Erwin van Leeuwen (ja)
Erwin van Leeuwen (ja)
Poezie-Leestafel heeft toestemming van Erwin van Leeuwen om zijn gedichten te plaatsen.
Maar geen hele bundels.
Enkele van zijn gedichten staan op de site, zie
http://www.poezie-leestafel.info/erwin-van-leeuwen
Dettie
Maar geen hele bundels.
Enkele van zijn gedichten staan op de site, zie
http://www.poezie-leestafel.info/erwin-van-leeuwen
Dettie
Op zijn weblog vond ik heel mooie gedichten, o.a. een prachtig over Den Haag. Alweer blij met die toestemming!
Het weblog van Erwin vind je hier:
http://erwinvanleeuwen.punt.nl/?home=1
Groetjes. Tiba.
Laatst aangepast door tiba op 01 feb 2007 12:51 pm, in totaal 1 keer bewerkt
Het weblog van Erwin vind je hier:
http://erwinvanleeuwen.punt.nl/?home=1
Groetjes. Tiba.
Laatst aangepast door tiba op 01 feb 2007 12:51 pm, in totaal 1 keer bewerkt
Geplaatst: 03 aug 2006 10:50 am
ZO IK IETS WAS...
Ik woon er nog
maar zij heeft mij verlaten
de stad
Wat hield ik van haar lompe lijf
die grove mond
dat hart met altijd plek
Ik deelde als vanzelf haar stede
wij werden stukjes van één ziel
Zij koos de hoer te zijn
Van diplomaten en magnaten
Miss Recht en Vrede
In jurken van fijn geweven mirages
Behangen met colliers van flonkerend imago
de giften van haar vrome pooiers
Ze liet mij uit de gratie vallen
nog duizend stedelingen
vergeten lieven
als afgedankt verleden
in haar gebroken straten
Soms opent zij haar ogen wijd
op zoek om ons opnieuw te vinden
maar wij zijn al onzichtbaar
Te vaak over ons heengezien
Ik woon er nog
maar zij heeft mij verlaten
de stad
© HOFstadNAR/Erwin van Leeuwen
Tiba.
ZO IK IETS WAS...
Ik woon er nog
maar zij heeft mij verlaten
de stad
Wat hield ik van haar lompe lijf
die grove mond
dat hart met altijd plek
Ik deelde als vanzelf haar stede
wij werden stukjes van één ziel
Zij koos de hoer te zijn
Van diplomaten en magnaten
Miss Recht en Vrede
In jurken van fijn geweven mirages
Behangen met colliers van flonkerend imago
de giften van haar vrome pooiers
Ze liet mij uit de gratie vallen
nog duizend stedelingen
vergeten lieven
als afgedankt verleden
in haar gebroken straten
Soms opent zij haar ogen wijd
op zoek om ons opnieuw te vinden
maar wij zijn al onzichtbaar
Te vaak over ons heengezien
Ik woon er nog
maar zij heeft mij verlaten
de stad
© HOFstadNAR/Erwin van Leeuwen
Tiba.
Geplaatst: 03 aug 2006 12:16 pm
Nergens meer
Zonder jou ben ik nergens meer
Geen plaats waar ik nog echt besta
Slechts lege schoenen onderweg
Mijn ziel geschaafd
geschraagd
heeft zich ontveld in jaren van relatie
ligt op jouw tafel rauw in rust
Elk nog uit te spreken woord
draagt zaad van onverdraaglijk leven
Ik rust en blijf waar ik kan zijn
Zonder jou ben ik nergens meer
een richting zonder doel
Een breuk
met aan twee zijden
geen gevoel
Slechts huls waar zwart in groeit
en onvolgroeid
Nergens ben ik meer
dan bij jou
Erwin van Leeuwen voorheen HofstadNar
Dit vind ik het mooiste liefdesgedicht.
Desiree
Dit mooiste liefdesgedicht ook even bij de dichter geplaatst, Desiree.
Tiba.
Nergens meer
Zonder jou ben ik nergens meer
Geen plaats waar ik nog echt besta
Slechts lege schoenen onderweg
Mijn ziel geschaafd
geschraagd
heeft zich ontveld in jaren van relatie
ligt op jouw tafel rauw in rust
Elk nog uit te spreken woord
draagt zaad van onverdraaglijk leven
Ik rust en blijf waar ik kan zijn
Zonder jou ben ik nergens meer
een richting zonder doel
Een breuk
met aan twee zijden
geen gevoel
Slechts huls waar zwart in groeit
en onvolgroeid
Nergens ben ik meer
dan bij jou
Erwin van Leeuwen voorheen HofstadNar
Dit vind ik het mooiste liefdesgedicht.
Desiree
Dit mooiste liefdesgedicht ook even bij de dichter geplaatst, Desiree.
Tiba.
Geplaatst: 12 aug 2006 10:05 am
Auvergne
De nachten zijn hier hoger
Het land ligt in de zomer
God heeft zich van de wereld teruggetrokken
hier bouwen mensen lange kathedralen
De sterren komen van te ver
voor een gevoel van welbehagen
Ze tellen samen slechts
de afstand tot het lege dak
Waar is de smog van 's Gravenhage
lantarenlicht en burgerplicht
zoveel ruimte kan een stadsmens slecht verdragen
Ik grijp mijn pen en knijp de hemel dicht
Erwin van Leeuwen
Dit mooie gedicht van Erwin van Leeuwen uit het thema 'gedichten over Frankrijk' ook hier even geplaatst.
Tiba.
Auvergne
De nachten zijn hier hoger
Het land ligt in de zomer
God heeft zich van de wereld teruggetrokken
hier bouwen mensen lange kathedralen
De sterren komen van te ver
voor een gevoel van welbehagen
Ze tellen samen slechts
de afstand tot het lege dak
Waar is de smog van 's Gravenhage
lantarenlicht en burgerplicht
zoveel ruimte kan een stadsmens slecht verdragen
Ik grijp mijn pen en knijp de hemel dicht
Erwin van Leeuwen
Dit mooie gedicht van Erwin van Leeuwen uit het thema 'gedichten over Frankrijk' ook hier even geplaatst.
Tiba.
Geplaatst: 01 feb 2007 03:55 pm
Nou Tiba ga je gang!
Klik hier http://www.poezie-leestafel.info/erwin-van-leeuwen
Dettie
Nou Tiba ga je gang!
Klik hier http://www.poezie-leestafel.info/erwin-van-leeuwen
Dettie
Geplaatst: 01 feb 2007 07:45 pm
Het eerste sterven
Het Zuiderpark was nog een groot
en onontgonnen woud
Daar kon je wilde eekhoorns temmen
Met voor een duppie pinda's
en meer meer geduld dan op te brengen is
voor een jongetje met een cowboyhoed
mijn vader zat er naast mij
op de grond
bij een gevonden schedel
vegend aan mijn tranen
Omdat de hele wereld sterven moest
© Erwin van Leeuwen
Dit vind ik een hele mooie!
Librije
_________________
"Een mens die het aandurft om een uur te verspillen heeft de waarde van het leven nog niet ontdekt."
Charles Darwin Engels medicus en bioloog (1809-1882)
Het eerste sterven
Het Zuiderpark was nog een groot
en onontgonnen woud
Daar kon je wilde eekhoorns temmen
Met voor een duppie pinda's
en meer meer geduld dan op te brengen is
voor een jongetje met een cowboyhoed
mijn vader zat er naast mij
op de grond
bij een gevonden schedel
vegend aan mijn tranen
Omdat de hele wereld sterven moest
© Erwin van Leeuwen
Dit vind ik een hele mooie!
Librije
_________________
"Een mens die het aandurft om een uur te verspillen heeft de waarde van het leven nog niet ontdekt."
Charles Darwin Engels medicus en bioloog (1809-1882)
Geplaatst: 01 feb 2007 08:22 pm
Uit: Wie wil er wonen in dit land
Wie wil er leven in dit land
Hier heerst de norm van recht en regel
die naastenliefde plechtig knechten
regelrecht en waardenloos
Het spel met woorden, klanken, alliteraties in deze strofe vind ik heel knap. Geen mooimakerij, want het gedicht wint er alleen maar door aan kracht.
Librije
_________________
"Een mens die het aandurft om een uur te verspillen heeft de waarde van het leven nog niet ontdekt."
Charles Darwin Engels medicus en bioloog (1809-1882)
Uit: Wie wil er wonen in dit land
Wie wil er leven in dit land
Hier heerst de norm van recht en regel
die naastenliefde plechtig knechten
regelrecht en waardenloos
Het spel met woorden, klanken, alliteraties in deze strofe vind ik heel knap. Geen mooimakerij, want het gedicht wint er alleen maar door aan kracht.
Librije
_________________
"Een mens die het aandurft om een uur te verspillen heeft de waarde van het leven nog niet ontdekt."
Charles Darwin Engels medicus en bioloog (1809-1882)
Geplaatst: 07 feb 2007 02:05 pm Onderwerp: Reageer met quote Bewerk/Verwijder dit bericht Meld post Verwijder dit bericht Bekijk het IP van deze gebruiker
Voor als het mij gebeurt
Als ik je verlaat
omdat mijn leven breekt
en ik je niet kan vinden
wordt jij dan steeds ons beiden
Als ik er niet meer ben
jij de ogen nog wilt zijn
die zeggen wie ik was
wie wij zijn
alsof er nog een ons bestaat
Als je naast me staat
je handen aan de beker
die ik vergeet te legen
terwijl ik jou al niet meer ken
mijn haan al heeft gekraaid
Scheur dan jezelf in tweeën
Vergeet maar wie ik ben
Hou vast aan wie wij samen waren
toen ik bestond
een ongeschonden wezen
voor jou
voor altijd
© Erwin van Leeuwen
Tiba
Voor als het mij gebeurt
Als ik je verlaat
omdat mijn leven breekt
en ik je niet kan vinden
wordt jij dan steeds ons beiden
Als ik er niet meer ben
jij de ogen nog wilt zijn
die zeggen wie ik was
wie wij zijn
alsof er nog een ons bestaat
Als je naast me staat
je handen aan de beker
die ik vergeet te legen
terwijl ik jou al niet meer ken
mijn haan al heeft gekraaid
Scheur dan jezelf in tweeën
Vergeet maar wie ik ben
Hou vast aan wie wij samen waren
toen ik bestond
een ongeschonden wezen
voor jou
voor altijd
© Erwin van Leeuwen
Tiba
Geplaatst: 10 feb 2007 10:18 am
Doelen
Zoekend naar iets
vind ik alleen
ontbreken
Dat wat niet is
ontwijkt mij
De gedachte
dat leegte definitie behoeft
Bezigheden wil ik scheppen
kleuren op zijn ogen strooien
pauken in zijn schedel plaatsen
of ruwe oppervlakken
om zijn vingers op te slijten
En hij...
haakt af
omdat ik
verlangend naar de leemtes
zijn volheid niet bevat
© Erwin van Leeuwen
Dit gedicht staat al een tijdje op de thuispagina, en iedere keer weer word ik erdoor getroffen.
De pogingen om de persoon met hersenletsel (daarover gaat het toch) te bereiken slagen niet echt.
Hij zoekt, maar vindt alleen ontbreken.
Waarom op het einde: "verlangend naar de leemtes"? Omdat hij die leemtes wil opvullen, dat als zijn opdracht ziet en daardoor de volheid mist?
Tiba.
Doelen
Zoekend naar iets
vind ik alleen
ontbreken
Dat wat niet is
ontwijkt mij
De gedachte
dat leegte definitie behoeft
Bezigheden wil ik scheppen
kleuren op zijn ogen strooien
pauken in zijn schedel plaatsen
of ruwe oppervlakken
om zijn vingers op te slijten
En hij...
haakt af
omdat ik
verlangend naar de leemtes
zijn volheid niet bevat
© Erwin van Leeuwen
Dit gedicht staat al een tijdje op de thuispagina, en iedere keer weer word ik erdoor getroffen.
De pogingen om de persoon met hersenletsel (daarover gaat het toch) te bereiken slagen niet echt.
Hij zoekt, maar vindt alleen ontbreken.
Waarom op het einde: "verlangend naar de leemtes"? Omdat hij die leemtes wil opvullen, dat als zijn opdracht ziet en daardoor de volheid mist?
Tiba.
Geplaatst: 19 feb 2007 08:18 pm
Ik zag nu pas de dichter van de maand,
en ik ga op mijn gemak alles lezen de komende dagen,
maar dit gedicht las ik met een dikke strot...
Wil
Ik zag nu pas de dichter van de maand,
en ik ga op mijn gemak alles lezen de komende dagen,
maar dit gedicht las ik met een dikke strot...
Van wie ik hou...
Ergens in mijn zoeken
vindt hij míj
omhelst me met zijn ogen
in een blik
die van zijn stoel
een koets maakt
van goud
Ik zorg voor hem
en tart zijn lach
"je snapt het niet
want jij bent gek"
Hij giert en wielt
de kamer uit
10 centimeter per seconde
één spastische vinger trots geheven
in een moment van trots en groei
"En jij bent Haags"
Wil
Geplaatst: 21 feb 2007 11:04 pm
Hoop dat dit allemaal goed gaat. Zo'n forum-wonder ben ik niet. Het kostte me al aardig wat moeite om te registreren. Maar volgens mij wordt dit mijn eerste berichtje op de Leestafel. Als ik iets niet goed doe, laat het me dan weten.
Leuk dat jullie mijn schrijfsels waarderen. Gedichten lezen is een beetje een vergeten tak van sport. Mensen die ze schrijven lijken er meer te zijn. Ook hier een klein maar select gezelschap van lezers. Het leek me aardig om ook op jullie reacties te reageren. Bij deze dan:
Ten eerste bedankt voor alle lovende woorden. Het is prettig om te horen dat je af en toe iemand weet te "raken". Daar doe je het voor. Af en toe merk ik dat mensen de situatie niet goed kunnen plaatsen maar het gevoel van het gedicht dan projecteren op hun eigen ervaringen. Zeker als je, zoals ik, schrijft over mensen met een hersenletsel is het niet altijd even makkelijk te duiden. Dan beschrijf je iets wat de meeste mensen niet kennen. De gevoelens en het mens-zijn blijven echter universeel. Complimenten voor de analyse over "doelen" het is inderdaad de rem waar ik zelf vaak op moet gaan staan om iemand niet teveel te pushen naar de manier van leven die ik zinvol vind. Degene die ik beschrijf heeft het echt druk met het bestieren van zijn in mijn ogen lege leven. Een val waar ik altijd weer in dreig te vallen is het aandragen van andere leuke dingen. De schoonheid van de persoon die hij is verlies je dan te makkelijk uit het oog.
Wellicht aardig om te melden dat ik ook een ander gedicht over hem geschreven heb. Zal het hieronder plakken (als de techniek het toestaat). Waar ik erg benieuwd naar ben is of er ook werkjes van mij zijn die je echt helemaal niks vindt of waarvan je vindt dat dat anders, beter, duidelijker, mooier enzo had gekund. Ik hou wel van kritiek, al leer ik er maar langzaam van. Dus als jullie zin hebben schiet eens een gedicht af.
tot zover even,
tot schrijfs
Erwin van Leeuwen
Hand
Soms grijpt hij naar de handdruk
Als hij in spel van bluf en grote bek
mij op mijn nummer zet
Woorden komen slecht bij hem
Onbewust draait hij
het denkbeeldig vliegwiel naast zijn hoofd
dat maar niet wil versnellen
Ik lok hem uit zijn tent
Maar eenmaal buiten
voelt hij het ongemak
niet zeker of hij heeft gekwetst
Dan zakt de hand
en reikt naar mij
een schuchter schalks gebaar
zoekt naar mijn lach
Ik hou hem vast
Een knipoog maakt van ons weer mensen
zonder woorden
Erwin
Hoop dat dit allemaal goed gaat. Zo'n forum-wonder ben ik niet. Het kostte me al aardig wat moeite om te registreren. Maar volgens mij wordt dit mijn eerste berichtje op de Leestafel. Als ik iets niet goed doe, laat het me dan weten.
Leuk dat jullie mijn schrijfsels waarderen. Gedichten lezen is een beetje een vergeten tak van sport. Mensen die ze schrijven lijken er meer te zijn. Ook hier een klein maar select gezelschap van lezers. Het leek me aardig om ook op jullie reacties te reageren. Bij deze dan:
Ten eerste bedankt voor alle lovende woorden. Het is prettig om te horen dat je af en toe iemand weet te "raken". Daar doe je het voor. Af en toe merk ik dat mensen de situatie niet goed kunnen plaatsen maar het gevoel van het gedicht dan projecteren op hun eigen ervaringen. Zeker als je, zoals ik, schrijft over mensen met een hersenletsel is het niet altijd even makkelijk te duiden. Dan beschrijf je iets wat de meeste mensen niet kennen. De gevoelens en het mens-zijn blijven echter universeel. Complimenten voor de analyse over "doelen" het is inderdaad de rem waar ik zelf vaak op moet gaan staan om iemand niet teveel te pushen naar de manier van leven die ik zinvol vind. Degene die ik beschrijf heeft het echt druk met het bestieren van zijn in mijn ogen lege leven. Een val waar ik altijd weer in dreig te vallen is het aandragen van andere leuke dingen. De schoonheid van de persoon die hij is verlies je dan te makkelijk uit het oog.
Wellicht aardig om te melden dat ik ook een ander gedicht over hem geschreven heb. Zal het hieronder plakken (als de techniek het toestaat). Waar ik erg benieuwd naar ben is of er ook werkjes van mij zijn die je echt helemaal niks vindt of waarvan je vindt dat dat anders, beter, duidelijker, mooier enzo had gekund. Ik hou wel van kritiek, al leer ik er maar langzaam van. Dus als jullie zin hebben schiet eens een gedicht af.
tot zover even,
tot schrijfs
Erwin van Leeuwen
Hand
Soms grijpt hij naar de handdruk
Als hij in spel van bluf en grote bek
mij op mijn nummer zet
Woorden komen slecht bij hem
Onbewust draait hij
het denkbeeldig vliegwiel naast zijn hoofd
dat maar niet wil versnellen
Ik lok hem uit zijn tent
Maar eenmaal buiten
voelt hij het ongemak
niet zeker of hij heeft gekwetst
Dan zakt de hand
en reikt naar mij
een schuchter schalks gebaar
zoekt naar mijn lach
Ik hou hem vast
Een knipoog maakt van ons weer mensen
zonder woorden
Erwin
Geplaatst: 22 feb 2007 07:08 pm
Hallo Erwin,
Wat leuk dat je reageert!
ik ga zeker uitgebreider terug reageren en zal ook proberen kritisch te kijken.
Ik dacht al dat je uiteigen ervaring schreef met mensen met een hersenbeschadiging,
dat moest haast wel,
de reden dat het me zo trof was inderdaad herkenning,
het gevoel van..als ik dichter was geweest,woorden had gehad had ik het graag zó op willen schrijven..zó is het.
Ik ben nu even niet topfit, meer reactie later.
groeten
Willeke
Hallo Erwin,
Wat leuk dat je reageert!
ik ga zeker uitgebreider terug reageren en zal ook proberen kritisch te kijken.
Ik dacht al dat je uiteigen ervaring schreef met mensen met een hersenbeschadiging,
dat moest haast wel,
de reden dat het me zo trof was inderdaad herkenning,
het gevoel van..als ik dichter was geweest,woorden had gehad had ik het graag zó op willen schrijven..zó is het.
Ik ben nu even niet topfit, meer reactie later.
groeten
Willeke
Geplaatst: 24 feb 2007 03:55 pm
Dag Erwin,
Sorry, ik ben druk, druk, druk met alles en niets.
Gehol in de ruimte of zoiets.
Wel apart dat je dit gedicht noemt. Ik heb erg zitten twijfelen of ik Doelen of Hand zou kiezen toen jij schreef bij de voorbereiding van de dichter van de maand pagina 'zoek maar wat uit'. Ik kon toen niet kiezen omdat ze me alletwee raakten.
En nu blijkt het ook nog om dezelfde persoon te gaan.
Er was wel een gedicht dat ik minder vond, maar dan moet ik even kijken op je site welke dat was.
Wat ik nog vragen wilde
Ober
mag ik een portie levenslust
zo'n grote
met alles erop en eraan
en doe maar geen servet
Als nagerecht
dan graag
een sobere euthanasie
(die van de chef lijkt me prima)
Ik ben zo benieuwd hoe hierop gereageerd wordt. Heb je het al eens voorgelezen?
En waarom het zinnetje 'die van de chef lijkt me prima'?
Persoonlijk vind ik dat een beetje jammer. Of wilde je het gedicht minder zwaar maken?
Groet
Dettie
Dag Erwin,
Sorry, ik ben druk, druk, druk met alles en niets.
Gehol in de ruimte of zoiets.
Wel apart dat je dit gedicht noemt. Ik heb erg zitten twijfelen of ik Doelen of Hand zou kiezen toen jij schreef bij de voorbereiding van de dichter van de maand pagina 'zoek maar wat uit'. Ik kon toen niet kiezen omdat ze me alletwee raakten.
En nu blijkt het ook nog om dezelfde persoon te gaan.
Er was wel een gedicht dat ik minder vond, maar dan moet ik even kijken op je site welke dat was.
Wat ik nog vragen wilde
Ober
mag ik een portie levenslust
zo'n grote
met alles erop en eraan
en doe maar geen servet
Als nagerecht
dan graag
een sobere euthanasie
(die van de chef lijkt me prima)
Ik ben zo benieuwd hoe hierop gereageerd wordt. Heb je het al eens voorgelezen?
En waarom het zinnetje 'die van de chef lijkt me prima'?
Persoonlijk vind ik dat een beetje jammer. Of wilde je het gedicht minder zwaar maken?
Groet
Dettie
Geplaatst: 24 feb 2007 08:35 pm
Hoi Dettie,
Heb hem nog nergens voorgedragen. Dus over de reacties kan ik je nog niets vertellen. Voor wat betreft de chef:
De sobere euthanasie voor na mijn portie levenslust lijkt me duidelijk. In restaurant-termen is het "van de chef" het beste, de specialiteit van het huis. Combineer die twee (de euthanasie van de chef) en je krijgt een heel andere uitleg. De chef die de hand aan zichzelf slaat. In dit gedicht staat de chef bij mij voor diegene die alle rottigheid in het leven uitdeelt (God, zo je wilt).
Mijn laatste sneer, als het ware.
De laatste zin is dus ook essentieel voor het gedicht en zou er niet af kunnen. Ook was hij niet bedoeld als een humoristische wende. Meer als een statement naar God en de wereld in het kader van "I'm not going down without a fight."
groetje Erwin
Hoi Dettie,
Heb hem nog nergens voorgedragen. Dus over de reacties kan ik je nog niets vertellen. Voor wat betreft de chef:
De sobere euthanasie voor na mijn portie levenslust lijkt me duidelijk. In restaurant-termen is het "van de chef" het beste, de specialiteit van het huis. Combineer die twee (de euthanasie van de chef) en je krijgt een heel andere uitleg. De chef die de hand aan zichzelf slaat. In dit gedicht staat de chef bij mij voor diegene die alle rottigheid in het leven uitdeelt (God, zo je wilt).
Mijn laatste sneer, als het ware.
De laatste zin is dus ook essentieel voor het gedicht en zou er niet af kunnen. Ook was hij niet bedoeld als een humoristische wende. Meer als een statement naar God en de wereld in het kader van "I'm not going down without a fight."
groetje Erwin
Geplaatst: 24 feb 2007 08:42 pm
Onderwerp: Okee, wie schiet er mijn laatste guhdiggie af?
Hallo lezerts,
Hieronder mijn laatste gedichtje. Ben benieuwd wat jullie ervan vinden. Kritiek is welkom. Heb deze niet "laten rijpen" maar gewoon op mijn web-logje gekwakt. Er zou dus nog ruimte voor verbetering moeten zijn. Kan ik het met jullie hulp vlijmscherp maken? Wie doet er een gooi?
groetje Erwin
Door het lint
Ik wik
en wikkel woorden
om mijn hart
Pakketje pijn
omvat in rede
en een strik
waar handen
vuisten moesten zijn
En ergens
door het lint
gloeit nog de woede
tot het knapt
Hij stelt de vraag
of ik over mezelf
niet heen kan stappen
Mijn God, wat ben ik groot
Erwin
Onderwerp: Okee, wie schiet er mijn laatste guhdiggie af?
Hallo lezerts,
Hieronder mijn laatste gedichtje. Ben benieuwd wat jullie ervan vinden. Kritiek is welkom. Heb deze niet "laten rijpen" maar gewoon op mijn web-logje gekwakt. Er zou dus nog ruimte voor verbetering moeten zijn. Kan ik het met jullie hulp vlijmscherp maken? Wie doet er een gooi?
groetje Erwin
Door het lint
Ik wik
en wikkel woorden
om mijn hart
Pakketje pijn
omvat in rede
en een strik
waar handen
vuisten moesten zijn
En ergens
door het lint
gloeit nog de woede
tot het knapt
Hij stelt de vraag
of ik over mezelf
niet heen kan stappen
Mijn God, wat ben ik groot
Erwin
Geplaatst: 24 feb 2007 09:14 pm
Ober
mag ik een portie levenslust
zo'n grote
met alles erop en eraan
en doe maar geen servet
Als nagerecht
dan graag
een sobere euthanasie
(die van de chef lijkt me prima)
Ah dank voor je toelichting.
Ik zag het anders. Iemand komt 'eten' en besteld bij de ober een portie levenslust en dan als nagerecht een sobere euthanasie.
En dan las ik, 'bereidt door de chef' erin. Dus de chef bereidt de euthanasie van de eter voor. (de man met de spuit zag ik erin)
Ik las er niet in dat de chef zélf euthanasie zou plegen.
Zoals jij het toelicht komt het natuurlijk in een ander perspectief te staan.
Dettie
Ober
mag ik een portie levenslust
zo'n grote
met alles erop en eraan
en doe maar geen servet
Als nagerecht
dan graag
een sobere euthanasie
(die van de chef lijkt me prima)
Ah dank voor je toelichting.
Ik zag het anders. Iemand komt 'eten' en besteld bij de ober een portie levenslust en dan als nagerecht een sobere euthanasie.
En dan las ik, 'bereidt door de chef' erin. Dus de chef bereidt de euthanasie van de eter voor. (de man met de spuit zag ik erin)
Ik las er niet in dat de chef zélf euthanasie zou plegen.
Zoals jij het toelicht komt het natuurlijk in een ander perspectief te staan.
Dettie
Geplaatst: 24 feb 2007 09:57 pm
Enorm moeilijk, Erwin, om dit te doen.
Ik moet het eerst nog een aantal keren lezen. Zal dus voor later zijn.
Blijkbaar wil je heel graag kritiek, komt niet zoveel voor bij schrijvers :wink: .
Ik heb het gedicht "hand" nu al een aantal keren gelezen, wat ik een heel knap gedicht vind, zoals ik hierboven al zei.
Ik kopieer het hier nog even:
Hand
Soms grijpt hij naar de handdruk
Als hij in spel van bluf en grote bek
mij op mijn nummer zet
Woorden komen slecht bij hem
Onbewust draait hij
het denkbeeldig vliegwiel naast zijn hoofd
dat maar niet wil versnellen
Ik lok hem uit zijn tent
Maar eenmaal buiten
voelt hij het ongemak
niet zeker of hij heeft gekwetst
Dan zakt de hand
en reikt naar mij
een schuchter schalks gebaar
zoekt naar mijn lach
Ik hou hem vast
Een knipoog maakt van ons weer mensen
zonder woorden
Ik ben dus op zoek gegaan naar kritiek hierop:
misschien 1 zwakke regel:
"zoekt naar mijn lach"
niet omdat ik het geen mooi beeld vind, eerder omdat het al vaker gebruikt is....
dus hier heb je toch wat kritiek.
Groetjes. Tiba.
Erwin schrijft:
Hieronder mijn laatste gedichtje. Ben benieuwd wat jullie ervan vinden. Kritiek is welkom. Heb deze niet "laten rijpen" maar gewoon op mijn web-logje gekwakt. Er zou dus nog ruimte voor verbetering moeten zijn. Kan ik het met jullie hulp vlijmscherp maken? Wie doet er een gooi?
Enorm moeilijk, Erwin, om dit te doen.
Ik moet het eerst nog een aantal keren lezen. Zal dus voor later zijn.
Blijkbaar wil je heel graag kritiek, komt niet zoveel voor bij schrijvers :wink: .
Ik heb het gedicht "hand" nu al een aantal keren gelezen, wat ik een heel knap gedicht vind, zoals ik hierboven al zei.
Ik kopieer het hier nog even:
Hand
Soms grijpt hij naar de handdruk
Als hij in spel van bluf en grote bek
mij op mijn nummer zet
Woorden komen slecht bij hem
Onbewust draait hij
het denkbeeldig vliegwiel naast zijn hoofd
dat maar niet wil versnellen
Ik lok hem uit zijn tent
Maar eenmaal buiten
voelt hij het ongemak
niet zeker of hij heeft gekwetst
Dan zakt de hand
en reikt naar mij
een schuchter schalks gebaar
zoekt naar mijn lach
Ik hou hem vast
Een knipoog maakt van ons weer mensen
zonder woorden
Ik ben dus op zoek gegaan naar kritiek hierop:
misschien 1 zwakke regel:
"zoekt naar mijn lach"
niet omdat ik het geen mooi beeld vind, eerder omdat het al vaker gebruikt is....
dus hier heb je toch wat kritiek.
Groetjes. Tiba.
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 3 gasten