Hans Dingemanse (ja via Librije)

Van Remco Campert t/m Jan Ducheyne
Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Hans Dingemanse (ja via Librije)

Berichtdoor Dettie » Vr Mei 22, 2009 22:04

Leestafel heeft toestemming (via Librije) van Hans Dingemanse om gedichten van hem te plaatsen.

Librije zal ons daarin voorzien.

Bedankt Librije!

Zie ook http://www.poezie-leestafel.info/hans-dingemanse

Dettie
Laatst gewijzigd door Dettie op Ma Jul 13, 2009 15:58, 1 keer totaal gewijzigd.

Librije
Berichten: 197
Lid geworden op: Zo Mar 01, 2009 07:16
Locatie: Zeeuws-Vlaanderen
Contact:

Berichtdoor Librije » Za Mei 23, 2009 05:12

Slik bij Kats

Rand van de wereld. Stervenskoud.
Achter de lege haven waar een on-

zichtbare hand de hele dag een slijptol
gaande houdt, begint het strand.

Het hek piept schuin omhoog in zijn
scharnieren. Schapen en plevieren

maken zich weg. De tijd wordt lang
en dun. Melancholie is niets dan bij

laag tij droogvallend verdriet. Geen
toegang tot het slik: kwetsbaar gebied.


© Hans Dingemanse

(Voor dit gedicht de Jacob van Maerlant Poëzieprijs - 2006)

Librije
Berichten: 197
Lid geworden op: Zo Mar 01, 2009 07:16
Locatie: Zeeuws-Vlaanderen
Contact:

Berichtdoor Librije » Za Mei 23, 2009 05:17

Saenredam

Ik zie hem in gedachten lopen
op zijn zelf getekende plavuizen
tussen de zandstenen pilaren
van zorgvuldig aangemaakte verf.

Elke lijn heeft hij precies berekend.
Zijn plattegrond telt duizend
priegelige maten, die met elkaar
het geheimzinnig perspectief bewaren

van zijn schilderij. Hij ziet ook mij -
dat kàn onder een dak dat zelfs
de hemel kan ontsluiten. Ziet mij
en weet: niet nodig dat ik sterf,

het is hier lichter dan daarbuiten.


© Hans Dingemanse

(Voor dit gedicht de VU-Podium Poëzieprijs - 2007)

Librije
Berichten: 197
Lid geworden op: Zo Mar 01, 2009 07:16
Locatie: Zeeuws-Vlaanderen
Contact:

Berichtdoor Librije » Za Mei 23, 2009 05:22

Beschrijving van haar oor

Vorm van ons onderwerp: De rand
van boven scherp, maar zacht,
van onder glooiend als een strand.
Daartussen bergland, slechts bewandelbaar
voor vingers die bekend zijn met
de onvoorspelbaarheid van het terrein. Het
geheel ligt prettig in de hand.

Kleur: Niet te beschrijven,
maar het effect gevoelt men
aan den lijve.

Oppervlak: Van verregaande aaibaarheid.
Wat bovenaan nog huid heet,
heet hier meer velletje, naar dat men
nadert tot het rijmwoord lelletje.
De gladheid lijkt veroorzaakt
door zeer kleine haartjes,
uitsluitend zichtbaar bij
voldoende zonlicht van opzij.

Vindplaats: Veelal halfverscholen
tussen lokken, schuchter kindje
achter rokken.

Doel: Als van alle oren:
voornamelijk gericht op horen,
horen voorlezen vooral
met name een gedicht
inzonderheid door hem.

Zie ook:
'Beschrijving van zijn stem'

© Hans Dingemanse

(Voor dit gedicht de VU-Podium Poëzieprijs - 2002)

Librije
Berichten: 197
Lid geworden op: Zo Mar 01, 2009 07:16
Locatie: Zeeuws-Vlaanderen
Contact:

Berichtdoor Librije » Za Mei 23, 2009 05:28

We vonden het huis VI

We zochten geen huis

maar een deur om door binnen
te gaan, een haardvuur een leeslamp
een tafel met drinkglas en brood

een venster om mijmerend voor
te staan, een veilige ruit tussen
dagblad en al wat ons lief was

een deur die zich achter ons sloot


© Hans Dingemanse.

PieterD
Berichten: 505
Lid geworden op: Zo Feb 15, 2009 10:15
Locatie: Den Bosch

Berichtdoor PieterD » Za Mei 23, 2009 07:16

Het zijn mooie gedichten, Librije, maar onderstaande strofe begrijp ik niet goed. Wie helpt me?


een venster om mijmerend voor
te staan, een veilige ruit tussen
dagblad en al wat ons lief was


Pieter

Librije
Berichten: 197
Lid geworden op: Zo Mar 01, 2009 07:16
Locatie: Zeeuws-Vlaanderen
Contact:

Berichtdoor Librije » Za Mei 23, 2009 07:27

Mijn idee is:

dagblad staat voor de buitenwereld, voor de harde werkelijkheid van alle dag.

het venster vormt een afscherming van deze buitenwereld, waarachter je je veilig kunt wanen met de dingen die je lief zijn en kunt dromen.

Librije.

tiba
Berichten: 585
Lid geworden op: Za Feb 07, 2009 00:58

Berichtdoor tiba » Za Mei 23, 2009 09:38

Leuk dat je ons met deze dichter laat kennismaken, Librije

Moet de gedichten nog een aantal keren lezen

Tiba

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Za Mei 23, 2009 11:34

We vonden het huis VI

We zochten geen huis

maar een deur om door binnen
te gaan, een haardvuur een leeslamp
een tafel met drinkglas en brood

een venster om mijmerend voor
te staan, een veilige ruit tussen
dagblad en al wat ons lief was

een deur die zich achter ons sloot

© Hans Dingemanse.

Ze vonden het huis zegt de titel, ze zochten niet een specifiek huis maar eerder een ruimte met een deur en een raam die hen zou beschermen voor al het akeligs wat je bijv. in een dagblad leest.
De deur en het raam vormen de buffer. Aan de ene kant het haardvuur, leeslamp, eten, drinken en al wat hun lief was. Aan de andere kant de harde buitenwereld.

Eigenlijk wat Librije al zegt. (lees dat nu pas, sorry)

Dettie

mira
Berichten: 616
Lid geworden op: Za Feb 07, 2009 20:10

Berichtdoor mira » Za Mei 23, 2009 13:00

Mooie aanwinst, deze dichter!

mira

PieterD
Berichten: 505
Lid geworden op: Zo Feb 15, 2009 10:15
Locatie: Den Bosch

Berichtdoor PieterD » Za Mei 23, 2009 19:36

Librije schreef:Mijn idee is:

dagblad staat voor de buitenwereld, voor de harde werkelijkheid van alle dag.

het venster vormt een afscherming van deze buitenwereld, waarachter je je veilig kunt wanen met de dingen die je lief zijn en kunt dromen.

Librije.


Bedankt, Librije!

mira
Berichten: 616
Lid geworden op: Za Feb 07, 2009 20:10

Berichtdoor mira » Za Mei 23, 2009 20:25

Eventjes een vraag voor de Nederlanders: is Saenredam een plaatsnaam, een naam van een persoon (lijkt me niet waarschijnlijk), of en gefingeerde naam?

mira

Librije
Berichten: 197
Lid geworden op: Zo Mar 01, 2009 07:16
Locatie: Zeeuws-Vlaanderen
Contact:

Berichtdoor Librije » Zo Mei 24, 2009 05:04

Pieter Saenredam was een van Nederlands meest bekende 17e eeuwse architectuurschilders. Hij schilderde veel kerkinterieurs.

Zie : http://www.20eeuwennederland.nl/themas/ ... /1860.html

Plaatjes van zijn werk hier: http://www.wga.hu/frames-e.html?/html/s/saenreda/

Dit gedicht gaat m.i. ook over een kerkinterieur.

Goed dat je er even naar vroeg Mira. Deze toelichting is denk ik voor het begrijpen van het gedicht heel nuttig.

Librije.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Zo Mei 24, 2009 08:53

Bedankt Librije,

Dit soort informatie vind ik altijd erg interessant.
Zelf dacht ik eerst aan het plaatsje Zaandam :oops: maar begreep niets van het gedicht totdat jij met deze informatie kwam.

Ik denk ook dat het over een kerkinterieur gaat, vooral door;

dat kàn onder een dak dat zelfs
de hemel kan ontsluiten.


Dettie

mira
Berichten: 616
Lid geworden op: Za Feb 07, 2009 20:10

Berichtdoor mira » Zo Mei 24, 2009 13:03

Ook bedankt Librije, ik zal later de gedichten grondiger lezen, nu even geen tijd.

mira

mira
Berichten: 616
Lid geworden op: Za Feb 07, 2009 20:10

Berichtdoor mira » Zo Jul 05, 2009 00:25

Slik bij Kats

Rand van de wereld. Stervenskoud.
Achter de lege haven waar een on-

zichtbare hand de hele dag een slijptol
gaande houdt, begint het strand.

Het hek piept schuin omhoog in zijn
scharnieren. Schapen en plevieren

maken zich weg. De tijd wordt lang
en dun. Melancholie is niets dan bij

laag tij droogvallend verdriet. Geen
toegang tot het slik: kwetsbaar gebied.

© Hans Dingemanse


Dit gedicht is geworteld in de Nederlandse grond, het Nederlandse landschap, alleszins een markant deel ervan.
Een mini-universum: haven, strand, schapen en plevieren, en slik.
De dichter weet het prachtig weer te geven.
Het is er niemandsland, rand van de wereld.
En 'stervenskoud', wat een mooi woord in al zijn barheid.

Want bar is het land, schapen en plevieren vluchten weg bij bij het piepend opengaan van het hek.

Een hek dus, en desolaatheid van het landschap, van de dichter.
Melancholie.
Het slik, tja, daar staat een bord:verboden toegang. Want kwetsbaar.

Het gedicht is wellicht ook te lezen als één grote metafoor: de kwetsbaarheid van de mens, misschien ook wel van de wereld.
Het overstijgt ruim de Nederlandse polder.

mira

PieterD
Berichten: 505
Lid geworden op: Zo Feb 15, 2009 10:15
Locatie: Den Bosch

Berichtdoor PieterD » Ma Jul 06, 2009 06:59

Mooie beschouwing, Mira!

"Melancholie is niets dan bij laag tij droogvallend verdriet". Om over na te denken.

Pieter

mira
Berichten: 616
Lid geworden op: Za Feb 07, 2009 20:10

Berichtdoor mira » Ma Jul 06, 2009 11:06

Dankje, Pieter.

Over die versregel moet ik ook nog nadenken.
Ik vind het alleszins een prachtige regel.

mira

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Jul 06, 2009 14:28

Ja Mira, heel mooie beschouwing, je kan het altijd wel mooi 'zeggen' vind ik.

'stervenskoud' is bij ons een vrij gewone uitdrukking maar in dit gedicht is het woord wel heel mooi gebruikt.

Dettie

mira
Berichten: 616
Lid geworden op: Za Feb 07, 2009 20:10

Berichtdoor mira » Ma Jul 06, 2009 20:34

Dettie zegt:

'stervenskoud' is bij ons een vrij gewone uitdrukking maar in dit gedicht is het woord wel heel mooi gebruikt.


En ik die dacht dat het een neologisme was, een nieuw woord bedacht door de dichter!
Zo zie je maar!
Het komt hier inderdaad prachtig tot zijn recht.

mira

mira
Berichten: 616
Lid geworden op: Za Feb 07, 2009 20:10

Berichtdoor mira » Za Jul 11, 2009 22:21

Pieter zegt:

Melancholie is niets dan bij laag tij droogvallend verdriet". Om over na te denken.

Pieter


Ik probeer dit beeld te interpreteren.
Verdriet is een sterkere emotie dan melancholie.
Melancholie is een gevoel dat overblijft, 'wanneer de zee zich teruggetrokken heeft bij laag tij', maar wat er overblijft is slik(ke), een kaal, dor, kwetsbaar landschap.
En zo desolaat.

mira

PieterD
Berichten: 505
Lid geworden op: Zo Feb 15, 2009 10:15
Locatie: Den Bosch

Berichtdoor PieterD » Zo Jul 12, 2009 06:58

mira schreef:Pieter zegt:

Melancholie is niets dan bij laag tij droogvallend verdriet". Om over na te denken.

Pieter


Ik probeer dit beeld te interpreteren.
Verdriet is een sterkere emotie dan melancholie.
Melancholie is een gevoel dat overblijft, 'wanneer de zee zich teruggetrokken heeft bij laag tij', maar wat er overblijft is slik(ke), een kaal, dor, kwetsbaar landschap.
En zo desolaat.

mira


Bedankt, Mira En je zou ook nog kunnen toevoegen dat melancholie altijd blijft (het onderliggende) en dat verdriet wel eens verdwijnt maar toch ook steeds weer terugkomt.
Pieter

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Jul 13, 2009 15:59

De gedichten van Hans Dingemanse zijn nu ook op de site te vinden, zie

http://www.poezie-leestafel.info/hans-dingemanse

Dettie

Molly
Berichten: 129
Lid geworden op: Ma Aug 03, 2009 19:59
Locatie: Utrecht

Berichtdoor Molly » Do Aug 06, 2009 10:07

Ik ben nog maar weinig in Zeeland geweest,
maar ik zou nu wel naar Kats willen om te proeven
wat Dingemanse daar ervaren heeft.
Wat een prachtige uitdrukkingen gebruikt hij!
Alleen technisch gezien begrijp ik hem niet goed.
Hoe bepaalt hij het wit tussen de regels,
en de zinsafbreking?
Kijkt hij misschien meer naar de vorm
van het geheel, om alles wat beter uit te laten komen?

Molly
~ Het is een kunst om de zee in een glas te vangen ~

(naar: Italo Calvino)

Librije
Berichten: 197
Lid geworden op: Zo Mar 01, 2009 07:16
Locatie: Zeeuws-Vlaanderen
Contact:

Berichtdoor Librije » Vr Feb 12, 2010 16:36

Tot de 100 beste gedichten uit de Turing Nationale Gedichtenwedstrijd behoort er ook een van Hans Dingemanse (pg. 36).

Niemand anders

Dwars door het douchegeruis hoor ik bestek
dat op de tafel wordt gelegd, zij is in huis

de stilte zegt dat zij de krant gevonden heeft
dan weer geluid: de kamerdeur, het kraken

van de trap, nog even en de deurkruk zal twee
maal bewegen, zodat ik weet dat zij daar is

en niemand anders, straks komt ze binnen en
dan ziet ze mij, niets is zo spannend als elkaar

gewend te raken.

Hans Dingemanse


(in: Zoals een haan een ei legt. Augustus 2009).

Librije.
Hetzelfde zien
Maar het zò zien
Zoals niemand het zag
(J.A. Deelder - Euforismen
Bezige Bij, 1991)


Terug naar “Gedichten C-D”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 5 gasten