Gedichten over water

Gedichten op thema
Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Gedichten over water

Berichtdoor Dettie » Ma Feb 23, 2009 20:13

Geplaatst: 01 aug 2004 04:45 pm

Ja Tibaaaaaa,
er staan watergedichten op de site.
Nog niet veel maar toch! hehe eindelijk ook eens een bijdrage!

http://www.poezie-leestafel.info/watergedichten

Groetjes
Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Feb 23, 2009 20:13

Geplaatst: 01 aug 2004 05:41 pm

Hé Dettieeeee, heb ze gelezen. Heerlijk! En allemaal nieuw voor mij.

Groetjes. Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Feb 23, 2009 20:14

Geplaatst: 05 aug 2004 10:38 pm

Zomaar een gedicht over water van Paul Snoek. Het lievelingselement van de dichter trouwens!

Een zwemmer is een ruiter

Zwemmen is losbandig slapen in spartelend water,
is liefhebben met elke nog bruikbare porie,
is eindeloos vrij zijn en inwendig zegevieren.

En zwemmen is de eenzaamheid betasten met vingers,
is met armen en benen aloude geheimen vertellen
aan het altijd allesbegrijpende water.

Ik moet bekennen dat ik gek ben van water.
Want in het water adem ik water
word ik een schepper die zijn schepping omhelst,
en in het water kan men nooit geheel alleen zijn
en toch nog eenzaam blijven.

Zwemmen is een beetje bijna heilig zijn.

Paul Snoek
uit: uit de bundel Hercules,
Brussel: Manteau 1960

Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Feb 23, 2009 20:15

Geplaatst: 09 aug 2004 05:53 pm

Son of a beach

Zee, het zeer wijde gevoel
van te klein, bijna overbodig

ouder wordende billen waarin
nog iets trilt en schommelt

lopend naar de rommel die hij
heeft gevonden: wier, dooie

vis, slijm. Bukt, tot waar
het wit wordt tilt de wind

haar jurk op: zacht vlees. Kijk
naar de zee.


Rutger Kopland
uit: Wie wat vindt heeft slecht gezocht
Van Oorschot, Amsterdam 1972

Tiba

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Feb 23, 2009 20:15

Geplaatst: 10 aug 2004 01:52 pm

Volgens mij staan alle "water"gedichten er nu op tiba.

http://www.poezie-leestafel.info/watergedichten

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Feb 23, 2009 20:16

Geplaatst: 10 aug 2004 03:12 pm

Luchtspiegeling

Midden in deze woestenij
van zon, stenen en droog gewas
zie ik opeens mijn eigen land
- onaangetast door deze brand:
bleek water, mist over een wei.
zie ik hoe koel en zacht dat was.

IJl als de dunne, dode maan,
die overdag is blijven staan,
maar meer dan herinneringen,
begeerlijker dan enig ding
zie ik verre water blinken
trachten mijn ogen het te drinken.

M. Vasalis

Uit: Parken en Woestijnen

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Feb 23, 2009 20:17

Geplaatst: 10 aug 2004 03:31 pm

Prachtig toch, al die gedichten over het element water. En al die verschillende gezichtshoeken.
Bedankt Dettie.

Groetjes. Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Feb 23, 2009 20:18

Geplaatst: 10 aug 2004 04:03 pm

ja he tiba. Het is een mooi onderwerp.
Was een goed idee van je.
Ik ben ook nog steeds aan het zoeken naar watergedichten.
Ik had iets in m'n hoofd van heel erge dorst hebben en wat water dan betekent maar zoiets heb ik nog niet gevonden.

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Feb 23, 2009 20:19

Geplaatst: 11 aug 2004 06:38 pm

Waterspiegel

Ben ik nog zichtbaar
vraag ik aan het water
en neem een voorschot
op het antwoord.

Ik zie een tuimelende val
en zuig de toekomst naar me toe
ze lijkt zo ongerept en roerloos
af te wachten tot ik kom.

Voor elke lijn die nu verschijnt
bedenk ik curven zekerheid
als: toen en vroeger, weet je nog?

Voorbij mijn twijfel is een
straks verborgen. Ergens.
Steeds en dichterbij.

Annette van den Bosch

Er is een analyse over dit gedicht gemaakt
http://www.annettevandenbosch.nl/bestan ... l_mvdh.htm

Groetjes
Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Feb 23, 2009 20:19

Geplaatst: 12 aug 2004 09:43 am

‘Als water ben ik uitgestort’

Dom water. Beukt en striemt de
pijlers van de brug die zwijgend
schrap staat tegen overgave. Eeuw
na eeuw is wat hij weet het binden
van twee oevers. Waakzaam, moe.

Weer ga ik door de oude stad, altijd
naar de rivier. Midscheeps posteer ik mij
in machteloze aandacht, blote hand
op steen. Ik brul met doorgesneden keel,
zonder geluid, van woede en verlies:

Al wat wij weten, hoe wij zijn, verdwijnt
als wind over het land. Herinnering
die even spartelt in het water en
verloren gaat. Grijsbruine golven die
hun naam niet zijn. De kamparts Tijd.

Rivier, stroom achterwaarts. Steen,
wordt weer vuur. Lucht om mij heen,
wordt lichaam dat mij draagt en
troost. Geheugen, val uiteen.

Anna Enquist, Soldatenliederen, 1991.

sarah

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Feb 23, 2009 20:20

Geplaatst: 12 aug 2004 09:45 am

Stuwmeer

Toen de dam klaar was
begon het water te stijgen.
Kilte ving aan in de berg-
wand. De bomen begrepen
niet hoe zij stikten in wat
hen lief was. Vissen kwamen
te zwemmen in de wijngaard.

Schreeuwend breken mijn kinderen
het gladde watervlak. Ik wil
hen roepen: acht niet de pijn
van tekort, maar vrees de on-
keerbare kracht van teveel, hoor
mij, hoe ik roep, hoe ik keihard zwijg.

Zij maken fonteinen en regenbogen.
Zij lachen en luisteren niet, daar
aan de bovenkant van de diepte,
aan de overkant van de tijd.

Anna Enquist, Soldatenliederen, 1991.

sarah

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Feb 23, 2009 20:21

Geplaatst: 12 aug 2004 09:55 am

hee sarah!
Wat een mooie gedichten! bedankt!

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Feb 23, 2009 20:37

Geplaatst: 12 aug 2004 10:19 am

Ze staan op de site sarah

http://www.poezie-leestafel.info/watergedichten

Stuwmeer

Zelf vind ik:
De bomen begrepen
niet hoe zij stikten in wat
hen lief was. Vissen kwamen
te zwemmen in de wijngaard.

daar
aan de bovenkant van de diepte,
aan de overkant van de tijd.

Erg mooi
Vind het altijd zo knap dat iemand met een paar zinnen een heel beeld kan schetsen.


Als water ben ik uitgestort:

Een mooi maar triest gedicht.
het lijkt wel een roep om hulp!
Laat mij vergeten lijkt ze te roepen.

Rivier, stroom achterwaarts. Steen,
wordt weer vuur....
Geheugen, val uiteen.

Prachtig!!

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Feb 23, 2009 20:39

Geplaatst: 12 aug 2004 11:06 am

Van Stuwmeer vind ik vooral het beeld mooi van de moeder die haar kinderen allerlei wijze levenslessen wil meegeven, maar die kinderen zijn lekker aan het plonzen en spetteren in het water en luisteren helemaal niet. De frustratie van iedere moeder. Kinderen moeten hun eigen waarheden vinden, hun eigen lessen leren, maar je zou hen zo graag voor fouten willen behoeden.

Gaat Als water ben ik uitgestort niet over het almaar voortschrijden van de tijd en het feit dat er na je dood niemand meer weet wie je eigenlijk was? Een herinnering die even spartelt in het water en verloren gaat. Ik zie er geen roep om hulp in, Dettie.

Sarah

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Feb 23, 2009 20:40

Geplaatst: 12 aug 2004 12:28 pm

Weer ga ik door de oude stad, altijd
naar de rivier. Midscheeps posteer ik mij
in machteloze aandacht, blote hand
op steen. Ik brul met doorgesneden keel,
zonder geluid, van woede en verlies:


Daardoor dacht ik dat, omdat ze het over ik heeft.

Maar nu begin ik ernstig te twijfelen.

Eeuw
na eeuw is wat hij weet het binden
van twee oevers. Waakzaam, moe.
Al wat wij weten, hoe wij zijn, verdwijnt
als wind over het land. Herinnering
die even spartelt in het water en
verloren gaat.

Als je deze zinnen bekijkt dan komt jouw interpretatie meer naar voren.
Zucht, ik weet het weer eens niet.
Maar dat puzzelen is juist zo leuk aan gedichten.

Groetjes
Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Feb 23, 2009 20:40

Geplaatst: 12 aug 2004 12:35 pm

stuwdam

Ik zie haar peinzend staan, te denken aan hoe het eerst was.
Dat het landschap anders was en door de dam veranderd is.
Dat haar kinderen zich daar helemaal niet van bewust zijn en lekker aan het spelen zijn.

daar
aan de bovenkant van de diepte,
aan de overkant van de tijd.


Maar ik moet eerlijk zeggen ik snap de volgende zinnen niet:

acht niet de pijn
van tekort, maar vrees de on-
keerbare kracht van teveel

Acht niet de pijn van tekort: de heimwee of hoe je het noemt naar hoe het eens was?
Maar vrees enz...Bedoelt ze dat de dam door de kracht van het water kan doorbreken? dat ze het eigenlijk eng vindt dat haar kinderen daar spelen?

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Feb 23, 2009 20:41

Geplaatst: 12 aug 2004 01:57 pm

hééé, wat leuk dat jullie allemaal gedichten over water plaatsen. Nu loop ik achter met reageren. Het was hier ook zo druk de laatste tijd. Moet de gedichten van Dettie nog een paar maal herlezen. En, Sarah, ontzettend leuk dat jij mee op de boot springt (om in watertermen te blijven).
Ook jouw gedichten moet ik nog grondig lezen. Ik kom erop terug.

Groetjes. Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Feb 23, 2009 20:42

Geplaatst: 12 aug 2004 06:59 pm

Hoi Dettie.

Dat gedicht van Annette heb ik een paar keren gelezen en vind het moeilijk om interpreteren. Ik heb dan de link geopend.
Wat vind jij van de verklaringen? Zag jij het ook zo?

Groetjes. Tiba.

P.S. Ik kom nog terug op de rest.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Feb 23, 2009 20:43

Geplaatst: 12 aug 2004 07:00 pm

Weliswaar geen gedicht, maar wel een opmerkelijke uitspraak over het onderwerp:

'Iemand die slechts water drinkt, heeft iets te verbergen voor zijn medemens.'

Charles Baudelaire

Wouter

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Feb 23, 2009 20:43

Geplaatst: 12 aug 2004 07:23 pm

Hoi Wouter deze zet ik morgen op de site als citaat van de dag. Er zijn heeeel weinig citaten over water, vreemd he vooral omdat het zo'n belangrijk onderdeel voor de mens is.

De verklaring van het gedicht van Annette van den Bosch heb ik nog niet goed gelezen tiba. Ik kwam het tegen bij het zoeken naar gedichten over water en heb het geplaatst maar wilde nog zoveel doen dat ik er geen tijd voor nam om het echt goed te lezen.

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Feb 23, 2009 20:44

Geplaatst: 14 aug 2004 09:06 am

Dag Sarah en Dettie,

Zit nog te broeden op dat gedicht Als water ben ik uitgestort, van Anna Enquist.

Inderdaad Sarah, gaat over de eendagsvliegen die we zijn, niets meer dan een herinnering die verloren gaat....

Op het einde spreekt ze de rivier aan, met een bevel: rivier, stroom achterwaarts. Een smeekbede om de tijd om te keren, terug te draaien, zodat het verleden blijft, terugkeert???

Het verband met de twee eerste strofes is me nog niet helemaal duidelijk, ik probeer toch: het water van de rivier oefent een aantrekkingskracht op haar uit, ze is erdoor gefascineerd en keert er steeds weer naar terug. Daar is ook die brug die nog altijd standhoudt en twee oevers met elkaar verbindt. Symbool van het standhouden tegen de tijd in? Maar dat zal niet blijven duren, de brug is moe ....ook zij (of hij, want brug is m. of vr.) zal uiteindelijk vergaan.
Zijn de twee oevers symbool van verleden en heden (of toekomst)???

Juist op die plaats wordt ze geconfronteerd met haar eigen onmacht en schreeuwt die uit: een geluidloze kreet van woede en verlies.

Verlies van wat? van zichzelf misschien aangezien ze niets dan een herinnering is die vergaat, er staat immers een dubbelpunt, dus de verklaring volgt. (Of gaat het om wat ze meegemaakt heeft, dacht ik eerst, maar lijkt me nu niet meer zo zinnig, alhoewel, ze is psychotherapeute en wordt als zodanig vaak geconfronteerd met dood en velies.)

Tot zover mijn poging tot verklaring. Wat denken jullie?
Stuwmeer moet ik nog grondig lezen.

Groetjes. Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Feb 23, 2009 20:45

Geplaatst: 16 aug 2004 10:42 am

Over Als water ben ik uitgestort

Ze begint met Dom water. waarom?
Omdat zij niet wil dat het water alles meevoert wat zij niet kwijt wil raken?
Het domme water beukt en striemt de pijlers van de brug, die moe maar waakzaam zijn. Is ze bang dat de brug instort dat ze dan de andere oever niet meer bereiken kan? De andere oever is natuurlijk symbolisch.
Zij wil de mogelijkheid om naar die andere oever te gaan niet kwijt raken maar ondertussen zorgt het water er voor dat alles meegevoerd wordt, de vergetelheid in.
De oevers fungeren denk ik als steunpunt en de rivier staat symbool voor het leven dat voortkabbelt of raast, alles meeslepend. Misschien is de ene oever wel het symbool voor wat zij in het leven wilde bereiken.
Ze staat op het midden van de brug (het midden van het leven?) en merkt misschien dat het leven sneller wegglipt en dingen vergeten raken voordat zij de kans heeft gehad haar doel (de overkant) te bereiken.
Ze vindt het leven te snel gaan, kan het niet vasthouden en wil dat de rivier terugstroomt.

Lucht om mij heen,
wordt lichaam dat mij draagt en
troost.


Wil ze helmaal terug naar de moederschoot?

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Feb 23, 2009 20:46

Geplaatst: 17 aug 2004 04:04 pm

Over het gedicht Stuwmeer van Enquist.

Ik krijg er niet echt een kant aan, aangezien ik me afvraag of het hier over een echt stuwmeer gaat of eerder over een gefantaseerd dat symbolisch is.
Ik vind het ook een raar onderwerp, iets wat je niet zou verwachten. Ja van die spelende kinderen, dat lijkt me ook zoals Sarah zegt. Voor de rest moet ik er toch nog wat op broeden.

Groetjes. Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Feb 23, 2009 20:46

Geplaatst: 17 aug 2004 04:16 pm

Ja dat gaat wel over een stuwmeer, ze schrijft ook dat de bomen onder water komen te staan.

De bomen begrepen
niet hoe zij stikten in wat
hen lief was. Vissen kwamen
te zwemmen in de wijngaard


Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Feb 23, 2009 20:47

Geplaatst: 17 aug 2004 05:35 pm

Hoi Dettie, het gaat natuurlijk over een stuwmeer.
Wat ik me afvraag: heeft ze het hier over een stuwmeer dat ze in werkelijkheid gezien heeft (zijn er die in Nederland, heeft ze het over haar eigen kinderen enz.) of over een voorstelling, een fantasie?

Groetjes. Tiba.


Terug naar “Thema's in de poëzie”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 13 gasten