Ja hoor, moet direct lachen bij het lezen en zien van de kaart!






Groetjes.Tiba.
Dettie schreef:
Andermans hond
Ik ging niet wandelen met de hond,
de hond ging wandelen met mij.
Kijk, zei hij, kijk, zo doe je dat:
je snuffelt wat, je kruipt eens
onder groen, je doet daar wat je
daar moet doen, je kwispelt -
nee dat kun je niet - loopt achterna
wat vleugels heeft, je rolt je op je
ene zij, je andere zij, je ene zij,
je mond staat op de tocht, je zoekt
in woorden naar een geur, bij grenzen
naar vreemd vocht, hoort woest geroep
van groepen mens als blaffen aan,
verstaat alleen je naam
en Lig en Koest en Af.
Joke van Leeuwen
uit: Wuif de mussen uit
Querido (2006)
Hier moest
Hier moest het zijn. Hier legden ze
hun zeiltjes tegen grondvocht, legden
omstanders zich plek, mengden hun kleuren zich
in evenwicht, slibde krioelen dicht en
rekten ze de nekken,
of stof al anders woelen ging om
wat voorbij zou trekken.
En niemand
kondigde de nummers aan.
Joke van Leeuwen
uit: Laatste lezers, Querido, 1994
Ter wereld
Eens daverend eruit gedaan
het droge in, naar handen,
dat longen mochten openslaan,
dat lucht erin, dat kleren aan,
dat lavend zog gevonden.
Dat aangevangen te bestaan
uit ketens moeders, voorgoed
moeders, wetend van hoe
onbedaarlijk baarlijk zij zijn
losgebonden.
Joke van Leeuwen
uit: Wuif de mussen uit
(Querido 2006)
Grada schreef:
Ironie is voor mij een vorm van humor, vaak ook van zelfspot.
Dat voel ik hier.
Is voor jou humor een vorm? Voor mij is humor geen 'bestaand' iets, het is een verzamelnaam, die je moet vullen met allerlei soorten.
Als u begrijpt wat ik bedoel...
Gaat het niet over mensen die naar een race gaan kijken?
Ik moet bijvoorbeeld denken aan wielrennen (Tour de France) of autoraces.
Joke van Leeuwen heeft een origineel gedicht vol met geestige vondsten en zelfspot geschreven, geen wonder dat de vrolijke stad Antwerpen haar als stadsdichteres wil hebben.
Het gedicht zelf: een vrouw die een aantal aantrekkelijkheden heeft
verloren biedt zich aan om aan een relatie te komen. Ze doet dat
hakkelend, met verwijzingen naar oppervlakkige eigenschappen en hobby's, het noemen van natuurlijk weer de onsympathieke schorpioen,
ze geeft blijk van haar eenzaamheid door te zeggen dat ze alle tijd van de wereld heeft, kortom ze geeft zichzelf bloot en haalt zichzelf omlaag. Niettemin, en dat is het geestigste, eist ze een relatie die jonger is, gezonder etc. , een stuk beter dan zijzelf die al over veel heen is. (kort, bondig en geestig uitgedrukt). Ik proef dan ook helemaal geen bitterheid, vooral optimisme. Want door haar humor wil ze haar äftakeling "camoufleren" om zodoende aan haar relatie, waarschijnlijk een man, te komen. Meesterlijk. Bedankt, Tiba.
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 3 gasten