Gedichten over Herman de Coninck

Gedichten op thema
Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Gedichten over Herman de Coninck

Berichtdoor Dettie » Vr Feb 20, 2009 08:25

Geplaatst: 28 feb 2005 12:21 am

Omdat er zoveel mooie gedichten n.a.v. de dood van Herman de Coninck geschreven zijn, dacht ik dat het goed was die hier op Leestafel forum bij elkaar te plaatsen. Enkele zijn hier al ter sprake gekomen, die probeer ik naar dit item over te brengen. Later volgen er nog andere.

Groetjes. Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Vr Feb 20, 2009 08:27

Geplaatst: 28 feb 2005 12:28 am

Met stomheid

Loodzware dagen zeggen we maar
wat weegt zo'n woord weinig; het laatste
zeilt op stadsdamp neerwaarts, kromt
zich keer op keer om zijn betekenis.

Argeloos keren de huizen hun dierbaartste
wanden naar buiten, fluisteren Lissabon,
Lissabon. Tussen keuken - en badkamertegels
zoeken wij traag naar de tekens, verrijzenis.

Het water staat laag. In marmeren armen
murmelt het zacht tegen schepen aan. Stad,
leer mij het onverstaanbare, het openbare,
de sporen van kleine roeiers over de Taag.


Anna Enquist
uit: Nieuw Wereldtijdschrift, 1997,
dubbelnummer 5-6,
Weekbladpers Tijdschriften Nijgh & Van Ditmaar/ Dedalus

Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Vr Feb 20, 2009 08:28

Geplaatst: 28 feb 2005 12:36 am

Herman de Coninck stierf op straat in Lissabon. Anna Enquist was erbij en ving hem op. Vandaar 'het plaveisel" en "de laatste lucht vloog de stad in". Hij stierf omzeggens in haar armen. Kristien Hemmerechts schreef in "Taal zonder mij" dat hij gelukkig in de armen van een vrouw stierf, want vrouwen hielden van hem (of zoiets).

Niemand

De dood, zegt men, heeft genomen.
Ik zat op de grond met een dode
maar niemand kwam om te nemen.

Ik lispelde ongehoorde kinderwoorden
maar de laatste lucht vloog de stad in
en niemand kwam om te nemen.

Nee, er was in dit spel geen opzet,

Niemand keek verder dan ik, niemand

verpletterde ons met een grote vuist
tegen het ellendig plaveisel. Niemand.


Anna Enquist
Uit: De tweede helft
De Arbeiderspers 2001

Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Vr Feb 20, 2009 08:29

Geplaatst: 28 feb 2005 12:50 pm

Klein

Leer het me, Herman, ik ben nog zo klein.
Leer me daar vallen, en zonder te huilen,
dwars door de stoep van een wildvreemde stad.

Ook ik moet mijn gezicht vergeten.
Ook ik moet met geen vorm en geen gewicht
het diep in van een ander land.

Ook ik moet met geen oor de gond aftasten,
moet met geen hand de bron vastpakken
die jij nu al maanden de hoogte in steekt,

die jij nu al maanden hier op laat borrelen
onder mijn tafel, hier drukt tegen mijn mond.
Leer het me, Herman, ik ben nog zo klein.

Leonard Nolens
uit: Nieuw Wereldtijdschrift, 1997 dubbelnummer 5/6

Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Vr Feb 20, 2009 08:30

Geplaatst: 01 mrt 2005 09:22 pm

Nacht

Je lag te slapen in mijn hoofd
alsof je nooit meer zou verdwijnen.
Ik liet je de duinen zien, het water.
Ik moest je genezen van de dood.

Ik wist dat ik sliep maar kon praten
en zeggen dat de zon het nog deed
en ook alle mensen. Maar de woorden
verdwaalden in mijn hoofd en ik zweeg.

Ik wist dat je sliep, maar dit slapen
was zo vreemd en zo ongewoon
dat ik al schrok voor ik ontwaakte
en je weer opsloot in mijn droom.

Johanna Kruit
uit: Nieuw Wereldtijdschrift, 1997 dubbelnummer 5/6

Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Vr Feb 20, 2009 08:30

Geplaatst: 03 mrt 2005 11:06 am

Kaart van een Grieks eiland

Herman, ik had je een kaart willen schrijven,
zo'n lullige ansicht, voorzien van een grap
over, nouja, je weet wel waarover

maar ik hoorde dat je al dood was
voor ik een grap had gevonden.

Ik leef nog, ons gesprek is niet af, maar
ik leef deze laatste dagen gebogen, over woorden
die ik doorstreep, weer opschrijf.

Waar hadden we het over, waar
waren we gebleven, zonder de dood te verwachten
schrijf je geen poëzie, daar waren we
het hartroerend over eens,

poëzie was geluk, het geluk om een paar woorden
te vinden die even bij elkaar wilden horen
voor de dood ons kwam halen,

een grap, een zorgvuldig verzwegen grap
om de dood, deze doorstrepen en weer opschrijven
zo was poëzie.

Ik zal je nooit meer zien.

Ik leef deze laatste dagen gebogen, voor dat alles
voor dat verlegen lichaam, dat weemoedige hoofd
waarmee je sprak, voor dat alles
levend wordt begraven.

Ik bedoel, ik leefde gebogen over die kaart,
je weet wel, zo'n veel te blauwe zee
zo'n veel te blauwe hemel, happy days in Greece.


Rutger Kopland
uit: Nieuw Wereldtijdschrift, 1997 dubbelnummer 5/6

Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Vr Feb 20, 2009 08:32

Geplaatst: 04 mrt 2005 09:29 pm


Ik ken eigenlijk niet zo veel van de gedichten van Herman de Coninck,
ik heb net op de site er een aantal van gelezen, en er zitten inderdaad een paar hele mooie tussen..."Poezie" vond ik echt prachtig,
en "verlanglijstje ", en "winter" vond ik ook erg mooi.
de rest moet ik nog een paar keer herlezen. Het is niet meteen altijd even toegankelijk volgens mij.

ik heb een paar jaar terug "Taal zonder mij " gelezen, maar daar is me vreemd genoeg meer de mooie manier van (be) schrijven van Kristien Hemmerechts van bijgebleven, en ook wel de persoonlijkheid van Herman de Coninck,
meer dan zijn gedichten blijkbaar.

Ik heb me voorgenomen het snel weer eens te herlezen.
En dan deze keer ook op zijn poezie te letten,

Groetjes,
Wil

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Vr Feb 20, 2009 08:33

Geplaatst: 04 mrt 2005 11:13 pm

"Taal zonder mij" heb ik ook gelezen, Wil, en ik heb er echt van genoten, ook en vooral omdat de dichter me nauw aan het hart lag en ligt (heb het boek nog als samenleesboek genomineerd).
De gedichten van de Coninck zijn echt niet ontoegankelijk, zeker niet als je wat meer van hem leest. Misschien vind je wat van hem in bloemlezingen? Ik hoop het alleszins.

In Vlaanderen was hij de meest gelezen dichter, al resulteerde dat niet in officiële erkenning, wat hem wel pijn heeft gedaan.

Hij was ook subliem in het bespreken van gedichten op een persoonlijke manier (recht uit het hart), zonder al die geleerddoenerij, maar was wel zeer belezen. Ik denk niet dat dat iemand die leemte sinds zijn dood heeft opgevuld (zijn besprekingen zijn uitgegeven o.a. in de flaptekstlezer en nog wat boeken).
Kortom: een dichter het lezen waard!

Groetjes. Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Vr Feb 20, 2009 08:33

Geplaatst: 05 mrt 2005 08:30 am

Wat leuk om te lezen dat je zo enthousiast over hem bent,
maak mij ook enthousiast..ik zal eens op zoek gaan naar een mooie bloemlezing.

Ik bedoelde niet dat hij echt ontoegankelijk is, meer dat ik sommige gedichten echt een paar keer moest lezen,
en dat past niet altijd in meteen in mijn hoofd.

Sinds ik hier vertoef vind ik juist gedichten waar ik even voor moet gaan zitten steeds leuker, omdat als je ze na een paar keer lezen, en soms even laten liggen en dan nog eens voor gaan zitten
uiteindelijk toch mooi vind
dat zo n ontzettende voldoening geeft.

Ook al omdat het vaak dichters zijn waar ik uit mezelf niet meteen naar gezocht van zou hebben omdat ik hun werk niet kende.

Dus dan je wel voor je pleidooi!!!! :)

groetjes,
Wil

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Vr Feb 20, 2009 08:34

Geplaatst: 10 mrt 2005 01:06 pm

dood in Lissabon

wat konden wij doen, beginnen
als alles een einde kon nemen -
een ogenblik, wisten we, maar wanneer
dat wisten we niet, daarom
schreven we toch
en waren alleen

er waren musea, straten en pleinen
wind van de zee, van de verte
je weet wel van angst en verlangen
van wachten, van ooit

stel je dan voor hoe verloren
we liepen, altijd uitkomend
bij de rivier, we vroegen ons af
wie de lichten ontstak op de brug,
wie de vrachtwagens nieuwe
opschriften gaf en waarvandaan
al het stof in de wereld bleef komen.

Miriam van Hee
uit: Nieuw wereldtijdschrift, 1997 dubbelnummer 5/6

Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Vr Feb 20, 2009 08:35

Geplaatst: 18 apr 2005 10:46 am

Blijkbaar is een boek uitgekomen met een verzameling van de gedichten die naar aanleiding van de dood van Herman de Conick verschenen zijn:

"Hoe wordt je halfopen mond gedicht." bijeengebracht door Steven Gauw (voorwoord van Kristien Hemmerechts), De Arbeiderspers 2002
ISBN 9029500603

meer te vinden op:
http://www.boekenbank.be/publiek/index.cfm?=107695

Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Vr Feb 20, 2009 08:36

Geplaatst: 18 apr 2005 05:39 pm

Dat staat nu zeker op je verlanglijstje denk ik zomaar tiba.

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Vr Feb 20, 2009 08:36

Geplaatst: 18 apr 2005 05:56 pm

Nou, hangt ervan af hoeveel gedichten erin staan. Als ik de meeste al heb, niet.

Groetjes. Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Vr Feb 20, 2009 08:37

Geplaatst: 05 okt 2005 09:40 pm

Watou, 7 september 1997*

Hij had er nog zelf moeten staan, het
het had niet om hem mogen gaan in die
sneeuwwitte tent, die nazomermiddag.

Maar hij was doodgegaan intussen, dus
naar hartelust, in die sneeuwwitte tent
op een wei naast de laatste bramen,
draaiden wij om zijn as: van weggaan, vertrek
lazen wij, van toch nog er zijn, van
hoe onvoorstelbaar dat hij, lazen wij
in die gretige sneeuwwitte tent, van hoe erg
dat hij er nu ineens en niet was meer.

De wereld blijft min één bestaan volop bestaan,
zo is het ook nog eens. We moeten dus in 't echt
maar vrolijk zonder Herman verder gaan.


Anton Korteweg
uit: Poëziekrant 4, jaargang 24, juli-augustus 2000

*Op 22 mei 1997 overleed Herman de Coninck plotseling. Hij zou op 7 september met een aantal collega's hebben voorgedragen in Watou, op de slotdag van de Poëziezomer.

Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Vr Feb 20, 2009 08:37

Geplaatst: 03 jun 2007 09:47 pm

Omdat HDC 10 jaar geleden overleed, dit item even naar boven gebracht.

Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Vr Feb 20, 2009 08:38

Geplaatst: 09 aug 2007 11:07 am

Gregoriaans.

Voor Herman De Coninck, 50

Dichter, we moeten praten. Het is toch
februari, de maand waarin ik ben verwekt,
waarin jij bent geboren? En Antwerpen,
dat slaapt en in een vrouwelijke schoot
zijn kinderen en dronkaards draagt,
draagt ook ons beiden. Dichters zijn wij,
en de gelegenheid schept ons.
Zeg mij dan
of dit alles is, of dit onze muziek
moet zijn, dit dichterslatijn over de dood
van niemand en van iedereen, Herman-
en als ik luister naar de Amerikalei
en een sirene hoor zingen over ons hart
en niet weet wat het is: zeg het mij dan.

' Wachten tot je vijftigste.
Dan krijg je dit soort gedicht.'

Dichters zijn wij, die een andere man
in onze gregoriaanse spiegel aanzien
en hem scheren.
De telefoon wacht
op zijn meubel. Regen vult de winternacht,
wind rukt aan een raam dat open moet,
bedaart, gaat liggen, zwijgt, zwijgt en voedt
de stilte. En de stilte is bij ons,
en de stilte is ons.

Dichters zijn wij,
baarlijke engelen, de hemelen mengend
door onze herinnering, en de hel, de hel
door een halve eeuw.

Pratend met onszelf
denk ik: het ga je verdomme goed.

Benno Barnard
uit ' De schipbeukeling'
uitg. Atlas, 1996

Leni

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Vr Feb 20, 2009 08:40

De meeste gedichten zijn bij de betreffende dichters geplaatst

Dettie

mira
Berichten: 616
Lid geworden op: Za Feb 07, 2009 20:10

Berichtdoor mira » Do Apr 30, 2009 21:56

Tiba plaatste dit in 2005



Klein

Leer het me, Herman, ik ben nog zo klein.
Leer me daar vallen, en zonder te huilen,
dwars door de stoep van een wildvreemde stad.

Ook ik moet mijn gezicht vergeten.
Ook ik moet met geen vorm en geen gewicht
het diep in van een ander land.

Ook ik moet met geen oor de gond aftasten,
moet met geen hand de bron vastpakken
die jij nu al maanden de hoogte in steekt,

die jij nu al maanden hier op laat borrelen
onder mijn tafel, hier drukt tegen mijn mond.
Leer het me, Herman, ik ben nog zo klein.

Leonard Nolens
uit: Nieuw Wereldtijdschrift, 1997 dubbelnummer 5/6

Tiba.
[/quote]

Leonard Nolens, niet de minste dichter, schreef dit n.a.v. de dood van Herman De Coninck, niet de minste dichter.

Dit gedicht gaat over de dood, de plotse, onverwachte, de dood van een dichter-vriend.
Inspirerend was hij, 'bron'.
Kan die andere dichter daar iets van leren?
Hij zoekt, hij vraagt.
'Klein' is het woord dat rest.

mira


Terug naar “Thema's in de poëzie”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 19 gasten