Geplaatst: 23 okt 2008 02:03 pm
Ik wou wel weer een beetje ziek zijn
Honderd gedichten waarvan je beter wordt
Samengesteld door Mario Molengraaf
In zijn voorwoord schrijft Mario Molengraaf:
"Er bestaan een paar niet al te onaangename ziektes. Vandaar dat sommige dichters best wel weer een beetje ziek zouden willen worden. Ziek, zoals je alleen als kind kunt zijn. Ziek zonder zorgen, onwel zonder overlast. Ziek om te worden verwend."
In deze bundel kom je gedichten tegen over 'ziek zijn zoals je alleen als kind kunt zijn'.
Maar ook gedichten over hoofdpijn:
die * koppijn * * * alsof * builen
vlak * op * mijn * schedel * plat
geslagen * werden * [...]
verzucht Ramsey Nasr
Of over de griep:
Een man, wiens slapen bonzen en wiens longen piepen,
die heeft toch op zijn minst recht om flink te griepen?
is Jan Boerstoels mening.
En zo gaat de bundel verder... van tropenkoorts naar het bezoek aan de dokter voor kwalen en psychische aandoeningen...
zijn pen schreef
automaties:
'valium
drie keer
per dag'
meer niet
Gedichten over het gebruik van pillen (zie onderstaand het gedicht van Leo Vroman), over opname in het ziekenhuis, over het bezoek, over ernstige zieken en ziektes, over operaties tot thuiskomen uit het ziekenhuis en beter worden.
In de bundel staan honderd heldere en verhelderende gedichten, waarin vrolijkheid niet verboden is. Honderd manieren om te demonstreren: zo helpt poëzie.
De gedichten zijn zo gerangschikt dat ze een verhaal vertellen. Een verhaal dat bestemd is voor iedereen, voor zieken en gewonden. Maar toch het meest voor ‘als het bezoekuur is verstreken’.
Fijner bezoek dan deze dichters valt nauwelijks te bedenken.
ISBN 9789035131606, 128 pagina's, hardcover, uitgeverij Bert Bakker 2007
Onderstaand enkele gedichten uit de bundel, geplaatst met toestemming van de (erven van) de dichters.
Laatst aangepast door Dettie op 23 okt 2008 02:06 pm, in totaal 1 keer bewerkt
Ik wou wel weer een beetje ziek zijn- M Molengraaf (Dettie)
Ik wou wel weer een beetje ziek zijn- M Molengraaf (Dettie)
Laatst gewijzigd door Dettie op Zo Mar 15, 2009 13:07, 1 keer totaal gewijzigd.
Geplaatst: 23 okt 2008 02:04 pm
Via pillen
Saailustig willen de doktoren
dat wij bij alle anderen horen:
even vrolijk, even goed,
even veel calcium in het bloed,
elke handdruk even droog,
elke bloeddruk even hoog.
we zullen nog alleen verschillen
in kleur en kracht van kokhalspillen
die wij van ze moeten willen.
Zo worden wij van nek tot naakt
via de bek gelijk gemaakt.
Een witte pil bij het ontbijt
omdat ik nog aan rijmen lijd,
een 'zwarte bij het avondeten
om geen pillen te vergeten.
't Is of men ons tot steun of straf
klaar wil pillen voor een slager:
wat vlees hier bij, wat spek daar af,
zo kruipt een ieder even mager
met even lange jaren trager
en trager naar eender graf.
© Leo Vroman
Oorspronkelijk uit: Details,
Querido, Amsterdam 1999
Dettie
Via pillen
Saailustig willen de doktoren
dat wij bij alle anderen horen:
even vrolijk, even goed,
even veel calcium in het bloed,
elke handdruk even droog,
elke bloeddruk even hoog.
we zullen nog alleen verschillen
in kleur en kracht van kokhalspillen
die wij van ze moeten willen.
Zo worden wij van nek tot naakt
via de bek gelijk gemaakt.
Een witte pil bij het ontbijt
omdat ik nog aan rijmen lijd,
een 'zwarte bij het avondeten
om geen pillen te vergeten.
't Is of men ons tot steun of straf
klaar wil pillen voor een slager:
wat vlees hier bij, wat spek daar af,
zo kruipt een ieder even mager
met even lange jaren trager
en trager naar eender graf.
© Leo Vroman
Oorspronkelijk uit: Details,
Querido, Amsterdam 1999
Dettie
Geplaatst: 23 okt 2008 02:04 pm
Stinkende heelmeesters
O, de dingen die je doet
opdat je straks weer beter bent.
Driemaal daags op handen
als een fruitschaal door de gang.
Kuren in wachtkamers en woestijnen.
Uren baden in onverdacht water.
Kwijnen in een kloostercel
op een rantsoen van melk en gras.
Alsof je van jezelf genas
met toeters, bellen en tamboerijnen.
© Ingmar Heytze
Oorspronkelijk uit: De allesvrezer
Kwadraat, Utrecht 1997
Stinkende heelmeesters
O, de dingen die je doet
opdat je straks weer beter bent.
Driemaal daags op handen
als een fruitschaal door de gang.
Kuren in wachtkamers en woestijnen.
Uren baden in onverdacht water.
Kwijnen in een kloostercel
op een rantsoen van melk en gras.
Alsof je van jezelf genas
met toeters, bellen en tamboerijnen.
© Ingmar Heytze
Oorspronkelijk uit: De allesvrezer
Kwadraat, Utrecht 1997
Geplaatst: 23 okt 2008 02:05 pm
Ziekenbezoek
Wanneer een mens, door pijn getatoueerd,
afwerensmoe zich op de zijde keert,
het zweet nog tracht te wissen met het laken:
wellicht, wellicht - dat ge éindelijk zwijgen leert.
© Ida Gerhardt
Oorspronkelijk uit: Verzamelde gedichten
Athenaeum-Polak & Van Gennep, A'dam 2001
Ziekenbezoek
Wanneer een mens, door pijn getatoueerd,
afwerensmoe zich op de zijde keert,
het zweet nog tracht te wissen met het laken:
wellicht, wellicht - dat ge éindelijk zwijgen leert.
© Ida Gerhardt
Oorspronkelijk uit: Verzamelde gedichten
Athenaeum-Polak & Van Gennep, A'dam 2001
Geplaatst: 01 mei 2008 05:17 pm
Academisch ziekenhuis
Ik mag wel even wachten op de gang.
Gaan zitten mag ik ook nog wel zo lang.
Ik mag mijn bovenarm van haar ontbloten.
Ik mag zo veel, het maakt me bijna bang.
© Kees Stip
Oorspr. uit:Lachen in de Leeuw
Bert Bakker, Amsterdam 1994
Een ziekenhuis blijft nog altijd heel indrukwekkend, en kan soms wel eens angstgevoelens opwekken. Maar een vriendelijke ontvangst kan soms al heel wat zorgen wegnemen.
Rutger
_________________
Geduld, eenvoud en mededogen (Tao).
http://blog.seniorennet.be/mijn_boekenhoekje
Academisch ziekenhuis
Ik mag wel even wachten op de gang.
Gaan zitten mag ik ook nog wel zo lang.
Ik mag mijn bovenarm van haar ontbloten.
Ik mag zo veel, het maakt me bijna bang.
© Kees Stip
Oorspr. uit:Lachen in de Leeuw
Bert Bakker, Amsterdam 1994
Een ziekenhuis blijft nog altijd heel indrukwekkend, en kan soms wel eens angstgevoelens opwekken. Maar een vriendelijke ontvangst kan soms al heel wat zorgen wegnemen.
Rutger
_________________
Geduld, eenvoud en mededogen (Tao).
http://blog.seniorennet.be/mijn_boekenhoekje
Geplaatst: 03 mei 2008 04:58 pm
Mij toch even afgevraagd wat Leo Vroman met saailustig bedoelt, ik denk dat je het woord moet uitsplitsen in saai en lustig. Dat zou alvast geen oninteressante omschrijving zijn voor een arts, zeker gelet op wat volgt.
Leo biedt ons hier een ironische kijk op de geneeskunde. Alles is goed, als de arts maar gelijk heeft, of dat hij maar geneest. Nemen wij nu pillen of niet, zou het veel verschil maken ? Op het einde zijn wij toch allemaal gelijk.
Rutger
_________________
Geduld, eenvoud en mededogen (Tao).
http://blog.seniorennet.be/mijn_boekenhoekje
Via pillen
Saailustig willen de doktoren
dat wij bij alle anderen horen:
even vrolijk, even goed,
even veel calcium in het bloed,
elke handdruk even droog,
elke bloeddruk even hoog.
we zullen nog alleen verschillen
in kleur en kracht van kokhalspillen
die wij van ze moeten willen.
Zo worden wij van nek tot naakt
via de bek gelijk gemaakt.
Een witte pil bij het ontbijt
omdat ik nog aan rijmen lijd,
een 'zwarte bij het avondeten
om geen pillen te vergeten.
't Is of men ons tot steun of straf
klaar wil pillen voor een slager:
wat vlees hier bij, wat spek daar af,
zo kruipt een ieder even mager
met even lange jaren trager
en trager naar eender graf.
© Leo Vroman
Oorspronkelijk uit: Details,
Querido, Amsterdam 1999
Mij toch even afgevraagd wat Leo Vroman met saailustig bedoelt, ik denk dat je het woord moet uitsplitsen in saai en lustig. Dat zou alvast geen oninteressante omschrijving zijn voor een arts, zeker gelet op wat volgt.
Leo biedt ons hier een ironische kijk op de geneeskunde. Alles is goed, als de arts maar gelijk heeft, of dat hij maar geneest. Nemen wij nu pillen of niet, zou het veel verschil maken ? Op het einde zijn wij toch allemaal gelijk.
Rutger
_________________
Geduld, eenvoud en mededogen (Tao).
http://blog.seniorennet.be/mijn_boekenhoekje
Terug naar “Recensies poeziebundels”
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 66 gasten