Koenraad Goudeseune (ja)

van Jan Eijkelboom t/m Luuk Gruwez
Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Koenraad Goudeseune (ja)

Berichtdoor Dettie » Zo Feb 08, 2009 12:59

Leestafel heeft toestemming van Koenraad Goudeseune om zijn gedichten te plaatsen.
Maar geen hele bundel.

Zijn gedichten zijn hier op de site te vinden

http://www.poezie-leestafel.info/k-goudeseune

Groetjes
Dettie
Laatst gewijzigd door Dettie op Vr Feb 27, 2009 17:59, 1 keer totaal gewijzigd.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Zo Feb 08, 2009 13:01

Geplaatst: 16 feb 2007 06:58 pm

Op verzoek van Tiba* toestemming gevraagd aan Koenraad Goudeseune
en hij heeft zijn toestemming gegeven!

Groetjes
Dettie

* dit staat erbij als geheugensteuntje voor mij, dan weet ik wie er om gevraagd heeft.
Laatst gewijzigd door Dettie op Vr Feb 27, 2009 18:00, 1 keer totaal gewijzigd.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Zo Feb 08, 2009 13:02

Geplaatst: 01 mrt 2007 09:15 pm

Vinger in de pap

Ik vind dat je van een mens moet houden.
Ik heb het gedaan. Vooral van vrouwen.
Er was mijn moeder. Er was een kleuterjuffrouw.
Er was een omroepster die het met een uitgever deed.
Toen wou ik dichter worden.
Mijn hart ruimde plaats. Letterlijk te veel.

Ook de liefde voor mezelf, een mens tenslotte, strandde.
Ik weet nog waar en hoe. Ik was helemaal alleen
toen dat gebeurde en dacht dit overleef ik niet,
----maar vergiste me.
Vandaag zit ik die bladzijde moeizaam te verfrommelen,
want hardnekkig is de liefde, vooral die van jou.

Koenraad Goudeseune
uit: Dat zij mij leest,
Atlas, 1998

Merkwaardig gedicht vind ik dit. Er staan nogal wat regels in die proza-achtig zijn, en dat is niet echt mijn ding.
Toch vind ik dit gedicht de moeite waard, al was het maar om de mooie eindregels.

Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Zo Feb 08, 2009 13:03

Geplaatst: 02 mrt 2007 06:56 am

Ja ik vind het wel mooi.
Het kleine jongetje dat eerst zijn moeder en de juf en de vrouw van de televisie liefheeft en dan dichter wordt!
Hij stelt zijn hart voor iedereen open! Te veel...

De tweede strofe vind ik erg mooi.

Hij ontdekt dat niet van zichzelf houdt
hij dacht dit overleef ik niet (zware depressie?)
Maar hij overleefde het wél.
want er is iemand die van hém houdt!

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Zo Feb 08, 2009 13:03

Geplaatst: 10 mrt 2007 08:25 pm

Gent

Vanmiddag zag ik het Lam Gods.
Dat was niet mijn idee, maar dat van regen,
met bakken, en pal daarna weer volop zon.
Als toerist was ik de enige die in de kerker bleef.
Ik keek naar het paneel der musicerende engelen,
maar zag veel meer, evenveel jou tenminste.
Daarna, in een flits van eeuwen,
zag ik ook mezelf, in mijn geheel: van hout, in Gent,
druipend, een stuk ontstolen en nu ook dit.

Ik keek naar wat je zong en hoorde het geneuzel
van een oude vrouw die naast me zat te bidden.
Bij een pilaar waaraan geen beeld meer hing
(alleen dat bleke van een weggenomen lijst)
verbrandde ze een kaars waarvan ze het verlengde was,
het verlangde, zeer van paraffine. Ze brandde nauwelijks
en toch helemaal. Ik kan niet doven, zei ze. Ik mag niet.

De evenaar rond mijn ziel viel als een touw uiteen
en wat mij draaiende hield moest sleuren.
Met stijl probeerde ik de kathedraal te verlaten.
Geen stap was overbodig, alleen maar tevergeefs.
Ik loop zo vaak verloren dat ik het nauwkeurig kan.


Koenraad Goudeseune
uit: Dat zij mij leest,
Atlas 1998

Wat me opvalt in dit gedicht (en ook aantrekt) is de combinatie van gewone spreektaal (regen met bakken) en dichterlijke taal/beelden (de evenaar rond mijn ziel viel als een touw uiteen).

Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Zo Feb 08, 2009 13:05

Geplaatst: 07 apr 2007 01:00 pm

Gaat het nu over Gent of een verloren liefde?

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Zo Feb 08, 2009 13:05

Geplaatst: 07 apr 2007 02:47 pm

Gaat het over een "verloren" liefde?
Hij gaat schuilen voor de regen en de St-Baafs-kathedraal in Gent en bekijkt daar het schilderij "het lam Gods" en in het paneel der musicerende engelen ziet/herkent hij de "jou", vermoedelijk zijn geliefde ( evenveel jou tenminste).
En verder : ik keek naar wat je zong, dat snapte ik eerst niet, maar het zal ook wel slaan op de musicerende engel waarin hij haar herkent.

Tevens ziet hij zichzelf in een flits van eeuwen en maakt een parallel met het schildererij van hout en daarbij een stuk ontstolen; dit laatste slaat m.i. op het paneel van "De rechtvaardige rechters" waarvan het origineel al zo lang verdwenen is.
Tegelijk slaat het ook op hemzelf: ook hem is "een stuk ontstolen"; het zou dus wel over een "verloren liefde" kunnen gaan.

Tegelijk geeft het een mooie impressie van een kathedraal in de regen, een bekend schilderij en wat dat hem doet.
Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Zo Feb 08, 2009 13:06

Geplaatst: 13 apr 2007 10:03 pm

Blauw

Niemand die mij dwazer maakt dan jij.
Er is door Pope gezegd, een dichter, dat niet alle idioten
dichters zijn, en stel. O stel, dat ik bij dezen allebei ben
of allebei onmogelijk uit elkaar kan houden.

Ook staat er geschreven dat liefde nergens schuilt
ook niet in het bijzondere, ook niet in jouw ogen.
Ik denk veelal verkeerd, maar dit keer juist,
want daarin schuilt de liefde niet. Nee, daar is ze.


Koenraad Goudeseune
uit: Dat zij mij leest,
Atlas 1998

Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Zo Feb 08, 2009 13:07

Geplaatst: 17 apr 2007 04:03 pm

Hij is gek van liefde, in positieve zin.

Mooie eindregel want daarin schuilt de liefde niet. Nee, daar is ze.

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Zo Feb 08, 2009 13:08

Geplaatst: 09 okt 2007 03:52 pm

En ook Koenraad Goudenseune is vanaf nu op de site te vinden.

http://www.poezie-leestafel.info/k-goudeseune

Dettie

mira
Berichten: 616
Lid geworden op: Za Feb 07, 2009 20:10

Berichtdoor mira » Do Mar 26, 2009 19:03

Er is door Pope gezegd, een dichter, dat niet alle idioten
dichters zijn, en stel. O stel, dat ik bij dezen allebei ben


ik hou van de zelfironie in dit gedicht, en ook van de 'wanhoop' (zou het echt zo erg zijn) erin.
Een dichter om naar uit te kijken.
Heeft iemand van hem nog gedichten?

mira

Molly
Berichten: 129
Lid geworden op: Ma Aug 03, 2009 19:59
Locatie: Utrecht

Berichtdoor Molly » Wo Aug 12, 2009 17:58

De vorm van zijn gedichten spreekt mij niet zo aan,
omdat ik het te verhalend vindt. Maar als verhaal
of beschrijving vind ik het wel heel mooi,
want hij gebruikt prachtige taal en mooie beelden.
Ik moet nodig Gent eens bezoeken en op zoek gaan
naar dat Lam Gods.

Molly
~ Het is een kunst om de zee in een glas te vangen ~

(naar: Italo Calvino)

Molly
Berichten: 129
Lid geworden op: Ma Aug 03, 2009 19:59
Locatie: Utrecht

Berichtdoor Molly » Wo Aug 12, 2009 18:04

Even gauw naar een gedicht gezocht waarvan de vorm wat dichterlijker is, want zijn spreektrant bevalt me wel, dus ik wilde het er niet bij laten zitten en daarom nog dit gedicht van hem:

Moment


Zo had het moeten blijven:
Jij 28 jaar en gehaast.
Ik die je de weg wees
naar het station.

En dat ik daarna koffie dronk,
me afvroeg of je de trein haalde.
Jij die geen tijd had om te denken:
vriendelijke man.

Maar liefde moest zonodig roet in het eten gooien.


Koenraad Goudeseune
Uit: "Zen uit eigen werk" 2005
~ Het is een kunst om de zee in een glas te vangen ~



(naar: Italo Calvino)

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Zo Aug 16, 2009 10:49

Maar liefde moest zonodig roet in het eten gooien.

Ik snap die eindregel niet. Ze hebben elkaar weer ontmoet of zo?

Eigenlijk vind ik dit ook verhalend. Alleen de zinnen/versregels zijn korter. Toch heeft het wel iets. Maar echt geweldig kan ik het niet vinden. Ik lees graag gedichten die me aan het denken zetten, me raken door hun verrassende kijk op dingen.
Dit gedicht vind ik dat niet hebben.
Sorry Molly.

Dettie

tiba
Berichten: 585
Lid geworden op: Za Feb 07, 2009 00:58

Berichtdoor tiba » Di Aug 18, 2009 20:00

Dettie schreef:

Maar liefde moest zonodig roet in het eten gooien.

Ik snap die eindregel niet. Ze hebben elkaar weer ontmoet of zo?


Ik heb de indruk dat het over een toevallige ontmoeting gaat met iemand, of alleszins iemand die door de dichter niet goed gekend is.
Dit leid ik af uit:

Jij die geen tijd had om te denken:
vriendelijke man.


De eindregel zou dan kunnen betekenen dat de "jij" op weg was naar zijn/haar geliefde (eventueel dat de dichter het heeft over zijn geliefde).

Tiba.

mira
Berichten: 616
Lid geworden op: Za Feb 07, 2009 20:10

Berichtdoor mira » Di Aug 18, 2009 20:36

Ik hou wel van een pointe in een gedicht, zoals hier:
Maar liefde moest zonodig roet in het eten gooien.


Met opzet dubbelzinnig, denk ik, de dichter wil niet in zijn kaart laten kijken. Hij drukt uit wat ie voelt, de rest is aan de lezer, die heeft zijn eigen vrijheid van interpretatie.

mira

Jan s
Berichten: 54
Lid geworden op: Wo Apr 01, 2009 05:28
Locatie: Borsbeek
Contact:

Berichtdoor Jan s » Do Aug 20, 2009 07:12

Molly schreef:Ik moet nodig Gent eens bezoeken en op zoek gaan
naar dat Lam Gods.

Molly


Molly, en wie weet wie of wat vind je dan nog allemaal bij het aanschouwen van de prachtige stad Gent en dat lam van God. :-)

Jan S
Je m'exprime, donc je suis.

Jan s
Berichten: 54
Lid geworden op: Wo Apr 01, 2009 05:28
Locatie: Borsbeek
Contact:

Berichtdoor Jan s » Do Aug 20, 2009 07:16

Molly schreef:
Zo had het moeten blijven:
Jij 28 jaar en gehaast.
Ik die je de weg wees
naar het station.



Een mooie zinspeling op de behoefte "de tijd te kunnen stopzetten" maar ook op het leeftijdsverschil. Zij de jonge vrouw en hij de oudere man die "de weg" wijst" - het levenspad - naar "het station" - het einde van het levenspad. Het eindstation bv.

Jan S
Je m'exprime, donc je suis.

Jan s
Berichten: 54
Lid geworden op: Wo Apr 01, 2009 05:28
Locatie: Borsbeek
Contact:

Berichtdoor Jan s » Do Aug 20, 2009 07:22

Molly schreef:En dat ik daarna koffie dronk,
me afvroeg of je de trein haalde.
Jij die geen tijd had om te denken:
vriendelijke man.

Maar liefde moest zonodig roet in het eten gooien.


Koenraad Goudeseune
Uit: "Zen uit eigen werk" 2005



Mijmerend over het al dan niet bereiken van een doel door anderen.... Hoe vaak vergeten we niet stil te staan als je door iemand geholpen bent. We beschouwen het zo vaak als vanszelfsprekend.


Jan S
Je m'exprime, donc je suis.

tiba
Berichten: 585
Lid geworden op: Za Feb 07, 2009 00:58

Berichtdoor tiba » Za Aug 22, 2009 00:45

Jan s schreef:
Zo had het moeten blijven:
Jij 28 jaar en gehaast.
Ik die je de weg wees
naar het station.



Een mooie zinspeling op de behoefte "de tijd te kunnen stopzetten" maar ook op het leeftijdsverschil. Zij de jonge vrouw en hij de oudere man die "de weg" wijst" - het levenspad - naar "het station" - het einde van het levenspad. Het eindstation bv.


het levenspad... het eindstation...: zo had ik het nog niet bekeken, Jan, maar het is wel een interessant gezichtspunt.

Tiba.

PieterD
Berichten: 505
Lid geworden op: Zo Feb 15, 2009 10:15
Locatie: Den Bosch

Berichtdoor PieterD » Za Aug 22, 2009 08:56

Het is een origineel gezichtspunt, maar ik denk dat de dichter een moment wil beschrijven dat hij bijzonder mooi vond en dat hij nooit is vergeten, zoals iedereen van die momenten heeft.
Pieter

Jan s
Berichten: 54
Lid geworden op: Wo Apr 01, 2009 05:28
Locatie: Borsbeek
Contact:

Berichtdoor Jan s » Za Aug 22, 2009 09:07

Dat het een moment beschrijving is, betwijfel ik niet. Maar de magie van poëzie zit er volgens mij ook in dat betekenissen in een gedicht sluipen die de aanleiding ruim overtreffen.
En vaak zelfs zonder dat de dichter er zelf van bewust is. Het is fascinerend om als dichter te horen of te lezen wat lezers allemaal tussen de lijnen lezen.
Elke interpretatie is een interpretatie, niet meer dan dat maar ook niet minder.

Jan S
Je m'exprime, donc je suis.

Cyra
Berichten: 87
Lid geworden op: Zo Feb 08, 2009 17:05

Berichtdoor Cyra » Za Aug 22, 2009 09:23

Het is fascinerend om als dichter te horen of te lezen wat lezers allemaal tussen de lijnen lezen.


Dat kan ook erg storend zijn voor een dichter. Zeker wanneer het zoals Pieter beschrijft, een beschrijving van een moment is wat voor de dichter als bijzonder mooi is ervaren. :)

Jan s
Berichten: 54
Lid geworden op: Wo Apr 01, 2009 05:28
Locatie: Borsbeek
Contact:

Berichtdoor Jan s » Za Aug 22, 2009 09:32

Ofwel schrijft een dichter gedichten voor zichzelf en wil die de woorden, de betekenis koesteren als een porseleinen kopje in een glazen kast.
Ofwel schrijft de dichter om gelezen te worden en geniet de dichter van wat het bij mensen teweeg brengt.
Mijn ervaring is dat wanneer de aanleiding, het moment, sterk genoeg is, de andere interpretaties niets afdoen aan wat het gedicht voor mij betekent.

Jan S
Je m'exprime, donc je suis.


Terug naar “Gedichten E-F-G”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 8 gasten