Geplaatst: 20 mrt 2005 11:00 pm
Een gedachte in een gedicht willen stoppen is zoiets als met een bokshandschoen een telefoonnummer draaien
Herman de Coninck
Tiba
Uitspraken over poëzie
Geplaatst: 21 mrt 2005 07:18 pm
Ik beschouw poëzie als een bijzondere vorm van geconcentreerde en gecondenseerde taal, ontdaan van alle mogelijke metaforen. Een spanning van woorden die tegenover elkaar staan.
Roland Jooris
in een interview met Carlos Alleene, Poëziekrant, jaargang 25, nr. 1 januari, februari 2001
Tiba.
Ik beschouw poëzie als een bijzondere vorm van geconcentreerde en gecondenseerde taal, ontdaan van alle mogelijke metaforen. Een spanning van woorden die tegenover elkaar staan.
Roland Jooris
in een interview met Carlos Alleene, Poëziekrant, jaargang 25, nr. 1 januari, februari 2001
Tiba.
Geplaatst: 27 mrt 2005 11:51 pm
Stilstand is angst, creatie is beweging, poëzie is leven.
Ik wil die dingen vastleggen die verdwenen zijn... Je schrijft over wat je niet hebt. Poëzie vult de leegte die ontstaat na het verdwijnen van iets of iemand.
Eddy van Vliet
uit een interview opgenomen op 26 augustus 2002 n.a.v de publicatie van 'Gigantische dagen', een selectie uit zijn gedichten. Op 5 oktober 2002 overleed hij.
uit: Poëziekrant 5, september-oktober 2002
Tiba.
Stilstand is angst, creatie is beweging, poëzie is leven.
Ik wil die dingen vastleggen die verdwenen zijn... Je schrijft over wat je niet hebt. Poëzie vult de leegte die ontstaat na het verdwijnen van iets of iemand.
Eddy van Vliet
uit een interview opgenomen op 26 augustus 2002 n.a.v de publicatie van 'Gigantische dagen', een selectie uit zijn gedichten. Op 5 oktober 2002 overleed hij.
uit: Poëziekrant 5, september-oktober 2002
Tiba.
Geplaatst: 31 mrt 2005 04:53 pm
Ik tracht op poëtische wijze te eten en te drinken in mijn gedichten, wat ik zelf heb gekweekt en gebrouwd. Ik ben steeds op zoek naar het nieuwe, het andere, het alternatieve, het wispelturige, het excentrieke, gaande van het optisch bedrog naar het labiele evenwicht. In mijn gedichten beleef ik mijn vernieuwing, mijn evolutie, ook mijn aftakeling, mijn nutteloze betrachting in dit leven zo lang mogelijk de dood te overleven via schijnbewegingen en zelfbedrog.
Paul Snoek
in: Dichters van nu 2. Paul Snoek. Herwig Leus. Poëziecentrum Gent 1999
Tiba.
Ik tracht op poëtische wijze te eten en te drinken in mijn gedichten, wat ik zelf heb gekweekt en gebrouwd. Ik ben steeds op zoek naar het nieuwe, het andere, het alternatieve, het wispelturige, het excentrieke, gaande van het optisch bedrog naar het labiele evenwicht. In mijn gedichten beleef ik mijn vernieuwing, mijn evolutie, ook mijn aftakeling, mijn nutteloze betrachting in dit leven zo lang mogelijk de dood te overleven via schijnbewegingen en zelfbedrog.
Paul Snoek
in: Dichters van nu 2. Paul Snoek. Herwig Leus. Poëziecentrum Gent 1999
Tiba.
Geplaatst: 02 apr 2005 09:25 pm
In deze snelle en hectische tijd heeft poëzie meer dan ooit een functie. Ze biedt troost en inzicht in dit oppervlakkige tijdsgewricht. Ze creëert afstand.
Patricia Lasoen
in een intervieuw met Carlos Alleene in Poëziekrant 5, jaargang 24, september-oktober 2000
Tiba.
In deze snelle en hectische tijd heeft poëzie meer dan ooit een functie. Ze biedt troost en inzicht in dit oppervlakkige tijdsgewricht. Ze creëert afstand.
Patricia Lasoen
in een intervieuw met Carlos Alleene in Poëziekrant 5, jaargang 24, september-oktober 2000
Tiba.
Geplaatst: 08 apr 2005 12:56 pm
Het wonder van de poëzie zal er wel in bestaan dat er ergens een helder raadsel blijft. Als dat wonder er niet is, dat vraagteken achter de mededeling, heb je te maken met een perscommuniqué.
Dat wonder is heel vaak dat tegenstrijdigheden mogen. Het wonder is altijd dat er gemogen wordt. Poëzie kan eigenlijk niets, de dingen gebeuren sowieso. Maar poëzie geeft er de toestemming aan. Vooral met tegenstrijdigheden valt dat op. De psychologie probeert die te verklaren of uit elkaar te halen, poëzie ze bij elkaar te houden.
Herman de Coninck
in: Intimiteit onder de melkweg, De Arbeiderspers 1994
Tiba.
Het wonder van de poëzie zal er wel in bestaan dat er ergens een helder raadsel blijft. Als dat wonder er niet is, dat vraagteken achter de mededeling, heb je te maken met een perscommuniqué.
Dat wonder is heel vaak dat tegenstrijdigheden mogen. Het wonder is altijd dat er gemogen wordt. Poëzie kan eigenlijk niets, de dingen gebeuren sowieso. Maar poëzie geeft er de toestemming aan. Vooral met tegenstrijdigheden valt dat op. De psychologie probeert die te verklaren of uit elkaar te halen, poëzie ze bij elkaar te houden.
Herman de Coninck
in: Intimiteit onder de melkweg, De Arbeiderspers 1994
Tiba.
Geplaatst: 09 apr 2005 08:06 am
,,Neem nu bijvoorbeeld dat gedicht van C.O. Jellema, `Zeegezicht'. Daarin loopt een babykrabje over een mannenhand. `Nog kleiner dan de nagel van jouw pink/ zijn grijsblauw pantsertje nog niet verhard'. Dat is oog voor het beeld, het ís iets, het heeft betekenis. Dat krabje kruipt rond in dat ineens vreemde heelal waar de bodem warm is en laat zich dan weer terugvallen tussen de spleten van basaltblokken waar hij vandaan komt. Door die babykrab wordt de dichter zich plotseling bewust van zijn eigen verlorenheid in een onkenbare wereld. Hoe weet je dat dat iets is, een beeld waar je iets mee kunt. Omdat die gebeurtenis je raakt. Omdat hij je raakt, ontstaat er zoiets als een bezielde blik. En een bezielde pen. Maar dan zit je meteen weer met het woord `bezield' dat een religieuze bijklank heeft. Misschien kun je beter zeggen: de scheppende blik.''
Oek de Jong
Lizzy
,,Neem nu bijvoorbeeld dat gedicht van C.O. Jellema, `Zeegezicht'. Daarin loopt een babykrabje over een mannenhand. `Nog kleiner dan de nagel van jouw pink/ zijn grijsblauw pantsertje nog niet verhard'. Dat is oog voor het beeld, het ís iets, het heeft betekenis. Dat krabje kruipt rond in dat ineens vreemde heelal waar de bodem warm is en laat zich dan weer terugvallen tussen de spleten van basaltblokken waar hij vandaan komt. Door die babykrab wordt de dichter zich plotseling bewust van zijn eigen verlorenheid in een onkenbare wereld. Hoe weet je dat dat iets is, een beeld waar je iets mee kunt. Omdat die gebeurtenis je raakt. Omdat hij je raakt, ontstaat er zoiets als een bezielde blik. En een bezielde pen. Maar dan zit je meteen weer met het woord `bezield' dat een religieuze bijklank heeft. Misschien kun je beter zeggen: de scheppende blik.''
Oek de Jong
Lizzy
Geplaatst: 09 apr 2005 09:29 am
Ik vind het een moeilijke tekst van Herman de Coninck. Maar dat heb ik bij zijn gedichten ook, ik begrijp ze vaak niet of laat ik het zo zeggen ik voel niet wat hij bedoelt. Op enkele uitzonderingen na.
Bedoelt hij dat poëzie de dingen met elkaar verbind? Ook al lijken ze tegenstrijdig?
Het gedicht van jellema vind ik prachtig. Ik zie er niet zozeer een bewust worden van zijn eigen verlorenheid in. Eerder een terugkeren naar het vertrouwde na kennis gemaakt te hebben met een vreemde wereld.. Nog wel zonder aarzeling...
Maar het gaat om het beeld dat dit gedicht oproept en inderdaad het doet iets met je. Ik denk dat dat de essentie van poëzie is. In een paar woorden een beeld oproepen dat je raakt.
Dettie
Ik vind het een moeilijke tekst van Herman de Coninck. Maar dat heb ik bij zijn gedichten ook, ik begrijp ze vaak niet of laat ik het zo zeggen ik voel niet wat hij bedoelt. Op enkele uitzonderingen na.
Bedoelt hij dat poëzie de dingen met elkaar verbind? Ook al lijken ze tegenstrijdig?
Het gedicht van jellema vind ik prachtig. Ik zie er niet zozeer een bewust worden van zijn eigen verlorenheid in. Eerder een terugkeren naar het vertrouwde na kennis gemaakt te hebben met een vreemde wereld.. Nog wel zonder aarzeling...
Maar het gaat om het beeld dat dit gedicht oproept en inderdaad het doet iets met je. Ik denk dat dat de essentie van poëzie is. In een paar woorden een beeld oproepen dat je raakt.
Dettie
Geplaatst: 09 apr 2005 07:30 pm
Heel subtiel gedicht, Lizzy.
Het volgend commentaar van Oek de Jong is ook zeer raak geformuleerd.
Groetjes. Tiba.
Heel subtiel gedicht, Lizzy.
Het volgend commentaar van Oek de Jong is ook zeer raak geformuleerd.
Door die babykrab wordt de dichter zich plotseling bewust van zijn eigen verlorenheid in een onkenbare wereld. Hoe weet je dat dat iets is, een beeld waar je iets mee kunt. Omdat die gebeurtenis je raakt. Omdat hij je raakt, ontstaat er zoiets als een bezielde blik. En een bezielde pen.
Groetjes. Tiba.
Geplaatst: 10 apr 2005 08:37 pm
Dettie schrijft:
.
Herman DC heeft het erover dat een goed gedicht oog heeft voor de tegenstrijdigheden die bv. in gevoelens zitten en die niet probeert weg te werken of uit te leggen, maar dat juist de tegenstrijdigheden vaak een gedicht dragen. Toevallig of niet, hij vertrekt van het 'beeld in de poëzie", wat jij hier nu ook juist hebt vermeld, vandaar dat ik je reactie volledig gecopieerd heb.
Ik heb lange tijd gedacht dat het beeld het poëtisch middel bij uitstek was. (...) De laatste tijd ben ik de paradox een minstens even essentieel poëziemiddel gaan vinden, en misschien is het niet eens een middel maar de essentie. Vooral liefdespoëzie maakt dat duidelijk. Een wonder kan alleen als het heel simpel is, geluk is verdrietig, echte melancholie is eigenlijk diep gelukkig, bij Kopland zijn vergankelijkheid en sterfelijkheid een goeie zaak (...)
Gevoelens zijn tegenstrijdig, en een dichter is degene die die tegenstrijdigheid ziet en vooral: laat bestaan. De paradox, als stijlfiguur, doet dat. Maar de paradox is meer dan zomaar een stijlfiguur. Het wonder van de poëzie zal er wel in bestaan dat er ergens een helder raadsel blijft (uit: Intimiteit onder de melkweg).
Tiba.
Dettie schrijft:
Ik vind het een moeilijke tekst van Herman de Coninck. Maar dat heb ik bij zijn gedichten ook, ik begrijp ze vaak niet of laat ik het zo zeggen ik voel niet wat hij bedoelt. Op enkele uitzonderingen na.
Bedoelt hij dat poëzie de dingen met elkaar verbind? Ook al lijken ze tegenstrijdig?
Het gedicht van jellema vind ik prachtig. Ik zie er niet zozeer een bewust worden van zijn eigen verlorenheid in. Eerder een terugkeren naar het vertrouwde na kennis gemaakt te hebben met een vreemde wereld.. Nog wel zonder aarzeling...
Maar het gaat om het beeld dat dit gedicht oproept en inderdaad het doet iets met je. Ik denk dat dat de essentie van poëzie is. In een paar woorden een beeld oproepen dat je raakt
.
Herman DC heeft het erover dat een goed gedicht oog heeft voor de tegenstrijdigheden die bv. in gevoelens zitten en die niet probeert weg te werken of uit te leggen, maar dat juist de tegenstrijdigheden vaak een gedicht dragen. Toevallig of niet, hij vertrekt van het 'beeld in de poëzie", wat jij hier nu ook juist hebt vermeld, vandaar dat ik je reactie volledig gecopieerd heb.
Ik heb lange tijd gedacht dat het beeld het poëtisch middel bij uitstek was. (...) De laatste tijd ben ik de paradox een minstens even essentieel poëziemiddel gaan vinden, en misschien is het niet eens een middel maar de essentie. Vooral liefdespoëzie maakt dat duidelijk. Een wonder kan alleen als het heel simpel is, geluk is verdrietig, echte melancholie is eigenlijk diep gelukkig, bij Kopland zijn vergankelijkheid en sterfelijkheid een goeie zaak (...)
Gevoelens zijn tegenstrijdig, en een dichter is degene die die tegenstrijdigheid ziet en vooral: laat bestaan. De paradox, als stijlfiguur, doet dat. Maar de paradox is meer dan zomaar een stijlfiguur. Het wonder van de poëzie zal er wel in bestaan dat er ergens een helder raadsel blijft (uit: Intimiteit onder de melkweg).
Tiba.
Geplaatst: 13 apr 2005 07:41 pm
Je moet leren dat de canon (van dichters) een mannelijke zaak is met mannelijke normen. Dat het voor vrouwen vrijwel onmogelijk is om daarin door te dringen, tenzij je je geheel inleeft in de wetmatigheden en normen die daar gelden. Dat je daarvoor een deel van je identiteit als vrouw moet afleggen en dat dat je vervolgens wordt nagedragen, zodat je toch nooit een volwaardig gecanoniseerde bent. Dat je er na je dood toch meteen uitgeknikkerd wordt.
Elly de Waard
in een interview met Hanneke Klinkert in Poëziekrant 5, jaargang 24, september-oktober 2000
Tiba.
Je moet leren dat de canon (van dichters) een mannelijke zaak is met mannelijke normen. Dat het voor vrouwen vrijwel onmogelijk is om daarin door te dringen, tenzij je je geheel inleeft in de wetmatigheden en normen die daar gelden. Dat je daarvoor een deel van je identiteit als vrouw moet afleggen en dat dat je vervolgens wordt nagedragen, zodat je toch nooit een volwaardig gecanoniseerde bent. Dat je er na je dood toch meteen uitgeknikkerd wordt.
Elly de Waard
in een interview met Hanneke Klinkert in Poëziekrant 5, jaargang 24, september-oktober 2000
Tiba.
Geplaatst: 17 apr 2005 12:28 am
Aan het misverstand dat engagement in de poëzie betekent dat de vorm er niet toe doet, heb ik me altijd geërgerd. Als de vorm er niet toe doet, moet je niet met poëzie bezig zijn.
Stefan van den Bremt
in een interview met Jooris van Hulle in Poëziekrant, jaargang 24, nr. 4, juli-augustus 2002.
Tiba.
Aan het misverstand dat engagement in de poëzie betekent dat de vorm er niet toe doet, heb ik me altijd geërgerd. Als de vorm er niet toe doet, moet je niet met poëzie bezig zijn.
Stefan van den Bremt
in een interview met Jooris van Hulle in Poëziekrant, jaargang 24, nr. 4, juli-augustus 2002.
Tiba.
Geplaatst: 03 feb 2007 05:54 am
Heel goed idee, Tiba!
Anders had ik niet eens geweten, dat dit lijstje ook bestond. En er staan al zulke mooie uitspraken tussen!
(zie André, 12 juni 2005, die onder zijn naam heeft staan: een gedicht is het voertuig van mijn gevoel)
Ik hoop op heel wat mooie uitspraken over poëzie, Dettie. Vooral die van de dichters zelf zal ik met extra aandacht bekijken!!!
Librije
_________________
"Een mens die het aandurft om een uur te verspillen heeft de waarde van het leven nog niet ontdekt."
Charles Darwin Engels medicus en bioloog (1809-1882)
Heel goed idee, Tiba!
Anders had ik niet eens geweten, dat dit lijstje ook bestond. En er staan al zulke mooie uitspraken tussen!
Het zinnetje: "Lees maar, er staat niet wat er staat" is op ieder gedicht van toepassing.
(zie André, 12 juni 2005, die onder zijn naam heeft staan: een gedicht is het voertuig van mijn gevoel)
Ik hoop op heel wat mooie uitspraken over poëzie, Dettie. Vooral die van de dichters zelf zal ik met extra aandacht bekijken!!!
Librije
_________________
"Een mens die het aandurft om een uur te verspillen heeft de waarde van het leven nog niet ontdekt."
Charles Darwin Engels medicus en bioloog (1809-1882)
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 1 gast