Er was een jongen...
Er was een jongen die werd voorgelezen uit Pippi Langkous. De meeste
kinderen moeten om Pippi lachen en vinden haar stoer. Hij moest huilen.
Zijn moeder vroeg hem of ze moest ophouden met lezen. 'Nee,' zei hij,
'het is juist mooi.'
Er was een dag waarop ik een leraar van mijn vroegere middelbare school
weer ontmoette. Hij vertelde me dat hij mij altijd Pippi Langkous-achtig
had gevonden.
Er was op de middelbare school een meisje dat zich met Pippi identificeerde.
Ze bracht dit ook in haar kleding tot uiting. Ik vond dat zij zich
belachelijk
maakte. Als je Pippi Langkous na gaat doen, doe je iets wat Pippi Langkous
zelf nooit zou doen.
Er was de leraar van mijn vroegere middelbare school die met Pippi
Langkous-achtigheid ook eenzaamheid bedoelde, hij had gevoeld dat
mijn eigenzinnigheid de andere kant van een medaille was.
Tjitske Jansen (1971)
uit: Koerikoeloem
Uitgeverij Podium B.V. november 2007
Tjitske Jansen heeft met haar bundel Koerikoeloem de Anna Bijnsprijs gewonnen.
Zie
http://www.annabijnsprijs.nl/winnares.html
en het juryrapport
http://www.annabijnsprijs.nl/documents/ ... js2009.pdf
Ik kom nog terug op de inhoud van dit gedicht maar wilde het alvast plaatsen voor ik het 'kwijt' was.
Dettie