Hubert van Herreweghen (ja)

Van Jan Hanlo t/m Roberto Juarroz
Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Hubert van Herreweghen (ja)

Berichtdoor Dettie » Wo Mar 04, 2009 20:06

Leestafel heeft toestemming om de gedichten van Hubert van Herreweghen te plaatsen
Wel met de voorwaarde dat we de gedichten inderdaad bespreken.


Enkele van zijn gedichten staan op de site, zie

http://www.poezie-leestafel.info/hubert-van-herreweghen

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Wo Mar 04, 2009 20:07

Geplaatst: 25 mei 2004 01:00 pm

Moeder, waar zijt gij? Gij hadt....

Moeder, waar zijt gij? Gij hadt
altijd antwoord op mijn vragen,
gij wist waarom dit en dat,

waarom als wij samenlagen
in bed en naar boven zagen,
de kabouter vleugels had.

Waarom winter, waarom zomer,
waarom honger, waarom kou,
waarom appelen op de bomen

en de kinderen waarvandaan
schreiend zij op de aarde komen.
Ik heb het nooit goed verstaan.

Maar nu moet gij mij vertellen,
sprookjesmoeder, lieve vrouw,
kittelend mijn orelellen,

waar die kindren henengaan.

Hubert van Herreweghen
Uit: Gedichten II: Brieven uit Portugal.
Brussel: Meddens 1958

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Wo Mar 04, 2009 20:07

Geplaatst: 24 jun 2004 08:06 pm

Er is nog zo'n mooi gedicht van Hubert van Herreweghen dat ik jullie niet wil onthouden.
Het beginvers "een blaadje zurkel op de mond" komt vaak in me op als ik langs de slootkant zurkel (= wilde zuring of veldzuring) zie staan. Als kind zo vaak geplukt en geproefd.
De prachtige laatste regel sluit trouwens goed aan bij het vorige thema "moedergedichten".



Zurkel

Een blaadje zurkel op de mond,
een beven in mijn keel,
geheim, gezouten, zoet, gezond
en dan schudt af de dag geheel
zijn sleeuwte, roest en zurigheid,
zijn geelte en zijn gedurigheid
en 't ritselt in mijn kieuwen.

O vroeger moest 't een bos, een boom,
nu mag 't een takje wezen,
een blaadje, dat mij zijn aroom
geeft om mij te genezen.

Een tand erin, een tong eraan
en vijftig jaar vernieuwen.

Tot in mijn moeder heb ik dit verstaan.

Uit:

Gedichten V - Brak[i], opgenomen in Verzamelde gedichten, 1977

Bewust gebruikt de dichter hier gewesttaal, aansluitend bij de gewone plattelandsmens:
zurkel = zuring
sleeuwte = loomheid, stroefheid
kieuwen = kaaksbeen.
Zie ook: Woorden om wakker te lezen, Rudolf van de Perre, Davidsfonds, 1992

Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Wo Mar 04, 2009 20:08

Geplaatst: 27 jun 2004 12:25 am

Is er hier eigenlijk op het forum nog iemand die al "zurkel" geproefd heeft?
Heerlijk.

Groetjes. Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Wo Mar 04, 2009 20:09

Geplaatst: 23 mrt 2005 10:13 am

Tranen

De tranen die de moeders schreien
als noodlots onweer loeit,
daarvan groenen de weien
waarop hun nakroost stoeit.

Op dat gras, met zout gedrenkt,
grazen de beste schapen.
Meisjes en knapen,
gedenkt.

Hubert van Herreweghen
uit: Gedichten 69, een keuze uit de tijdschriften, Jos de Haes & Hubert van Herreweghen, Davidsfonds 1969

Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Wo Mar 04, 2009 20:10

Geplaatst: 09 okt 2005 08:53 am

Kan iemand mij helpen het volgende gedicht uit te leggen wat is de interpretatie van het gedicht Zurkel van hubert van herrewegen?

Jeroen

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Wo Mar 04, 2009 20:10

Geplaatst: 09 okt 2005 09:04 am

Wat heb je zelf al in dit gedicht gevonden, Jeroen?
En welke specifieke vragen heb je, of wat is onduidelijk?

Ik wil wel proberen samen een antwoord te zoeken.

Groetjes. Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Wo Mar 04, 2009 20:11

eplaatst: 10 okt 2005 10:39 am

alvast bedankt

Ik had zelf al gevonden dat er een structuur in zit de 1ste regel rijmt met de 3de en de 2de met de 4de
Het probleem is dat ik niet snap wat hij bedoelt met het gedicht zeg maar de vertaling. Het doel van het gedicht

Oja en het eerste deel is 7 regels dan 5 dan 2 dan 2 heeft dit ook nog een functie of is dit toevallig

hoop dat het tot dusver goed is!!!

Jeroen

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Wo Mar 04, 2009 20:12

Geplaatst: 10 okt 2005 11:18 am

Een blaadje zurkel (of zuring) werd vroeger door kinderen vaak geplukt. Groeit zo maar langs sloten en weides.
Als kind deed de dichter dat ook.

Zurkel of veldzuring heeft heel wat zuiverende krachten. Vandaar dat de dichter spreekt van 'het ritselt in mijn kieuwen'. Kieuwen = kaaksbeen (zie het begin van dit item, waar het gedicht geciteerd staat met wat woorduitleg). De 'magische' kracht van zurkel maakt dat hij zich vitaler gaat voelen.
En blijkbaar is zo'n klein blaadje voldoende, nu hij ouder is heeft hij daaraan genoeg om de helende kracht (en die is ook figuurlijk: het vinden van evenwicht, gemoedsrust enz...) te voelen. Een tijd voordien zou hij een gans bos nodig gehad hebben!
Als hij nu zo'n blaadje zurkel proeft, brengt de zure smaak hem onmiddellijk terug naar zijn jeugd, vandaar 'vijftig jaar vernieuwen'.
Hij is terug dat kind van vroeger.

Dat brengt hem bij zijn moeder:

'tot in mijn moeder heb ik dit verstaan'

wat volgens mij zou kunnen betekenen dat alles wat hij aan inzicht en wijsheid verworven heeft, van haar komt.


Groetjes. Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Wo Mar 04, 2009 20:12

Geplaatst: 10 okt 2005 11:30 am

Oja en het eerste deel is 7 regels dan 5 dan 2 dan 2 heeft dit ook nog een functie of is dit toevallig



tja, eigenlijk bestaat het gedicht uit 2x zeven regels
waarbij het tweede deel nog eens is onderverdeeld.


Eerste deel:
De eerste zeven regels gaan over de helende kracht van zurkel


tweede deel:
- de eerste vier regels: vroeger had ik een heel bos nodig, nu is één blaadje voldoende
- twee volgende regels: dat blaadje maakte mij jong
- laatste regel: eigenlijk herken ik deze wijsheid ook in mijn moeder, die gaat tot haar terug (een soort conclusie??? ik denk eerder een constatatie van iets dat hij al lang wist ).

Zo Jeroen, ik denk dat je hier wat aan hebt. Je hoeft niet alles aan te nemen hoor. Ik hoop dat jij er nog wat aanvullingen en/of verbeteringen aan toevoegt.

Groetjes. Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Wo Mar 04, 2009 20:13

Geplaatst: 11 okt 2005 01:50 pm

Respect heel veel respect

heel knap dat jullie dit er allemaal uit kunnen halen een klein beetje had ik misschien wel gered maar zover dat vind ik heel knap als je dat kunt

bedankt

Jeroen

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Wo Mar 04, 2009 20:13

Geplaatst: 11 okt 2005 07:03 pm

Graag gedaan, Jeroen.
Is het voor op school?

Zou leuk zijn als je vertelt hoe het ging.

Groetjes. Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Wo Mar 04, 2009 20:14

Geplaatst: 22 dec 2005 08:21 pm

Visioen

Een jongen zit op een steen,
een jongen van negen jaar,
een jongen met donker haar,
de kin op de vuist, alleen,

zodat gij gaan denken zoudt
dat hij daar in marmer zit,
de zuidkant van de zon is wit,
de noordkant bemost en koud.

Maar het lichaam, wat gij ziet,
van zijn schoonheid onbewust,
volmaakt verzonken in rust,
is bedrog, het is er niet

vóór de ziel weerkeren zal,
die ziel in een visioen
wat een jongen hier komt doen
op de aarde en in het heelal.

Een jongen zit op een steen,
een jongen van negen jaar,
een jongen met donker haar
blind uitstarend vóór zich heen.

Hubert van Herreweghen,
uit: Verzamelde gedichten,
Lannoo, Tielt, 1986

Irene

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Wo Mar 04, 2009 20:14

Geplaatst: 26 dec 2005 06:33 pm

Jammer dat de reactie van de kleindochter van Van Herreweghen door de storing op het forum verdwenen is... en ook alle gedichten sindsdien :? .
Ook de laatste bundel stond er zo mooi op!

Groetjes. Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Wo Mar 04, 2009 20:15

Geplaatst: 26 dec 2005 06:33 pm

Jammer dat de reactie van de kleindochter van Van Herreweghen door de storing op het forum verdwenen is... en ook alle gedichten sindsdien Verward/Confused .
Ook de laatste bundel stond er zo mooi op!

Groetjes. Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Wo Mar 04, 2009 20:15

Geplaatst: 26 dec 2005 06:43 pm

Er is een hemel...

Er is een hemel en een hel,
de rolkans van een *teerlingsmete.
Ik die mijn leven heb gemeten,
zijn diepte hoogte lengte breedte,
zijn zorg, zijn dagelijks gekwel,
niets weet ik dan wat ik geweten
altijd en 'k weet het al te wel:
er is een hemel en een hel,
de rolkans van een teerlingsmete.
Al kan ik het een uur vergeten
bij haar zachte lijf, bij wijn en spel,
in Brabant in een bos gezeten,
hij die ik voed onder mijn vel
met adem, gulzige drank en eten,
de dood, zijn etter in 't gezwel,
krijzelt en maant: niets is van tel
dan wat gij altijd hebt geweten:
er is een hemel en een hel,
de rolkans van een teerlingsmete.

*teerlingsmete = een worp met een dobbelsteen

Hubert van Herreweghen
uit: Nieuw declamatorium de Nederlandse poëzie, Theresa Van Marcke, Standaard Uitgeverij 1979

Tiba.

En ook dit stond gelukkig reeds in het archief...
met de prachtige versregel:
een rolkans van een teerlingsmete.
Jom haalde er een andere versregel uit, meen ik me te herinneren.

Groetjes. Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Wo Mar 04, 2009 20:16

Geplaatst: 28 dec 2005 03:20 pm

Inderdaad alles stond al in het archief, het bewijs staat hier

http://www.poezie-leestafel.info/hubert-van-herreweghen

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Wo Mar 04, 2009 20:17

Geplaatst: 06 feb 2006 02:57 pm

Ik heb hier nog iets, Tieb.
Een reactie op "Tak".


Tak

Even, even tijdens het leven
word ik een ander ding gewaar,
een trilling van licht, om het even,
twee dingen gevoelen elkaar;
zoals engelen vroeger verschenen
verschijnt mij een kind of een tak,
een grashalm kan mij doen wenen,
zo oud werd ik, zo zwak.
Daar blinkt iets, ik loop er neven
zoals het rond mij *schaverdijnt,
maar de nacht heeft het uitgewreven.
Wij zien maar iets als 't verdwijnt.
Zoals engelen vroeger verschenen
verschijnt mij een berm of een beek.
En een kind. Het is al verdwenen.
Zo oud werd ik, zo week.
Binnenkort ben ik uitgewreven,
een heilicht, een misverstand.
Maar even, nog tijdens het leven,
met oog, huid, oor, hand,
voel ik een ander ding beven
boven en naast mijn verstand.
In water, in licht, in zand,
staan hiëroglyfen geschreven.
In vriendschap daarmee wil ik leven
en geloven in het verband.


*schaverdijnen: Zuidnederlands = schaatsen

(Hubert van Herreweghen
uit: Gedichten 66, een keuze uit de tijdschriften, Jos de Haes en Hubert van Herreweghen, Davidsfonds 1967 )

Tiba.

Jom :

Prachtig. Prachtig.
Copy en paste.

Door heel het gedicht die rilling, die trilling,
het lichtjes beven niet van angst maar integendeel van het ouderworden,
van steeds eerder al geraakt worden,
van de ontroering van de schrijver,
en van de lezershand en van de lezer,
overal doorheen die rilling.
Uiteindelijk dezelfde rilling ?

Een mooi bewijs van mijn stelling dat een goed gedicht uit niets anders dan einders en aanrakingen bestaat,
en ons afstanden verleert.

Dankje Tieb,
en dankje HvH natuurlijk ook.
(Maar het schrijven van zo'n gedicht is al een beloning op zich.)

Jom

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Wo Mar 04, 2009 20:18

Geplaatst: 06 feb 2006 02:59 pm

En nog een reactie op "Er is een hemel..."


O niets, Tiba, gewoon dat ik het mooi vind.

Het doet me ook denken aan het gedicht "Drukte" van Eva Gerlach
dat ik hier op de leestafel heb leren kennen.

Het gedicht voelt ook een beetje Boergondisch aan.
Misschien is het ook dat.
Ik ben een Vlaamse Brabander,
uit de Zenne-streek,
zoals heel mijn geslacht,
sedert de mensheid zich als aap onderscheidde.
Op elk schilderij van Breughel
kan je wel een paar voorouders van me herkennen.
De gueuze en de "teerlingsmete" is dan nooit ver af.

Maar toch vooral "hij die ik voed onder mijn vel" is veruit het beste vers ervan. Zinnelijk en mystiek. Zoals zovele Vlamingen.

Jom

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Wo Mar 04, 2009 20:18

Geplaatst: 06 feb 2006 04:36 pm

Een mooi bewijs van mijn stelling dat een goed gedicht uit niets anders dan einders en aanrakingen bestaat,



Hoe mooi zeg je dit, Jom
Je moet vast zelf een dichter zijn :roll: .

Heel erg bedankt om deze uitleg nog eens te plaatsen.

Groetjes. Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Wo Mar 04, 2009 20:19

Geplaatst: 06 feb 2006 05:47 pm

Maar toch vooral "hij die ik voed onder mijn vel" is veruit het beste vers ervan.



O ja, nu herinner ik het me.
Is inderdaad een prachtig vers.

Hroetjes. Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Wo Mar 04, 2009 20:19

Geplaatst: 11 mrt 2006 01:14 pm

En vandaag lag er een brief in de brievenbus van... Hubert van Herreweghen.

We hebben toestemming om zijn gedichten te plaatsen!
Wel met de voorwaarde dat we de gedichten inderdaad bespreken.


Goed hè.

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Wo Mar 04, 2009 20:20

Geplaatst: 11 mrt 2006 03:51 pm

Heerlijk is dat!

H. van Herreweghen heeft nog veel mooie gedichten geschreven!

Groetjes. Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Wo Mar 04, 2009 20:20

Geplaatst: 04 apr 2006 02:13 pm

tiba schreef:
Is er hier eigenlijk op het forum nog iemand die al "zurkel" geproefd heeft?
Heerlijk.
Groetjes. Tiba.


Is dat hetzelfde als zuurkool?

JanS

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Wo Mar 04, 2009 20:21

Geplaatst: 04 apr 2006 02:44 pm

Neen hoor!!!!
zurkel of veldzuring zijn groene blaadjes die langs de slootkant of in weiden groeien, de blaadjes hebben een wat zurige smaak, vandaar de naam.

Groetjes. Tiba.


Terug naar “Gedichten H-I-J”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 14 gasten