Geplaatst: 27 jun 2006 04:38 pm
Jammer, jammer dat ik het de laatste tijd zo superdruk had!!!
Ik zag dan maar ook 1 match van het WK: Nederland- Portugal (of Portugal- Nederland?).
Daarbij zap ik regelmatig van een Vlaamse naar een Nederlandse zender.
"Een gevallen engel" zei men in Vlaanderen toen Ronaldo het veld verliet. Is dat niet poëtisch?
Er was de geniale flits van Maniche, de dribbel van Percy, de lat van Cocu, de ontgoocheling van Van der Sar op het eind... zoveel meer dat ik vergeten ben. Een heel gamma van emoties daaromtrent. Ja, voetbal is vaak poëzie. Als ik wat meer tijd had gehad, zou ik er een column over geschreven hebben... Toch dit berichtje.
Groetjes. Tiba.
Gedichten over voetbal
Geplaatst: 27 jun 2006 04:54 pm
Gedichten van Henk Spaan over voetbal:
http://www.nieuwamsterdam.nl/?s1=169&s2=&cntID=301
Groetjes. Tiba.
Gedichten van Henk Spaan over voetbal:
http://www.nieuwamsterdam.nl/?s1=169&s2=&cntID=301
Groetjes. Tiba.
Geplaatst: 27 jun 2006 05:11 pm
Ja Wil, er was de laatste tijd heel wat werk.
Tegen dat die column ooit zou geschreven raken is het al oud nieuws!
Toch nog even deze link over Henk Spaan en de combinatie poëzie-voetbal bij Meander:
http://meander.italics.net/interviews/i ... p?txt=1935
Inderdaad, Anna Enquist is ook zo'n fan, zag ik in een reportage op TV.
Groetjes. Tiba.
Ja Wil, er was de laatste tijd heel wat werk.
Tegen dat die column ooit zou geschreven raken is het al oud nieuws!
Toch nog even deze link over Henk Spaan en de combinatie poëzie-voetbal bij Meander:
http://meander.italics.net/interviews/i ... p?txt=1935
Inderdaad, Anna Enquist is ook zo'n fan, zag ik in een reportage op TV.
Groetjes. Tiba.
Geplaatst: 31 jul 2006 09:16 pm
Piet Keizer 1973
Sombere tijd zwarte dagen
een glimp van licht zo nu en dan
als op het voetbalveld
jij met je lome genialiteit
je van een verdediger bevrijdt
Ach die na ons komen
nooit zullen ze weten
waarvan we droomden.
Remco Campert
uit: Remco Campert. Dichter,
De Bezige Bij, Amsterdam 1995
Prachtig toch!
Tiba.
Piet Keizer 1973
Sombere tijd zwarte dagen
een glimp van licht zo nu en dan
als op het voetbalveld
jij met je lome genialiteit
je van een verdediger bevrijdt
Ach die na ons komen
nooit zullen ze weten
waarvan we droomden.
Remco Campert
uit: Remco Campert. Dichter,
De Bezige Bij, Amsterdam 1995
Ach die na ons komen
nooit zullen ze weten
waarvan we droomden.
Prachtig toch!
Tiba.
Geplaatst: 08 aug 2006 01:01 pm
Vaders interland
Mijn vader heeft het voetballen uitgevonden -
de televisie kan er nog van leren -
maar ze luisteren nooit.
En wat erger is: de andere landen spelen vals.
Pas als Nederland heeft gewonnen
zegt vader dat het mooi en eerlijk was.
Ik vind het zoenen leuk, al kussen ze
alleen spelers van de eigen ploeg.
Of kun je maar maximaal met zijn elven vrijen?
Ted van Lieshout
uit: Van, Als & Och,
Leopold, Amsterdam 1995
Tiba.
Vaders interland
Mijn vader heeft het voetballen uitgevonden -
de televisie kan er nog van leren -
maar ze luisteren nooit.
En wat erger is: de andere landen spelen vals.
Pas als Nederland heeft gewonnen
zegt vader dat het mooi en eerlijk was.
Ik vind het zoenen leuk, al kussen ze
alleen spelers van de eigen ploeg.
Of kun je maar maximaal met zijn elven vrijen?
Ted van Lieshout
uit: Van, Als & Och,
Leopold, Amsterdam 1995
Tiba.
Geplaatst: 10 aug 2006 12:28 pm
arme tiba, wat reageer ik weinig op al je werk.
ik zal proberen m'n leven te beteren.
Dit vind ik een leuk stukje!
valt me nog mee dat niet gemeld wordt dat de scheidsrechter partijdig is! :wink:
Dettie
arme tiba, wat reageer ik weinig op al je werk.
ik zal proberen m'n leven te beteren.
En wat erger is: de andere landen spelen vals.
Pas als Nederland heeft gewonnen
zegt vader dat het mooi en eerlijk was.
Dit vind ik een leuk stukje!
valt me nog mee dat niet gemeld wordt dat de scheidsrechter partijdig is! :wink:
Dettie
Geplaatst: 10 aug 2006 08:42 pm
Een voetbalwedstrijd
niet die prachtig opgezette
aanval uitlopend op een
flitsend rechtverend moment,
doch het jongetje op een
stukje weide achter de
toeschouwers zijn eigen
wedstrijd spelend, de hond
tussen de naamloze ruggen
snuffelend langs de brakke
grond, de gescheurde
vertrappelde kaartjes in het
uitgekamde gras
en daarboven
de keiharde winterlucht: slechts
hier en daar wat gewiek, slechts
nu en dan een zacht geronk
in het gejuich
verdwijnend.
Roland Jooris
Gedichten 1958-1978
Uitgeverij Lotus, Antwerpen, 1978
Tiba.
Een voetbalwedstrijd
niet die prachtig opgezette
aanval uitlopend op een
flitsend rechtverend moment,
doch het jongetje op een
stukje weide achter de
toeschouwers zijn eigen
wedstrijd spelend, de hond
tussen de naamloze ruggen
snuffelend langs de brakke
grond, de gescheurde
vertrappelde kaartjes in het
uitgekamde gras
en daarboven
de keiharde winterlucht: slechts
hier en daar wat gewiek, slechts
nu en dan een zacht geronk
in het gejuich
verdwijnend.
Roland Jooris
Gedichten 1958-1978
Uitgeverij Lotus, Antwerpen, 1978
Tiba.
Geplaatst: 11 aug 2006 10:28 am
Voetbalmatch
Hip Hip Hoe
Hoe
Hoe
Sienjaal!
Knallende voeten
Paarswitte lijnen en roodzwarte
Herauten
Duikt de bal op
Sliert een waaier van zand
Losbrekend patos
Witte wegen: lijnen van spelend licht
Ritmus van de alomvattende wellust
Lopen lopen
Slechts met het éne doel
Half back
en center
Bots!
Terreinwinst
Ekstaze
Op de tribunes
elektriese innerlikheid
Ongeduld
Valt de bijl!...
Aarzelen de spelers?
De grootste vreugd is winnen of sterven
Psyche:
Oprukken oprukken
Marsj van het stormbataljon
Vooruit vooruit
Fatum simfonie
Eén ritme
Saamgedrongen in een hoek
Bliksem die flits
Autosireen
Goal!!!
Paul van Ostaijen
Verzameld Werk
Bert Bakker, Den Haag, 1974
Voetbalmatch
Hip Hip Hoe
Hoe
Hoe
Sienjaal!
Knallende voeten
Paarswitte lijnen en roodzwarte
Herauten
Duikt de bal op
Sliert een waaier van zand
Losbrekend patos
Witte wegen: lijnen van spelend licht
Ritmus van de alomvattende wellust
Lopen lopen
Slechts met het éne doel
Half back
en center
Bots!
Terreinwinst
Ekstaze
Op de tribunes
elektriese innerlikheid
Ongeduld
Valt de bijl!...
Aarzelen de spelers?
De grootste vreugd is winnen of sterven
Psyche:
Oprukken oprukken
Marsj van het stormbataljon
Vooruit vooruit
Fatum simfonie
Eén ritme
Saamgedrongen in een hoek
Bliksem die flits
Autosireen
Goal!!!
Paul van Ostaijen
Verzameld Werk
Bert Bakker, Den Haag, 1974
Geplaatst: 20 aug 2006 01:35 pm
Op een gup
De sportsman, die, 't zij jong of oud,
van voetballen en vissen houdt
dient nooit het gupje te vergeten
dat naast het voetbalveld gezeten
tot steun van zijn geliefde club
voortdurend riep: "Gup Golland, gup!"
Kees, Stip,
Het Grote Beestenfeest, De Beste Trijntje Fops aller tijden,
1996 Ooievaar Amsterdam, achtste druk
irene
Op een gup
De sportsman, die, 't zij jong of oud,
van voetballen en vissen houdt
dient nooit het gupje te vergeten
dat naast het voetbalveld gezeten
tot steun van zijn geliefde club
voortdurend riep: "Gup Golland, gup!"
Kees, Stip,
Het Grote Beestenfeest, De Beste Trijntje Fops aller tijden,
1996 Ooievaar Amsterdam, achtste druk
irene
Geplaatst: 04 sep 2006 03:07 pm
NOOIT MEER MULO K.
Je voetbalde op de stenen van de Wal,
Meestal met geschaafde benen en korst
Van vorige wedstrijden. Je voetbalde
Op een stoppelveld, buiten de stad en
Jatte na afloop knollen. De doelen
Bestonden uit stapels kleren. De bal
Was een aanfluiting van verveld rubber.
En we waren allemaal scheidsrechter.
De beste voetballers van de Wal mochten
Altijd kiezen en kozen mij altijd als
Laatste, als keeper. Moest ik duiken
Dan sprong ik omhoog. Moest ik springen
Dan dook ik gaten in de lucht. Zelden
Had ik de bal klem. Bijna nooit smaakte
Mij het zoet van de overwinning. Gallig
Slikte ik de nederlaag en vloekte schuldig.
En toen was daar de dag, dat mijn vader
Vertelde dat hij me lid had gemaakt
Van de blauwgelen, van de Rooms -
Katholieke Voetbalvereniging MULO.
Erger kon niet, vonden mijn vrienden.
Ik zweeg en trok trots het blauwgele
Voetbaltenue aan. Vanaf nu zou alles
Anders worden, dat wist ik zeker.
De tweedehands voetbalschoenen
Pasten precies. Stralend fietste ik
Naar het hobbelige veld, waar later
De Gebroeders Van de Kerkhof hun
Eerste triomfen zouden vieren. Scoren
Wilde ik, corners nemen en pienanties.
Gejuich in de oren en applaus, kortom
Met Uiterste Leeuwemoed Opwaarts.
Van jou maak ik de Witte Panter van
MULO K, zei de sjofel geklede trainer.
Hij trok aan mijn blonde haren en wees
Naar het doel. Ik haalde mijn schouders
Op en staarde naar de blauwe lucht.
Klein en nietig stond ik tussen de palen.
Een leren bal knalde tegen mijn buik.
Naar adem happend, neerwaarts.
De trainer, schold me uit en vloekte,
Terwijl het doelpunten regende. Ik
Rilde van woede toen ik werd
Uitgelachen, na een vergeefse snoekduik
Waarbij ik met mijn hoofd tegen de
Doelpaal terechtkwam. Met een blauwe
Bult op mijn kop en pijn op mijn borst
Liep ik met de fiets in de hand naar huis.
Dat noppen slijten op de straatstenen
Besefte ik toen niet. In de kapsalon
Van mijn vader trok ik krassen in de
Vloer. Hij duwde me naar het magazijn
En haalde uit. Nooit meer MULO K,
Dacht ik, toen ik me omkleedde en
Kwaad kleren en schoenen in een hoek
Smeet. Nooit meer MULO K.
Hans van de Waarsenburg,
ongepubliceerd,
gelegenheidsgedicht.
MULO: Met Uiterste Leeuwemoed Opwaarts is een, nog steeds bestaande, amateurvoetbalvereniging in mijn woonplaats.
irene
NOOIT MEER MULO K.
Je voetbalde op de stenen van de Wal,
Meestal met geschaafde benen en korst
Van vorige wedstrijden. Je voetbalde
Op een stoppelveld, buiten de stad en
Jatte na afloop knollen. De doelen
Bestonden uit stapels kleren. De bal
Was een aanfluiting van verveld rubber.
En we waren allemaal scheidsrechter.
De beste voetballers van de Wal mochten
Altijd kiezen en kozen mij altijd als
Laatste, als keeper. Moest ik duiken
Dan sprong ik omhoog. Moest ik springen
Dan dook ik gaten in de lucht. Zelden
Had ik de bal klem. Bijna nooit smaakte
Mij het zoet van de overwinning. Gallig
Slikte ik de nederlaag en vloekte schuldig.
En toen was daar de dag, dat mijn vader
Vertelde dat hij me lid had gemaakt
Van de blauwgelen, van de Rooms -
Katholieke Voetbalvereniging MULO.
Erger kon niet, vonden mijn vrienden.
Ik zweeg en trok trots het blauwgele
Voetbaltenue aan. Vanaf nu zou alles
Anders worden, dat wist ik zeker.
De tweedehands voetbalschoenen
Pasten precies. Stralend fietste ik
Naar het hobbelige veld, waar later
De Gebroeders Van de Kerkhof hun
Eerste triomfen zouden vieren. Scoren
Wilde ik, corners nemen en pienanties.
Gejuich in de oren en applaus, kortom
Met Uiterste Leeuwemoed Opwaarts.
Van jou maak ik de Witte Panter van
MULO K, zei de sjofel geklede trainer.
Hij trok aan mijn blonde haren en wees
Naar het doel. Ik haalde mijn schouders
Op en staarde naar de blauwe lucht.
Klein en nietig stond ik tussen de palen.
Een leren bal knalde tegen mijn buik.
Naar adem happend, neerwaarts.
De trainer, schold me uit en vloekte,
Terwijl het doelpunten regende. Ik
Rilde van woede toen ik werd
Uitgelachen, na een vergeefse snoekduik
Waarbij ik met mijn hoofd tegen de
Doelpaal terechtkwam. Met een blauwe
Bult op mijn kop en pijn op mijn borst
Liep ik met de fiets in de hand naar huis.
Dat noppen slijten op de straatstenen
Besefte ik toen niet. In de kapsalon
Van mijn vader trok ik krassen in de
Vloer. Hij duwde me naar het magazijn
En haalde uit. Nooit meer MULO K,
Dacht ik, toen ik me omkleedde en
Kwaad kleren en schoenen in een hoek
Smeet. Nooit meer MULO K.
Hans van de Waarsenburg,
ongepubliceerd,
gelegenheidsgedicht.
MULO: Met Uiterste Leeuwemoed Opwaarts is een, nog steeds bestaande, amateurvoetbalvereniging in mijn woonplaats.
irene
Terug naar “Thema's in de poëzie”
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 7 gasten