert met dichters, met iemand die gedichten 'maakt'. Een dichter is inderdaad ook een 'maker', een 'maker' van gedichten.

De woorden poëzie, poëtisch, poëet...komen trouwens van het Griekse werkwoord 'poiein', dat betekent 'doen, maken' - een zeer algemeen woord -, maar specificiek 'gedichten maken'.
Een 'poiètès', zeg maar, een poëet ofte dichter, is dus in etymologische betekenis in de eerste plaats 'een doener, een maker'.
Zou het kunnen dat Kouwenaar de etymologische betekenis voor ogen had?

Ik bleef dus hangen bij de eerste, toch wel boeiende strofe.

Later probeer ik over de andere iets meer te zeggen.

mira

PieterD
Berichten: 505
Lid geworden op: Zo Feb 15, 2009 10:15
Locatie: Den Bosch

Berichtdoor PieterD » Wo Jul 08, 2009 22:34

Laten we wat verder gaan op dat dichten. Hij verzint nieuwe uitdrukkingen, nieuwe woorden, het levert hem een woordenboek op. In het weekend plukt hij met zijn gezin bramen, maar op werkdagen kan ie zijn gang gaan. De maandag duidt ook nog (ver gezocht?) op mislukte gedichten. (Een maandagautootje)

De laatste stofe zou dan kunnen duiden op de dichters die hun gedicht willekeurig in stukjes hakken, dat staat interessant en de lezer(es) ziet er geen barst van.

Hg. Pieter

mira
Berichten: 616
Lid geworden op: Za Feb 07, 2009 20:10

Berichtdoor mira » Vr Jul 10, 2009 22:31

In de 2° strofe schakelt Kouwenaar over naar technische uitvindingen, fiets en auto.

Ik blijf nog even hangen bij de 3° strofe.
Het lijkt hier inderdaad te gaan om onmogelijke dingen, en wat meer is, om het uitvinden of bedenken van personen, of tenminste om datgene wat met die personen verband houdt, hun eerder symbolische betekenis.

'de ijzeren hein':
hiervoor vond ik veel betekenissen (voor zaken oa. een soort kachel, een brandkast - dieventaal(?) - en de naam van een draaiorgel), voor personen werd vooral een figuur uit de sprookjes van Grimm vermeld, de trouwe dienaar van de kikkerkoning, ook ijzeren Hendrik genoemd;
daarnaast ook een benaming voor een zeer sterk en gezond persoon.
Maar ik kan dit laatste nergens verifiëren, misschien klinkt die uitdrukking vertrouwd bij de Nederlanders.

'de vader van de gedachte': dit is natuurlijk een abstracte idee, wellicht geïnspireerd op de spreuk 'de wens is de vader van de gedachte'.

'de zoon ener maagd': wellicht allusie op het bijbels verhaal van Jezus.

Het geheel is een vormt een toch wel eigenaardig samenraapsel, humoristisch zou ik dit niet noemen, wel een opsomming van wat een maker/dichter niet kan uitvinden.

mira

PieterD
Berichten: 505
Lid geworden op: Zo Feb 15, 2009 10:15
Locatie: Den Bosch

Berichtdoor PieterD » Za Jul 11, 2009 06:34

Ik denk dat je te veel achter deze opsomming zoekt. Je zou de drie uitdrukkingen met de door jou gevonden betekenissen ook alledrie op kunnen vatten als een verwijzing naar JC. Maar het lijkt me allemaal wat ver gezocht. Bij de laatste strofe heb ik ook gedacht aan Jan Wolkers die zijn glazen monument voor Auswitch kapot sloeg waardoor het een gebroken spiegel werd. Maar deze opvatting lijkt me niet waarschijnlijk.

Pieter

kokkiejim
Berichten: 1
Lid geworden op: Zo Jan 31, 2010 16:21

Berichtdoor kokkiejim » Zo Jan 31, 2010 16:25

Kan iemand dit gedicht van Gerrit Kouwenaar uitleggen? En verklaren wat zijn boodschap is?
Ik kom er namelijk niet helemaal uit
Bedankt!

Ik heb nooit

Ik heb nooit naar iets anders getracht dan dit:
het zacht maken van stenen
het vuur maken uit water
het regen maken uit dorst
ondertussen beet de kou mij
was de zon een dag vol wespen
was het brood zout of zoet
en de nacht zwart naar behoren
of wit van onwetendheid
soms verwarde ik mij met mijn schaduw
zoals men het woord met het woord kan verwarren
het karkas met het lichaam
vaak waren de dag en de nacht eender gekleurd
en zonder tranen, en doof
maar nooit iets anders dan dit:
het zacht maken van stenen
het vuur maken uit water
het regen maken uit dorst
het regent ik drink ik heb dorst.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Zo Jan 31, 2010 17:03

Dag Kokkiejim,

heb je de uitleg nodig voor school?
Ik wil even opmerken dat de indeling van het gedicht anders is.
Een dichter laat niet voor niets regels wit.

De goede indeling is:

Ik heb nooit

Ik heb nooit naar iets anders getracht dan dit:
het zacht maken van stenen
het vuur maken uit water
het regen maken uit dorst

ondertussen beet de kou mij
was de zon een dag vol wespen
was het brood zout of zoet
en de nacht zwart naar behoren
of wit van onwetendheid

soms verwarde ik mij met mijn schaduw
zoals men het woord met het woord kan verwarren
het karkas met het lichaam
vaak waren de dag en de nacht eender gekleurd
en zonder tranen, en doof

maar nooit iets anders dan dit:
het zacht maken van stenen
het vuur maken uit water
het regen maken uit dorst

het regent ik drink ik heb dorst.

Uit: Gerrit Kouwenaar: Gedichten 1948-1978.
Amsterdam: Querido, 1982, p. 113.

Kun je ook zeggen wat je wel en vooral wat je niet begrijpt?
Dan kunnen we daar verder op in gaan.

Groetjes
Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Feb 01, 2010 15:57

Ik denk dat Gerit Kouwenaar met dit gedicht wil zeggen dat hij het onmogelijke probeert te bereiken.

Ik heb nooit naar iets anders getracht dan dit:
het zacht maken van stenen
het vuur maken uit water
het regen maken uit dorst


Niemand kan dit natuurlijk, de dichter zelf ook niet.

ondertussen beet de kou mij
was de zon een dag vol wespen
was het brood zout of zoet
en de nacht zwart naar behoren
of wit van onwetendheid


Ondertussen gaat het leven gewoon door.
het was bijtend koud.
Het was prikkend heet
het brood smaakte of niet
de nacht was donker zoals het hoort (de dichter slaapt)
of wit van onwetendheid (de dichter piekert, ligt wakker omdat hij iets niet weet en denkt daar aan.)

soms verwarde ik mij met mijn schaduw
zoals men het woord met het woord kan verwarren
het karkas met het lichaam
vaak waren de dag en de nacht eender gekleurd
en zonder tranen, en doof


soms wist hij zelf niet meer zo goed wie hij was, wist hij het ook allemaal niet meer. Zoals woorden ook anders kunnen zijn dan je denkt (het woord kan De Bijbel betekenen of gewoon het woord, een stel letters bij elkaar)
Dat verwart je zoals je een karkas (meestal dood, levenloos, een geraamte) met het lichaam (meestal levend, - een geheel van botten, vlees en organen van een mens of dier staat in het woordenboek) kan verwarren. (Het lichaam kan hier ook het lichaam van Jezus/God betekenen)
Vaak waren de dagen en nachten hetzelfde, (een sleur?) de dichter voelde niets (geen tranen) en hoorde niets (doof)

maar nooit iets anders dan dit:
het zacht maken van stenen
het vuur maken uit water
het regen maken uit dorst

het regent ik drink ik heb dorst.


Toch verlangde de dichter nog steeds naar het onbereikbare, naar iets wat niet kan. Hij lijkt dat eindelijk te beseffen, te weten...
In de laatste regel zegt hij. Het regent ik drink ik heb dorst.
Dat laatste kan wel, is niet onmogelijk.

Dit is mijn poging om het gedicht uit te leggen. Ik weet niet of de anderen hetzelfde denken en/of het met me eens zijn. Dat zie ik dan wel verschijnen hier. Ben heel benieuwd naar jullie mening :D

------------

P.S.

Dit vond ik nog op internet

Taal is voor Kouwenaar niet in de eerste plaats een communicatiemiddel; het gaat er Kouwenaar om de betekenis van woorden zo meervoudig mogelijk te maken.
"Ik wil niet schrijven over iets, geen verhaal, geen gekondenseerd gevoel, niet een woord als vervoermiddel, maar een woord terugbrengen tot zijn stoffelijkheid."
De laatste decennia schrijft Kouwenaar over vergankelijkheid, verlies en dood in een poging de tijd stil te leggen.

"Het gaat in de kunst maar om een paar eenvoudige thema's: liefde, dood, onrecht, schoonheid. Je wilt iets maken dat de tijd doorstaat. Niets is voorgoed aanwezig. Een goed kunstwerk is aan de tijd ontstolen, is die onbarmhartige tijd te slim af geweest", aldus Gerrit Kouwenaar.

Dettie
Laatst gewijzigd door Dettie op Ma Feb 01, 2010 16:09, 1 keer totaal gewijzigd.

PieterD
Berichten: 505
Lid geworden op: Zo Feb 15, 2009 10:15
Locatie: Den Bosch

Berichtdoor PieterD » Ma Feb 01, 2010 16:04

Wat heb je dit mooi en goed uitgelegd, Dettie!
Pieter

Librije
Berichten: 197
Lid geworden op: Zo Mar 01, 2009 07:16
Locatie: Zeeuws-Vlaanderen
Contact:

Berichtdoor Librije » Ma Feb 01, 2010 19:08

Dat heb je zeker mooi verwoord, Dettie. Je schrijft:

Ik denk dat Gerrit Kouwenaar met dit gedicht wil zeggen dat hij het onmogelijke probeert te bereiken.


Ik heb nooit naar iets anders getracht dan dit:
het zacht maken van stenen
het vuur maken uit water
het regen maken uit dorst


Ik zou daar bij aan willen vullen: en dat wil hij met behulp van woorden, van poëzie.

Het klinkt een beetje net zo als het credo van Campert, dat begint met:

ik geloof in een rivier
die stroomt van zee naar de bergen
ik vraag van poëzie niet meer
dan die rivier in kaart te brengen


Ik denk dat we de regel: het regent ik drink ik heb dorst ook in dat perspectief moeten zien. Ik kan dat alleen niet goed onder woorden brengen. Hebben jullie nog een idee?

Librije.
Hetzelfde zien
Maar het zò zien
Zoals niemand het zag
(J.A. Deelder - Euforismen
Bezige Bij, 1991)

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Di Feb 02, 2010 09:56

Weet je wat zo gek is, ik denk er zelden aan dat het schrijven van gedichten het onderwerp van een gedicht kan zijn. Zo ook nu heb ik daar totaal niet aan gedacht.

Het gedicht ontroert me, ik vind het heel vriendelijk en zacht zoals het 'gezegd' wordt.

Ik heb nooit naar iets anders getracht dan dit:
het zacht maken van stenen
het vuur maken uit water
het regen maken uit dorst


Jij bedoelt Librije, dat de dichter mensen iets wil bieden met zijn woorden, het onmogelijk mogelijk wil maken met zijn gedichten?

Dettie

PieterD
Berichten: 505
Lid geworden op: Zo Feb 15, 2009 10:15
Locatie: Den Bosch

Berichtdoor PieterD » Di Feb 02, 2010 10:17

Ik hou het er even op dat zowel de uitleg van Dettie als van Librije plausibel is. Slechts de regel dat hij het woord met het woord kan verwarren wijst op iets met woorden willen zeggen. maar die regel zit tussen twee regels die daar helemaal niet over gaan:

soms verwarde ik mij met mijn schaduw
zoals men het woord met het woord kan verwarren
het karkas met het lichaam


Hij kan dus ook gewoon bedoelen dat het leven erg verwarrend is als je er goed over nadenkt.
Pieter

P.S. Ik zag net bij Eva Gerlach dit gedicht. Gaat dit niet over hetzelfde probleem?

Kruim

Wat heel is, kunnen wij niet zien, het is
te groot, het past ons niet en niet
in onze hoofden

maar wat aan mootjes, haksel is, verkiezeld,
kruim, gepureerd, verstoven of ontbonden –

al het verdeelde zit voorgoed in ons.


Eva Gerlach
Uit: Niets bestendiger
Uitgeverij Arbeiderspers, 1999

M.a.w. Het verdeelde (het verwarrende) zit voorgoed in ons. P.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Wo Feb 03, 2010 11:12

Ik ben nog aan het nadenken Pieter over jouw opmerkingen.

Maar mijn eerste reactie is, nee, niet hetzelfde.
Eva Gerlach heeft het volgens mij over het alles omvattende grote geheel, de aarde, het heelal, dat alles met elkaar verbonden is enz. dat niet te begrijpen is.

Maar het grote geheel in kleine stukjes opgedeeld is nog te bevatten en zit voorgoed in ons.

Zoiets denk ik maar zoals gezegd dit is even een eerste reactie.

Dettie

Librije
Berichten: 197
Lid geworden op: Zo Mar 01, 2009 07:16
Locatie: Zeeuws-Vlaanderen
Contact:

Berichtdoor Librije » Wo Feb 03, 2010 16:57

En die eerste reactie lijkt me meteen raak! Ik volg wel wat jullie hier bespreken hoor, maar heb even weinig tijd om te reageren. :(

Misschien later.

Librije.
Hetzelfde zien
Maar het zò zien
Zoals niemand het zag
(J.A. Deelder - Euforismen
Bezige Bij, 1991)

Librije
Berichten: 197
Lid geworden op: Zo Mar 01, 2009 07:16
Locatie: Zeeuws-Vlaanderen
Contact:

Berichtdoor Librije » Wo Feb 03, 2010 21:36

Dettie (en Pieter) kijk hier eens:

http://www.ikonrtv.nl/pastoraat/column. ... 8&oItem=32

Dit is wat Kouwenaar er zelf over zegt.

Librije.
Hetzelfde zien
Maar het zò zien
Zoals niemand het zag
(J.A. Deelder - Euforismen
Bezige Bij, 1991)

Librije
Berichten: 197
Lid geworden op: Zo Mar 01, 2009 07:16
Locatie: Zeeuws-Vlaanderen
Contact:

Berichtdoor Librije » Wo Feb 03, 2010 21:39

Ik zet het hier maar even bij voor het gemak. (maar als dat niet mag: even een seintje, dan haal ik het weg).

Bron: Ikon
21 augustus 2006
Gerrit Kouwenaar

Ik heb nooit naar iets anders getracht dan dit:
het zacht maken van stenen
het vuur maken uit water
het regen maken uit dorst

Zo begint het gedicht 'Ik heb nooit' van Gerrit Kouwenaar. Gerrit Kouwenaar is op 9 augustus 83 jaar geworden. Hij is een van de belangrijkste dichters van de generatie der Vijftigers. Vaak wordt zijn poëzie als moeilijk omschreven.

Op een vraag of hij de lezer wat verstaanssleutels in handen wil geven antwoordt hij :

"Sleutels? Ik weet 't niet. Ik heb jaren geleden al eens gezegd: de lezer krijgt het evenmin cadeau als de dichter. En dat is eigenlijk nog altijd de enige sleutel die ik geven kan. Ik heb vaak het gevoel dat mijn poëzie vooral moeilijk wordt gevonden, omdat hij niet beantwoordt aan bepaalde verwachtingspatronen, omdat men er op het eerste gezicht weinig in herkent, omdat men er zich niet onmiddellijk door over de bol geaaid voelt. (…) De taal die ik gebruik als ik in mijn poëzie iets bij de lezer probeer te doen klikken, is niet alleen mijn taal, maar ook die van de lezer, al staat deze mij niet voortdurend als scherprechter voor de geest. (…) Als mijn poëzie moeilijk wordt gevonden, denk ik wel eens: maar waar is dan die poëzie die jullie dan blijkbaar zo gemakkelijk vinden of althans niet zo moeilijk? Zou 't niet zo kunnen zijn dat veel poëzie voornamelijk geconsumeerd wordt vanwege een zogenaamde communicabel buitenkantje, terwijl dat waar het uiteindelijk om gaat eigenlijk nauwelijks wordt geproefd?"

Poëzie schrijven is vechten tegen de bierkaai, zegt Kouwenaar. Dat geldt volgens hem voor het hele leven. Dat vechten tegen de bierkaai beschrijft Gerrit Kouwenaar in het genoemde gedicht 'Ik heb nooit'.

Ik heb nooit
Ik heb nooit naar iets anders getracht dan dit:
het zacht maken van stenen
het vuur maken uit water
het regen maken uit dorst

ondertussen beet de kou mij
was de zon een dag vol wespen
was het brood zout of zoet
en de nacht zwart naar behoren
of wit van onwetendheid

soms verwarde ik mij met mijn schaduw
zoals men het woord met het woord kan verwarren
het karkas met het lichaam
vaak waren de dag en de nacht eender gekleurd
en zonder tranen, en doof

maar nooit iets anders dan dit:
het zacht maken van stenen
het vuur maken uit water
het regen maken uit dorst
het regent ik drink ik heb dorst.

Uit: Gerrit Kouwenaar: Gedichten 1948-1978. Amsterdam: Querido, 1982, p. 113.
Hetzelfde zien
Maar het zò zien
Zoals niemand het zag
(J.A. Deelder - Euforismen
Bezige Bij, 1991)

mira
Berichten: 616
Lid geworden op: Za Feb 07, 2009 20:10

Berichtdoor mira » Wo Feb 03, 2010 22:24

Pakkend interview, Librije.
Op een vraag of hij de lezer wat verstaanssleutels in handen wil geven antwoordt hij :

"Sleutels? Ik weet 't niet. Ik heb jaren geleden al eens gezegd: de lezer krijgt het evenmin cadeau als de dichter. En dat is eigenlijk nog altijd de enige sleutel die ik geven kan. Ik heb vaak het gevoel dat mijn poëzie vooral moeilijk wordt gevonden, omdat hij niet beantwoordt aan bepaalde verwachtingspatronen, omdat men er op het eerste gezicht weinig in herkent, omdat men er zich niet onmiddellijk door over de bol geaaid voelt. (…) De taal die ik gebruik als ik in mijn poëzie iets bij de lezer probeer te doen klikken, is niet alleen mijn taal, maar ook die van de lezer, al staat deze mij niet voortdurend als scherprechter voor de geest. (…) Als mijn poëzie moeilijk wordt gevonden, denk ik wel eens: maar waar is dan die poëzie die jullie dan blijkbaar zo gemakkelijk vinden of althans niet zo moeilijk? Zou 't niet zo kunnen zijn dat veel poëzie voornamelijk geconsumeerd wordt vanwege een zogenaamde communicabel buitenkantje, terwijl dat waar het uiteindelijk om gaat eigenlijk nauwelijks wordt geproefd?"

Poëzie schrijven is vechten tegen de bierkaai, zegt Kouwenaar. Dat geldt volgens hem voor het hele leven. Dat vechten tegen de bierkaai beschrijft Gerrit Kouwenaar in het genoemde gedicht 'Ik heb nooit


Om over na te denken.

MAAR

Poëzie is in vele gevallen niet simpel!
Poëzie is vaak meerduidig.
Poëzie is vaak kryptisch.
Poëzie is vaak hermetisch, maar perfect duidelijk voor de dichter, want hij bouwt een eigen wereld op in een beperkt aantal lijnen.
Poëzie vergt vaak heel veel van de lezer, je mag hem niet onderschatten, maar ook niet overschatten.
Poëzie is oeroud, stokoud, maar zo springlevend.
Poëzie schrijven is een vak, een vak en een roeping, 'transpiratie en inspiratie', om dit gezegde nog maar eens uit de kast te halen.


En dit alles naar aanleiding van Gerrit Kouwenaar.
Een ode aan Gerrit Kouwenaar en...de poëzie.

PieterD
Berichten: 505
Lid geworden op: Zo Feb 15, 2009 10:15
Locatie: Den Bosch

Berichtdoor PieterD » Wo Feb 03, 2010 23:11

Om over na te denken....
Pieter

PieterD
Berichten: 505
Lid geworden op: Zo Feb 15, 2009 10:15
Locatie: Den Bosch

Berichtdoor PieterD » Do Feb 04, 2010 16:28

Ik heb mijn uitleg van het gedicht van Ducal (Er is geen poëzie in een te helder leven) al meer dan 2 jaar geleden, nog eens nagelezen. Een bijzondere dichter, dat is het. Zijn jullie het met mijn uitleg eens?
Pieter

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Do Feb 04, 2010 19:16

Het gedicht heet Poëtica Pieter, ik was al aan het zoeken en dacht welk gedicht is het nou?
Maar misschien kun je deze vraag beter stellen bij het item van Charles Ducal zelf.

Groetjes
Dettie

Librije
Berichten: 197
Lid geworden op: Zo Mar 01, 2009 07:16
Locatie: Zeeuws-Vlaanderen
Contact:

Berichtdoor Librije » Do Feb 04, 2010 21:07

Poëzie schrijven is vechten tegen de bierkaai, zegt Kouwenaar. Dat geldt volgens hem voor het hele leven. Dat vechten tegen de bierkaai beschrijft Gerrit Kouwenaar in het genoemde gedicht 'Ik heb nooit


Daarmee is het wel goed samengevat denk ik. Maar ik vraag me af: waar is kokkiejim gebleven? Heeft hij hier iets aan? Heeft hij nog vragen?

Librije.
Hetzelfde zien
Maar het zò zien
Zoals niemand het zag
(J.A. Deelder - Euforismen
Bezige Bij, 1991)

tiba
Berichten: 585
Lid geworden op: Za Feb 07, 2009 00:58

Berichtdoor tiba » Do Feb 04, 2010 21:20

Vraag ik me ook af, Librije.

Dettie schreef:

Kun je ook zeggen wat je wel en vooral wat je niet begrijpt?
Dan kunnen we daar verder op in gaan.


Ondertussen werd hier volop commentaar gegeven, maar geen reactie van kokkiejim gezien.

Tiba.


Terug naar “Gedichten K-L”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 12 gasten