Omdat Virginie Loveling meer dan 70 jaar geleden overleden is, zijn haar gedichten vrij van copyright.
Er mogen dus meer gedichten geplaatst worden.
Dettie
Virginie Loveling (1836-1923) (ja)
Geplaatst: 22 jul 2007 10:47 pm
Het buitenmeisje
Zij vroegen of ze tevreden was,
In de stad tevreden, en daar?
Het jonge meisje knikte ja,
Zij waren zo goed voor haar!
Zij knikte ja, zij zweeg en ging
In de kelderkeuken staan,
En zag omhoog, door 't vensterraam,
Op straat de voeten gaan.
Toen dacht zij aan het groene veld
En aan haar ouders hut:
Daarover waait hoog de populier,
En de vlierboom aan de put.
Het geitje op 't grasplein, ginds verre de kerk,
En de lucht oneindig blauw,-
Haar moeder haspelt aan 't open raam,
En haar vader zit op 't getouw.
De wiedsters in 't veld en de leeuwrik omhoog;
- O, lag zij bij hen in het vlas! -
En zat zij te peinzen, toen vroegen zij haar,
Of zij tevreden was?
Zij waren zo goed en zo vriendlijk met haar,
Zij kon niet zeggen: 'Neen.'
Maar 's avonds als zij slapen ging,
Toen weende zij alleen.
Virginie Loveling
uit: Gedichten van Rosalie en Virginie Loveling,
J.B. Wolters, Groningen 1877
Tiba.
Het buitenmeisje
Zij vroegen of ze tevreden was,
In de stad tevreden, en daar?
Het jonge meisje knikte ja,
Zij waren zo goed voor haar!
Zij knikte ja, zij zweeg en ging
In de kelderkeuken staan,
En zag omhoog, door 't vensterraam,
Op straat de voeten gaan.
Toen dacht zij aan het groene veld
En aan haar ouders hut:
Daarover waait hoog de populier,
En de vlierboom aan de put.
Het geitje op 't grasplein, ginds verre de kerk,
En de lucht oneindig blauw,-
Haar moeder haspelt aan 't open raam,
En haar vader zit op 't getouw.
De wiedsters in 't veld en de leeuwrik omhoog;
- O, lag zij bij hen in het vlas! -
En zat zij te peinzen, toen vroegen zij haar,
Of zij tevreden was?
Zij waren zo goed en zo vriendlijk met haar,
Zij kon niet zeggen: 'Neen.'
Maar 's avonds als zij slapen ging,
Toen weende zij alleen.
Virginie Loveling
uit: Gedichten van Rosalie en Virginie Loveling,
J.B. Wolters, Groningen 1877
Tiba.
Geplaatst: 24 jul 2007 07:46 pm
Ik weet niet
"Ik weet niet", suisde ‘t stromend beekje,
"Noch wat ik ben, noch waar ik ga."
" En ik dan?" zuchtte in hoge bomen
‘t Geritsel van de wind het na.
"En ik? en ik?" zei braam en bieze,
"...En ik?" riep alles ondereen,
En ‘t zand, dat opstoof langs de wegen,
Wist niet waarom, wist niet waarheen.
Een meesje zat op ‘t wilgetronkje
En vloog langs ‘t water zoekend voort.
Hebt gij nooit in uw eigen harte
Een weerklank van die stem gehoord?
uit: Gedichten, 1870
Tiba.
Ik weet niet
"Ik weet niet", suisde ‘t stromend beekje,
"Noch wat ik ben, noch waar ik ga."
" En ik dan?" zuchtte in hoge bomen
‘t Geritsel van de wind het na.
"En ik? en ik?" zei braam en bieze,
"...En ik?" riep alles ondereen,
En ‘t zand, dat opstoof langs de wegen,
Wist niet waarom, wist niet waarheen.
Een meesje zat op ‘t wilgetronkje
En vloog langs ‘t water zoekend voort.
Hebt gij nooit in uw eigen harte
Een weerklank van die stem gehoord?
uit: Gedichten, 1870
Tiba.
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 1 gast