Gedichten over de zee

Gedichten op thema
Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Gedichten over de zee

Berichtdoor Dettie » Ma Jun 01, 2009 11:51

Baders hartewens

Dwars door de tuinen
Van roos en ranken
Zich ’t pad te banen,
Dan door de lanen
Van zand en dennen
Vluchtig te rennen
Tot waar de kruinen
Van hoge duinen
In ’t blauwe blanken
En zo te naderen
Met zwellende aderen
In laatste loop
De harde golven
En, overdolven,
Hun koele doop.

Albert Verwey (1865-1936)
uit: Oorspronkelijk dichtwerk,
Querido/v.h. Mees
Amsterdam/Santpoort, 1938

Dettie

tiba
Berichten: 585
Lid geworden op: Za Feb 07, 2009 00:58

Berichtdoor tiba » Ma Jun 01, 2009 14:35

De tocht van de tuinen, door de duinen naar de zee is heel visueel voorgesteld.
De taal vind ik toch wat verouderd, of ligt het aan de rijmen?

Tiba.

tiba
Berichten: 585
Lid geworden op: Za Feb 07, 2009 00:58

Berichtdoor tiba » Ma Jun 01, 2009 14:37

Son of a beach

Zee, het zeer wijde gevoel
van te klein, bijna overbodig

ouder wordende billen waarin
nog iets trilt en schommelt

lopend naar de rommel die hij
heeft gevonden: wier, dooie

vis, slijm. Bukt, tot waar
het wit wordt tilt de wind

haar jurk op: zacht vlees. Kijk
naar de zee.


Rutger Kopland
uit: Wie vindt heeft slecht gezocht,
Van Oorschot, Amsterdam 1972

Tiba

uit het item "gedichten over water" ook hier geplaatst.

tiba
Berichten: 585
Lid geworden op: Za Feb 07, 2009 00:58

Berichtdoor tiba » Ma Jun 01, 2009 14:40

Zeewaarts gezegd

De zee is trots op haar duinen.
Brekensgereed houdt zij de duinen bestendig.
Zij heeft haar kusten lief en kust ze.

De zee plant zich voort in het water.
De zee is voedzaam als een rijpe boomgaard.
Zij is de moeder van de grootste sterren.

De zee is een regen van goedheid,
beken het maar, zij is onmisbaar.
De zee blijft zoals altijd altoos vrede,
want in zee werd nog niemand mishandeld.

Paul Snoek

uit de bundel noodbrug
Antwerpen, De sikkel 1995

Tiba.

Dit gedicht stond al bij het thema "gedichten over water":
http://car.messageboard.nl/38686/viewto ... 1&start=25

Cyra
Berichten: 87
Lid geworden op: Zo Feb 08, 2009 17:05

Berichtdoor Cyra » Ma Jun 01, 2009 14:46

Met ferme pas lopen zij
in gekabelde breierij
soms laarzen en een capuchon
turend naar de horizon

Ik lopend in mijn daagse kloffie
tussen maaltijd en de koffie
vertrouwd met wind en zee
de hond loopt met me mee

Cyra

tiba
Berichten: 585
Lid geworden op: Za Feb 07, 2009 00:58

Berichtdoor tiba » Ma Jun 01, 2009 15:03

Zelf gemaakt, Cyra?

"dagelijkse kloffie" klinkt in mijn (Vlaamse) oren heel apart!

Tiba.

Cyra
Berichten: 87
Lid geworden op: Zo Feb 08, 2009 17:05

Berichtdoor Cyra » Ma Jun 01, 2009 15:47

Een klein winters versje wat ik lang geleden geschreven heb nav de toeristen in mijn bad(woon)plaats.... ;)

Kloffie=Kledij

mira
Berichten: 616
Lid geworden op: Za Feb 07, 2009 20:10

Berichtdoor mira » Ma Jun 01, 2009 21:35

Zeer visueel, Cyra, zeer herkenbaar ook, maar niet iedereen zou het zo kunnen formuleren.

mira

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Di Jun 02, 2009 07:18

tiba schreef:De tocht van de tuinen, door de duinen naar de zee is heel visueel voorgesteld.
De taal vind ik toch wat verouderd, of ligt het aan de rijmen?

Tiba.


Het gedicht is geschreven vóór 1936 dus dat kan heel goed dat de taal wat verouderd klinkt.
Albert Verwey woonde in Noordwijk, een kustplaatsje.

Afbeelding

Albert Verwey in zijn werkkamer, Villa Nova, Noordwijk aan Zee, 1910

Dettie

mier
Berichten: 16
Lid geworden op: Za Apr 25, 2009 14:49
Locatie: Utrecht

Berichtdoor mier » Di Jun 02, 2009 11:59

Ik lift even mee op Mireilles inschrijving. Mijn oom Max schreef niet tientallen, maar honderden gedichten over de zee.
Gedichten uit Zeekant,Noemenswaard en en raam aan de Noordzee allemaal uitgeverij de Beuk. Het is zoveel dat ik het ook onder zijn item kan zetten met een link.

http://car.messageboard.nl/38686/viewto ... 1684#11684


ik heb een zee bedacht
daar lgt zij

ik heb een wolk bedacht
daar drijft

ik heb een mens bedacht
dit schrijft hij


gedichten
schrijf ik door mijn raam
op het blad
van de Noordzee

ook al loop ik tussen de alpen



we zitten samen
te kijken
naar de Ionische zee

en zwijgen

alleen de Noorzee
verstaat Nederlands


ik adem de wind
die zoëven de golven bewoog

ik proef op mijn lippen
het zout dat hij meeneemt

ik ben geheel en al zee

met de branding in ogen en oren


een dode meeuw ligt op het strand
voorover
de vlerken uitgespreid

hij nu van de aarde
zoals ik



een reusachtige schelp
ligt voor mijn deur

de onderkant zee
de bovenkant hemel
de horizon zijn scharnier
soms heeft hij een volle maan
tot parel


een vlinder fladdert boven zee
eensklaps ben ik een waaghals
op mijn voeten



donderend declameert de branding
het blanke vers
van de Noordzee

regel
na regel



nu mijn tijd lijkt in te korten
laat ik de geboorte van de Noordzee
mij geen ochtend meer ontgaan

nieuwe golven
nieuwe meeuwen
een weer vervangen horizon

en daarboven soms het bleken
van een verlate maan

en dan het af te wachten wonder
of jij met ademen bent doorgegaan



de stralen van de vuurtoren
vegen lichtend
over de nachtelijk Noordzee

maar slepen het duister mee


achter mijn raam
aan de Noordzee
zie ik mijn handen
langzaam bleken

de huid van Steve Biko
verkleurt tot de mijne

de dageraad onthult meer
dan het blauwe van de Noordzee


de ander in mij
die geen dichter is
kijkt naar de Noordzee en vergeet haar

ik benijd hem

vaak urenlang


starend door de mist
over de Noordzee
is mijn voorhoofd
de horizon
die haar omsluit

in mijn achterhoofd
omlijst een schijnbeeld
van het vaste land

nauwelijks opgedoemd
verdwijnen
meeuwen



de Noordzee stijgt
lenteblauw
ten hemel

de hemel daalt
azuurblauw
naar de Noordzee

ze vewarren in elkaar

vlijmscherp vandaag
het kromzwaard horizon

met één houw snijdt mijn blik
de hemel af van de Noordzee



Het behoeft geen betoog dat Max Croiset decennia ( in Scheveningen aan de Zeekant) aan de Nordzee heeft gewoond.

Met dank aan Mireille voor het gebruik mogen maken van haar registratie.
Zelf schreef ik ook nog een gedicht,maar dat zal ik achterwege, er moet geen belangen verstrengeling zijn tussen lezer en schrijver op leestafel.

Manja Croiset.
Laatst gewijzigd door mier op Vr Jun 05, 2009 10:11, 2 keer totaal gewijzigd.

tiba
Berichten: 585
Lid geworden op: Za Feb 07, 2009 00:58

Berichtdoor tiba » Di Jun 02, 2009 22:15

Is dit één lang gedicht of zijn het een aantal gedichten?
Het is me niet zo duidelijk.

Tiba.

mira
Berichten: 616
Lid geworden op: Za Feb 07, 2009 20:10

Berichtdoor mira » Do Jun 04, 2009 21:46

Die vraag heb ik me ook gesteld.
Ik vermoed dat dit over een aantal gedichten gaat.
Ik zie er althans geen geheel in.

De beginverzen vind ik prachtig (ik heb een zee bedacht...)

mira

mier
Berichten: 16
Lid geworden op: Za Apr 25, 2009 14:49
Locatie: Utrecht

Berichtdoor mier » Vr Jun 05, 2009 09:47

Sorry Tiba en Mira, dat ik jullie moest laten wachten,maar nu is Mireille er.

Het zijn inderdaad een heleboel korte teksten. Er zijn er letterlijk honderden meer.
Ik zal het verduidelijken,door ze om en om blauw te maken.

Manja.
Maar ik moet het maar niet meer doen of niets doen of met Dettie overleggen of ik terugkom.

O ja Tiba, ik dacht aan EN RADE van Jan Engelman,die had ik ooit op een gegeven bij raad de dichter en toen had jij zo'n mooie link naar een gezongen versie. Weet je die nog?

Zelf gevonden.
Geniet ervan met zijn "allen"

http://s91186593.onlinehome.us/poetisch ... php?id=209

tiba
Berichten: 585
Lid geworden op: Za Feb 07, 2009 00:58

Berichtdoor tiba » Za Jun 06, 2009 19:40

Nu is het idd. ineens veel duidelijker.
Die link bij En rade: herinner me niet meer dat ik die geplaatst heb, laat staan dat ik nog weet waar ik die gehaald heb :? .

Tiba.

mira
Berichten: 616
Lid geworden op: Za Feb 07, 2009 20:10

Berichtdoor mira » Za Jun 06, 2009 20:44

Manja zegt:
Sorry Tiba en Mira, dat ik jullie moest laten wachten,maar nu is Mireille er.

Het zijn inderdaad een heleboel korte teksten. Er zijn er letterlijk honderden meer.
Ik zal het verduidelijken,door ze om en om blauw te maken.

Manja.
Maar ik moet het maar niet meer doen of niets doen of met Dettie overleggen of ik terugkom.

O ja Tiba, ik dacht aan EN RADE van Jan Engelman,die had ik ooit op een gegeven bij raad de dichter en toen had jij zo'n mooie link naar een gezongen versie. Weet je die nog?

Zelf gevonden.
Geniet ervan met zijn "allen"

http://s91186593.onlinehome.us/poetisch ... php?id=209


Het onderscheid tussen de verschillende gedichten van Max Croiset is nu wel duidelijker. :)

EN RADE van Jan Engelman herontdek ik nu. Ik ben wel even de vertaling/betekenis van de titel vergeten. :cry:
Maar het is een prachtig gedicht.

mira

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Zo Jun 07, 2009 09:07

Heb het even opgezocht mira,

De titel En rade (aan de ree) is een verwijzing naar de film 'En Rade' van de Alberto Cavalcanti met beelden van een stapel suikerzakken met het opschrift: Sulina Braïla Sulina Brest Sulina Singapore. Een vocalise is een zangoefening op één klinker of een gedicht dat op klankassociaties berust

Dat vond ik hier http://jacobdebruin.web-log.nl/jacobdeb ... an_en.html

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Zo Jun 07, 2009 21:03

De oude zeeman

Wanneer ik op de duinen stond,
Vóór vele - vele jaren,
En ginds in zee een zeiltje zag,
De haven uitgevaren;
Dan kwam de lust naar verre reis
Mijn jeugdig hert bedriegen,
En 'k wenste wel de meeuw te zijn
Om heen te mogen vliegen.

De zeeliên in de hoek van 't vuur,
Bij winteravondstonden,
Verhaalden van gevaar en storm
En wat zij al bestonden,
Van lange reis en zeldzaam oord
En vrolijk zeemansleven.
- O reizen, reizen, verre gaan
En op de golven zweven!

Ik had de dagen opgeteld.
Thans was het uur verschenen.
Wat gaf mij eigen haard en huis?
De verte trok mij henen:
De verte met haar toverlach,
En al het onbekende;
Hoe sloeg mijn hert van ongeduld,
Als 't schip zich zeewaarts wendde!

Maar als op 't dek ik eenzaam stond,
In verre zee gedreven,
En door de avondmist allengs
De oever weg zag zweven,
Een vreemde treurnis kwam mij op,
Mijn oog zocht in de verte,
En 'k was verwonderd van de zucht,
Die opsteeg uit mijn herte.

Ik heb gereisd, ik heb gerust,
Gezocht en niet gevonden
't Geluk, in eigen stille streek,
Noch ginds op vreemde gronden.
Maar in de rust en in 't gewoel,
Toch is de tijd verlopen,
En heeft tot weemoed zacht gewiegd
Mijn wensen en mijn hopen.

En 's avonds, als de regen plast
En holle winden tieren
En dat het schip mij morgen wacht,
Om weêr in zee te stieren,
Dan vat mijn hert een droef gevoel,
Ik kan het niet verdrijven,
Maar 'k wenste wel een kind te zijn,
Om t'huis te mogen blijven!

Virginie Loveling
Uit de bundel: Gedichten (1870)

mira
Berichten: 616
Lid geworden op: Za Feb 07, 2009 20:10

Berichtdoor mira » Zo Jun 07, 2009 21:16

Dankjewel, Dettie.
(ik had dit al eens geschreven, maar ik vind het niet meer, misschien toch niet goed doorgestuurd?).

mira

mira
Berichten: 616
Lid geworden op: Za Feb 07, 2009 20:10

Berichtdoor mira » Do Jul 02, 2009 19:14

Ik heb gereisd, ik heb gerust,
Gezocht en niet gevonden


Ik haal deze verzen uit het gedicht van V. Loveling.
Ze klinken heel bekend, ik denk dat een ander dichter zich erop heeft geïnspireerd, want dit is blijkbaar al van 1870.

mira

tiba
Berichten: 585
Lid geworden op: Za Feb 07, 2009 00:58

Berichtdoor tiba » Vr Jul 03, 2009 19:13

"gezocht en niet gevonden" mss komt dit wel vaker voor in gedichten....

Tiba.

mira
Berichten: 616
Lid geworden op: Za Feb 07, 2009 20:10

Berichtdoor mira » Vr Jul 03, 2009 23:49

Ik heb gereisd, ik heb gerust,
Gezocht en niet gevonden


Tiba zegt:
"gezocht en niet gevonden" mss komt dit wel vaker voor in gedichten....

Tiba.


Ik bedoelde dat hetvolgende me bekend klonk:
ik heb ge..., ik heb ge...
ge... en (niet) ge...


maar ja, dit zijn 'gewone' woorden.

mira

tiba
Berichten: 585
Lid geworden op: Za Feb 07, 2009 00:58

Berichtdoor tiba » Ma Dec 07, 2009 00:00

De dorst der havensteden


Wie in dit ultieme zijn
De hand slaat aan pijn
Verdriet of eenzaamheid

"O geschonden, gehavende tijd"

Hem rest slechts de laatste
Der wetmatigheden, een rondgang
Langs de havensteden

Om de onrust te stelpen
In de borst, te stillen
de grote dorst.


Hans van de Waarsenburg,
uit: De dorst der havensteden, J.M. Meulenhoff, Amsterdam, 1990

Tiba.


Terug naar “Thema's in de poëzie”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 11 gasten