Griekse mythen en poëzie

Gedichten op thema
Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Feb 23, 2009 11:30

Geplaatst: 06 aug 2007 12:12 pm

ik werd door een gedicht van Sappho geïnspireerd, toen we dat in het middelbaar lazen:


Sappho's lied


ziende blind
mijn oren suizen
een lucifer
onder de huid

bleek en bevend
als een kind
dwaal ik over
de plavuizen

in mij dooft
alle leven uit

Elvira
_________________
"leven is veel meer dan eten en vechten om de macht" (J.L. Seagull)

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Feb 23, 2009 11:33

Geplaatst: 06 apr 2006 06:59 am Onderwerp: Reageer met quote Bewerk/Verwijder dit bericht Meld post Verwijder dit bericht Bekijk het IP van deze gebruiker
Does evil exist? Did God create evil?



The University professor challenged his students with this question.

"Did God create everything that exists?"

A student bravely replied, "Yes he did!"

"God created everything?" The professor asked.

"Yes sir", the student replied.

The professor answered, "If God created everything, then God created evil, since evil exists, and according to the principal that our works define who we are, then God is evil" (Nouse-O-bila).

The student became quiet before such an answer. The professor, quite pleased with himself, boasted to the students that he had proven once more that the religious faith was a myth.

Another student raised his hand and said, "Can I ask you a question professor?"

"Of course", replied the professor.

The student stood up and asked, "Professor does cold exist?"

"What kind of question is this? Of course it exists. Have you never been cold?" The students snickered at the young man's question.

The young man replied, "In fact sir, cold does not exist. According to the laws of physics, what we consider cold is in reality the absence of heat.
Every body or object is susceptible to study when it has or transmits energy, and heat is what makes a body or matter have or transmit energy.
Absolute zero (-460? F) is the total absence of heat; all matter becomes inert and incapable of reaction at that temperature. Cold does not exist.
We have created this word to describe how we feel if we have no heat."

The student continued, "Professor, does darkness exist?"

The professor responded, "Of course it does."

The student replied, "Once again you are wrong sir, darkness does not exist either. Darkness is in reality the absence of light. Light we can study, but not darkness. In fact we can use Newton's prism to break white light into many colors and study the various wavelengths of each color. You cannot measure darkness. A simple ray of light can break into a world of darkness and illuminate it. How can you know how dark a certain space is?
You measure the amount of light present. Isn't this correct? Darkness is a term used by man to describe what happens when there is no light present."

Finally the young man asked the professor, "Sir, does evil exist?"

Now uncertain, the professor responded, "Of course as I have already said.
We see it everyday. It is in the daily example of man's inhumanity to man.
It is in the multitude of crime and violence everywhere in the world. These manifestations are nothing else but evil.

To this the student replied, "Evil dies not exist sir, or at least is does not exist unto itself. Evil is simply the absence of God. It is just like darkness and cold, a word that man has created to describe the absence of God. God did not create evil. Evil is the result of what happens when man does not have God's love present in his heart. It's like the cold that comes when there is no heat or the darkness that comes when there is no light."

The professor sat down.

The young man's name -- Albert Einstein

horea

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Feb 23, 2009 11:34

Geplaatst: 06 aug 2007 06:11 pm

Als iemand kan bewijzen dat Einstein deze vragen heeft gesteld en dit antwoord heeft gegeven krijgt hij van mij een goede fles wijn. Einstein kan deze drogredenering nooit gebruikt hebben volgens mijn bescheiden mening.

Pieter

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Feb 23, 2009 11:35

Geplaatst: 06 aug 2007 06:15 pm

Toelichting. Deze passage zal voor moeten komen in een van de vele erkende biografieën die over Einstein zijn geschreven en niet in een of ander christelijk boek of periodiek.

Pieter

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Feb 23, 2009 11:35

Geplaatst: 06 aug 2007 06:57 pm

of het nu Einstein was of niet, kvind het een leuke. Misschien gewoon geschreven om aan te tonen dat met een logische redenering hetzelfde "bewezen" kan worden als door anderen "ontkracht" wordt :) Nog van dat! (zijn leuke om in het godsdienstlokaal op te hangen, en voor iemand me beschuldigt van brainwashen, ik vind het een leuke spitsvondigheid, maar geloof gaat over veel meer dan redeneringen, dus verder zoek ik er ook niets achter)

Elira
_________________
"leven is veel meer dan eten en vechten om de macht" (J.L. Seagull)

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Feb 23, 2009 11:36

Geplaatst: 06 aug 2007 10:01 pm

Voor mij is dit ook eerder een spitsvondigheid. Leuk om lezen, maar ik breek er mijn hoofd niet over.

Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Feb 23, 2009 11:36

Geplaatst: 07 aug 2007 06:15 am

Beste Tiba en Elvira Het is jullie goed recht om de anekdote te relativeren, tenslotte is hij onder mythes geplaatst (zij het dat het geen Griekse is), en ik prijs Dettie's ruimhartigheid om het toch te laten staan, maar Dettie heeft er wijselijk geen commentaar opgegeven.
Een drogredenering kan best leuk en humoristisch zijn (ik wijs even op die van de Griek Zeno, die uit de redenering dat Achilles nooit een schildpad kan inhalen, jullie vzs bekend, concludeerde dat er geen beweging bestond, dus beweging moest een illusie zijn).
Maar in de anekdote bevat de redenering een halve waarheid, om aan te tonen dat het kwaad niet aan God ligt, maar de afwezigheid van God is, en wordt daarvoor de naam van een eminent geleerde misbruikt. Maar als het kwaad de afwezigheid van god betekent, dan moet nog worden aangetoond waarom hij afwezig is, en zo vaak. Bijvoorbeeld bij de Holocaust, de tsunami, de aidsepidemie, de van honger kreperende kinderen in Afrika. Inderdaad is voor geloof meer nodig dan een simpele redenering, Elvira. Dat ben ik helemaal met je eens.

Mooie dag, Pieter

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Feb 23, 2009 11:37

Geplaatst: 07 aug 2007 09:47 pm

ja, Pieter, ik begrijp je standpunt wel. Ik had het bijvoorbeeld niet minder spitsvondig gevonden zonder die Einstein, maar zoals jij het benadert, kan je misschien wel in zekere zin spreken van misbruik van naam. Het ging wellicht om de symboolwaarde en de geschiedenis leert ons overduidelijk hoe gemakkelijk een symbool te misbruiken valt (denken we aan de swastika). met het "dan moet nog worden aangetoond" ben ik het niet eens. Voor mij als gelovige moet God niet worden aangetoond, God moet worden geleefd. Maar het is niet mijn bedoeling een discussie omtrent geloof te starten, en ik geef je zeker gelijk op het punt van het te kwistig gebruik van de naam Einstein voor doeleinden waar hij niets mee te maken heeft. Vriendelijke groet,

Elvira
_________________
"leven is veel meer dan eten en vechten om de macht" (J.L. Seagull)

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Feb 23, 2009 11:38

Geplaatst: 08 aug 2007 09:39 am

Elvira, over godsdienst ga ik zeker niet beginnen. Maar als iemand een argument begint met een te simplistische redenering, en iemand maakt een tegenwerping, in dit geval ikzelf, dan moet worden aangetoond dat die tegenwerping niet klopt. Als je iets aanneemt op een te simpele redenering dan is die aanname makkelijk onderuit te halen. Daarom is jouw opvatting beter en heb je bovenstaande anekdote helemaal niet nodig.

Vg, Pieter

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Feb 23, 2009 11:41

Leuk om dit gedicht ook nog eens te bekijken.

Hugo Claus

Ikaros

1. Klaar? Klaar!
2. Hij lachte naar zijn vader, verraderlijk.
3. (En vloog te dicht bij de zon, zijn moeder,

Het hele gedicht is hier te lezen
http://www.chrisdenengelsman.nl/Reproci ... ueghel.htm


Dit is mijn interpretatie.

regel 1. De vader vraagt aan zijn zoon of hij klaar is om te vertrekken.

regel 2. De zoon verzekert hem dat hij zover is en hij lacht.
Wat doet dat 'verraderlijk' bij dat lachen?
Ik lees het zo:
'Verraderlijk' is een toevoeging is van de verteller in het gedicht. Die weet immers dat het slecht af zal lopen, terwijl vader en zoon nog vol vertrouwen zijn over de goede afloop.

regel 3. Het is vreemd dat de zon 'zijn moeder' (Ikaros' moeder) wordt genoemd, nadat Daedalos als 'zijn vader' wordt aangemerkt.
Dat laatste klopt letterlijk, maar Ikaros' moeder was de slavin Naukratis.
Ikaros was - voor de verandering in de Griekse mythologie, waar bijna iedereen een kind is van een mens en een god/godin ;) - een kind van twee gewone mensen.
In de Griekse mythologie is de zon sowieso een mannelijke figuur. Dat Claus de zon als vrouw ziet, is op zich al in tegenspraak met de klassieke mythe dus.
Claus' geeft hier blijkbaar zijn eigen persoonlijke interpretatie van Ikaros' wens om naar de zon te vliegen.
Is voor Claus de zon een moederlijke figuur (warmte, voedend, koesterend)?
Is de zon (of de moeder?) tegelijkertijd een figuur, voor wier nabijheid je beducht moet zijn. Want te dichtbij komen betekent de dood?


regel 4. en 5. Verder wordt de zon hier vergeleken met een roofvogel, bijvoorbeeld een uil of havik die op muizen jaagt, maar deze soms vanuit de lucht uit haar bek (haar 'lippen') laat vallen.

Ik lees er ook een verwijzing in naar het beeld van de verslindende vrouw.

regel 6. 'de marmeren zee' lijkt mij inderdaad een verwijzing naar het blikkerende en dooraderde van het wateroppervlak, zoals Tiba al heeft gezegd.

regel 7. De verteller vraagt zich af of Ikaros uit overmoed handelde.
De mythe van Ikaros wordt vaak gelezen als een strafoefening van de goden tegenover menselijke overmoed. Ikaros had de menselijke maat overschreden (door te hoog te willen vliegen).
Dat werd 'hybris' genoemd.
De mens mocht zich niet willen meten met de goden. Dat werd genadeloos afgestraft.
Heel veel mythen gaan daarover. Tiba zei ook al zoiets. Als mens moest je je plaats kennen!
Of was het wanhoop?

regel 8. Het aanwijzend voornaamwoord 'Dit' verwijst naar de vorige regel. Slaat het op wanhoop alleen of ook op overmoed?
In elk geval vindt de verteller dat wanhoop en/of overmoed meer gaat over de vader. Het was meer zijn terrein: Daedalos was wanhopig en wilde vluchten van Kreta. Daedalos kende de gevaren van het vliegen, maar zette zijn vluchtplan toch door.
Ikaros handelde vanuit zijn jeugdige onschuld en misschien uit verliefdheid op de zon. HIj wilde alleen maar dicht bij de zon zijn en zich koesteren in haar stralen ('wijde, laaiende haren').
Dettie zegt dat ook al.
Trouwens een mooi sprekend beeld van Claus; je ziet de zon voor je als een vrouw met wijduitwaaierend haar waar je je in kunt verbergen ('begraven'). Maar ook hier is weer de dubbelzinnigheid van het gevaar ('de dood').

Het is ook een beeld van de liefde of zelfs de liefdesdaad.
In zekere zin verwijst Claus dus ook naar de Oedipus' mythe.
Het (verboden) verlangen van de zoon om met de moeder naar bed te gaan, maar daar tegelijkertijd aan ten onder gaat.

Ik ben het met Dettie eens dat de regels 3 tot en met 10 (het stukje tussen haakjes) de afloop van de vluchtpoging geven, inclusief het commentaar van de verteller. De rest is de direct weergegeven handeling ter plekke: je staat erbij en ziet en hoort vader en zoon bezig.

regel 12: Ikaros bindt veren aan zijn enkels. Dit doet denken aan de god Eros (zie ook: 'de tekens van Eros'), die zelf veren draagt.
Maar het doet ook denken aan de vleugelschoenen van Hermes, de god die de doden naar de onderwereld begeleidt. Dus ook weer dubbele verwijzing naar zowel de liefde die Ikaros voelt als zijn naderende dood.

regel 13: Ook de griffioen is een mythisch dier, met veren aan zijn poten.
De taak van de griffioen is een bewaker van de doden in hun graf.
Weer een teken van de dood.
Je zou kunnen zeggen dat naar het einde van het gedicht toe de verwijzingen naar de dood van Ikaros in hevigheid toenemen.

Claus vermengt klassieke motieven van de liefde met die van de dood. Dat is een bekend thema in de literatuur en in de klassieke mythologie: het 'Eros & Thanatos'-motief.
Eros is de liefde. Thanatos is de dood. Beide zijn onlosmakelijk verbonden.

Dit gedicht komt uit de bundel [i]Figuratief
.
Het is opgedragen aan de beeldhouwer Roel d'Haese.
Misschien is het om die reden ook zo beeldend geschreven?

Tot zover.

:) Grada

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Feb 23, 2009 11:43

Geplaatst: 09 aug 2007 10:59 am

Ik ken trouwens een iets andere versie van de mythe.
Namelijk dat Daedalos moest vluchten van Kreta, omdat hij koningin Pasifaë geholpen had om haar huwelijk met koning Minos te verbreken. Zij wilde zich verenigen met de god Poseidon, in de gedaante van een witte stier.
Koning Minos gooit vader en zoon vervolgens in de gevangenis, waaruit ze met behulp van Ariadne weten te ontsnappen.
Vervolgens bedenkt Daedalos het plan om veren te maken en die met was aan hun lichamen vast te plakken.

:) Grada

_________________
'Do you think it's a whoozle?'

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Feb 23, 2009 11:43

Geplaatst: 09 aug 2007 07:40 pm

Hallo, Grada,

Ja die versie van de mythe las ik ook al.

Alle lof voor je zeer gedegen analyse.
Ik onthou er vast en zeker een aantal dingen uit, zoals:

- de persoonlijke interpretatie van de zon als iets vrouwelijks
- de vergelijking in regel 4en 5 die aan een roofvogel doet denken en het beeld van de "verslindende vrouw";
- het dubbelzinnige van het woord "begraven".
En ja , de Oedipusmythe natuurlijk, daar had ik het elders al over (het oedipale aspect in een gedicht van Claus, ik weet niet meer waar dat staat).
Nog even dit:
verwijst "dit" normaliter niet naar wat komt en "dat" naar wat voorafgaat?

Dat hier ook bewust een allusie op Hermes in te vinden zou zijn, zou ik er niet in vinden. Dat lijkt me wat vergezocht. Maar ja, dat kan natuurlijk, en iedereen is vrij dat verband te leggen.

Een prachtig gedicht toch!

Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Feb 23, 2009 11:45

Geplaatst: 10 aug 2007 11:18 am

Hai tiba,

Die versie van de Ikaros-mythe leerde ik lang geleden op school van mijn lerares Grieks. Vandaar!

Leuk dat een aantal dingen uit mijn analyse je aangesproken heeft.

Ik heb over jouw noemen van het oedipale aspect in dit gedicht van Claus heengelezen, anders had ik er zeker naar verwezen (zoals naar andere zaken door jou of Dettie genoemd wel). :)

Je schrijft:

Verwijst "dit" normaliter niet naar wat komt en "dat" naar wat voorafgaat?


Zo'n onderscheid tussen 'dit' en 'dat' is mij niet bekend. Volgens mij kunnen beide woorden zowel vooruit als achteruit verwijzen, om het zo maar eens te zeggen.
Zou het kunnen dat de Vlamingen zo'n onderscheid kennen, maar de Nederlanders niet?
Hoe interpreteer jij dat woordje 'dit'?
Ik vind het in elk geval opvallend dat Claus dat hier gebruikt.

Dat hier ook bewust een allusie op Hermes in te vinden zou zijn, zou ik er niet in vinden. Dat lijkt me wat vergezocht. Maar ja, dat kan natuurlijk, en iedereen is vrij dat verband te leggen.


Ik kom erop, omdat ik bedacht dat Eros zelf geen vleugels aan zijn enkels draagt. Hij vliegt dankzij de vleugels die aan zijn schouders zijn gegroeid. Zijn enkels zijn gewoon 'blank'.
Hermes daarentegen kan niet vliegen, tenzij hij zijn vleugelschoenen aanbindt. En die leent hij bij tijd en wijlen uit aan stervelingen, zoals Perseus. Vandaar deze gedachte...

Maar inderdaad, iedereen is vrij om een verband wel of juist niet te leggen. Ik ben dan wel altijd benieuwd hoe de auteur dat dan ziet.... maar ja, om Claus nu een mailtje te sturen.... :) :lol:

:) Grada

_________________
'Do you think it's a whoozle?'

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Feb 23, 2009 11:46

Geplaatst: 10 aug 2007 01:18 pm


Zo'n onderscheid tussen 'dit' en 'dat' is mij niet bekend. Volgens mij kunnen beide woorden zowel vooruit als achteruit verwijzen, om het zo maar eens te zeggen.
Zou het kunnen dat de Vlamingen zo'n onderscheid kennen, maar de Nederlanders niet?
Hoe interpreteer jij dat woordje 'dit'?



Ik was daarover luidop aan het denken nav je commentaar.
Want het verwijst volgens mij ook naar het voorgaande.

Ik heb het even opgezocht:
"deze of dit" voor nabijzijnde zaken, "die of dat" voor meer verwijderde zaken. Dus aangezien het dichtbij staat, kan het perfect.

over "bindt vleugels aan zijn enkels"
Inderdaad heeft Eros gewoonlijk vleugels aan zijn schouders, Hermes aan zijn sandalen.
Omdat er duidelijk staat: "de tekens van Eros", dacht ik alleen daaraan, en dat "enkels" een vrije interpretatie van de dichter was.
Ik vraag me nu ook af of Claus dat bewust gedaan heeft om een allusie op Hermes te geven... , je zet me aan het denken :roll: .
Nee, een mailtje zit er bij mij ook niet in :wink: .

Tiba.

Laatst aangepast door tiba op 23 aug 2007 09:14 am, in totaal 1 keer bewerkt

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Feb 23, 2009 11:46

Geplaatst: 15 aug 2007 08:27 pm

Ikaros

Ik ken een man die levenslang
droomt dat hij kan vliegen.
's Ochtends staat hij op
een stoel en vliegt -
op zijn gezicht.

Ik ken een man die levenslang
droomt dat hij kan schrijven.
's Ochtends zit hij aan
zijn bureau en schrijft -
het eindelijk gedicht.

Wie heeft zichzelf
bedrogen?
Wie heeft
gevlogen?


Willy Spillebeen
uit: Land van vergeten,
Poëziecentrum, Gent 1995

Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Feb 23, 2009 11:48

Geplaatst: 16 aug 2007 09:06 pm

tiba schreef:
Nee, een mailtje zit er bij mij ook niet in :wink: .

Tiba.



JAMMER! :wink:

Tiba, Ik durf het bijna niet te zeggen, maar ik ben niet zo'n fan van Willy Spillebeen. Ik lees hem liever als vertaler dan als dichter.... :oops:

:) Grada
_________________
'Do you think it's a whoozle?'

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Feb 23, 2009 11:48

Geplaatst: 23 aug 2007 05:57 am

Aan Ariadne en Tiba Erg interessant om te lezen hoe jullie je in een gedicht inleven en het verklaren. Bij het gedicht van Claus over Ikaros en Dadalos verwijzen jullie al naar de Oedipusmythe maar moeten we misschien nog verder gaan en hier een liefdesstrijd tussen vader en zoon in zien? Ikaros lacht verraderlijk, hij gaat zijn vader verraden met een (mislukte) poging zijn moeder te veroveren.
We denken eerst dat de overmoed en wanhoop op Ikaros slaan, maar dit
(beide gemoedstoestanden) zijn het domein van Daedalos. Deze overwint de wanhoop, hij is weer klaar (klaar!) voor de liefde (de tekens van Eros) maar de veren slaan ook op de griffioen, symbool voor de dood. Heeft hij Ikaros gedood of althans niet genoeg gedaan om hem te redden?
Claus blijft een intrigerende dichter. Wie zijn boeken gelezen heeft (zie o.a. omtrent Deedee) weet dat hij ook sterke morbide trekken heeft.

Pieter

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Feb 23, 2009 11:52

Geplaatst: 23 aug 2007 09:27 pm

Interessant Pieter, wat je zegt over de mogelijke rivaliteit van de vader tegenover de zoon. Ik moet het eens laten bezinken.

Zeker heeft Claus een nogal zwarte kijk op de mens in zijn 'ontblote' hoedanigheid. Dat merk je altijd weer in zijn werk, toneelstukken, romans, gedichten, essays...
Nou ja, daar heeft hij toch ook gewoon gelijk in. :wink:
Daarnaast proef je ook zijn betrokkenheid en liefde.
En gewoon mooi van stijl en taalkunstig!
Alleen dat al verwarmt je hart: de troost van de schoonheid tegenover de barbarij van het bestaan.

:) Grada
_________________
'Do you think it's a whoozle?'

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Feb 23, 2009 11:57

Geplaatst: 24 aug 2007 05:47 am

Ik ben het helemaal met je eens, Ariadne, Claus is een groot en veelzijdig dichter en schrijver. Ik begin trouwens wat raadselachtige gedichten steeds leuker te vinden, ze lijken meer op het leven zelf. Het gedichtje van Willy Spillebeen vind ik trouwens ook niet slecht, al is dat volkomen duidelijk.

Mooie dag, Pieter

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Feb 23, 2009 11:58

Geplaatst: 12 mei 2008 08:26 pm

Wij waren zestien

Wij waren zestien jaar en spelden traag Aeneas’
avonturen. Over hoe winden plots opstaken
en schepen uit hun koers raakten,
over velden aan de overkant van een rivier
waar men een levend mens maar zelden toelaat,
over verlaten vrouwen, oorlogen en tweegevechten.

Wij waren zestien jaar en door de vensters
van het hoge klaslokaal scheen de zon.
En om vier uur stond aan de schoolpoort
de jongen die gedurfd had je te kussen.
En alles over winden die plots opstaken,
schepen die uit hun koers raakten
werd in een boekentas gestoken, weggeschoven
om de armen vrij te hebben en lichthartig
om hem heen te slaan.
Wij zouden elkaar nooit verlaten,
wij hadden geen oorlog om naartoe te gaan.

Jo Govaerts
Uit: Apenjaren
(Van Halewyck, 1998)

Geplaatst in het kader van het thema klassieke litertauur

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Feb 23, 2009 11:58

Geplaatst: 12 mei 2008 08:33 pm

Odysseus tot Penelope

Ach, weef en zing,
Tot ik dat uiterst oord vergete,
Waar stil de witte nevel hing
Op 't stroomloos nat der bleeke Lethe;
Dat ik den weg niet weder wete
Naar 't kilst van mijn herinnering,
Ach, weef en zing.

Ja, zing en weef,
Opdat Uw sluier 't heir der schimmen
Bont met zijn beeldenspel omzweef;
Bedek het bloed, waar zij naar grimmen,
Verberg hun ritslend nederklimmen,
Als blaadren in een najaarsdreef;
Ja, zing en weef.

Ach, weef en zing,
Toen over de affodillenweide
Mijn doode moeder tot mij ging,
Voelde ik een windzucht langs mij glijden,
Terwijl ik de armen openbreidde,
En 't bleek slechts lucht wat ik omving,
Ach, weef en zing.

Ja, zing en weef,
Hoe schrikklijk Ajax mij vervaarde,
Hoe droef Achilles toeven bleef,
En klaagde: eer mocht ik, weer-gebaarde,
De zoon zijn van een slaaf op aarde,
Dan dat ik hier als heerscher leef;
Zing dit, en weef.

Neen, kan Uw hand
Geen tweede wereld op doen kleuren
Uit dezer draden teer verband,
Waar de gestorvne, na zulk treuren,
Zich moegezwommen op mag beuren,
En reidanst over 't zonnig strand?
Weef dan dit land.

Aart van der Leeuw
Verhalen en Verzen.
Amsterdam; Meulenhoff; 1951

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Feb 23, 2009 11:59

Geplaatst: 12 mei 2008 08:43 pm

Baucis

Zo oud mijn rimpelbast waarnaar
hij met zijn takken tast, maar mij
vindt hij hier niet, een linde slechts.
Een eikenboom is hij, zijn lijf verstijfd
geen kus, geen woord verlaat zijn stam.
Mijn droge huid mijn hunkerend blad
raken hem niet - oh, voelde ik één ogenblik
zijn warmte nog, zijn oude hand.
Te midden van verdronken land staan wij
geen dood gezien, toch niet meer mens.
Was dit nu onze wens, dit houten staan
voorgoed voor zich?

Marjoleine de Vos
Uit: Zeehond graag
Van oorschot 2000

Hier staat het verhaal over Baucis en Philemon

http://nl.wikipedia.org/wiki/Philemon_en_Baucis

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Feb 23, 2009 12:00

Geplaatst: 12 mei 2008 08:52 pm

Mooi gedicht van Marjoleine de Vos.

Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Feb 23, 2009 12:08

Delphi

Een burg van bergen. En olijvengaarden.
Het middelpunt van de antieke aarde.

Zeus' arenden op zwartgeknipte zwingen
schrijven hiëratisch aan de lucht hun kringen.

Het heilig water van de Kastaleia-bron
ligt wit en zilver roerloos in de zon.

De renbaan zonder wagens zonder lopers.
De schatkamers naar alle kanten open.

Al eeuwenlang zwijgt hoorbaar het geklater
van het applaus in het verminkt theater.

En prijsgegeven werden alle nissen
aan distels en geringe hagedissen.

De tempel van Apolloon staat alleen,
gestold gelijk een stad van enkel steen.

Anton van Wilderode
Uit: Verzamelde gedichten 1943-1973
Lannoo 1974

Zie orakel van Delphi http://nl.wikipedia.org/wiki/Orakel_van_Delphi

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Feb 23, 2009 12:26

BerichtGeplaatst: 12 mei 2008 08:57 pm

Hier een link naar enkele gedichten over Oedipus.
Misschien dat dat item ook beter onder de thema-gedichten staat, Dettie?

http://oscar.messageboard.nl/7067/viewtopic.php?t=63

Tiba


Terug naar “Thema's in de poëzie”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 13 gasten