Remco Campert (ja)

Van Remco Campert t/m Jan Ducheyne
Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Za Jan 31, 2009 11:34

Geplaatst: 15 dec 2008 10:28 am

Ha dankjewel leni. De uitgiftedatum kan ik dan zelf wel vinden.

en gevonden...

1969 'Betere tijden' (gedichten). Motion.

1970 'Betere tijden' (gedichten). De Bezige Bij. Bevat tevens de in 1969 bij Motion verschenen gelijknamige bundel.

Ik hou dan 1970 aan omdat je meldt dat het een uitgave van de Bezige Bij is.

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Za Jan 31, 2009 11:34

Koud

Winter nadert.
Ik voel het aan de lucht
en aan de woorden, die ik schrijf.
Alles wordt klaarder: de straat
is tot aan zijn eind te zien. De woorden
hebben geen eind.

Ik ben dichter
bij de waarheid in december
dan in juli. Ik ben dichter
bij gratie van de kalender, lijkt het
soms wel. Toch, de woorden niet, de steden
nemen hun eind.

Als er ergens,
zomer en winter, maar een ster
brandde, die een fel wit licht gaf.
Ik zeg een ster, maar het
mag alles zijn. Als het maar brandt en
woorden warmte geeft.

Maar ik geloof
niet, en 's winters nog minder, aan
zo'n ster. In woorden moet ik geloven.
Maar wie kan dat? Ik ben
een stem, stervend en koud, vol
winterse woorden.

Remco Campert
Uit: Berchtensgaden, De bezige bij, Amsterdam 1953

mira

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Za Jan 31, 2009 11:35

Geplaatst: 05 jan 2009 05:48 am

Prachtig gedicht. En dat het al in 1953 verscheen, wekt verwondering bij mij omdat het eerder "aanvoelt" als iets van een dichter die zijn eigen einde ziet en voelt naderen. Al goed dat dàt nog niet het geval is. Ik hoop dat hij nog heeeeeeeeeeeeeeeeeel veel jaren zal schrijven.

Jan S

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Za Jan 31, 2009 11:36

Geplaatst: 05 jan 2009 10:29 am

Ik heb dit altijd een prachtig gedicht gevonden.
Overigens ben ik er zeker van dat ik dat ooit geplaatst heb.

Ik heb het ook bij de wintergedichten geplaatst, Mira.

Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Za Jan 31, 2009 11:37

Geplaatst: 05 jan 2009 12:11 pm

tiba schreef:Ik heb dit altijd een prachtig gedicht gevonden.
Overigens ben ik er zeker van dat ik dat ooit geplaatst heb.


Ja ik kan me ook herinneren dat we het over dit gedicht gehad hebben, ik zal eens zoeken tiba.

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Za Jan 31, 2009 11:37

Geplaatst: 05 jan 2009 06:02 pm

Jan S schreef:Prachtig gedicht. En dat het al in 1953 verscheen, wekt verwondering bij mij omdat het eerder "aanvoelt" als iets van een dichter die zijn eigen einde ziet en voelt naderen. Al goed dat dàt nog niet het geval is. Ik hoop dat hij nog heeeeeeeeeeeeeeeeeel veel jaren zal schrijven.

Jan S


Dit gaat wel niet over fysiek ouder worden, al doorgrond ik het gedicht niet helemaal.
Ik ken het ook al sinds 'eeuwen', en was verwonderd het niet (meer) op leestafel te vinden.
Dit lijkt me een worsteling van de dichter te zijn met het dichten zelf.

Het wintert en alles wordt klaarder, je ziet de straat tot het einde, maar woorden hebben geen einde.
De winterse kou in december brengt hem dichter bij de waarheid.

De verzuchting : een ster, zomer of winter,
'als het maar brandt en woorden warmte geeft.

Ach, wellicht is dit gedicht al honderden malen besproken, waar begin ik aan?

Misschien voelt iemand die wat meer onderlegd is, zich geroepen om hier zinniger dingen over te zeggen.
Maar zeg nou zelf:



Als er ergens,
zomer en winter, maar een ster
brandde, die een fel wit licht gaf.
Ik zeg een ster, maar het
mag alles zijn. Als het maar brandt en
woorden warmte geeft.


dit is toch van alle tijden.

Gelukkig de dichter die dit heeft verwoord.

Mijn complimenten!

mira

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Za Jan 31, 2009 11:38

Geplaatst: 10 jan 2009 10:17 pm

Oh dit gedicht vind ik zo prachtig.
ik kan me de discussie ook nog goed herinneren.

Groetjes
Willeke

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Za Jan 31, 2009 11:38

Geplaatst: 19 jan 2009 12:17 pm


Winter nadert.
Ik voel het aan de lucht
en aan de woorden, die ik schrijf.


Zó een gedicht kunnen beginnen is al een gave.
Het is doodsimpel, maar het bevat al veel: de toon is gezet.

Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Za Jan 31, 2009 11:39

Geplaatst: 19 jan 2009 12:28 pm

Ik ben dichter
bij de waarheid in december
dan in juli.



En ik vind deze woorden zo mooi. Daar moet ik nog wel eens aan denken gewoon in het dagelijks leven.

Wil

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Za Jan 31, 2009 11:41

Geplaatst: 19 jan 2009 05:01 pm

En wat zeggen jullie van de eindverzen?
Toch ook prachtig!

Ik ben
een stem, stervend en koud, vol
winterse woorden.



Tegelijk een terugkeer naar het uitgangspunt in v. 1, winter, een mooie ringcompositie.
Ik weet eigenlijk niet wat ik de mooiste regels vind.

mira

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Za Jan 31, 2009 11:41

Geplaatst: 19 jan 2009 05:16 pm

Ook mooi, ook mooi,

Zullen we het er maar op houden dat het een prachtig gedicht is.

Wil

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Za Jan 31, 2009 11:42

Geplaatst: 19 jan 2009 06:38 pm

Zonder twijfel. :)

mira

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Za Jan 31, 2009 11:42

Geplaatst: 19 jan 2009 10:38 pm

yep!
:)
Jan S

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Za Jan 31, 2009 11:43

Geplaatst: 24 jan 2009 10:46 pm

nacht

Wereld van aarde,
alle lichten uit.

Slapend lichaam van grond,
geurige lieve mandarijn,

hangend aan je gedroomde takje
in de nachtgaard.

Regen in juli,
liefde in woorden.

Je lichaam slaapt
als de schim van jonge bomen.



Remco Campert
Uit: Alle bundels gedichten.
De Bezige Bij, 1967

mira

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Do Feb 19, 2009 15:02

Iemand stelt de vraag

1

Het was een geweldig feest
er stierven drie mensen
een van ouderdom
een door alcohol
een omdat hij vocht met de slang

O maar er werd gezongen
gedanst en gedronken!
De pijp ging rond en de pruim
oude verhalen werden nieuw
opa´s stonden in hoog aanzien
die zeiden dat het zo altijd was geweest
en altijd zo zou blijven
en de kinderen bleven erbij
tot ze niet meer konden.
O maar er werd gedanst
en gevrijd bij het leven
een dag een nacht en een dag!

Tot het zout op was
de kruiken leeg
en de schelpen door de kroegbaas
weer afgepakt
toen wankelden ze lachend de berghelling op
sliepen hun roes uit in het gras
een nacht en een lange dag

Terwijl ze sliepen
reden
beladen met het werk van hun handen
in kratten en balen verpakt
in bewaakte colonnes
de vrachtwagens naar de stad

de stad van de banken en de congressen
de stad van de krotten en open riolen
de stad van de mooie dames met chauffeur
de stad van de hoeren voor een knaak
de stad waar iedereen verdient het zout in de pap
iedereen die een vinger in de pap heeft
de stad waar ze altijd van droomden
de stad die ze nooit zouden zien.

2

Verzet begint niet met grote woorden
maar met kleine daden

zoals storm met zacht geritsel in de tuin
of de kat die de kolder in z´n kop krijgt

zoals brede rivieren
met een kleine bron
verscholen in het woud

zoals een vuurzee
met dezelfde lucifer
die de sigaret aansteekt

zoals liefde met een blik
een aanraking iets dat je opvalt in een stem

jezelf een vraag stellen
daarmee begint verzet

en dan die vraag aan een ander stellen.

3

iemand weigert de schelp
iemand houdt op met dansen
iemand smijt de kroegbaas de kruik in ´t gezicht
iemand zegt opa de pest met je oude verhalen
iemand wil het alfabet leren

iemand pakt de opzichter z´n zweep af
iemand steelt een geweer
iemand zegt dit is mijn grond
iemand staat zijn dochter niet af aan de landheer
iemand antwoordt niet met twee woorden

iemand houdt zijn graan verborgen
iemand viert geen feest als de vrachtwagens komen
iemand spuugt op de grond als hij de soldaten ziet
iemand snijdt de banden door
iemand verschuilt zich in het woud

iemand droomt niet meer
iemand richt zich op
iemand is voor altijd wakker
iemand stelt de vraag
iemand verzet zich

en dan nog iemand
en nog iemand
en nog.


Remco Campert
uit Betere tijden
De Bezige Bij Amsterdam 1970

Dit is het hele gedicht waarvan al een fragment op het forum staat.

Dettie

Alles staat op de site
http://www.poezie-leestafel.info/remco-campert

--

Librije
Berichten: 197
Lid geworden op: Zo Mar 01, 2009 07:16
Locatie: Zeeuws-Vlaanderen
Contact:

Berichtdoor Librije » Zo Mar 01, 2009 07:58

In de bieb geleend:

Tijd duurt maar één mens lang (een filmportret van Campert op DVD-video) en Nieuwe herinneringen (alle gedichten uit deze bundel voorgelezen door Campert zelf op CD). Samen als luisterboek verschenen.

Aanbevolen!

mira
Berichten: 616
Lid geworden op: Za Feb 07, 2009 20:10

Berichtdoor mira » Zo Mar 01, 2009 11:53

Moet wel mooi zijn!

mira

Librije
Berichten: 197
Lid geworden op: Zo Mar 01, 2009 07:16
Locatie: Zeeuws-Vlaanderen
Contact:

Berichtdoor Librije » Wo Apr 22, 2009 05:49

De oplossing van Raad de dichter ook maar hierheen verplaatst:

Boerin in Iviers

Elke dag nog praat ze
met zijn grafsteen
op het kleine kerkhof aan de overkant
uitzicht over het dal
met het dunne riviertje
glinsterend als een spinnendraad in het Noord-Franse licht

sinds hij dood is
doet ze minder aan de tuin
eens haar trots

ze kreeg er nog een prijs voor
de senator kwam er voor over
helemaal uit Parijs
waar hij een appartement had
en een vriendin
het was vlak voor de verkiezingen
die hij won

de koeien zijn verkocht
de tractor staat te roesten in het hoge gras
het erf is netjes aan kant
en er is nog hout voor één winter

Remco Campert in: Nieuwe herinneringen: gedichten.
Amsterdam, Bezige Bij, 2007.


Die laatste zin: er is nog hout voor één winter doet mij denken aan Dimitri Verhulst - Mevrouw Verona daalt de heuvel af. (Campert en Verhulst kennen elkaar goed van o.a. Literaire lente in Gent).

Librije

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Di Apr 28, 2009 13:04

En ook dit gedicht staat nu op de site

http://www.poezie-leestafel.info/remco-campert

--

Cyra
Berichten: 87
Lid geworden op: Zo Feb 08, 2009 17:05

Berichtdoor Cyra » Vr Jul 24, 2009 07:27

Dichters in Bremen

Niet afgeleid door hun haar
of gebrek eraan, kledij
tics, de wrat op hun kin
door excessief gebaar
of plankstijve angst voor de zaal
hoorde ik in de wagen van Radio Bremen
waar roken zulässig was
de dichters eerst goed

door de techniek steeds bijgesteld
ontdaan van ruis en microfoongezang
bereikt hun stem een puurheid
door henzelf nooit gehoord
en waarnaar ze bleven verlangen
in hun meest ontheven dromen


Remco Campert


Uit: Nieuwe Herinneringen
De Bezige Bij 2007

WilV
Berichten: 38
Lid geworden op: Zo Feb 15, 2009 23:40

Berichtdoor WilV » Vr Jul 24, 2009 18:40

Mooie laatste regels.

Leuk dat je van van hem plaatst Cyra. Volgens mij vier Campert dit weekend zijn 80 ste verjaardag.

Groetjes
Willeke

Molly
Berichten: 129
Lid geworden op: Ma Aug 03, 2009 19:59
Locatie: Utrecht

Berichtdoor Molly » Wo Aug 05, 2009 19:22

Remco Campert gebruikt veel stijlen
en verschillende onderwerpen en emoties
in zijn gedichten en die diversiteit spreekt mij wel aan.
De gedichten "Iemand stelt een vraag" en "Lamento" vind ik minder,
want die herhaling is mij een beetje teveel,
maar in het algemeen ben ik wel liefhebber van zijn werk.

Molly
~ Het is een kunst om de zee in een glas te vangen ~

(naar: Italo Calvino)

tiba
Berichten: 585
Lid geworden op: Za Feb 07, 2009 00:58

Berichtdoor tiba » Wo Aug 05, 2009 20:29

O, lamento vind ik juist prachtig!

Tiba.

Molly
Berichten: 129
Lid geworden op: Ma Aug 03, 2009 19:59
Locatie: Utrecht

Berichtdoor Molly » Wo Aug 05, 2009 20:32

Gelukkig zijn alle smaken verschillend, Tiba!
maar misschien moet ik nog veel leren,
dus daarom vraag ik je: Wat maakt "Lamento" zo prachtig voor jou?

Molly
~ Het is een kunst om de zee in een glas te vangen ~



(naar: Italo Calvino)

mira
Berichten: 616
Lid geworden op: Za Feb 07, 2009 20:10

Berichtdoor mira » Wo Aug 05, 2009 20:56

Geplaatst: 25 nov 2007 03:57 pm
Onderwerp: mooiste gedicht van Remco Campert volgens Leni

Dit gedicht staat op mijn lijstje van 10 mooiste gedichten op de tweede plaats:

Lamento

Hier nu langs het lange diepe water
dat ik dacht ik dacht dat je altijd maar
dat je altijd maar

hier nu langs het lange diepe water
waar achter oeverriet achter oeverriet de zon
dat ik dacht dat je altijd maar altijd

dat altijd maar je ogen je ogen en de lucht
altijd maar je ogen en de lucht
altijd maar rimpelend in het water rimpelend

dat altijd in levende stilte
dat ik altijd zou leven in levende stilte
dat je altijd maar dat wuivend oeverriet altijd maar

langs het lange diepe water dat altijd maar je huid
dat altijd maar in de middag je huid
altijd maar in de zomer in de middag je huid

dat altijd maar je ogen zouden breken
dat altijd van geluk je ogen zouden breken
altijd maar in de roerloze middag

langs het lange diepe water dat ik dacht
dat ik dacht dat je altijd maar
dat ik dacht dat geluk altijd maar

dat altijd maar het licht roerloos in de middag
dat altijd maar het middaglicht je okeren schouder
je okeren schouder altijd maar in het middaglicht

dat altijd maar je kreet hangend
altijd maar je vogelkreet hangend
in de middag in de zomer in de lucht

dat altijd maar de levende lucht dat altijd maar
altijd maar het rimpelend water de middag je huid
ik dacht dat alles altijd maar ik dacht dat nooit

hier nu langs het lange diepe water dat nooit
ik dacht dat altijd dat nooit dat je nooit
dat nooit vorst dat geen ijs ooit het water

hier nu langs het lange diepe water dacht ik nooit
dat sneeuw ooit de cipres dacht ik nooit
dat sneeuw nooit de cipres dat je nooit meer

Remco Campert
uit 'Rechterschoenen' 1992
De Bezige Bij Amsterdam


Dit gedicht is zo'n hartekreet, zonder sentimenteel te worden.
Dit gedicht tast grenzen af, niet van de taal, maar ik weet momenteel niet hoe ik dat zou benoemen. Het probeert uitdrukking te geven aan iets wat nauwelijks benoembaar is. De dichter 'formuleert', herformuleert, voegt iets toe, gebruikt minimale woorden, het wordt een litanie, een prachtige, pijnlijke, verdovende, schrijnende litanie.
Ieder woord staat er op zijn plaats, het is een meedogenlooos, meeslepend, ongelooflijk pijnlijk mooi gedicht.

mira


Terug naar “Gedichten C-D”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 15 gasten