Gedichten over vriendschap
Gedichten over vriendschap
Geplaatst: 01 sep 2005 11:08 am
Een oudje van Guido Gezelle
Hoe zoet is 't tusschen broederen twee
te wandelen, te wandelen,
bemint men van de twee den een,
den een gelijk den anderen;
bemint men ze alle twee, en zij,
beminnen ze ook malkanderen
gebroederlijk: 't is zoet erbij
te wandelen, te wandelen.
Guido Gezelle
uit: Spiegel van de Nederlandse poëzie 2,
Vivtor E. van Vriesland, Meulenhoff 1965
Tiba.
Een oudje van Guido Gezelle
Hoe zoet is 't tusschen broederen twee
te wandelen, te wandelen,
bemint men van de twee den een,
den een gelijk den anderen;
bemint men ze alle twee, en zij,
beminnen ze ook malkanderen
gebroederlijk: 't is zoet erbij
te wandelen, te wandelen.
Guido Gezelle
uit: Spiegel van de Nederlandse poëzie 2,
Vivtor E. van Vriesland, Meulenhoff 1965
Tiba.
Geplaatst: 01 sep 2005 11:15 am
Dat is zo'n gedichtje dat blijft hangen in het hoofd. Dacht al een tijdje, dat is er een voor het thema vriendschap (ik zie Gezelle dan altijd wandelen tuussen die twee broers, en de band tussen hen slaat op hem over). Ik moest het alleen nog terugvinden.
Gevonden dus (wel op een haastje, want ben eigenlijk aan het werken).
Groetjes. Tiba.
Dat is zo'n gedichtje dat blijft hangen in het hoofd. Dacht al een tijdje, dat is er een voor het thema vriendschap (ik zie Gezelle dan altijd wandelen tuussen die twee broers, en de band tussen hen slaat op hem over). Ik moest het alleen nog terugvinden.
Gevonden dus (wel op een haastje, want ben eigenlijk aan het werken).
Groetjes. Tiba.
Geplaatst: 01 sep 2005 07:26 pm
Afscheid
Maar ook zonder ons samen
draait de wereld wel door,
al weet ik niet waarom.
Voor vriendschap is verhuizen
als de dood. En ik blijf stom
omdat ik stoer en sterk moet zijn,
zoals wij waren. Maar stil
durf ik een onbeholpen woord:
enzovoort, enzovoort, enzovoort.
Ted van Lieshout
uit: Van, Als & Och, Leopold 1995
Tiba.
Afscheid
Maar ook zonder ons samen
draait de wereld wel door,
al weet ik niet waarom.
Voor vriendschap is verhuizen
als de dood. En ik blijf stom
omdat ik stoer en sterk moet zijn,
zoals wij waren. Maar stil
durf ik een onbeholpen woord:
enzovoort, enzovoort, enzovoort.
Ted van Lieshout
uit: Van, Als & Och, Leopold 1995
Tiba.
Geplaatst: 01 sep 2005 09:07 pm
Ja hoor, goed gezien.
Komt eigenlijk uit de bundel "Och, ik elleboog me er wel doorheen".
De verzamelbundel 'Van, Als & Och' omvat eigenlijk drie bundels en is genoemd naar de beginwoorden ervan (goeie vondst!):
- Van verdriet kun je grappige hoedjes vouwen
- Als ik een naam had kwam ik in de Noordzee uit
- Och, ik elleboog me er wel doorheen
Alle drie voor opgroeiende kinderen.
Groetjes. Tiba.
Ja hoor, goed gezien.
Komt eigenlijk uit de bundel "Och, ik elleboog me er wel doorheen".
De verzamelbundel 'Van, Als & Och' omvat eigenlijk drie bundels en is genoemd naar de beginwoorden ervan (goeie vondst!):
- Van verdriet kun je grappige hoedjes vouwen
- Als ik een naam had kwam ik in de Noordzee uit
- Och, ik elleboog me er wel doorheen
Alle drie voor opgroeiende kinderen.
Groetjes. Tiba.
Geplaatst: 02 sep 2005 08:46 am
" Van verdriet kun je grappige hoedjes vouwen" ken ik wel, dat is toch die bundel waar een aantal gedichten over het overlijden van zijn broertje in staan,
ik kan me herinneren dat ik die bundel toendertijd erg mooi vond, ik heb er vrij veel uit over geschreven.
De titel is ook mooi vind ik.
Wil
" Van verdriet kun je grappige hoedjes vouwen" ken ik wel, dat is toch die bundel waar een aantal gedichten over het overlijden van zijn broertje in staan,
ik kan me herinneren dat ik die bundel toendertijd erg mooi vond, ik heb er vrij veel uit over geschreven.
De titel is ook mooi vind ik.
Wil
Geplaatst: 02 sep 2005 08:51 am
Vriend
Vriend, metgezel, die meer en minder is
dan vader, moeder, minnaar, kind
hetzelfde als ik, maar anders
onafhankelijk en toegewijd
ouder, jonger, van dezelfde tijd.
Trooster, die getroost kan worden
baken en verhanger van borden
broeder, maar van een andere moeder, zonder rivaliteit
met wie ik samenloop en die mij begeleidt.
Hij gunt mij om te leven en als ik dood
zou willen, geeft hij mij gelijk.
Soms is het, dat ik om hem alleen
verdragen blijf, wat zonder hem ondraaglijk scheen.
Zonder een enkele verplichting
loop ik en altijd in zijn richting.
-Maria Vasalis,
de oude kustlijn-
---
Vasalis heeft toch wel hele mooie dingen geschreven.
In dit gedicht zitten ook weer zulke mooie zinnen ..
Trooster die getroost kan worden,
bijvoorbeeld,
dat is precies wat een vriendschap tot een mooie vriendschap maakt.
Groetjes,
Wil
Vriend
Vriend, metgezel, die meer en minder is
dan vader, moeder, minnaar, kind
hetzelfde als ik, maar anders
onafhankelijk en toegewijd
ouder, jonger, van dezelfde tijd.
Trooster, die getroost kan worden
baken en verhanger van borden
broeder, maar van een andere moeder, zonder rivaliteit
met wie ik samenloop en die mij begeleidt.
Hij gunt mij om te leven en als ik dood
zou willen, geeft hij mij gelijk.
Soms is het, dat ik om hem alleen
verdragen blijf, wat zonder hem ondraaglijk scheen.
Zonder een enkele verplichting
loop ik en altijd in zijn richting.
-Maria Vasalis,
de oude kustlijn-
---
Vasalis heeft toch wel hele mooie dingen geschreven.
In dit gedicht zitten ook weer zulke mooie zinnen ..
Trooster die getroost kan worden,
bijvoorbeeld,
dat is precies wat een vriendschap tot een mooie vriendschap maakt.
Groetjes,
Wil
Geplaatst: 03 sep 2005 01:34 pm
Zeventig jaar verschil
Hij klaagt hardop dat hij de nieuwe
aardappeltjes niet meer haalt. Ik roep
dat ik ze al gegeten heb, dus hij moet
terug naar start of naar de gevangenis.
Hij strompelt toch al zo moe. Zijn hart.
Maar een vriend hoeft niet perce snel te zijn
van mij, alleen in de buurt.
Hij moet niet zeggen dat het weer weer
in de weg zit. Ik weet al lang dat het moet
vriezen voor regen ijzelt op straat.
En dan strooi ik heus wel zout voor je voeten.
Wat heeft het nu voor zin om zo maar
dood te willen gaan als ik er toch ook nog ben?
Of ben je jaloers dat ik nog zo n hoop
te leven heb. Ik ben jaloers dat jij het
hebt gehaald. Ik weet niet of ik dat wel kan.
-Ted van Lieshout,
uit "och ik elleboog me er wel doorheen"
Leopold 1988
Wil
Zeventig jaar verschil
Hij klaagt hardop dat hij de nieuwe
aardappeltjes niet meer haalt. Ik roep
dat ik ze al gegeten heb, dus hij moet
terug naar start of naar de gevangenis.
Hij strompelt toch al zo moe. Zijn hart.
Maar een vriend hoeft niet perce snel te zijn
van mij, alleen in de buurt.
Hij moet niet zeggen dat het weer weer
in de weg zit. Ik weet al lang dat het moet
vriezen voor regen ijzelt op straat.
En dan strooi ik heus wel zout voor je voeten.
Wat heeft het nu voor zin om zo maar
dood te willen gaan als ik er toch ook nog ben?
Of ben je jaloers dat ik nog zo n hoop
te leven heb. Ik ben jaloers dat jij het
hebt gehaald. Ik weet niet of ik dat wel kan.
-Ted van Lieshout,
uit "och ik elleboog me er wel doorheen"
Leopold 1988
Wil
Geplaatst: 09 sep 2005 07:22 pm
TUIN VAN EPICURUS (voor de vrienden)
Gij die in eenvoud wilt tezamenhoren,
de tiende jaarkring sloot om onze dis,-
waar vriendschap open als het zonlicht is
werd ons een ongepeild geluk beschoren.
In arbeid werd der uren goud ontgonnen;
de volle rijkdom van het eigen ik
vindt ieder terug, gespiegeld in de blik
van wie aan hèm zijn klaarte heeft gewonnen.
Zie naar het licht-hoe kleurt het mild en stil
ons samenzijn. Wat grenzen zijn gesteld
aan wie het nodige slechts nemen wil?
Nog ongeweten wegen zult gij gaan.
Vriendschap-gij hebt haar reinigend geweld
alreeds beseft. Zo weet: zij ving pas aan.
Ida Gerhardt,
Uit verzamelde gedichten, deel 1
Groet, Irene
TUIN VAN EPICURUS (voor de vrienden)
Gij die in eenvoud wilt tezamenhoren,
de tiende jaarkring sloot om onze dis,-
waar vriendschap open als het zonlicht is
werd ons een ongepeild geluk beschoren.
In arbeid werd der uren goud ontgonnen;
de volle rijkdom van het eigen ik
vindt ieder terug, gespiegeld in de blik
van wie aan hèm zijn klaarte heeft gewonnen.
Zie naar het licht-hoe kleurt het mild en stil
ons samenzijn. Wat grenzen zijn gesteld
aan wie het nodige slechts nemen wil?
Nog ongeweten wegen zult gij gaan.
Vriendschap-gij hebt haar reinigend geweld
alreeds beseft. Zo weet: zij ving pas aan.
Ida Gerhardt,
Uit verzamelde gedichten, deel 1
Groet, Irene
Geplaatst: 12 sep 2005 06:02 pm
Mijn vriendin
Gisteren zag ik je weer
een warm herkennen
toen ik langs je liep en
bijna aanraken kon.
Hetzelfde haar en
eender gekleed.
Verstoord draaide je
je om en keek
naar mij; minachting
wat ik in je ogen las,
dat viel me koud.
Temeer daar jij
diegene was, op
wie je leek.
Rim Sartori
(ons toegezonden door Rim Sartori)
Mijn vriendin
Gisteren zag ik je weer
een warm herkennen
toen ik langs je liep en
bijna aanraken kon.
Hetzelfde haar en
eender gekleed.
Verstoord draaide je
je om en keek
naar mij; minachting
wat ik in je ogen las,
dat viel me koud.
Temeer daar jij
diegene was, op
wie je leek.
Rim Sartori
(ons toegezonden door Rim Sartori)
Respect
Kijk ze kijken
hoor ze horen
zie ze zien
naar mijn dappere vriendin
haar kale kop hooggeheven
zo broos, zo fier. -
"mij krijgen ze voorlopig niet klein!"
hoe klein, groot kan wezen
heb jij voor altijd bewezen,
mijn dappere vriendin
zo broos, zo fier. -
Kijk ze kijken
hoor ze horen
zie ze zien
naar
mijn dappere vriendin
zo broos, zo fier –
Rim Sartori :
Voor Annemarie Grewel – 2001/Nov.
(ons toegezonden door Rim Sartori)
Kijk ze kijken
hoor ze horen
zie ze zien
naar mijn dappere vriendin
haar kale kop hooggeheven
zo broos, zo fier. -
"mij krijgen ze voorlopig niet klein!"
hoe klein, groot kan wezen
heb jij voor altijd bewezen,
mijn dappere vriendin
zo broos, zo fier. -
Kijk ze kijken
hoor ze horen
zie ze zien
naar
mijn dappere vriendin
zo broos, zo fier –
Rim Sartori :
Voor Annemarie Grewel – 2001/Nov.
(ons toegezonden door Rim Sartori)
Geplaatst: 13 sep 2005 09:39 am
Dag Sanne,
kom jij nooit iemand tegen op wie 'iemand' lijkt op diegene , die je mist, een vriendin, die er niet meer is bv, een vriend, een vrouw, een man of een kind?
Dan kom jij iemand tegen. Je zegt gedag of steekt je hand op naar diegene, maar het is een 'ander' en die kan 'verstoord' naar jou kijken...en dat vind je jammer, omdat je dacht dat het je vriendin was...
Dettie
Dag Sanne,
kom jij nooit iemand tegen op wie 'iemand' lijkt op diegene , die je mist, een vriendin, die er niet meer is bv, een vriend, een vrouw, een man of een kind?
Dan kom jij iemand tegen. Je zegt gedag of steekt je hand op naar diegene, maar het is een 'ander' en die kan 'verstoord' naar jou kijken...en dat vind je jammer, omdat je dacht dat het je vriendin was...
Dettie
Geplaatst: 29 sep 2005 09:29 am
Mijn vriend
Mijn vriend,
hij staat aan de rand van een afgrond,
maar hij wankelt niet,
zij die beweren dat hij wankelt
weten niet wat wankelen is,
het lijkt op wankelen,
het lijkt zelfs op vallen,
op ergens zich nog aan willen vastklampen,
maar het is het niet,
het is ook geen schreeuwen
wat hij doet,
geen terugdeinzen, geen aarzelen, geen omkijken,
het is iets nieuws,
iets anders,
iets wat niemand kan -
mijn vriend,
zijn blauwe hemel,
zijn slechtvalken ongeduld,
zijn grauwe winters zuivere onsterfelijkheid,
hij wankelt niet.
Toon Tellegen
uit: Daar zijn geen woorden voor, een keuze uit zijn gedichten,
Rainbow Pockets 2005
Tiba.
Mijn vriend
Mijn vriend,
hij staat aan de rand van een afgrond,
maar hij wankelt niet,
zij die beweren dat hij wankelt
weten niet wat wankelen is,
het lijkt op wankelen,
het lijkt zelfs op vallen,
op ergens zich nog aan willen vastklampen,
maar het is het niet,
het is ook geen schreeuwen
wat hij doet,
geen terugdeinzen, geen aarzelen, geen omkijken,
het is iets nieuws,
iets anders,
iets wat niemand kan -
mijn vriend,
zijn blauwe hemel,
zijn slechtvalken ongeduld,
zijn grauwe winters zuivere onsterfelijkheid,
hij wankelt niet.
Toon Tellegen
uit: Daar zijn geen woorden voor, een keuze uit zijn gedichten,
Rainbow Pockets 2005
Tiba.
Geplaatst: 29 sep 2005 09:34 am
Wat mij opvalt in dit gedicht is hoe hij het onvoorwaardelijk voor zijn vriend opneemt, tegen de buitenwereld in:
zij die beweren dat hij wankelt
weten niet wat wankelen is,
hij deinst niet terug, hij aarzelt niet, hij kijkt niet om
hij doet iets wat niemand kan...
en dan die zin is het ook een gedicht over de vriendschap (toewijding, erkenning, bewondering, onvoorwaardelijk geloof, vertrouwen) die de dichter voor de andere voelt.
Groetjes. Tiba.
Wat mij opvalt in dit gedicht is hoe hij het onvoorwaardelijk voor zijn vriend opneemt, tegen de buitenwereld in:
zij die beweren dat hij wankelt
weten niet wat wankelen is,
hij deinst niet terug, hij aarzelt niet, hij kijkt niet om
hij doet iets wat niemand kan...
en dan die zin is het ook een gedicht over de vriendschap (toewijding, erkenning, bewondering, onvoorwaardelijk geloof, vertrouwen) die de dichter voor de andere voelt.
Groetjes. Tiba.
Terug naar “Thema's in de poëzie”
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 5 gasten