Zelf heb ik geen gedicht ingestuurd, dus alles wat hier volgt, is niet gebaseerd op kinnesinne
.
Via: http://www.turingfoundation.org/movies/sound01.html las en beluisterde ik de twintig uitverkoren gedichten met analyse van Ramsey Nasr en Gerrit Komrij.
Nieuwsgierig geworden naar de kwaliteit van de overige 80 gedichten die gebundeld werden als De 100 beste gedichten uit de Turing Nationale Gedichten wedstrijd, kocht ik Zoals een haan een ei legt. Ik heb ze inmiddels een eerste maal (niet grondig dus) doorgelezen en ik voel me teleurgesteld.
Maar laat ik beginnen met het voorwoord van Gerrit Komrij. Ik vat het samen, de volledige tekst kun je hier lezen: http://www.turingfoundation.org/wedstri ... woord.html
- De voorselectie is gebeurd met behulp van “checklijsten” door studenten en stagiaires.
- Uit de overgebleven 1000 gedichten werden door twee “min of meer officiële poëziedeskundigen” 100 gedichten gekozen.
- De jury heeft slechts deze 100 gedichten beoordeeld.
Interessant zou zijn te weten wat er op die checklijsten stond. Komrij geeft in het voorwoord al aan welke onderwerpen hij niet interessant vindt voor een gedicht. Wie de gedichten bekijkt, zal moeten vast stellen dat er vast ook voor de vorm “afwijsregels” gegolden zullen hebben.
Ook stelt hij, dat het oordeel van de afzonderlijke juryleden over de laatste 100 gedichten enorm verschilde. Hij kan niet anders dan tot tweemaal toe concluderen dat “smaken verschillen”[i]. En, erger: [i]“dat gedichten afgewezen werden omdat de lezers op een verkeerd spoor zitten”. Van studenten (begin 20!) kan ik me dat goed voorstellen. Zij hebben nog niet genoeg culturele bagage en levens-(en lees-?)ervaring om de reikwijdte van elk gedicht te kunnen doorzien.
Dan beweert hij: “dat poëzie geen zaak is van dichters ten behoeve van andere dichters, maar van dichters die poëzielezers zoeken en eisen”. Waar zijn deze poëzielezers aan het woord gekomen? Studenten vormen geen afspiegeling van de “gemiddelde poëzielezer”. De twee ““min of meer officiële poëziedeskundigen” zijn daar ook geen representanten van. Net zomin als de jury zelf.
Zoals ik zei: ik heb dit jaar niet meegedaan en zal dat ook volgend jaar zeker niet doen. Ik heb in het boekje gelukkig enkele prachtige gedichten gevonden. Maar als deze 100 tot de beste van meer dan 15.000 gedichten behoren, dan ben ik de aansluiting met wat mij bekoort in poëzie kennelijk een beetje kwijt geraakt. Dan heeft het dus ook weinig zin om met deze wedstrijd mee te doen.
Ik hoop dat er een volgende keer meer ruimte komt voor de stem van de poëzielezers bij de voorselectie en in de jury, anders zal het aantal van 15.000 inzendingen beslist niet meer gehaald worden. En voor de hoofdprijs hoeft ook niemand het te doen: er zijn loterijen waarbij je meer kans hebt op de hoofdprijs.
Librije.
P.S. Ik vind checklijsten een vreselijk woord, maar omdat Komrij het zo in zijn voorwoord schreef heb ik het maar overgenomen. Maar m.i. moet dat checklists zijn.