Andrella

Gedichten op thema
Jos
Berichten: 5
Lid geworden op: Do Mar 23, 2017 15:31

Andrella

Berichtdoor Jos » Ma Jul 09, 2018 10:09

Andrella

Boven zijn stropdas staat de ambtenarenmond
voor alles open en de pruik is niet
van zijn hoofd weg te slaan: Andy geniet

van alles wat er leeft en beeft. Maar van
de nukken van een Yoko Ono heeft
hij niet terug. Die mix van Factory
en Rudolph Steiner luidt een nieuwe tijd

in waar in New York niet naar wordt gestreefd.

Beuys

Ook Joseph Beuys moet er niet veel van hebben.
Als ik hem tref op het station van Brühl,
luistert hij hoofdschuddend naar wat ik zeg,

terwijl hij in één hand de schroeven weegt
waarmee hij net de wereld heeft gelegd.
“Alles is kunst, allicht,” gromt de sjamaan

van Düsseldorf, “elk mens is kunstenaar.
Maar deze vrouw? Ik weet het niet, maak haar
dan maar president van Amerika.”

Licht

En “Nederland,” zegt hij, “had vroeger licht
zoals het nergens anders voorkomt, maar
dat is door polderij verloren. Nu

is Nederland gewoon een evenknie
van onze regio.” Het licht is er,

zeg, Midden-Europees, het onbepaald
soort licht waarin je Duitse broden haalt.

Niet iets wat Yoko zenuwachtig maakt.

Van achter de schoorsteen

Geen groene pruik. De ochtend strijkt in vol
ornaat voorbij. Andrella, op het dak,

kijkt uit over een jungle van antennes
en schoorstenen die roken in de zon.

Beneden, op de straat, lopen de jongens,
de handen in de zak: de nieuwe tijd

is aangebroken, die zoals altijd
de oude tijd is. Grijnzend rammelen

ze met een handvol muntjes voor de jukebox.
Ze gooien er twee in, voor Blue Suede Shoes

en Tutti Frutti, maar voordat die spelen,
zijn ze al weer verdwenen, echt ze barsten

van energie en creativiteit.
Andy voelt het tot heel diep in zijn buik.

De ochtend strijkt voorbij. Geen groene pruik.

Terug naar “Thema's in de poëzie”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 1 gast