Hans Lodeizen (ja, alleen uitgegeven bij Van Oorschot)
Geplaatst: 15 dec 2007 02:38 pm
Dit heb ik hier ook maar eens geplaatst:
geplaatst: Za dec 01, 2007 20:21 Onderwerp: Hans Lodeizen en Jim
--------------------------------------------------------------------------------
Mensen die het werk van Lodeizen kennen weten dat hij een tijdje in de VS. studeerde. Hij had er een korte relatie met 'Jim' voor wie hij een paar ontroerende gedichten heeft geschreven. In 1992 was James Merrill (Jim)zelf ook een dichter, te gast in Poetry International. Hij droeg enkele gedichten voor die aan Hans waren opgedragen oa dit:
Midzomeravond op de Prinsengracht
voor Hans
Het is laat. De zon
gedaald- de omgeving eender-
deurstijl, kroonlijst, dak,
geregeld en strak;........
rest van het gedicht te verkrijgen bij leni (mail prive) want er is geen toestemming voor Merrill (enkel voor de vertaler)
James Merrill
vertaald door Jan Eijkelboom
bron: boekje Poetry International 1992
Leni
Dans, dans, dans,
Hans met Jim
Jim met Hans
Dans, dans, dans!
Ik weet niet waarom maar dit kwam bij me op toen ik het gedicht las.
JanS
--
Dit heb ik hier ook maar eens geplaatst:
geplaatst: Za dec 01, 2007 20:21 Onderwerp: Hans Lodeizen en Jim
--------------------------------------------------------------------------------
Mensen die het werk van Lodeizen kennen weten dat hij een tijdje in de VS. studeerde. Hij had er een korte relatie met 'Jim' voor wie hij een paar ontroerende gedichten heeft geschreven. In 1992 was James Merrill (Jim)zelf ook een dichter, te gast in Poetry International. Hij droeg enkele gedichten voor die aan Hans waren opgedragen oa dit:
Midzomeravond op de Prinsengracht
voor Hans
Het is laat. De zon
gedaald- de omgeving eender-
deurstijl, kroonlijst, dak,
geregeld en strak;........
rest van het gedicht te verkrijgen bij leni (mail prive) want er is geen toestemming voor Merrill (enkel voor de vertaler)
James Merrill
vertaald door Jan Eijkelboom
bron: boekje Poetry International 1992
Leni
Dans, dans, dans,
Hans met Jim
Jim met Hans
Dans, dans, dans!
Ik weet niet waarom maar dit kwam bij me op toen ik het gedicht las.
JanS
--
Geplaatst: 20 dec 2007 08:22 am
hallo ^^ ik ben net nieuw hier en zag het topic Hans Lodeizen staan en dacht daar moet ik even kijken ^^ Hij is een van mijn favo dichters en heb hem, en zijn gedichten Voor Vader en Je hebt me alleen gelaten, dan ook gekozen voor mijn poëzieproject op school. Ik heb de gedichten helemaal geanalyseerd, alleen het metrum nog niet en daar heb ik wat moeite mee. Ik had namelijk gelezen dat Lodeizen niet vaak aan metrum deed en weet dus niet of er een is in zijn gedichten.
Weet iemand misschien iets meer over het metrum in de gedichten Voor vader en Je hebt me alleen gelaten? dat zou me een heel stuk verder helpen ^^
linda34
hallo ^^ ik ben net nieuw hier en zag het topic Hans Lodeizen staan en dacht daar moet ik even kijken ^^ Hij is een van mijn favo dichters en heb hem, en zijn gedichten Voor Vader en Je hebt me alleen gelaten, dan ook gekozen voor mijn poëzieproject op school. Ik heb de gedichten helemaal geanalyseerd, alleen het metrum nog niet en daar heb ik wat moeite mee. Ik had namelijk gelezen dat Lodeizen niet vaak aan metrum deed en weet dus niet of er een is in zijn gedichten.
Weet iemand misschien iets meer over het metrum in de gedichten Voor vader en Je hebt me alleen gelaten? dat zou me een heel stuk verder helpen ^^
linda34
Geplaatst: 01 mei 2008 09:34 pm
Vader, hier zijn de kleine
Bomen waar de mandarijnen
Groeien van het plezier.
"Het is als Perzië hier."
Ja, vader, de witte
Kleine Arabieren zitten
Lachende bij de fontein.
"Weet je nog waar we zijn?"
Hans Lodeizen
uit 'Het innerlijk behang
uitgeverij G.A.Van Oorschot Amsterdam 1952
Leni
uit het item "raad de dichter" ook hier geplaatst.
Laatst aangepast door tiba op 04 mei 2008 08:30 pm, in totaal 1 keer bewerkt
Vader, hier zijn de kleine
Bomen waar de mandarijnen
Groeien van het plezier.
"Het is als Perzië hier."
Ja, vader, de witte
Kleine Arabieren zitten
Lachende bij de fontein.
"Weet je nog waar we zijn?"
Hans Lodeizen
uit 'Het innerlijk behang
uitgeverij G.A.Van Oorschot Amsterdam 1952
Leni
uit het item "raad de dichter" ook hier geplaatst.
Laatst aangepast door tiba op 04 mei 2008 08:30 pm, in totaal 1 keer bewerkt
Geplaatst: 01 mei 2008 09:36 pm
Nog eentje wat ik één van mijn lievelingsgedichten noemde toen ik 16-17 was:
heel in de verte hoor ik
het toeteren van autos en
ik denk aan jou tussen
de huizen en pratend of
langs de mensen heenlopend.
was je maar op dit schip
waar ik alleen ben en
me ongelukkig voel.
ik zie je lopen in je vuile
broek met het overhemd slordig
eruit; ik zie je ergens voor
een toonbank koffie drinken
waarom ben je niet
bij mij, op een donker schip
en waarom loop je alleen
in de nacht, in de verblinde stad.
ik zou willen zeggen: pas op
voor de autos, kijk uit met oversteken
maar in angst verdrink ik
waarom heb je me toch laten gaan
nu ben ik alleen,
en kijk in de nacht naar
de wind in de golven naar de
witte maan en de matrozen.
Hans Lodeizen
uit 'Het innerlijk behang en andere gedichten'
G.A. Van Oorschot 7de druk 1970
Leni
tiba
Nog eentje wat ik één van mijn lievelingsgedichten noemde toen ik 16-17 was:
heel in de verte hoor ik
het toeteren van autos en
ik denk aan jou tussen
de huizen en pratend of
langs de mensen heenlopend.
was je maar op dit schip
waar ik alleen ben en
me ongelukkig voel.
ik zie je lopen in je vuile
broek met het overhemd slordig
eruit; ik zie je ergens voor
een toonbank koffie drinken
waarom ben je niet
bij mij, op een donker schip
en waarom loop je alleen
in de nacht, in de verblinde stad.
ik zou willen zeggen: pas op
voor de autos, kijk uit met oversteken
maar in angst verdrink ik
waarom heb je me toch laten gaan
nu ben ik alleen,
en kijk in de nacht naar
de wind in de golven naar de
witte maan en de matrozen.
Hans Lodeizen
uit 'Het innerlijk behang en andere gedichten'
G.A. Van Oorschot 7de druk 1970
Leni
tiba
Laatst gewijzigd door Dettie op Ma Feb 16, 2009 22:23, 1 keer totaal gewijzigd.
Geplaatst: 03 mei 2008 04:50 pm
Weet je nog, wat je toen zo aansprak in dit gedicht, leni ? Ik kan mij vergissen, maar dit lijkt mij een gedicht, geschreven na een afscheid over de plas (het zij in Engeland, het zij in Amerika). Hans voelt zich in ieder geval zeer verlaten. Ook zijn geaardheid wordt nogal expliciet verhaald, vind ik, wat alvast wijst op een later gedicht.
Rutger.
_________________
Geduld, eenvoud en mededogen (Tao).
http://blog.seniorennet.be/mijn_boekenhoekje
Weet je nog, wat je toen zo aansprak in dit gedicht, leni ? Ik kan mij vergissen, maar dit lijkt mij een gedicht, geschreven na een afscheid over de plas (het zij in Engeland, het zij in Amerika). Hans voelt zich in ieder geval zeer verlaten. Ook zijn geaardheid wordt nogal expliciet verhaald, vind ik, wat alvast wijst op een later gedicht.
Rutger.
_________________
Geduld, eenvoud en mededogen (Tao).
http://blog.seniorennet.be/mijn_boekenhoekje
Geplaatst: 04 mei 2008 06:10 pm
Lodeizen ging in 1946 naar Massachusetts om biologie te gaan studeren, hij had er een vriendje Jim (James Merill, pas enkele jaren geleden overleden). In '48 keert hij terug naar Nederland.
Wat mij zo aansprak was de romantische , nostalgische sfeer van het gedicht denk ik..ik had ook regelmatig afgelopen relaties.in die tijd..(wie niet?)..Ik herinner me dat ik het gedicht aan de Scheldedijk 's avonds ging voorlezen, mijn blik op oneindig...en me dan maar wentelen in mijn verdriet..die titels ook van Lodeizen: 'de buigzaamheid van het verdriet', 'het innerlijk behang', schitterend vond ik dat.
leni
Lodeizen ging in 1946 naar Massachusetts om biologie te gaan studeren, hij had er een vriendje Jim (James Merill, pas enkele jaren geleden overleden). In '48 keert hij terug naar Nederland.
Wat mij zo aansprak was de romantische , nostalgische sfeer van het gedicht denk ik..ik had ook regelmatig afgelopen relaties.in die tijd..(wie niet?)..Ik herinner me dat ik het gedicht aan de Scheldedijk 's avonds ging voorlezen, mijn blik op oneindig...en me dan maar wentelen in mijn verdriet..die titels ook van Lodeizen: 'de buigzaamheid van het verdriet', 'het innerlijk behang', schitterend vond ik dat.
leni
Geplaatst: 04 mei 2008 08:37 pm
Heel herkenbaar, Leni. De nostalgie van een 16-17jarige.
Maar las je toen al voor? Wellicht was dat later?
"De buigzaamheid van het verdriet" inderdaad zo'n schitterende titel.
Tiba.
Wat mij zo aansprak was de romantische , nostalgische sfeer van het gedicht denk ik..ik had ook regelmatig afgelopen relaties.in die tijd..(wie niet?)..Ik herinner me dat ik het gedicht aan de Scheldedijk 's avonds ging voorlezen, mijn blik op oneindig...en me dan maar wentelen in mijn verdriet..die titels ook van Lodeizen: 'de buigzaamheid van het verdriet', 'het innerlijk behang', schitterend vond ik dat.
Heel herkenbaar, Leni. De nostalgie van een 16-17jarige.
Maar las je toen al voor? Wellicht was dat later?
"De buigzaamheid van het verdriet" inderdaad zo'n schitterende titel.
Tiba.
Geplaatst: 04 mei 2008 08:44 pm
Wil je even kijken of het nu klopt. Ik heb ook een hoofdletter bij "Lachende" geplaatst. Ja, ik heb dat ook altijd eigenaardig gevonden, maar in heel wat gedichten in bloemlezingen vind ik iedere regel met een hoofdletter. In andere gedichten is dan weer geen enkele hoofdletter te vinden.
Zal wel met de heersende trend van dat moment te maken hebben.
Het gedicht over de mandarijnen intrigeert me. Weet je er meer over? De tweede strofe bv. begrijp ik niet.
Tiba.
O ja Tiba, ik vergat het nog..Inderdaad alle regels moeten met een hoofdletter..gek is dat vind je ook niet. Ik heb het altijd eigenaardig gevonden om een zin te laten verder lopen met een hoofdletter.
Kan dat nog veranderd worden??
Wil je even kijken of het nu klopt. Ik heb ook een hoofdletter bij "Lachende" geplaatst. Ja, ik heb dat ook altijd eigenaardig gevonden, maar in heel wat gedichten in bloemlezingen vind ik iedere regel met een hoofdletter. In andere gedichten is dan weer geen enkele hoofdletter te vinden.
Zal wel met de heersende trend van dat moment te maken hebben.
Het gedicht over de mandarijnen intrigeert me. Weet je er meer over? De tweede strofe bv. begrijp ik niet.
Tiba.
Geplaatst: 04 mei 2008 08:59 pm
Ik las voor, voor iedereen en voor niemand..vanaf het moment dat ik kon lezen..zegt mijn moeder. In de familie ging ik als klein kind boven op een stoel staan zodat iedereen me goed kon zien en horen. Vaak ging ik wandelen op mijn eentje naar het water vlakbij ons huis en daar zat ik uren teksten te zeggen..voor niemand..Ik was van het begin af aan voorbestemd voor mijn latere beroep..
Ik weet ook niet wat het gedicht voor betekenis heeft.
Ik heb altijd gedacht dat een beschrijving van een schilderij was..maar ik heb daar geen bepaalde aanwijzingen noch bewijzen voor, het is een gevoel..
leni
Ik las voor, voor iedereen en voor niemand..vanaf het moment dat ik kon lezen..zegt mijn moeder. In de familie ging ik als klein kind boven op een stoel staan zodat iedereen me goed kon zien en horen. Vaak ging ik wandelen op mijn eentje naar het water vlakbij ons huis en daar zat ik uren teksten te zeggen..voor niemand..Ik was van het begin af aan voorbestemd voor mijn latere beroep..
Ik weet ook niet wat het gedicht voor betekenis heeft.
Ik heb altijd gedacht dat een beschrijving van een schilderij was..maar ik heb daar geen bepaalde aanwijzingen noch bewijzen voor, het is een gevoel..
leni
Re: Hans Lodeizen (ja, alleen uitgegeven bij Van Oorschot)
Toen ik nog ...
toen ik nog met hem
leefde en wij de wereld samen
maakten, wevend en rafelend
toen ik zijn oog bij me had
en zijn witte handen
toen heb ik de sneeuw gezegend
en in de regen gelachen.
toen ik de middagen in zijn kamer
doorbracht en in zijn lichaam
rondliep of neerzat, een boek las
of sliep, toen ik de weg van zijn oor
kende en de rivier van zijn ogen
binnenvoer toen ik met zijn handen
speelde en over zijn lippen liep
toen ben ik mezelf vaak tegengekomen
lachend en huilend of dingen zeggend.
maar,
bij het komen van de herfst is hij weggegaan
nu ben ik zelf niet meer want ik ben meegegaan
ik heb zijn handen een hand gegeven
ik ben in zijn ogen gevangen
ik ben in zijn oren verward
ik ben in zijn lichaam verdwaald
in zijn lichaam verdronken.
Hans Lodeizen (1924-1950)
Dit gedicht kreeg ik vandaag opgestuurd via het Laurens Jz. Coster project en ik vind het prachtig.
Het zal op latere leeftijd (23-24 jaar oud) geschreven zijn want Hans Lodeizen durfde aanvankelijk niet over
zijn geaardheid te schrijven.
Dettie
toen ik nog met hem
leefde en wij de wereld samen
maakten, wevend en rafelend
toen ik zijn oog bij me had
en zijn witte handen
toen heb ik de sneeuw gezegend
en in de regen gelachen.
toen ik de middagen in zijn kamer
doorbracht en in zijn lichaam
rondliep of neerzat, een boek las
of sliep, toen ik de weg van zijn oor
kende en de rivier van zijn ogen
binnenvoer toen ik met zijn handen
speelde en over zijn lippen liep
toen ben ik mezelf vaak tegengekomen
lachend en huilend of dingen zeggend.
maar,
bij het komen van de herfst is hij weggegaan
nu ben ik zelf niet meer want ik ben meegegaan
ik heb zijn handen een hand gegeven
ik ben in zijn ogen gevangen
ik ben in zijn oren verward
ik ben in zijn lichaam verdwaald
in zijn lichaam verdronken.
Hans Lodeizen (1924-1950)
Dit gedicht kreeg ik vandaag opgestuurd via het Laurens Jz. Coster project en ik vind het prachtig.
Het zal op latere leeftijd (23-24 jaar oud) geschreven zijn want Hans Lodeizen durfde aanvankelijk niet over
zijn geaardheid te schrijven.
Dettie
Re: Hans Lodeizen (ja, alleen uitgegeven bij Van Oorschot)
Dettie schreef:[b]
Dit gedicht kreeg ik vandaag opgestuurd via het Laurens Jz. Coster project en ik vind het prachtig.
Het zal op latere leeftijd (23-24 jaar oud) geschreven zijn want Hans Lodeizen durfde aanvankelijk niet over
zijn geaardheid te schrijven.
Dettie
Inderdaad. En jammer eigenlijk dat hij niet ouder geworden is. Hij zou ons zeker nog veel meer prachtige gedichten nagelaten hebben.
Lezer100
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 2 gasten