Humor in de poëzie

Gedichten op thema
Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Humor in de poëzie

Berichtdoor Dettie » Ma Feb 23, 2009 21:17

Humor in de poëzie (vooral ook bij vergeten dichters)

Geplaatst: 20 aug 2008 05:51 am

Bij het lezen van gedichten van dichters vanaf de 16de tot en met de 19de euw kwam ik veel humor tegen. Ik hoop hier af en toe wat gedichten uit die tijd te plaatsen om te laten zien dat hun humor zeker niet onderdeed voor die van de huidige tijd. Tevens wil ik iedereen vragen zo'n gedicht hier te plaatsen als men het toevallig tegenkomt.

Pieter

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Feb 23, 2009 21:17

Geplaatst: 20 aug 2008 07:28 am

Dat lijkt mij alvast een heel goed idee Pieter.

Kijk al uit naar de eerste resultaten.

Rutger
_________________
Geduld, eenvoud en mededogen (Tao).

http://blog.seniorennet.be/mijn_boekenhoekje

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Feb 23, 2009 21:18

Geplaatst: 20 aug 2008 05:21 pm

We beginnen met een loflied op de Brabantse meisjes van mijn voornaamgenoot Pieter Roemer Visscher:

De Meyskens van de Courtosye,
Stellen op Brabant haer fantasie:
Op Brabants setten sy het cap:
Op Brabants ist huyfken met de oorlap:
Op Brabants zijn haer lubbekens gheset:
Op Brabants is haer fluwelen klet:
Op Brabants knoopen sy haer mouwen:
Op Brabants fronsen sy haer bouwen:
Op Brabants segghense jae voorwaer:
Op Brabants spreken sy alle gaer:
Op Brabants makens haren gangh:
Op Brabants
Op Brabants
Amsterdamse Dochters doet mijn bescheyt,
Schaemt ghy u van de Hollantsche botticheyt?

Pieter Roemer Visscher (1547-1620)

Pieter

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Feb 23, 2009 21:18

Geplaatst: 20 aug 2008 08:03 pm

Blijkbaar maakte de Brabantse "look" toen furore in Amsterdam. Terechte spot, denk ik zo.

Rutger
_________________
Geduld, eenvoud en mededogen (Tao).

http://blog.seniorennet.be/mijn_boekenhoekje

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Feb 23, 2009 21:19

Geplaatst: 21 aug 2008 05:03 am

Het kortste gedicht dat ik vond is van Jacob Cats:

De keel
kost veel.

Jacob Cats (1577-1660)

Pieter

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Feb 23, 2009 21:19

Geplaatst: 21 aug 2008 07:37 am

Botticheyd = onbeschaafdheid. Visscher stelt gaarne de botte Hollander tegenover de buitenlanders met name de Z. Nederlanders. Vgl. Brabbeling, Q. VII. 41 De Meyskens van de Courtosye Stellen op Brabants haar fantasie eindigend: Amsterdamse Dochters doet mijn bescheyt Schaemt ghij U van de Hollantsche botticheyt?

Lubbekens is een rijk versierd onderhemd dat onder het wambuis gedragen werd.

De Brabanders/Zuid Nederlanders trokken naar Amsterdam en Zeeland (ca 1613) en ze vielen op door hun elegante kleding en hun taal was doorspekt met buitenlandse woorden. De Brabanders keken een beetje neer op de Hollandse 'bot muylen' De Brabanders vestigden zich op de beste plekken en dat maakte dat ze niet erg geliefd waren.
Ook botste het tussen de wereldse opvattingen van de Brabanders en de orthodoxe calvinistische Nederlanders...

Mooi zoals dat in dit gedicht tot uiting komt.

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Feb 23, 2009 21:20

Geplaatst: 21 aug 2008 08:34 am

Leuke toelichting, Dettie!

Pieter

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Feb 23, 2009 21:20

Geplaatst: 21 aug 2008 05:09 pm

En hier de tweede van Roemer Visscher:

Dat moye Mannetgen met zijn geele haer
Wiens lubbekens altijt staen effen int ront,
Met zijn roode wangekens, met zijn oochkens claer,
Dat hippelinckgen, dat niet een hayr heeft om zijn mont
Troude giste een wijf, dan de Paep maectent te bont:
Segh my goede Mannen, vraechde hy overluyt,
Welck van dese twee is hier nu de Bruyt?

Pieter Roemer Visscher (1547-1620)

Pieter

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Feb 23, 2009 21:21

Geplaatst: 22 aug 2008 05:52 am

DE VERTOORNDE DICHTER

Hoe haatlijk is’t publiek omtrent mijn lettervruchten!
Ik schonk het reeds een trits van welbekookte kluchten
En, nochtans, ’t lachte niet! Maar ik loer nu ook op wraak:

’t zal boeten voor zijn grillen,
ja lachen zal het, ’t moog dan willen of niet willen,-
daar ik een treurspel maak.

Johannes Immerzeel Jr. (1776-1841)

Pieter

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Feb 23, 2009 21:21

Geplaatst: 23 aug 2008 05:37 am

Gerrit Komrij, hoewel nog lang niet vergeten, mag hier volgens mij niet ontbreken. Hij is een meester in onverwachte, absurde humor.

Op weg naar Sint Petersburg

De mode hier is morgen mode daar
Dus zond Parijs zijn afgedragen goed
Gewiekst met schepen vol naar Zweden, waar
De pruik weer puik, de hoed

Weer prachtig stond. Ze waren daar een jaar,
Of meer nog, achter en dus dik tevreden.
Ze speelden het Parijse repertoire
Gewoon opnieuw, de Russen en de Zweden.

Eens zonk, zo wordt verteld, zo’n modeschuit.
En in hun netten vonden vissers later
Een kabeljauw in rok met Schotse ruit,

Een zalm in wit satijn, de hals zeer laag,
Een baars in baljapon; en door het water
Gleed traag een haai met een matrozenkraag.

Gerrit Komrij
Uit: Alle gedichten tot gisteren

Pieter

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Feb 23, 2009 21:22

Geplaatst: 23 aug 2008 02:00 pm

Hé, ik zie dit thema nu pas.
Heel goed idee, Pieter.

Zal ook wat plaatsen als ik iets tegenkom.

Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Feb 23, 2009 21:23

Geplaatst: 23 aug 2008 02:08 pm

Dat zal ik zeer prijs stellen, Tiba.

Hieronder een gedicht uit de 17de eeuw waaruit blijkt dat toen ook al dichters twijfelde aan het nut van hun hobby. Jammer dat deze dichter niet meer kan lezen dat er tenminste één mens is die nog plezier aan zijn gedicht beleeft.

AFSCHAFFING DER POËZIE

Daar leit de pen vol ongemeende minne-rancken
Dees sweer ik eeuwig af te dancken
En denk, voortaan geen Rymgedicht,
Te gonnen straal van ‘s werelts licht.

Wat sleet ik menigwerf al kostelyke uuren,
Om versjes uit heur neb te puren!
Dies hielt myn brein vol kleine kracht,
Alleen geteugelt in ’er macht.

Dees swaaide in myn gedacht’ den scepter van gebieden.
Doch ‘k wil heur heerschappy ontvlieden.
En niet meer onder ’t jok van heure krachten staan,
Maar zeg haar, na dit vers, altyd den oorlog aan.

Heur glory heeft te lang de overhandt verkregen,
Sy was ten toppunt opgestegen
Maar die als Phebus rees, die daalt nu als Ikaar
Daar leyt sy in den hoek, en zeg, leg eeuwig daar.

Hyronimus Sweerts (1629-1696)
Uit: De Nederlandse poëzie van de 17de en 18de Eeuw in 1000 en enige gedichten. (Van Gerrit Komrij)

Pieter
_________________
"Hoed u voor de literatuur. Gebruik de woorden die het eerst bij je opkomen" J.P. Sartre

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Feb 23, 2009 21:23

Geplaatst: 23 aug 2008 02:17 pm

Maar die als Phebus rees, die daalt nu als Ikaar
Daar leyt sy in den hoek, en zeg, leg eeuwig daar.



Ha, leuk is dat :D :D :D .

Ter verduidelijking:

-Phebus = Apollo, Griekse god, o.a. van de zon

-Ikaar = Icarus, vloog te dicht bij de zon en viel in zee

Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Feb 23, 2009 21:24

Geplaatst: 25 aug 2008 07:31 pm

PieterW schreef:
Dat zal ik zeer prijs stellen, Tiba.


AFSCHAFFING DER POËZIE

Hyronimus Sweerts (1629-1696)



Die zag het alvast niet meer zitten, te leven van zijn pen.
Misschien gelukkiglijk voor hem, misschien niet voor ons, want dit gedicht bevalt mij wel. Misschien heeft hij er nog meer daarvan geschreven.

Rutger
_________________
Geduld, eenvoud en mededogen (Tao).

http://blog.seniorennet.be/mijn_boekenhoekje

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Feb 23, 2009 21:24

Geplaatst: 26 aug 2008 05:40 am

Ik zit erg te genieten Pieter van deze gedichten. In het oud Nederlands zit veel meer 'muziek' dan in de harde klanken van nu.

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Feb 23, 2009 21:25

Geplaatst: 26 aug 2008 06:22 am

Daar ben ik blij om, Dettie. Er komt nog veel meer :)

Pieter

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Feb 23, 2009 21:25

Geplaatst: 28 aug 2008 08:40 pm

NEEL EN DRONCKE CLAES

Claes quam t’ huys so voll wijns als hij pas recht kon
dragen,
En Neel sijn wijf, die Claes met preken placht te
plagen,
En seid’ hem niet een woord dat Claes so wonder
gaf,
Dat hij moest seggen, Neel, ghij stelde ’t lest so doll
aen,
Hoe is ’t sus heiligh dagh, verdien ick nu geen’ straf?
Vergeeft mij Claes, sey Neel, ick sagh u niet voor voll
aen.

Constantijn Huygens(1596-1687)

Zelfs de geniale Constantijn Huygens schroomde niet in zijn vrije tijd humoristische en satirische gedichten te maken. Zijn grote werken worden echter niet veel meer gelezen. Hij wordt nog wel geëerd door de jaarlijkse Constantijn Huygens-prijs, een belangrijke literaire prijs. Jan Wolkers is de enige die deze prijs heeft geweigerd, ik geloof omdat hij zo laat werd toegekend. Toon Tellegen kreeg hem in 2007.

Nog even over het gedicht zelf: erg geestig is het natuurlijk niet, een eenvoudige woordspeling op het woordje "voll", vol zitten en voor vol aanzien. Maar vergeet niet dat de humor in het huidige Nederlandse cabaret en vooral de Nederlandse reclame vol zit met dergelijke flauwe woordspelingen. (en ook de "kunst" van het puntdicht, waarvan ik later nog wat voorbeelden zal geven).
Een mooie was die van Fons Jansen: "De voorste rijen beginnen met zingen en dan valt de hele kerk in."

Pieter

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Feb 23, 2009 21:26

Geplaatst: 30 aug 2008 05:36 am

BOERENGEZELSCHAP

Arend Pieter Gijzen, met Mieuwes, Jaap en Leen,
En Klaasjen en Kloentje, die trokken t’zamen heen
Naar ’t dorp van Vinkeveen;
Wangt ouwe Frangs, die gaf ze’n gangs,
Die worden of’ereen.

Arend Pieter Gijzen, die was zo rein in’t bruin,
Zijn hoed met bloemfluwiel die zat hem vrij wat kuin,
Wat scheefjes en wat schuin,
Zodat ze bloot, ternauwernood
Stongd hallif op zijn kruin.

Maar Mieuwes en Leentjen en Jaap, Klaas en Kloen
Die waren eklied nog op ’t oud fitsoen,
In ‘’t rood, in ’t wit, in ’t groen,
In ’t grijs, in ’t grauw, in ‘’t paars, in ’t blauw,
Gelijk de huislui doen.

As nou ‘’t volkje te Vinkeveen ankwam,
Daar vongden ze Keesjen, en Teubnis, en Jan Schram,
En Dirk van Diemerdam,
Mit Sijmen Sloot en Jan de Dood,
Met Tijs en Barend Bam

De meisjes van de Vecht, en van de Vinkebuurt
Die hadden heur tuigje zo wongderlijk ‘eguurd,
O. ze waren zo ‘eguurd,
Mar denkt iens: Fij had lange Sij
Heur ongerriem ‘ehuurd,

Zij gingen in ’t selschip: daar worden zo ‘eschrangst,
Gedronken, gezongen, gedreumeld en gedangst,
Gedobbeld en gekangst,
Men riep om wijn, het most zo zijn,
Elke boerman was ’n langst.

Aalwerige Arend, die trok het ierste mes,
Tegen Piet Krankhoofd en Korzelige Kes,
Maar Brangd van Kalenes
Die nam een greep, en kreeg een keep,
Mit nog en boer vijf zes.

De meisjes die liepen en lieten dat geschil,
Kannen noch kandelaars, och niets en stong er stil:
Maar Kloens die stak en hil
Zo dapper uit, dat een veenpuit
Daar dood ter aarden viel.

Sijmen nam de rooster, de beuzem en de tang,
En wurrep ze Ebbert, en Krelis voor de wang,
Het goedjen ging z’n gang,
Hetzij deur ’t glas, of waar ’t dan was;
Mijn blijven was niet lang.

Gij heren, gij burgers, vroom en welgemoed,
Mijdt de boerenfeesten, zij zijn zelden zo zoet,
Of ’t kost iemand zijn bloed,
En drinkt met mijn een roemer wijn,
Dat is jou wel zo goed.

G.A. Bredero (1585-1618)

Bredero behoort tot de grote Nederlandse schrijvers. Helaas werd hij maar 33 jaar. Hij wordt geëerd met een standbeeld in Amsterdam waar hij werd geboren, leefde en werkte.

Pieter

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Feb 23, 2009 21:26

Geplaatst: 02 sep 2008 05:43 am Onderwerp: Reageer met quote Bewerk/Verwijder dit bericht Meld post Verwijder dit bericht Bekijk het IP van deze gebruiker
GALATHEA

P. C.Hooft was van alle markten thuis en schreef o.a. ook prachtige liefdesgedichten, waarvan ik Galathea één van de mooiste vind in de Nederlandse literatuur. En de humor die er in zit is zowel naïef als charmant. Het gedicht komt uit een bundeltje ter gelegenheid van de 300ste sterfdag van Hooft. (21 Mei 1947) De spelling is nauwgezet gevolgd.

(Marren = toeven, jont = gunt, haer stooren = zich stooren, van als = voor alles)

GALATHEA

MINNAER: Galathea siet den dagh comt aen.
GALATHEA: Neen mijn lief wilt noch wat marren
T sijn de starren,
Neen mijn lief wilt noch wat marren ’t is de maen.

MINNAER: Galathea t’is geen maneschijn
GALATHEA: Hoe? t’ is noch geen een geslagen
Wat soud ’t dagen?
Hoe? ’t is noch geen een, ‘t en can den dach niet sijn.

MINNAER: Galathea’ aenschout de hemel wel.
GALATHEA: Las! Ick sie den dagerade
T’onzer schade,
Las! Ick sie den daegeraedt, de tijt is snel.

MINNAER: Waarom duirt de nacht tot t’avont niet?
GALATHEA: Vreest ze dat wij met ons beyen
Sonder scheyen
Blijven souden tot dat ons de doot verriet?

MINNAER: Nu Adieu mijn troost en blijft gesont.
GALATHEA: Wilt mij noch een kusgen geven
Och mijn leven!
Jont mij noch een kusgen van u blije mont.

MINNAER: Galathea coom ick t’avont weer?
GALATHEA: Och mijn moeder mocht het hooren
En haer stooren ,
Och sy mocht het hooren maer comt even seer.

MINNAER: Galathea, hoe raeck ick van u hals?
GALATHEA: Las! den dach en wil niet lijen
T’ langer vrijen,
Danck hebt van u sachte kuskens en van als.

P.C. Hooft (1581 – 1647)

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Feb 23, 2009 21:27

Geplaatst: 02 sep 2008 09:03 pm


En de humor die er in zit is zowel naïef als charmant


Naiëf en charmant, ja dat heb je goed gezegd, Pieter. Zo komt het ook bij mij over.

Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Feb 23, 2009 21:28

Geplaatst: 14 sep 2008 05:53 am

Leo Vroman is nog lang niet vergeten maar om zijn aparte humor plaats ik graag dit gedicht, waarvan de clou me trouwens ontgaat. Pieter

De twee gedachten

Een denker dacht met zacht misbaar
twee gedachten bij elkaar

Daar zij niet naar buiten kwamen
had hij zelf voor hen geen namen.

Wij noemen ze dus Ploot en Fuit
(zo zagen zij er namelijk uit)…

Fuit was zestig Ängström groot
maar magerder dan kromme Ploot.

Het viel niet op hoe overdag
de een over de ander lag

maar in de stilte van de nacht
lagen zij languitgedacht

en zo verward als mensenhaar
vochten zij dan met elkaar

zodat de denker mompels maakte
en met een pijn in ’t hoofd ontwaakte.

Dus stonden altijd naast zijn bed:
a) glas water b) tablet.


Hij goot en kruimde deze dingen
dan door het hoofd het lichaam binnen

en spoedig lagen Ploot en Fuit en
ook anderen het westen buiten.

Later hadden ze dan spijt
van hun tegenstrijdigheid.

“Waarom denkt’ riep dan het paar
‘hij ons altijd bij elkaar?

Als hij ons om beurten dacht
wou ‘k wel om de andere nacht
opnieuw bedacht.’

Toen kreeg de denker een idee:
Hij dacht om beurten aan de 2.

Nu slaapt hij altijd in op tijd
en door tot uren na het ontbijt.

Moraal

Op enkele dagen van het jaar
is bijna alles wel eens waar.

Leo Vroman

Pieter
_________________
"Hoed u voor de literatuur. Gebruik de woorden die het eerst bij je opkomen" J.P. Sartre

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Feb 23, 2009 21:28

Geplaatst: 17 sep 2008 10:16 am

Heel humoristisch gedicht. Origineel ook.
De moraal van het verhaal snap ik niet helemaal.

Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Feb 23, 2009 21:29

Geplaatst: 18 sep 2008 03:31 pm

Waterweelde

't Was verruk'lijk zomerweder,
Niet te warm en niet te koud:
't Schuitje dobberde op en neder,
Onder 't overhangend hout.

Welk een weelde voor een dichter
Op dien stillen effen plas-
't Was mij of ik nog veel lichter
Dan een vlugge vlinder was.

En dan aan mijn groene zijde
Truide, teêr door mij bemind,
Lachend lievend, blozend blijde
Als een speelsch en dartel kind.

't Leven scheen mij enkel zoetheid,
En de lachende natuur
Kondde luide Scheppers goedheid
Op dit wonderzalig uur.

Nimmer zal ik u vergeten,
Zelfs al word ik hoog bejaard,
Zoete tijd met haar gesleten,
Spelevarend op de vaart!


Frederik van Eeden (1860-1932)
uit: Grassprietjes (1885)


Ik weet niet of dit echt onder humor valt, maar ik word er wel vrolijk van!

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Feb 23, 2009 21:29

Geplaatst: 18 sep 2008 03:49 pm

Dit is in ieder geval een prachtig, vrolijk gedicht, Dettie, zoals je ze zelden leest. Het mag blijven staan :razz:

Pieter

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Feb 23, 2009 21:32

Geplaatst: 25 sep 2008 06:01 pm

Van de dichter, nou ja, dichter, Pier Radernaar is mij slechts één gedicht bekend, de Pierenfabel over tegenstrijdige belangen. Hij vertelde me: ”Ik wilde een serieus politiek gedicht schrijven maar kwam niet verder dan een fabel over pieren, waarschijnlijk een Freudiaanse obsessie met mijn voornaam. Ik ben niet tevreden met het resultaat omdat het me niet lukte me steeds aan de versmaat te houden. Ik besloot me daarom en daarna te gaan bezighouden met proza maar daar neem ik de tijd voor.” Tot zover P. Radernaar. Ik kreeg nochtans toestemming zijn fabel hier te publiceren, zie onder.

Pierenfabel

Tegenstrijdige belangen

Een pier, dat is bekend,
is redelijk dom geschapen,
maar bij de pier in dit gedicht
mag dom gevoegelijk worden weggelaten.

Zo had hij zich aangeleerd
alle letters te kunnen kronkelen,
slechts hoofdletter A lukt niet altijd goed,
hoorde je hem wel eens monkelen.

Onlangs maakte hij zich kwaad,
was even de kwaaie pier,
schreef een brief aan de Dierenpartij,
de verdedigers van het verdrukte dier.

Geachte voorstanders van antibont,
schreef hij zeer beleefd,
weet wel dat jullie standpunt
ons minder levenskansen geeft.

Want ons ondergronds en vredig leven
wordt o.a. door de mol verstoord,
zodat wij van mening zijn
dat zijn velletje in een bontjas hoort.

Ik verzoek u dan ook en
wel met de grootste klem:
veroordeel de mollenvanger niet,
nog liever: subsidieer hèm!

Daarentegen, ging hij verder,
verzet u tegen de hengelsport,
daar het hangen aan een angel
veelal ons bitter einde wordt.




En bovendien, dat valt niet af te dingen,
dat om hun pierenliefde,
de merels en de lijsters
best een toontje lager mogen zingen.

Voor uw aandacht, wil ik bij voorbaat,
eindigde hij met hoffelijkheid
u van harte dank betuigen,
ondanks mijn tegenstrijdigheid.

De voorzitster van de partij
gaf eerst taal noch teken
want van al deze kanten
had ze het nog nooit bekeken.

Ten enden raad en ten enden rede
stuurde ze de brief naar het parlement
omdat dit orgaan, dacht ze naïef,
voor alles wel een oplossing kent.

Een kamerlid van agrarische komaf sprak:
een pier is onmisbaar, kijk maar na,
hij maakt ons land vruchtbaar,
het staat op Wikipedia!

Een dierenliefhebster bracht te berde
dat je door een hengelverbod twee slachtoffers minder had
terwijl een visliefhebber opponeerde
dat je dan de hengelaar en de viseter vergat.

Dus de dames en heren zijn
nog steeds aan het discutieren
tot ongeduld van de intellectuele
en tevens de gewone pieren.

Als expieriment werd een referendum uitgeschreven
maar voordat de stemmen waren geteld
riepen ze i.p.v. om een intellectuele
al om een volkse pierenheld.

Om dit te vieren zijn de pieren
gezellig bij elkaar gekropen;
de mollen deden zich te goed
aan de feestende pierenhopen.

P. Radernaar




(Deze raad vond ik onder de nagelaten bescheiden
van de dichter P. Radernaar:
slechts één keer publiceren,
en dan snel vergeten maar).

Moraal:
Op enkele dagen van het jaar
zijn sommige dingen echt niet waar. (vrij naar Leo Vroman)

Pieter
_________________
"Hoed u voor de literatuur. Gebruik de woorden die het eerst bij je opkomen" J.P. Sartre


Terug naar “Thema's in de poëzie”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 8 gasten