Heinrich Heine - Die Minnesänger
Geplaatst: Do Aug 19, 2010 11:40
Die Minnesänger
Zu dem Wettgesange schreiten
Minnesänger jetzt herbei;
Ei, das gibt ein seltsam Streiten,
Ein gar seltsames Turnei!
Phantasie, die schäumend wilde,
Ist des Minnesängers Pferd,
Und die Kunst dient ihm zum Schilde,
Und das Wort, das ist sein Schwert.
Hübsche Damen schauen munter
Vom beteppichten Balkon,
Doch die rechte ist nicht drunter
Mit der rechten Lorbeerkron'.
Andre Leute, wenn sie springen
In die Schranken, sind gesund;
Doch wir Minnesänger bringen
Dort schon mit die Todeswund'.
Und wem dort am besten dringet
Liederblut aus Herzensgrund,
Der ist Sieger, der erringet
Bestes Lob aus schönstem Mund.
Heinrich Heine, Buch der Lieder (Gedichte)
Vertaling door Lezer100
De minnedichters
Voor de zangwedstrijd schrijden
Nu de minnedichters naar voren;
Ei, dat wordt wel een zeldzame strijd,
Een heel bijzonder toernooi!
Fantasie, schuimend wild,
Is des minnedichters paard,
De kunst dient hem tot schild,
En het woord, dat is zijn zwaard.
Knappe dames kijken monter neer,
Vanop het tapijtbekleed balkon,
Maar niet daarbij is de ware,
Met de echte lauwerkroon.
Andere mensen, als zij treden
In het strijdperk, zijn gezond;
Maar wij, minnedichters, brengen
Alvast een doodswond' mee.
En hij wiens gezang het bloedigst kleurt,
Uit de grond van zijn hart,
Die is winnaar, die behaalt
De grootste lof uit de mooiste mond.
Voetnoot
Dit is mijn eerste vertaling van een gedicht van Heine, dus wees niet al te streng. Zelf ben ik niet echt tevreden met dit brouwsel, behalve met strofe twee.
Lezer100
Zu dem Wettgesange schreiten
Minnesänger jetzt herbei;
Ei, das gibt ein seltsam Streiten,
Ein gar seltsames Turnei!
Phantasie, die schäumend wilde,
Ist des Minnesängers Pferd,
Und die Kunst dient ihm zum Schilde,
Und das Wort, das ist sein Schwert.
Hübsche Damen schauen munter
Vom beteppichten Balkon,
Doch die rechte ist nicht drunter
Mit der rechten Lorbeerkron'.
Andre Leute, wenn sie springen
In die Schranken, sind gesund;
Doch wir Minnesänger bringen
Dort schon mit die Todeswund'.
Und wem dort am besten dringet
Liederblut aus Herzensgrund,
Der ist Sieger, der erringet
Bestes Lob aus schönstem Mund.
Heinrich Heine, Buch der Lieder (Gedichte)
Vertaling door Lezer100
De minnedichters
Voor de zangwedstrijd schrijden
Nu de minnedichters naar voren;
Ei, dat wordt wel een zeldzame strijd,
Een heel bijzonder toernooi!
Fantasie, schuimend wild,
Is des minnedichters paard,
De kunst dient hem tot schild,
En het woord, dat is zijn zwaard.
Knappe dames kijken monter neer,
Vanop het tapijtbekleed balkon,
Maar niet daarbij is de ware,
Met de echte lauwerkroon.
Andere mensen, als zij treden
In het strijdperk, zijn gezond;
Maar wij, minnedichters, brengen
Alvast een doodswond' mee.
En hij wiens gezang het bloedigst kleurt,
Uit de grond van zijn hart,
Die is winnaar, die behaalt
De grootste lof uit de mooiste mond.
Voetnoot
Dit is mijn eerste vertaling van een gedicht van Heine, dus wees niet al te streng. Zelf ben ik niet echt tevreden met dit brouwsel, behalve met strofe twee.
Lezer100