Edith de Gilde (ja)

van Jan Eijkelboom t/m Luuk Gruwez
Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Edith de Gilde (ja)

Berichtdoor Dettie » Do Mar 05, 2009 16:11

Leestafel heeft toestemming van Edith de Gilde om haar gedichten te plaatsen.


De gedichten van Edith de Gilde zijn te vinden op de site, zie

http://www.poezie-leestafel.info/edith-de-gilde

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Do Mar 05, 2009 16:12

Geplaatst: 02 nov 2008 11:17 am

Edith de Gilde - dichter van de maand november 2008

NIETS PERSOONLIJKS

duurzaam zeg je

weet je wel hoe kort
je armen hoe dun mijn lippen

al die anderen zeg je

kijk eens achter de gordijnen
ruik de bedden

hoor je de grendels?

denk maar dat ik bang ben
als het helpt

ja. natuurlijk. vrienden

© Edith de Gilde

Zie verder de hele pagina op Leestafel

http://www.poezie-leestafel.info/edith-de-gilde

Dettie
die zeer benieuwd is wat jullie van deze gedichten vinden.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Do Mar 05, 2009 16:12

Geplaatst: 02 nov 2008 12:47 pm

heel herkenbaar.

Manja
_________________
suum cuique oftewel ieder het zijne!

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Do Mar 05, 2009 16:12

Geplaatst: 02 nov 2008 01:30 pm

Wat een prachtige gedichten van Edith de Gilde op de site, Dettie. Voor mij weerom een ontdekking! :)

mira

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Do Mar 05, 2009 16:13

Geplaatst: 02 nov 2008 05:28 pm

Altijd weer leuk een voor mij onbekende dichter. Het ziet er veelbelovend uit. En wat lekker veel gedichten.
Ik ga er eens op mijn gemak in lezen de komende tijd. Wordt vervolgd.

Groeten,
Willeke

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Do Mar 05, 2009 16:13

Geplaatst: 02 nov 2008 11:30 pm

Een heel bijzondere dichter van de maand met knappe gedichten!

Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Do Mar 05, 2009 16:14

Geplaatst: 03 nov 2008 07:19 am

Wat een leuke reacties! Ik 'ken' Edith de Gilde via een andere site en aldoor als ik haar gedichten las werd ik er door geraakt. Ook ken ik haar poëzie-besprekingen bij Meander, helder en duidelijk.
Ik was dan ook echt blij dat ze ja zei op m'n vraag of er gedichten van haar op Leestafel mochten.

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Do Mar 05, 2009 16:14

Geplaatst: 04 nov 2008 04:06 pm

Zonder enige twijfel een interessante dichter..moeten we zeker in het oog houden. Erg persoonlijke stijl, raadselachtig..

leni

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Do Mar 05, 2009 16:14

Geplaatst: 08 nov 2008 11:39 pm

Nachtzuster

tegelijk bangelijk en geruststellend.
Er is de hand.
Kunnen uitdrukken waarover het gaat, dat is poëzie.

mira

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Do Mar 05, 2009 16:15

Geplaatst: 09 nov 2008 08:03 am

Het is de kunst van het weglaten denk ik. Maar dan zo dat er niet teveel weggelaten wordt en niet meer te begrijpen is.
Dat is bij deze gedichten goed in balans vind ik.

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Do Mar 05, 2009 16:15

Geplaatst: 09 nov 2008 10:50 am

NACHTZUSTER

De dag heeft dan nog steun aan rituelen:
tempen, wassen, bloeddruk. Het bezoek
brengt trosjes druiven mee en soms een boek
dat dicht zal blijven. Druiven kun je delen.

Als je al lijdt, dan lijd je toch met velen.
De grapjas in het bed rechts in de hoek
doet weer iets reuze komisch met zijn broek;
je reinste Pieter Bruegel-taferelen.

Maar nu de nacht. Omdat je hebt gekozen
tegen het semi-coma van een pil
lig je te woelen, heel je lijf in brand.

Daar snurkt er een; hier ligt de oude broze
meneer van Dam te kreunen, is dan stil.
Send in the rouwclowns. Dan is er haar hand.

© Edith de Gilde

Het gedicht hier even geplaatst

Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Do Mar 05, 2009 16:15

Geplaatst: 09 nov 2008 01:41 pm

Nou Dettie, dat is heel goed opgemerkt, heel mooi gezegd.
En bedankt, tiba, om het gedicht hier te zetten.

mira

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Do Mar 05, 2009 16:16

Geplaatst: 09 nov 2008 08:44 pm

NACHTZUSTER

Eerst een vooral, een prachtig sonnet. Hoewel je dan eerder wat ernstiger zou verwachten, is dit toch met een knipoog geschreven.

Heb tussendoor ook een nieuw woord geleerd, "rouwclowns". Past eigenlijk perfect in de humoristische omkadering van ziekenhuiservaringen.

Toch is het tweede gedeelte wat ernstiger

Alhoewel pas in het laatste vers dan duidelijk wordt, wat de titel met het geheel te maken heeft, en lees ik dan wat eigenlijk van een nachtzuster verwacht kan woorden : een tedere aanraking, een troostend woord.

Rutger
_________________
Geduld, eenvoud en mededogen (Tao).

http://blog.seniorennet.be/mijn_boekenhoekje

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Do Mar 05, 2009 16:17

Geplaatst: 09 nov 2008 09:46 pm

Dettie schreef:

NIETS PERSOONLIJKS

duurzaam zeg je

weet je wel hoe kort
je armen hoe dun mijn lippen

al die anderen zeg je

kijk eens achter de gordijnen
ruik de bedden

hoor je de grendels?

denk maar dat ik bang ben
als het helpt

ja. natuurlijk. vrienden

© Edith de Gilde


Inderdaad, niets persoonlijks, en toch zeer herkenbaar, deze dialoog tussen twee personen. Wie uiteindelijk de conclusie trekt in het laatste vers, is mij niet zo direct duidelijk, maar dit heeft weinig belang. Er is angst (om het (on)bekende ?), maar je bent omgeven door vrienden. Alhoewel, dit laatste klinkt voor mij niet zo overtuigend. Of de dichteres dit ook zo bedoelde, laat ik in het midden.

Om het met de titel van een komische film van T. Hill en B. Spencer uit te drukken, "Een goede vriend is een schat waard".

Rutger
_________________
Geduld, eenvoud en mededogen (Tao).

http://blog.seniorennet.be/mijn_boekenhoekje

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Do Mar 05, 2009 16:18

Geplaatst: 09 nov 2008 09:50 pm

ZOALS

zoals je een kruimige aardappel eet

(je proeft hem, kauwt en slikt
kronkelwormig reist hij naar je maag
je sappen werken op hem in
door je darmwand glipt hij in je bloed
dringt je cellen binnen
laat zich daar verbranden)

lees me zo

© Edith de Gilde


Ik zou dit (kort en bondig) willen omschrijven als een raad van Edith aan haar lezers. Biologisch ontleedt zij de manier waarop zij haar gedichten gelezen wil zien. Laat de gedichten op je inwerken, lees en herlees ze, neem ze volledig in je op.

Rutger
_________________
Geduld, eenvoud en mededogen (Tao).

http://blog.seniorennet.be/mijn_boekenhoekje

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Do Mar 05, 2009 16:19

Geplaatst: 11 nov 2008 07:48 am

VERLOOP

iets was er
iets was er altijd
altijd was er
iets waar je niet bij kon

niets was er
niets wat je doen kon
en ergens daartussen
zat jij en je wachtte
en je wachtte op iets

en je zat en je wachtte
en jij was het wachten
je zat en je wachtte
je wachtte op iets

© Edith de Gilde


De moderne mens, of niet soms ? Dit filosofische wachten en zitten, van iets en niets. Het lijkt wel een spel, een verstoppen van de a-klank tussen de i-klank (het gedicht zit als het ware letterlijk tussen "iets" en "iets"). De wereld heeft zo veel te bieden, en toch moet de dichter vaststellen dat de ander (die met "je" wordt aangesproken) zich beperkt tot een totale bewegingloosheid).

Rutger
_________________
Geduld, eenvoud en mededogen (Tao).

http://blog.seniorennet.be/mijn_boekenhoekje

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Do Mar 05, 2009 16:19

Geplaatst: 11 nov 2008 07:52 am

HOE HET WAS BEGONNEN

hoe het was begonnen wisten we niet
de woensdagen bleven maar komen
vaker en vaker en niemand begreep het
al deed de minister alsof maar ook hij
wist niet waar de knop zat

en de woensdagen raakten losser en losser
dinsdagen hadden er niets mee van doen en
donderdag wist zich geen raad
treinen bevroren vliegtuigen ontspoorden
er kwamen nog wolkjes uit monden
maar geen enkel goed woord

kinderen kenden de waarheid als altijd
maar ook zij willen warmte en warmte was weg
en plotseling bleven de woensdagen weg
en toen pas, toen pas

© Edith de Gilde



Zo is het dan begonnen. Maar hoe gaat het verder ? De dichter laat het einde open, maar de dagen beginnen letterlijk te minderen. De aangehaalde beelden lijken niet zo positief. Alleen de koude blijft over.

Rutger
_________________
Geduld, eenvoud en mededogen (Tao).

http://blog.seniorennet.be/mijn_boekenhoekje

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Do Mar 05, 2009 16:20

Geplaatst: 11 nov 2008 08:04 am

Over het gedicht niets persoonlijks

Quote:

Inderdaad, niets persoonlijks, en toch zeer herkenbaar, deze dialoog tussen twee personen. Wie uiteindelijk de conclusie trekt in het laatste vers, is mij niet zo direct duidelijk, maar dit heeft weinig belang. Er is angst (om het (on)bekende ?), maar je bent omgeven door vrienden. Alhoewel, dit laatste klinkt voor mij niet zo overtuigend. Of de dichteres dit ook zo bedoelde, laat ik in het midden.



Ik zie het als het beëindigen van een liefdesrelatie.
(duurzaam zeg je

weet je wel hoe kort
je armen hoe dun mijn lippen)

dunne lippen duiden op boosheid, zich niet meer geven.
hoe kort je armen kán duiden op een benauwende relatie.
Het te dicht bij willen houden, geen vrijheid toestaan, geen eigen leven hebben maar enkel tot de reikwijdte van die armen mogen gaan.

De relatie is uitgelopen op argwaan, is verstikkend geworden (hoor je de grendels) en dan na het uiteengaan de ge-eikte zin. "We blijven vrienden."

Dettie
die nooit gelijk wil hebben maar alleen haar eigen gedachten over dit gedicht meldt.

--

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Do Mar 05, 2009 16:21

Geplaatst: 11 nov 2008 09:18 am

VERLOOP doet me denken aan de eveneens schitterende tekst Ich warte van de Einsturzende neubauten

http://www.alles-wieder-offen.com/10-ich-warte-de.html

VERLOOP

iets was er
iets was er altijd
altijd was er
iets waar je niet bij kon

niets was er
niets wat je doen kon
en ergens daartussen
zat jij en je wachtte
en je wachtte op iets

en je zat en je wachtte
en jij was het wachten
je zat en je wachtte
je wachtte op iets

© Edith de Gilde

Gaat deze tekst niet over het onverklaarbare, het onvermijdelijke, het onnoembare? waarvan je weet dat het er is en waarvan je hoopt dat je het ooit eens zal ervaren? (In verheven termen 'het licht gaan zien'. )

Dettie
die deze tekst ook prachtig vindt
http://www.alles-wieder-offen.com/08-un ... it-de.html (moet je eigenlijk horen) maar dit terzijde

---

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Do Mar 05, 2009 16:22

Geplaatst: 13 nov 2008 07:55 pm

Mag ik iets opmerken?
Ik vind het moeilijk wanneer er kort na mekaar verschillende gedichten verschijnen en de reacties mekaar doorkruisen.
Zelf reageren wordt dan ook moeilijk.

mira

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Do Mar 05, 2009 16:22

Geplaatst: 13 nov 2008 10:09 pm

Ik kan dit wel begrijpen, mira, maar ik denk dat je dat moeilijk kunt vermijden. Tenzij je voor elk gedicht een nieuw topic zou maken, maar dat maakt het geheel ook niet meer overzichtelijk. Wat ik je wel kan aanbevelen, is gewoon de "Quote"knop gebruiken, dan wordt de tekst waarop je wil reageren, mee herhaald. Eventueel kun je dan ook stukken weglaten van de aangehaalde tekst.

Rutger
_________________
Geduld, eenvoud en mededogen (Tao).

http://blog.seniorennet.be/mijn_boekenhoekje

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Do Mar 05, 2009 16:23

Geplaatst: 13 nov 2008 10:11 pm

Dettie schreef:
VERLOOP doet me denken aan de eveneens schitterende tekst Ich warte van de Einsturzende neubauten

http://www.alles-wieder-offen.com/10-ich-warte-de.html


Zonder op details in te gaan, Dettie, ik heb hetzelfde gevoel. Gewoon de manier van schrijven al.

Rutger
_________________
Geduld, eenvoud en mededogen (Tao).

http://blog.seniorennet.be/mijn_boekenhoekje

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Do Mar 05, 2009 16:24

Geplaatst: 14 nov 2008 10:07 am

Eindelijk gaan zitten om deze gedichten eens op mijn gemak te lezen. Ik vind ze mooi. Treffend is het gedicht "Zoals "waarin de dichter letterlijk avies geeft hoe je haar gedichten moet lezen. Want het zijn gedichten die je langzaam tot je door moet laten dringen, in je op moet nemen, inderdaad zoals je voedsel opneemt.

Het eerste gedicht wat er voor mij uitsprong was Nachtzuster. Waarschijnlijk omdat het zo'n concreet gedicht is, en zo herkenbaar.
Wat Mira zegt is mooi


tegelijk bangelijk en geruststellend.
Er is de hand.
Kunnen uitdrukken waarover het gaat, dat is poëzie.



Kunnen uitdrukken waarover het gaat..
en in dit gedicht voel je dat inderdaad bijna letterlijk.

Wil

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Do Mar 05, 2009 16:25

Geplaatst: 14 nov 2008 10:13 am

HOE HET VERGAAT

Het is een kwestie van ogen.
Gisteren gingen ze waar ze wilden. Klommen in bomen,
volgden een eekhoorn. Vielen dicht als het zo uitkwam.

Het is een kwestie van oren.
Gisteren vingen ze stilte. Hoorden een blad vallen,
een noot kraken. Spitsten zich, speelse muizen.

Het was donker toen de vliegtuigen kwamen.
Het licht had weg moeten blijven. Hoe dom is de zon,
hoe zwart een blinddoek. Hoe doof kun je je maken.

© Edith de Gilde


Even puzzelen want ik kom er niet helamaal uit.
Gaat het over oorlog..eerst vrijheid, gaan waar je wil, dan stilte voor de storm, dreiging
en dan de dreiging zelf, de vliegtuigen?

En die laatste regels
Het licht had weg moeten blijven. Hoe dom is de zon,
hoe zwart een blinddoek. Hoe doof kun je je maken.


als een oproep, een verwijt aan de elementen aan de elementen dat ze hadden moeten ingrijpen om dit te voorkomen?

Ik roep maar wat.
Wat denken jullie?

Wil

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Do Mar 05, 2009 16:25

Geplaatst: 14 nov 2008 10:40 am

Wat een indrukwekkende gedichten!

En bij "Hoe het vergaat", lijken het herinneringen aan de bombardementen tijdens een oorlog.

Jan S


Terug naar “Gedichten E-F-G”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 10 gasten