Geplaatst: 01 nov 2008 01:40 pm
Moeder
Ik kan je niet bereiken
de muren bleven staan.
Toen je bent weggegaan
braken alle dijken.
Gedachten zijn gezonken
en namen woorden mee.
Te diep is nu de zee
waarin ze zijn verdronken.
Je bent me steeds tot last
nu ik je niet kan schrijven.
Herinnering zal blijven
zout en aangetast.
Johanna Kruit - Bibliofiele uitgave Exponent - Groningen
Tiba.
Johanna Kruit (ja)
Geplaatst: 07 jan 2009 12:08 pm
Omlijnde dagen met soms lichtende geluiden.
Goedmoedig huis dat mij geborgen houdt
als in een schilderij dat ik uit zelfbehoud
een veilig plaatsje geef. De uren schuiven
naar duisternis. Hoe zal ik ooit verdringen
verleden dat mij aanrandt . Als de avond komt
sluit ik steeds weer dat stil verbond
met bange stemmen in mijn schrijfmachine.
Omlijnde dagen , neem de zinnen weg
die zich verbergen in mijn hoofd. Laat handen
zich rustig vouwen als ik avond zeg.
Ik wil zo graag opnieuw gebeuren
in helder licht . Aan witte wanden
een schilderij zijn met verstilde kleuren.
Johanna Kruit
Gedicht uit de bundel "Omtrent het Getij "- Uitgeverij Thomas Rap - Amsterdam / Brussel
Ons toegezonden door Johanna Kruit
Dettie
Omlijnde dagen met soms lichtende geluiden.
Goedmoedig huis dat mij geborgen houdt
als in een schilderij dat ik uit zelfbehoud
een veilig plaatsje geef. De uren schuiven
naar duisternis. Hoe zal ik ooit verdringen
verleden dat mij aanrandt . Als de avond komt
sluit ik steeds weer dat stil verbond
met bange stemmen in mijn schrijfmachine.
Omlijnde dagen , neem de zinnen weg
die zich verbergen in mijn hoofd. Laat handen
zich rustig vouwen als ik avond zeg.
Ik wil zo graag opnieuw gebeuren
in helder licht . Aan witte wanden
een schilderij zijn met verstilde kleuren.
Johanna Kruit
Gedicht uit de bundel "Omtrent het Getij "- Uitgeverij Thomas Rap - Amsterdam / Brussel
Ons toegezonden door Johanna Kruit
Dettie
Geplaatst: 10 jan 2009 10:11 pm
Dit vind ik een zeer sfeervol gedicht, dat zijn geheimen niet zomaar prijsgeeft.
Woorden krijgen een nieuwe betekenis door de verrassende combinaties: 'omlijnde dagen, lichtende geluiden, goedmoedig huis'. Vooral dat laatste vind ik prachtig.
'De uren schuiven / naar duisternis', ja, zo zou ik het ook wel willen zeggen, van een tijdloze poëzie èn eenvoud, en met een schitterend enjambement.
Een gedicht om nog vaak te herlezen en nog veel in te ontdekken.
mira
Dit vind ik een zeer sfeervol gedicht, dat zijn geheimen niet zomaar prijsgeeft.
Woorden krijgen een nieuwe betekenis door de verrassende combinaties: 'omlijnde dagen, lichtende geluiden, goedmoedig huis'. Vooral dat laatste vind ik prachtig.
'De uren schuiven / naar duisternis', ja, zo zou ik het ook wel willen zeggen, van een tijdloze poëzie èn eenvoud, en met een schitterend enjambement.
Een gedicht om nog vaak te herlezen en nog veel in te ontdekken.
mira
Geplaatst: 29 jan 2009 09:44 am
Een dichter
Een dichter is een tovenaar :
hij tovert woorden bij elkaar
die zo tezamen komen
als beelden doen in dromen.
Een dichter is een taalatleet
die alle woorden die hij weet
zo aan elkaar kan rijgen
dat jij ervan gaat zwijgen.
Een dichter is een virtuoos
van elke bloem maakt hij een roos
zijn woorden staan te dringen
om maar te mogen zingen.
Een dichter is een vreemd persoon.
Maar verder is hij heel gewoon.
Johanna Kruit
Gedicht uit de bundel voor jongeren : "Wie weet nog waar we zijn ? "
Uitgeverij Leopold - Amsterdam 1999
Ons toegezonden door Johanna Kruit ter gelegenheid van gedichtendag 2009
Dettie
Een dichter
Een dichter is een tovenaar :
hij tovert woorden bij elkaar
die zo tezamen komen
als beelden doen in dromen.
Een dichter is een taalatleet
die alle woorden die hij weet
zo aan elkaar kan rijgen
dat jij ervan gaat zwijgen.
Een dichter is een virtuoos
van elke bloem maakt hij een roos
zijn woorden staan te dringen
om maar te mogen zingen.
Een dichter is een vreemd persoon.
Maar verder is hij heel gewoon.
Johanna Kruit
Gedicht uit de bundel voor jongeren : "Wie weet nog waar we zijn ? "
Uitgeverij Leopold - Amsterdam 1999
Ons toegezonden door Johanna Kruit ter gelegenheid van gedichtendag 2009
Dettie
Geplaatst: 29 jan 2009 09:14 pm
Daar vind ik mijzelf wel in terug.
Rutger
_________________
Geduld, eenvoud en mededogen (Tao).
http://blog.seniorennet.be/mijn_boekenhoekje
Dettie schreef:
Een dichter
Een dichter is een tovenaar :
hij tovert woorden bij elkaar
die zo tezamen komen
als beelden doen in dromen.
Een dichter is een taalatleet
die alle woorden die hij weet
zo aan elkaar kan rijgen
dat jij ervan gaat zwijgen.
Een dichter is een virtuoos
van elke bloem maakt hij een roos
zijn woorden staan te dringen
om maar te mogen zingen.
Een dichter is een vreemd persoon.
Maar verder is hij heel gewoon.
Johanna Kruit
Daar vind ik mijzelf wel in terug.
Rutger
_________________
Geduld, eenvoud en mededogen (Tao).
http://blog.seniorennet.be/mijn_boekenhoekje
Geplaatst: 02 feb 2009 10:56 am
Winternamiddag
Het stille water van de winter is
dun als gedachten kunnen zijn. Ik loop
de sloten langs. Bedenk hoe groot
geluk kan zijn als je je niet vergist
in tijd. Zo wijd het oude achterland
dat ik vertrouw. Tot plotseling een
verre reiger traag en dreigend daalt.
Later staat hij uitgeknipt tegen de
hemel en blijft in mijn gedachten staan.
Maar ook ineens ikzelf over nog twintig
jaar. Tientallen beelden schuiven in elkaar
en weer uiteen. Ik loop ontdaan
de polders door. Thuis vouw ik mijn verdriet
zo klein ik kan. Jij lacht en weet het niet.
Johanna Kruit
Gedicht uit de bundel " Voorheen te Orisande "
Uitgeverij Thomas Rap - Amsterdam 1986
Ons toegestuurd door Johanna Kruit
Dettie
Winternamiddag
Het stille water van de winter is
dun als gedachten kunnen zijn. Ik loop
de sloten langs. Bedenk hoe groot
geluk kan zijn als je je niet vergist
in tijd. Zo wijd het oude achterland
dat ik vertrouw. Tot plotseling een
verre reiger traag en dreigend daalt.
Later staat hij uitgeknipt tegen de
hemel en blijft in mijn gedachten staan.
Maar ook ineens ikzelf over nog twintig
jaar. Tientallen beelden schuiven in elkaar
en weer uiteen. Ik loop ontdaan
de polders door. Thuis vouw ik mijn verdriet
zo klein ik kan. Jij lacht en weet het niet.
Johanna Kruit
Gedicht uit de bundel " Voorheen te Orisande "
Uitgeverij Thomas Rap - Amsterdam 1986
Ons toegestuurd door Johanna Kruit
Dettie
Geplaatst: 02 feb 2009 01:38 pm
Het beeld van de reiger wordt ook verdergezet:
Die dreiging , want dat is het blijkbaar, gaat over naar haar geest, daar blijft hij ook ahw uitgeknipt staan:
Dat bedoelde ik met de harmonie van haar beelden: de beelden zelf zijn niet alleen mooi, maar ze doet er ook wat mee, ze gaan naadloos over van natuurbeeld naar weergave van haar innerlijk.
mira
Het beeld van de reiger wordt ook verdergezet:
Later staat hij uitgeknipt tegen de
hemel
Die dreiging , want dat is het blijkbaar, gaat over naar haar geest, daar blijft hij ook ahw uitgeknipt staan:
en blijft in mijn gedachten staan.
Dat bedoelde ik met de harmonie van haar beelden: de beelden zelf zijn niet alleen mooi, maar ze doet er ook wat mee, ze gaan naadloos over van natuurbeeld naar weergave van haar innerlijk.
mira
Duidelijke aanklacht tegen de verloedering door de industrialisatie.
Toch haalt Johanna Kruit hier m.i. niet de kwaliteit van vroegere gedichten zoals 'Omlijnde dagen' en andere. Ik vind hier minder 'poëtische bevlogenheid' terug, wat misschien ook kan samenhangen met het onderwerp.
Een zin als 'Maar dan moet je niet gaan zeuren...' kan me niet echt bekoren.
Een goeie vingeroefening zou ik het noemen.
mira
Toch haalt Johanna Kruit hier m.i. niet de kwaliteit van vroegere gedichten zoals 'Omlijnde dagen' en andere. Ik vind hier minder 'poëtische bevlogenheid' terug, wat misschien ook kan samenhangen met het onderwerp.
Een zin als 'Maar dan moet je niet gaan zeuren...' kan me niet echt bekoren.
Een goeie vingeroefening zou ik het noemen.
mira
Zuid Beveland - Voorjaar
De dag spreekt voor zichzelf. We gaan weer
alles met het landschap doen. Verzoenen ons
met wind en flarden zon terwijl rondom
de vogels doende zijn. Heel klein maar zeer
geroutineerd verdwijnt een leeuwerik en vult
de hemel met een stip. Er krullen wolken om
een boom en langs de zomen van een sloot rent
snel een haas die opgewonden wulpen door het
weiland jaagt. Ik laat de kijker verder
gaan en zie een torenvalk die ik je heel
nauwkeurig doorvertel terwijl hij kiest
voor wijder veld en ingehaald wordt door
een trein die achterlaat wat wij hier zien. Wij zijn
twee stipjes voor wie kijkt. Daarna herinnering.
Johanna Kruit
Gedicht uit de bundel " Voorheen te Orisande "
Uitgeverij Thomas Rap - Amsterdam
Ons toegestuurd door Johanna Kruit
--
De dag spreekt voor zichzelf. We gaan weer
alles met het landschap doen. Verzoenen ons
met wind en flarden zon terwijl rondom
de vogels doende zijn. Heel klein maar zeer
geroutineerd verdwijnt een leeuwerik en vult
de hemel met een stip. Er krullen wolken om
een boom en langs de zomen van een sloot rent
snel een haas die opgewonden wulpen door het
weiland jaagt. Ik laat de kijker verder
gaan en zie een torenvalk die ik je heel
nauwkeurig doorvertel terwijl hij kiest
voor wijder veld en ingehaald wordt door
een trein die achterlaat wat wij hier zien. Wij zijn
twee stipjes voor wie kijkt. Daarna herinnering.
Johanna Kruit
Gedicht uit de bundel " Voorheen te Orisande "
Uitgeverij Thomas Rap - Amsterdam
Ons toegestuurd door Johanna Kruit
--
Fascinerend, meekijken naar het landschap samen met deze dichteres.
Hoe zij beelden omzet in woorden, niet zo maar woorden, in een gedicht.
Om maar iets te citeren:
Ja, hoe doet de dichteres het toch?
Dit maken van onverwachte woordverbindingen....iets doen met het landschap.
Ik weet niet of dit iets is wat spontaan bij de dichteres opwelt, dan wel of dit het resultaat is van zoeken en schrappen, dit doet er eigenlijk ook niet toe.
Op mij komt dit over als verrassend, fris, ...
Zo lees ik hier nog meer prachtige dingen, stof voor later.
mira
Hoe zij beelden omzet in woorden, niet zo maar woorden, in een gedicht.
Om maar iets te citeren:
.We gaan weer
alles met het landschap doen
Ja, hoe doet de dichteres het toch?
Dit maken van onverwachte woordverbindingen....iets doen met het landschap.
Ik weet niet of dit iets is wat spontaan bij de dichteres opwelt, dan wel of dit het resultaat is van zoeken en schrappen, dit doet er eigenlijk ook niet toe.
Op mij komt dit over als verrassend, fris, ...
Zo lees ik hier nog meer prachtige dingen, stof voor later.
mira
Tiba zegt:
Ja, heel knap.
Het woord 'geroutineerd' is opmerkelijk in de contekst.
En 'de hemel vullen met een stip' , wat een prachtig contrast!
mira
Ik vind het ook een heel knap gedicht.
Dit bv.
Heel klein maar zeer
geroutineerd verdwijnt een leeuwerik en vult
de hemel met een stip.
Je moet er maar opkomen om dit zo te zeggen.
Ja, heel knap.
Het woord 'geroutineerd' is opmerkelijk in de contekst.
En 'de hemel vullen met een stip' , wat een prachtig contrast!
mira
De Schoone Waardin ( Walcheren )
De polder ligt verzonken in gedachten.
Brutale dijken lopen door het land
van Ritthem , waar nog een stuk strand
bij eb schatgraven toelaat. Achter
het paalhoofd deelt een harde wind
handtekeningen uit aan gretige golven
die lang gereden resten verzwolgen
die wij zullen vinden. De Schoone Waardin
werd een legende. We zoeken verhalen
in scherven en steen. Antwoord op vragen
vergt aandacht. Donkere wolken jagen
voorbij. Ons naarstig vertalen
eindigt abrupt. Regen legt zich neer
op de plaats waar we zijn. Daarna niet meer.
Johanna Kruit
Gedicht uit de bundel “Voorheen te Orisande “
Uitgeverij Thomas Rap Amsterdam
De polder ligt verzonken in gedachten.
Brutale dijken lopen door het land
van Ritthem , waar nog een stuk strand
bij eb schatgraven toelaat. Achter
het paalhoofd deelt een harde wind
handtekeningen uit aan gretige golven
die lang gereden resten verzwolgen
die wij zullen vinden. De Schoone Waardin
werd een legende. We zoeken verhalen
in scherven en steen. Antwoord op vragen
vergt aandacht. Donkere wolken jagen
voorbij. Ons naarstig vertalen
eindigt abrupt. Regen legt zich neer
op de plaats waar we zijn. Daarna niet meer.
Johanna Kruit
Gedicht uit de bundel “Voorheen te Orisande “
Uitgeverij Thomas Rap Amsterdam
Zie ook: http://www.zeelandnet.nl/video/bekijk/v ... tthem.html
(met toepasselijke muziek).
Als je goed naar de foto's kijkt, zie je hier en daar de inmiddels door het getij rondgeslepen stukjes baksteen tussen de basaltblokken en het zeewier liggen.
Op het stukje strand vind je bij eb nog resten van een verdronken polder/dorp.
Antwoord op vragen
vergt aandacht. Donkere wolken jagen
voorbij.
We gaan zo op in ons zoeken en duiden, dat we even alles vergeten.
Regen legt zich neer
op de plaats waar we zijn. Daarna niet meer.
Hoe zouden jullie "Daarna niet meer" duiden?
Librije.
(met toepasselijke muziek).
Als je goed naar de foto's kijkt, zie je hier en daar de inmiddels door het getij rondgeslepen stukjes baksteen tussen de basaltblokken en het zeewier liggen.
Op het stukje strand vind je bij eb nog resten van een verdronken polder/dorp.
Antwoord op vragen
vergt aandacht. Donkere wolken jagen
voorbij.
We gaan zo op in ons zoeken en duiden, dat we even alles vergeten.
Regen legt zich neer
op de plaats waar we zijn. Daarna niet meer.
Hoe zouden jullie "Daarna niet meer" duiden?
Librije.
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 2 gasten