Geplaatst: 19 apr 2005 08:58 pm
Onder de appelboom
Ik kwam thuis, het was
een uur of acht en zeldzaam
zacht voor de tijd van het jaar,
de tuinbank stond klaar
onder de appelboom
ik ging zitten en ik zat
te kijken hoe de buurman
in zijn tuin nog aan het spitten
was, de nacht kwam uit de aarde
een blauwer wordend licht hing
in de appelboom
toen werd het langzaam weer te mooi
om waar te zijn, de dingen
van de dag verdwenen voor de geur
van hooi, er lag weer speelgoed
in het gras en verweg in het huis
lachten de kinderen in het bad
tot waar ik zat, tot
onder de appelboom
en later hoorde ik de vleugels
van ganzen in de hemel
hoorde ik hoe stil en leeg
het aan het worden was
gelukkig kwam er iemand naast mij
zitten, om precies te zijn jij
was het die naast mij kwam
onder de appelboom, zeldzaam
zacht en dichtbij
voor onze leeftijd.
Rutger Kopland
uit: Geluk is gevaarlijk, een keuze uit de gedichten,
Rainbow Pocketboeken 1999
Tiba.
Gedichten over appels en appelbomen
Geplaatst: 20 apr 2005 10:45 am
Och wat is dat gedicht van Kopland toch prachtig, een van m n favorieten allertijden.
Hier nog eentjes over appels...
Een appel
Er ligt een appel op een schaal
voor een open raam-
als hij zou kunnen denken zou die appel denken:
is dit nu beurs, zo n doof gevoel...
hij is nog zoet,
maar hij wordt al moe zoals alleen een appel
moe kan worden,
hij rimpelt en verkleurt,
het is een warme dag, niets grijpt om zich heen
en niets gebeurt
en een hand pakt hem op, draait hem rond
en gooit hem door het raam-
als hij zich zou kunnen verbazen zou die appel
zich verbazen en denken:
is dit nu ten einde raad,
of is dit nu de opperste verwarring?
De avond valt, wormen komen op hem af,
en hij zou denken:
als ik nog kon glanzen dan zou ik nu toch glanzen...
zijn laatste gedachte
zou dat zijn.
Toon Tellegen,
uit ..er ligt een appel op een schaal,
Querido
Wil
Och wat is dat gedicht van Kopland toch prachtig, een van m n favorieten allertijden.
Hier nog eentjes over appels...
Een appel
Er ligt een appel op een schaal
voor een open raam-
als hij zou kunnen denken zou die appel denken:
is dit nu beurs, zo n doof gevoel...
hij is nog zoet,
maar hij wordt al moe zoals alleen een appel
moe kan worden,
hij rimpelt en verkleurt,
het is een warme dag, niets grijpt om zich heen
en niets gebeurt
en een hand pakt hem op, draait hem rond
en gooit hem door het raam-
als hij zich zou kunnen verbazen zou die appel
zich verbazen en denken:
is dit nu ten einde raad,
of is dit nu de opperste verwarring?
De avond valt, wormen komen op hem af,
en hij zou denken:
als ik nog kon glanzen dan zou ik nu toch glanzen...
zijn laatste gedachte
zou dat zijn.
Toon Tellegen,
uit ..er ligt een appel op een schaal,
Querido
Wil
Geplaatst: 21 apr 2005 04:17 am
Wat een mooie gedichten! Ik ga ze zeker op mijn site erbij plaatsen binnenkort!
Door mijn bezoeken aan de Leestafel heb ik nu zelfs weer de sonnetten van Shakespeare naast mijn bed liggen en als ik dit zo lees, moet ik toch ook maar weer eens aan de dichtbundels!
Dankjulliewel!
Sjosque
Wat een mooie gedichten! Ik ga ze zeker op mijn site erbij plaatsen binnenkort!
Door mijn bezoeken aan de Leestafel heb ik nu zelfs weer de sonnetten van Shakespeare naast mijn bed liggen en als ik dit zo lees, moet ik toch ook maar weer eens aan de dichtbundels!
Dankjulliewel!
Sjosque
Geplaatst: 01 jun 2005 06:57 pm
Ik vond er nog een van Toon Tellegen Sjosque....
De appel valt
valt niet goed
valt opnieuw
en opnieuw
en de boom bukt zich en schudt zich
en de appel valt opnieuw
steeds verder van de boom valt de appel
valt
valt
tot er niets meer valt te vallen
ligt in het gras
kijkt om zich heen
ziet de hemel
ach...!
geen spoor meer van de zwaartekracht
maar reeds met rasse schreden nadert de boom
appeltje! appeltje!
niet ver van de appel valt de boom.
Toon Tellegen,
Wie A zegt
Querido 2002
---
Beetje merkwaardig gedicht vind ik, maar het gaat over appels.
Groetjes,
Wil
Ik vond er nog een van Toon Tellegen Sjosque....
De appel valt
valt niet goed
valt opnieuw
en opnieuw
en de boom bukt zich en schudt zich
en de appel valt opnieuw
steeds verder van de boom valt de appel
valt
valt
tot er niets meer valt te vallen
ligt in het gras
kijkt om zich heen
ziet de hemel
ach...!
geen spoor meer van de zwaartekracht
maar reeds met rasse schreden nadert de boom
appeltje! appeltje!
niet ver van de appel valt de boom.
Toon Tellegen,
Wie A zegt
Querido 2002
---
Beetje merkwaardig gedicht vind ik, maar het gaat over appels.
Groetjes,
Wil
Terug naar “Thema's in de poëzie”
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 75 gasten