Dettie schreef:Beeld
Hardheid glanst
Donkerte verzet zich
Weerschijn roept zwart
op: de maan zoekt
een rivier in de zwemmende
nacht
Het huis is vensterloos
De bewoners leven van
vergrendeling
In de bloemen
zijn de kleuren
vermengd en gesloten
in hun kelken
Ook de lippen
laten slechts vermoeden
wat hen onzegbaar
als gemompel
toe en talig
op elkaar doet
liggen
Nauwelijks een beweging
krijgt nu in zijn langzame
handen de vorm van een
heup
Roland Jooris uit: Gekras, Querido 2001
Het zou natuurlijk handig zijn, te weten over welk beeld het gaat. Dat zou waarschijnlijk wel een deel kunnen verklaren.
De eerste twee strofes lijken mij het beeld (ik ga er effe van uit dat het een standbeeld is) in de ruimte te situeren. Het is donker, en het beeld staat ergens in de buurt van een rivier, ergens in een bloementuin. Laat ons er even van uit gaan, dat dit beeld gezien wordt als een huis, zonder ramen. Zonder uitzicht naar buiten dus. En het kan zich ook niet uiten, want de lippen blijken gesloten op elkaar. Waarom ? Misschien vinden wij de reden hiervoor in de laatste strofe. Het beeld wordt nog steeds gevormd, en kan dus pas uiting geven aan zijn eigenheid, wanneer het af is.
Dit is een interpretatie, waarin nog wat heel wat haken en ogen zitten (die ik zal proberen aan te vullen).
Lezer100