Anna Enquist* (nee)

van Jan Eijkelboom t/m Luuk Gruwez
Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Vr Mei 01, 2009 10:51

Geplaatst: 03 mrt 2006 11:01 am

De gedichten zijn klaar, m'n vader gaat vandaag alles inbundelen op z'n kantoor :D blij dat het af is ;) Ik zal nog wel eens komen kijken hier als ik eraan denk, want ik vind het erg leuk hoe jullie hier alle gedichten analyseren en zo.

groetjes, Janine

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Vr Mei 01, 2009 10:51

Geplaatst: 03 mrt 2006 11:06 am

Wat voor opleiding doe je Janine? 20 gedichten is veel!

Het zou leuk zijn je nog eens te zien hier!
Succes met je bundel!

Groetjes
Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Vr Mei 01, 2009 10:52

Geplaatst: 03 mrt 2006 11:07 am

Ik zit nu in 6 vwo. Ik moet zeggen dat ik 20 ook wel erg veel vind, ik ben d'r echt uren mee bezig geweest. Maar goed, het is nu af en dat is fijn :)

Janine

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Vr Mei 01, 2009 10:52

Geplaatst: 03 mrt 2006 12:21 pm

Dan wens ik je een heel lekker weekend! Zal wel lukken nu het af is.

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Vr Mei 01, 2009 10:53

Geplaatst: 03 mrt 2006 12:53 pm

Ja zal wel lukken, maar ik heb nog zat andere dingen te doen hoor! Jij ook fijn weekend!

groetjes!
Janine

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Vr Mei 01, 2009 10:53

Geplaatst: 02 apr 2006 08:00 pm

Winterstop

Als gras in december, doe niet
aan groeien, kruip weg onder
een kille deken. Het is zwart
in de doelmond.

Er wordt gedroomd van zaadschieten,
bloeien met wuivende pluimen. Noppen
ranselen je recht, het mes
maakt je hard.

uit: De tweede helft, De Arbeiderspers 2000


Mijn eerste indruk is dat ze schrijft vanuit het perspectief van het gras op het voetbalveld, tijdens de winterstop,
wat niet hoeft te groeien,
en wegkruipt onder een kille deken (lijkt me sneeuw).

het gras lijkt wel opgelucht,
en droomt van nieuw zaad..nieuwe bloei,
en het komend seizoen, als de messen van de grasmaaimachine je weer hard maken, en de voetbalschoen-noppen je weer recht ranselen.

Misschien trekt ze ook nog wel de vergelijking met de winter in het echte leven,
waarin een time out, een winterstop, even tijd hebben om bij te komen,
soms ook wel lekker is,
maar dat laatste weet ik niet zeker,
misschien bedoelt ze alleen maar wat er is.

Misschien denkt iemand anders nog wel wat anders,
ben ook zeer benieuwd naar jullie interpretatie.

Groetjes,
Wil

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Vr Mei 01, 2009 10:55

Ja ik denk ook dat het over het gras op een voetbalveld gaat.

Het is zwart in de doelmond
Daar groeit geen gras.

Het gras droomt van groeien, bloeien, zaadschieten.
Maar helaas daar komen de voetballers weer en de noppen van de schoenen houdt die droom tegen. De messen (net wat Wil zegt) de maaimachine snijdt het gras af.

Ik zit ook te denken of het op het leven slaat.
Mijn eerste opwelling was nee, het gaat echt over een voetbalveld.
Maar... het is wel Anna Enquist die het schrijft.
Dus wat jij schrijft Wil zou ook heel goed kunnen.

Even rust in de winter. Of je kan je leven op dat moment als een wintertijd voelen. Iemand in een depressie. Die kruipt weg en ziet het leven als een zwart gat. Diegene droomt van vrolijkere tijden maar er is altijd wel weer iets dat je kwetst (die noppen die ranselen, het mes) Dat steeds gekwetst worden maakt je hard.

Dat zou ook kunnen.


Groetjes
Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Vr Mei 01, 2009 10:57

Geplaatst: 25 sep 2006 02:47 pm

Moeder en dochter

'Ik heb mijn haar gevoed, ruik eens, en voor mijn nagels ben ik beter dan vroeger.' Wij gaan uit eten en naar de opera.
Wij lachten en verstarren op dezelfde momenten.
Dan nemen wij afscheid. Zij gaat naar huis en ik ook.

Uit Klaarlichte Dag

------------------------------------------------------------------------------------
Ik moet dit gedicht voor mijn poezieverslag Nederlands gebruiken, maar ik snap het niet helemaal :shock:
Ik moet thema's, sfeer, beeldspraak en de verbinding van de titel van de bundel en de gedichten..
Kunnen jullie mij helpen?? :oops: :oops:

Ellen

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Vr Mei 01, 2009 10:58

Geplaatst: 25 sep 2006 09:43 pm

Is dat het hele gedicht, Ellen?

Ik heb de bundel niet.

De dichteres richt zich hier tot haar overleden dochter, denk ik. Ze spreekt haar rechtstreeks aan.
Dit gedicht gaat volgens mij over verlies en over altijd bij zich hebben en dat zo willen houden.
Ze spreekt tegen haar overleden dochter: over alledaagse dingen, zoals moeder en dochter vaak doen. Het zijn die dingetjes die een jong meisje interesseren: haar, geur, nagels.
Die zaken deelt ze met haar.
En als ze uit eten gaat en naar de opera is haar dochter (in gedachten) bij haar. Maar haast als een echte aanwezigheid.

Ze hebben dezelfde reactie op hetzelfde moment.
Sluit dat aan bij het voorgaande? Doelt het op wat ze zagen in de opera?
Of verstarren ze omdat ze beiden weten dat dit een onmogelijkheid is?
Staat het er zo? (lachten in de verleden tijd en verstarren in de tegenwoordige tijd)?
Dan zou lachten slaan op wat ze samen "beleefden" (het etentje, de opera) en verstarren op het moment van "het besef".

Maar daarna moeten ze toch afscheid nemen:
de dochter terug naar haar eigen huis (de dood),
de moeder naar haar huis in dit leven.

De titel van de bundel "op klaarlichte dag"
en het verband met de titel van het gedicht.

Ik vermoed dat dat ze wil zeggen dat ze zelfs op klaarlichte dag (dus niet alleen 's avonds als men tot rust komt en tijd heeft om te denken en te piekeren) haar dochter hevig mist en haar overal ziet en bij zich heeft; eigenlijk zegt dat volgens mij: altijd en overal en dit gaat nooit over (en tegelijk: dit mag nooit overgaan).

Dit waren zowat bedenkingen errond.

N.B. Blijkbaar zit ik dus fout: het gedicht gaat niet over haar overleden dochter, zie het commentaar van Dettie dat volgt.

Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Vr Mei 01, 2009 11:03

Geplaatst: 26 sep 2006 07:20 am

Ik heb even gegoogled en vond dit bij de Koinklijke bibliotheek

De vierde bundel Klaarlichte dag uit 1996 ontleent zijn titel aan de schilderijenreeks van Co Westerik. (een serie van vijf schilderijen van Co Westerik: 'Afdaling op klaarlichte dag'. Op Westeriks schilderijen zakken lichamen weg in de aarde, met op de achtergrond een vrijwel leeg landschap.) Afbeelding
De bundel gaat over reizen, herinneringen en poëzie.
Hier staat de rest van de bespreking (even naar beneden scrollen).
http://www.kb.nl/dichters/enquist/enquist-03.html

Klaarlichte dag is uitgegeven in 1996 en kan nog niet over haar overleden dochter gaan, die is in 2001 overleden.
Maar Anna Enquist schreef veel in haar poëzie over de angst haar kinderen kwijt te raken, ze vond het erg moeilijk haar kinderen los te laten. In Klaarlichte dag is haar dochter al wel definitief het huis uit.
Dit schrijft zij erover in de cyclus Dochter, dochter.

Er was een kind. Met haar danste ik
door de kamer, wij galoppeerden van hoek
naar hoek, wij zongen luidkeels een lied.

Zij had een warm gezicht. Zij was mijn dochter.
Als ik adem vonkt zij na in het gedicht
-----

'Ik heb mijn haar gevoed, ruik eens, en voor mijn nagels ben ik beter dan vroeger.' Wij gaan uit eten en naar de opera.
Wij lachten en verstarren op dezelfde momenten.
Dan nemen wij afscheid. Zij gaat naar huis en ik ook.


Hier heeft Anna Enquist het over de dingetjes die ze met haar dochter deed. Je ziet als het ware de dochter voor haar moeder staan en zeggen, ik heb een voedende creme in mijn haar gedaan, ruik eens, en kijk mijn nagels zijn veel mooier, ik zorg er nu beter voor.
Daarna gaan ze uit eten en naar de opera, ze ervaren de opera op dezelfde manier, ze lachen tegelijkertijd en verstarren tegelijkertijd.
En dan is de dag om, Anna gaat naar haar huis en de dochter gaat ook naar haar eigen huis. Dus zeggen ze elkaar gedag, nemen ze afscheid.

Thema: moeder-dochter relatie

Recensie van Biblion Klaarlichte dag:
Evenals haar eerdere bundel 'Een nieuw afscheid' staat 'Klaarlichte dag' in het teken van de reis, meer in het bijzonder de levensreis. Zowel in ruimte als in tijd kunnen wij ons verplaatsen, zowel terug als vooruit, en al die bewegingen, uiterlijke en innerlijke, zijn in Enquists poëzie aan de orde. De titel van de bundel verwijst naar de serie schilderijen 'Afdaling op klaarlichte dag' van Co Westerik, die ermee de altijd aanwezige dood in het leven uitbeeldde. Ook bij Enquist speelt voortdurend het afscheid, de afdaling, de dood een rol. En evenzeer als Westerik is zij via het concrete, waarneembare geïnteresseerd in het mythische, innerlijke. Haar werk is psychologisch, in zoverre ze gevoelens, ervaringen benut om tot uitspraken over het bestaan te komen van een wijdere strekking. Enige pathetiek schuwt ze daarbij niet. Haar mooiste werk is rustig en laconiek: over de dochters, ooit, en nu, nu ze het huis uit zijn, de leegte de stilte na hun vertrek, het landschap, de rivier, de dijk, de vader vroeger en ook hij is nu dood. Het zijn de gewoonste dingen die zij dan in een bijzonder, klaar licht zet.

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Vr Mei 01, 2009 11:06

Geplaatst: 26 sep 2006 10:04 am

Heel erg bedankt!
Ik snap nu in ieder geval een beetje waar het over gaat.

Maar wat is de titel van dit gedicht?:

Er was een kind. Met haar danste ik
door de kamer, wij galoppeerden van hoek
naar hoek, wij zongen luidkeels een lied.

Zij had een warm gezicht. Zij was mijn dochter.
Als ik adem vonkt zij na in het gedicht.

Ik zal laten weten wat ik voor mijn verslag had ;)

Ellen

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Vr Mei 01, 2009 11:07

Geplaatst: 26 sep 2006 10:19 am

Dat is een gedeelte uit het gedicht 'Habanera'.
ik heb niet het hele gedicht maar dat moet staan in de bundel Klaarlichte dag.

Als je nog vragen hebt dan roep je maar en veel succes met je verslag!

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Vr Mei 01, 2009 11:07

Geplaatst: 26 sep 2006 10:41 am
Gelukkig dat jij dit opgezocht hebt, Dettie!
Ik dacht echt dat het over haar overleden dochter ging, en zat er dus naast :oops: .
Je zegt dat ze veel schreef over de angst haar kinderen kwijt te raken...
dat dit toch is gebeurd achteraf, maakt dit gedicht des te schrijnender, vind ik.

Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Vr Mei 01, 2009 11:08

Geplaatst: 28 sep 2006 06:05 pm

En toen kwam ik er vandaag even achter dat ik er niet eens een cijfer voor kreeg..
Maar het is wel goed gelukt! Dankzij jullie! Heel erg bedankt :D

Ellen

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Vr Mei 01, 2009 11:08

Geplaatst: 28 sep 2006 06:25 pm

ha dat is leuk Ellen dat je het hier even komt vertellen...
jammer dat je er geen cijfer voor krijgt! Zat je niet te balen?

Groetjes Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Vr Mei 01, 2009 11:09

Geplaatst: 29 sep 2006 11:15 am

Als het goed gelukt is, heb je er toch wel voldoening van, niet Ellen?

Overigens denk ik dat je leraar/lerares toch wel dit op een of andere manier zal laten meetellen, als die ziet dat er veel werk aan besteed is.

Groetjes. Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Vr Mei 01, 2009 11:09

Geplaatst: 04 okt 2006 01:40 pm

Ja, je moet het doen, anders mag je geen examen doen en je moet er wat vanaf weten op je mondeling, maar volgens mij krijg je voldoende/goed of onvoldoende en ik heb nog niets gehoord dus dat zit wel goed ;)

Ellen

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Vr Mei 01, 2009 11:10

Geplaatst: 04 okt 2006 01:43 pm

en ik heb nog niets gehoord dus dat zit wel goed



Ha dat is goed om te 'horen'. :D

Groetjes en succes met je examen!

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Vr Mei 01, 2009 11:10

Geplaatst: 11 okt 2007 09:37 am

De gedichten van Anna Enquist staan weer compleet op de site.

http://www.poezie-leestafel.info/anna-enquist

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Vr Mei 01, 2009 11:11

Geplaatst: 11 okt 2007 03:55 pm

Toch wel heel mooie gedichten.
Ik hoop dat ze mogen blijven staan :D.

Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Vr Mei 01, 2009 11:11

Geplaatst: 12 okt 2007 06:14 am

Hoop ik ook!

Jan S

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Vr Mei 01, 2009 11:15

Geplaatst: 21 okt 2007 06:27 am

We mogen zelfs andere gedichten plaatsen! Ik heb toestemming gekregen van de dichteres én uitgeverij De arbeiderspers tot en met december 2008.

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Vr Mei 01, 2009 11:15

Geplaatst: 21 okt 2007 05:27 pm

Heb heel wat poëzie van haar zal er eens aan beginnen zie....

Leni

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Vr Mei 01, 2009 11:16

Geplaatst: 21 okt 2007 05:35 pm

Oh...dit is goed nieuws!!!!!!

We hebben i n het verleden al heel wat van haar besproken.
En ook de afgelopen tijd kwam ik met regelmaat nog wel eens wat tegen wat ik plaatsen wilde,
en dat kan nu dus weer...mooi!!!!

Wil

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Vr Mei 01, 2009 11:16

Geplaatst: 31 okt 2007 05:12 pm

Vanuit de keuken.
voor L.

Mijn zilverharige vriendin en ik
zijn als twee grote appelbomen
steviger en heerlijker dan ooit in bloei,
voor de bongerd gerooid wordt.

Wanneer wij elkaar spreken, bijvoorbeeld
over het best-bewaarde damesgeheim
aller tijden, of over hoe wij ons
voegen naar de wet van de wereld,

almaar, en waarom, zegt zij mij:
wij zijn bang voor onze eigen kracht.
En inderdaad met vreugdevolle
en opbolderende angst zeil ik daarna

de trap af: welke onderneming zal ik
nu eens gaan oprichten, welke harde
waarheid beschrijven; en ga ik, immers
in vlam, die oorlog eens voeren?

Anna Enquist
uit' Soldatenliederen' 1991
Arbeiderspers



Tegen de groei

Zij glijden van mijn schoot
de wereld in, met roeiboten,
trompetten. Stuifzand en
hapering. Hun stemmen

schieten weg, lichaam te
groot voor mijn versmalde
arm komt te nabij. Zij worden
te intieme vrienden. Sinds zij

groeien ga ik op verdoofde
voeten door een grijs en windstil
land. De hete messen van
verlies kerven in elke hand

Anna Enquist
uit ' Soldatenliederen. 1991
Arbeiderspers

leni


Terug naar “Gedichten E-F-G”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 13 gasten