Gedichten over honden

[Dettie]

Geplaatst: 25 dec 2005 06:32 pm


Door een onderbreking in het forum is dit item dat Mieke had ingevoerd, verdwenen (slechts z e v e n weken zijn weggeveegd).
Ik probeer dit even weer op te nemen, Mieke.

Groetjes. Tiba.

[Dettie]

Geplaatst: 27 dec 2005 05:30 pm Onderwerp: Reageer met quote Bewerk/Verwijder dit bericht Meld post Verwijder dit bericht Bekijk het IP van deze gebruiker
Onderstaand gedicht heb ik geschreven voor mijn hond Radja

Radja

Met jouw ogen die mooi mogen
Kijken naar die gekke mensen
Wat zij toch allemaal gebaren

Soms herken je ze
En ga jij naar ze gedragen
Lopen als zij lopen
Dralen als zij aarzelen

Wakker in de mand
Grommend van genot
Stretchend in de ochtendstond.

Blaf jij om zij te onthalen
Of geef je niet af
Door hen de angst in te jagen.

Geniet je van je honds bestaan
Wij kunnen enkel gissen
En zullen heel veel missen

Jou ook, ooit.
Liever nooit


Wil je zien hoe hij er uit ziet? www.somersbvba.be onder rubriek WIE

Jan S

[Dettie]

Geplaatst: 27 dec 2005 05:40 pm

Gevoelvol gedicht, Jan.
Radja ziet er een heel lieve hond uit. Ik veronderstel dat zijn baasje erbij staat? Zo kennen we je ook. Heel leuk!

Groetjes. Tiba.

[Dettie]

Geplaatst: 28 dec 2005 08:32 pm Onderwerp: Reageer met quote Bewerk/Verwijder dit bericht Meld post Verwijder dit bericht Bekijk het IP van deze gebruiker
Twee honden Floortje

Onze hond is van de dood gestorven.
Ze moest een spuitje voor de slaap,
een tweede tegen het ontwaken.

Mam huilt en legt een bloem op haar lijk;
beslissen om iemand te laten gaan, dood,
is een soort van schuld, al is een hond

niemand. Nu hoeft ze nooit meer om te vallen
of hijgen zonder reden, of weten dat ouwe
honden sjokken moeten zonder stok.

Twee honden Birgiet

De dood is me schrikken. Ik raak er
niet aan gewend. Nu is de dochter van
onze hond die dood is, dood: het bloeden

wou niet stoppen. In haar plaats loopt
onverschillig de poes achter mam aan
die door moet. Nee, ze leert niet hoe

te blaffen. Stil streelt haar staart
langs moeders benen, een soort van trotse
troost. Triomferen is katten niet vreemd.

Ted van Lieshout
uit: Van, Als & Och,
Leopold 1995

Tiba.

Deze teruggevonden in het archief .
Groetjes. Tiba.

[Dettie]

Geplaatst: 29 dec 2005 05:40 pm

Zoals een hond

Zoals een hond, verdrinkend,
in zijn redders handen bijt,
bijt mijn gevoel de reddende gedachte,
dat deze nood voorbijgaat en dat zulke nachten
eenmaal weer zullen blusschen in de tijd.

Het eerst verdronkene is de verwachting,
de hoop zieltoogt. Maar de herinnering
vecht het hardnekkigst. Lieveling!

M. Vasalis
uit: Dier-bare Poëzie, Gedichten over dieren,
Anton van Wilderode en Fil de Ridder, Orion 1971

Tiba.