Johanna Kruit (ja)

[Dettie]

Melancholie

Altijd geweten dat je terug zou komen.
Een winter lang op je gewacht.
Soms wakker liggend in de nacht die
duistere geheimen wikkelde om bomen.

Altijd geweten dat je er nog was.
Bijna vergeten soms. Dan kon ik zingen
en lachen door de tijd. Hoe ongezien en
onvermijdelijk verborgen in de dag

bleek je aanwezig. En nu je er weer bent
begroet ik je gelaten , haast blij dat ik je zie.
Ik dek de tafel, hier de wijn. Denk niet

dat ik vergat hoe 't hoort : melancholie
kom naast me zitten, praat, laat je verstaan.
Hoe opgetogen steek ik nu de kaarsen aan.


Johanna Kruit

Gedicht uit de bundel " Omtrent het Getij "
Uitgeverij Rap - Amsterdam

[Dettie]

Vliegen

In alle hoofden slaapt het nog
vannacht zijn we verdwenen.
De waterveren die ik zocht
zijn van de witte meeuwen.

De lamp ging aan, de lamp ging uit
het donker klapte dicht.
De vogels kwamen door de ruit
en streelden ons gezicht.

We vlogen door het open raam
en zagen alle huizen staan
waarin de hoofden sliepen.

Maar niemand die ze wakker maakt
want als er ergens iemand slaapt
zullen wij samen vliegen.


Johanna Kruit

Gedicht uit de bundel "Vannacht zijn we verdwenen "
Uitgeverij Bakermat – België

[Dettie]

Landschap

Het land ligt zo loom onder lage luchten
met wolken die over het weiland waaien

een molen staan zwijgen zijn armen te zwaaien
naar meeuwen die krijsend het land in vluchten

de bomen buigen welwillend hun kruinen
voor storm die gaat komen, de middag wordt oud

in een grijze regen die van over de duinen
zijn mantel over het weiland vouwt.

Johanna Kruit


Gedicht uit de bundel " Hier is mijn eiland "
Uitgeverij WEL – Bergen op Zoom

[Dettie]

Mooie zinnen ( een Villanelle )

Mijn hoofd zit vol afwezigheid
van woorden die ik wou bewaren.
Maar mooie zinnen raak ik altijd kwijt.

Bijvoorbeeld hoe de wind de regen spreidt
of hoe de golven door het water varen.
Mijn hoofd zit vol afwezigheid.

Natuurlijk zie ik wel de werkelijkheid
al zou ik graag legendes sparen.
Maar mooie zinnen raak ik altijd kwijt.

Ze zijn als bloemen in een grastapijt
en nooit kan ik ze lang genoeg bewaren.
Mijn hoofd zit vol afwezigheid.

De mooiste woorden uit mijn kindertijd
heb ik toch meegenomen door de jaren.
Maar mooie zinnen raak ik altijd kwijt.

Misschien liep ik te ver in deze tijd .
Waar is de boot die mij terug kan varen ?

Mijn hoofd zit vol afwezigheid.
De mooiste zinnen raak ik altijd kwijt .

Johanna Kruit.

=================================================

Gedicht uit de bloemlezing "Zeegrens " - Gedichten 1980 – 2000
Uitgeverij WEL Bergen op Zoom – 2011

[Dettie]

Woorden

Het zwerven is me lang geleden opgelegd.
Mijn stem gekeerd naar binnen blijf ik buiten
de regels van het spel dat vaak te luid en
onwaarachtig om een winnaar vecht.

Mijn land is wijd. De woorden dwalen
vaak uren langs de zee voor zij gaan spreken
over wat is. Zij moeten vele weken
soms door de wind gaan om hun inhoud op te halen.

Ik loop ze na, zij laten zich niet jagen
en wijzen mij op alles wat ze zien.
Steeds als ik denk nu zijn ze er misschien

blijkt dat ik mij vergis. De lange dagen
die ik met hen zo zwijgend al heb afgelegd
geven wanneer ik spreek mijn woorden recht.

Johanna Kruit

==============================================

Gedicht uit de bundel \"Omtrent het getij\"
Uitgeverij RAP – Amsterdam