Leestafel heeft toestemming (via tiba) van Jo Govaerts om haar gedichten te plaatsen.
Maar geen complete bundels.
Zie http://www.poezie-leestafel.info/jo-govaerts
Dettie
Jo Govaerts (ja)
Jo Govaerts (ja)
Laatst gewijzigd door Dettie op Ma Mei 31, 2010 09:28, 1 keer totaal gewijzigd.
Geplaatst: 16 jan 2006 10:18 pm
Waar ik naar verlang vandaag
Waar ik naar verlang vandaag
een frisse zomerjurk te dragen
met blote schouders, een uitgesneden
hals en rug en vooral goed
los om de heupen
waarmee ik dan de tuin in loop
de zon schijnt warm, maar de wind
houdt het draaglijk en brengt
de jurk in beweging en dan
ben jij er natuurlijk ook die
de jurk al even mooi vindt en samen
trekken we hem uit en hangen hem
aan een tak
en liggen te kijken in het gras naar
zo'n frisse zomerjurk in een boom, daar
verlang ik het meest naar vandaag.
Jo Govaerts
uit: 'Waar je naar zit te kijken',
Kritak 1994.
Waar ik naar verlang vandaag
Waar ik naar verlang vandaag
een frisse zomerjurk te dragen
met blote schouders, een uitgesneden
hals en rug en vooral goed
los om de heupen
waarmee ik dan de tuin in loop
de zon schijnt warm, maar de wind
houdt het draaglijk en brengt
de jurk in beweging en dan
ben jij er natuurlijk ook die
de jurk al even mooi vindt en samen
trekken we hem uit en hangen hem
aan een tak
en liggen te kijken in het gras naar
zo'n frisse zomerjurk in een boom, daar
verlang ik het meest naar vandaag.
Jo Govaerts
uit: 'Waar je naar zit te kijken',
Kritak 1994.
Geplaatst: 16 jan 2006 10:29 pm
Is dat ook niet een van de verdwenen gedichten?
Ik las het deze week nog in, nou ja...
en dacht nog dit moet ik (opnieuw) plaatsen.
Dát is de onverwachte wending in het gedicht.
Goed gevonden!
Groetjes. Tiba.
Is dat ook niet een van de verdwenen gedichten?
Ik las het deze week nog in, nou ja...
en dacht nog dit moet ik (opnieuw) plaatsen.
en liggen te kijken in het gras naar
zo'n frisse zomerjurk in een boom
Dát is de onverwachte wending in het gedicht.
Goed gevonden!
Groetjes. Tiba.
Geplaatst: 18 jan 2006 09:38 pm
Als ik tenslotte oud zal zijn
Als ik tenslotte oud zal zijn
en na een zoveelste kale reis strand
in mijn laatste onhuis
zal het jouw gezicht zijn, ongelezen,
dat ik uit verre dagen aanhaal.
Geloof me of niet dat het liefde is
jou mijn zwerven om je heen te besparen
en het hoogste, straffend geluk voor mij
als je je dan warmend in honkvaster gezelschap
nog eens schamper aan me denkt:
'In gedichten probeerde ze nog
iets van de liefde te bestendigen,
ja, in gedichten probeerde ze dat nog wel.'
Jo Govaerts
uit: Waar je zit naar te kijken,
Kritak, 1994
Tiba.
Als ik tenslotte oud zal zijn
Als ik tenslotte oud zal zijn
en na een zoveelste kale reis strand
in mijn laatste onhuis
zal het jouw gezicht zijn, ongelezen,
dat ik uit verre dagen aanhaal.
Geloof me of niet dat het liefde is
jou mijn zwerven om je heen te besparen
en het hoogste, straffend geluk voor mij
als je je dan warmend in honkvaster gezelschap
nog eens schamper aan me denkt:
'In gedichten probeerde ze nog
iets van de liefde te bestendigen,
ja, in gedichten probeerde ze dat nog wel.'
Jo Govaerts
uit: Waar je zit naar te kijken,
Kritak, 1994
Tiba.
Geplaatst: 30 jan 2006 06:29 pm
Gevonden, stond al op leestafel:
staat op de pagina van het item Herman de Coninck, en is terug te vinden, in het gedicht "Verlanglijstje":
http://www.poezie-leestafel.info/herman-de-coninck
Groetjes. Tiba.
Gevonden, stond al op leestafel:
Geef me na mijn zoveelste kale reis
staat op de pagina van het item Herman de Coninck, en is terug te vinden, in het gedicht "Verlanglijstje":
http://www.poezie-leestafel.info/herman-de-coninck
Groetjes. Tiba.
Geplaatst: 18 mei 2006 09:10 am
Dettie, ik heb de oorspronkelijke bron geplaatst bij het gedicht "Als ik tenslotte oud zal zijn".
Het komt uit "Waar je naar zit te kijken". Ik heb als datum 1994.
Jij hebt als datum van diezelfde bundel 1995 bij het eerste gedicht. Kun je dit nog terugvinden? Kan natuurlijk ook een herdruk zijn.
Groetjes. Tiba.
P.S. ik ben bezig met de toestemming vandaar dat ik nog eens controleerde.
Dettie, ik heb de oorspronkelijke bron geplaatst bij het gedicht "Als ik tenslotte oud zal zijn".
Het komt uit "Waar je naar zit te kijken". Ik heb als datum 1994.
Jij hebt als datum van diezelfde bundel 1995 bij het eerste gedicht. Kun je dit nog terugvinden? Kan natuurlijk ook een herdruk zijn.
Groetjes. Tiba.
P.S. ik ben bezig met de toestemming vandaar dat ik nog eens controleerde.
Geplaatst: 24 mei 2006 12:39 pm
Jan S herkende het ook, maar kon er niet dadelijk de naam van het gedicht op kleven. Met jouw tip en link heb ik het gedicht gelezen. Mooi vind ik het.
Jan S
tiba schreef:
Heel mooi gedicht. Zal nog wat meer van deze dichteres zoeken.zoveelste kale reis
doet me aan een vers van Herman de Coninck denken. Het zit half in mijn hoofd. Jan S, herken je het ook?
Groetjes. Tiba.
Jan S herkende het ook, maar kon er niet dadelijk de naam van het gedicht op kleven. Met jouw tip en link heb ik het gedicht gelezen. Mooi vind ik het.
Jan S
Geplaatst: 16 sep 2006 01:39 pm
Wij waren zestien
Wij waren zestien jaar en spelden traag Aeneas'
avonturen. Over hoe winden plots opstaken
en schepen uit hun koers raakten,
over velden aan de overkant van een rivier
waar men een levend mens maar zelden toelaat,
over verlaten vrouwen, oorlogen en tweegevechten.
Wij waren zestien jaar en door de vensters
van het hoge klaslokaal scheen zon.
En om vier uur stond aan de schoolpoort
de jongen die gedurfd had je te kussen.
En alles over winden die plots opstaken,
schepen die uit hun koers raakten
werd in een boekentas gestoken weggeschoven
om de armen vrij te hebben en lichthartig
----------------------------om hem heen te slaan.
Wij zouden elkaar nooit verlaten,
wij hadden geen oorlog om naartoe te gaan.
Jo Govaerts
uit: Alpenjaren,
Van Haelewijck, Leuven 1998
Tiba.
Wij waren zestien
Wij waren zestien jaar en spelden traag Aeneas'
avonturen. Over hoe winden plots opstaken
en schepen uit hun koers raakten,
over velden aan de overkant van een rivier
waar men een levend mens maar zelden toelaat,
over verlaten vrouwen, oorlogen en tweegevechten.
Wij waren zestien jaar en door de vensters
van het hoge klaslokaal scheen zon.
En om vier uur stond aan de schoolpoort
de jongen die gedurfd had je te kussen.
En alles over winden die plots opstaken,
schepen die uit hun koers raakten
werd in een boekentas gestoken weggeschoven
om de armen vrij te hebben en lichthartig
----------------------------om hem heen te slaan.
Wij zouden elkaar nooit verlaten,
wij hadden geen oorlog om naartoe te gaan.
Jo Govaerts
uit: Alpenjaren,
Van Haelewijck, Leuven 1998
Tiba.
Geplaatst: 16 sep 2006 01:43 pm
Wat een heerlijk gedicht.
Zestienjarigen over de schoolbank gebogen lezen moeizaam de Aeneis van vergilius Blijkbaar leeft de dichteres zich erg in in de avonturen van de held Aaneas.
Maar eens de bel staat daar die jongen... alles wordt in de boekentas weggeschoven want:
Wij zouden elkaar nooit verlaten,
wij hadden geen oorlog om naartoe te gaan.
Tiba.
Wat een heerlijk gedicht.
Zestienjarigen over de schoolbank gebogen lezen moeizaam de Aeneis van vergilius Blijkbaar leeft de dichteres zich erg in in de avonturen van de held Aaneas.
Maar eens de bel staat daar die jongen... alles wordt in de boekentas weggeschoven want:
Wij zouden elkaar nooit verlaten,
wij hadden geen oorlog om naartoe te gaan.
Tiba.
Geplaatst: 21 okt 2006 10:42 pm
Dit gedicht zag ik vrijdagavond toevallig (ik kijk niet zo vaak TV) voordragen in "Man bijt hond" op VRT, België 1 zeg maar. Subliem!
Tiba.
Waar ik naar verlang vandaag
Waar ik naar verlang vandaag
een frisse zomerjurk te dragen
met blote schouders, een uitgesneden
hals en rug en vooral goed
los om de heupen
waarmee ik dan de tuin in loop
de zon schijnt warm, maar de wind
houdt het draaglijk en brengt
de jurk in beweging en dan
ben jij er natuurlijk ook die
de jurk al even mooi vindt en samen
trekken we hem uit en hangen hem
aan een tak
en liggen te kijken in het gras naar
zo'n frisse zomerjurk in een boom, daar
verlang ik het meest naar vandaag.
Jo Govaerts
uit: 'Waar je naar zit te kijken',
Kritak 1994.
Dit gedicht zag ik vrijdagavond toevallig (ik kijk niet zo vaak TV) voordragen in "Man bijt hond" op VRT, België 1 zeg maar. Subliem!
Tiba.
Geplaatst: 22 okt 2006 12:58 pm
Ik denk dat vrouwen herkennen dat als je een mooie jurk aan hebt waarvan je weet dat ie goed staat, je je aantrekkelijk/se.xy kan voelen en dat ook uitstraalt. En dan is het helemaal leuk als er iemand is die dat bevestigd.
Ik weet niet of mannen dat ook hebben bij kleding. Vertel, vertel...
Dettie
Ik denk dat vrouwen herkennen dat als je een mooie jurk aan hebt waarvan je weet dat ie goed staat, je je aantrekkelijk/se.xy kan voelen en dat ook uitstraalt. En dan is het helemaal leuk als er iemand is die dat bevestigd.
Ik weet niet of mannen dat ook hebben bij kleding. Vertel, vertel...
Dettie
Geplaatst: 04 dec 2006 12:31 pm
Alleen in mijn gedichten kan ik wonen
Alleen in mijn gedichten kan ik wonen,
elk land, elk huis, laat staan dit lijf is mij te eng.
Aan niets, aan niemand kan ik ooit volledig toebehoren
dan aan die onbetrouwbare innerlijke stem.
Alleen in mijn gedichten kan ik wonen,
mijn eigen bouwwerken van het meest flexibel materiaal,
vol gaten, voor wie geen grenzen kan stellen aan zijn dromen,
vol nestelplaatsen in het eigenwijs gekronkel van een taal.
Soms vrees ik dat voor mij de tijd al is gekomen
waarin mij elke kracht ontbreekt
om van de barre steden waar ik ben nog weg te dromen,
maar dan is daar toch weer die stem die in mij spreekt
en mij terug tot mijzelf doet komen,
d.w.z. die mij openbreekt.
Jo Govaerts
Uit Apenjaren
(Van Halewyck, 1998):
Een prachtig gedicht vind ik dit.
Alleen in mijn gedichten kan ik wonen,
mijn eigen bouwwerken van het meest flexibel materiaal,
De geest die alle kanten op kan. Geen grenzen kan stellen aan zijn dromen
Het soms bang zijn dat het ophoudt, dat de werkelijkheid/ de problemen (de barre steden) de dromen voorgoed wegjaagt.
Maar dan is er gelukkig toch weer de stem... die haar openbreekt!
Dettie
Alleen in mijn gedichten kan ik wonen
Alleen in mijn gedichten kan ik wonen,
elk land, elk huis, laat staan dit lijf is mij te eng.
Aan niets, aan niemand kan ik ooit volledig toebehoren
dan aan die onbetrouwbare innerlijke stem.
Alleen in mijn gedichten kan ik wonen,
mijn eigen bouwwerken van het meest flexibel materiaal,
vol gaten, voor wie geen grenzen kan stellen aan zijn dromen,
vol nestelplaatsen in het eigenwijs gekronkel van een taal.
Soms vrees ik dat voor mij de tijd al is gekomen
waarin mij elke kracht ontbreekt
om van de barre steden waar ik ben nog weg te dromen,
maar dan is daar toch weer die stem die in mij spreekt
en mij terug tot mijzelf doet komen,
d.w.z. die mij openbreekt.
Jo Govaerts
Uit Apenjaren
(Van Halewyck, 1998):
Een prachtig gedicht vind ik dit.
Alleen in mijn gedichten kan ik wonen,
mijn eigen bouwwerken van het meest flexibel materiaal,
De geest die alle kanten op kan. Geen grenzen kan stellen aan zijn dromen
Het soms bang zijn dat het ophoudt, dat de werkelijkheid/ de problemen (de barre steden) de dromen voorgoed wegjaagt.
Maar dan is er gelukkig toch weer de stem... die haar openbreekt!
Dettie
Geplaatst: 04 dec 2006 12:39 pm
Ik zou u veel willen vragen
Ik zou u veel willen vragen,
te beginnen met wat u wel denkt
als u zo naar mij zit te kijken, en wat
als ik u dit vraag, en ook
vijf minuten later, wat u dan denkt,
alweer in gedachten verzonken kijkend
naar mij
of helemaal niet naar mij, naar
iets anders, maar ook dan
zou ik wel willen weten wat u
denkt als u zo zit te kijken
en wat het dan wel is
waar u zo naar zit te kijken.
Jo Govaerts
Uit Waar je naar zit te kijken
(Kritak, 1994)
Hier kan je meerdere kanten mee op.
Is het gedicht gericht aan de lezer?
Of gericht aan iemand die ze ziet?
Dettie
Ik zou u veel willen vragen
Ik zou u veel willen vragen,
te beginnen met wat u wel denkt
als u zo naar mij zit te kijken, en wat
als ik u dit vraag, en ook
vijf minuten later, wat u dan denkt,
alweer in gedachten verzonken kijkend
naar mij
of helemaal niet naar mij, naar
iets anders, maar ook dan
zou ik wel willen weten wat u
denkt als u zo zit te kijken
en wat het dan wel is
waar u zo naar zit te kijken.
Jo Govaerts
Uit Waar je naar zit te kijken
(Kritak, 1994)
Hier kan je meerdere kanten mee op.
Is het gedicht gericht aan de lezer?
Of gericht aan iemand die ze ziet?
Dettie
Terug naar “Dichter van de maand juni 2010”
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 2 gasten