Charles Ducal (nee)

Van Remco Campert t/m Jan Ducheyne
Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Charles Ducal (nee)

Berichtdoor Dettie » Di Feb 03, 2009 17:06

Er kunnen niet méér gedichten van Charles Ducal geplaatst worden

Enkele gedichten van hem staan op de site, zie

http://www.poezie-leestafel.info/charles-ducal

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Di Feb 03, 2009 17:07

Geplaatst: 01 nov 2007 06:13 am

Charles Ducal dichter van de maand november 2007

Hopelijk kunnen jullie zijn gedichten net zo waarderen als ik.

zie http://www.poezie-leestafel.info/charles-ducal

Dettie

Met dank aan leni voor het regelen van de toestemming.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Di Feb 03, 2009 17:08

Geplaatst: 01 nov 2007 11:55 pm

Gedichten om vaker te lezen, met prachtige dingen erin, dit bijvoorbeeld:

Er is geen poëzie in een te helder leven,
in zuivere spiegels is geen gat
waardoor men in de afgrond stapt
en in het woord valt, woest en ledig.


Vooral de laatste regel is prachtig.

Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Di Feb 03, 2009 17:08

Geplaatst: 03 nov 2007 12:29 pm

Ik vind zijn gedichten een ontluisterende schoonheid bezitten.Charles Ducal werd in Vlaanderen bij het verschijnen van 'Het huwelijk' onmiddellijk vergeleken met Elsschot. Daar heeft de poëzie wel veel van..maar het is raadselachtiger..minder direct ..poëzie om veel te lezen ..alhoewel je er niet vrolijker om wordt dat niet..maar iets beter begrijpen is ook een vreugde vind ik.(beetje flauw woord 'vreugde' maar vind geen beter ..)

leni

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Di Feb 03, 2009 17:09

Geplaatst: 04 nov 2007 07:55 am

Dit kan ik alleen maar bijtreden Leni. In inkt gewassen, het enige bundel dat ik tot nu toe van hem heb, lees ik ook graag verschillende malen. Ik ben blij dat hij de eerste HDC prijs toegewezen kreeg.

Jan S

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Di Feb 03, 2009 17:17

Geplaatst: 05 nov 2007 01:22 am

Leni schreef:
Charles Ducal werd in Vlaanderen bij het verschijnen van 'Het huwelijk' onmiddellijk vergeleken met Elsschot


Jan S schreef:
In inkt gewassen, het enige bundel dat ik tot nu toe van hem heb, lees ik ook graag verschillende malen.


Bij het lezen van het gedicht "het gezin" moest ik inderdaad ook aan het gedicht van Elsschot denken. Enkele gedichten uit "het huwelijk" ken ik enkel uit bloemlezingen, die uit "In inkt gewassen" (nog) helemaal niet.
Nu dus de bundels "De hertog en ik" en "Moedertaal" gekregen :D , het vergt wel enige tijd om die grondig te lezen.

Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Di Feb 03, 2009 17:18

Geplaatst: 05 nov 2007 05:48 am

Veel leesplezier Tiba. Ik hoor (lees) graag jouw commentaar op die bundels.

Jan S

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Di Feb 03, 2009 17:19

Geplaatst: 05 nov 2007 11:21 am

Impasse

Zo vond de vrouw haar man, de dichter:
gehurkt in het bad, het hoofd geklemd
tussen de knieën, alleen met zichzelf,
het oude vlees, de verschrompelde stichter

van haar geluk. Zij zag hoe gebogen,
hoe naakt en menselijk buiten de taal.
De warmte wolkte, vrede zong uit de kraan.
Dit, dacht zij, kon hij dit maar verwoorden...

Hij zag haar niet, rook zijn zweet,
keek naar zijn lid in het stijgende water.
Het water was heter dan hij kon verdragen.
Hij haatte. De vrouw had hij lief.

© Charles Ducal
uit: Moedertaal
Uitgeverij Atlas, 1994

Fascinerend gedicht vind ik dit.
Eerst het beeldende:
de man,
de dichter,
de verschrompelde stichter
van haar geluk

ineengedoken in bad.
De vrouw die hem aanschouwt en wenst dat hij wat zij ziet kan verwoorden.
En dan de fascinerende eindregel
Hij haatte. De vrouw had hij lief.

Van een ongelooflijke schoonheid inderdaad.

Dettie
die het altijd zo moeilijk vindt om te zeggen wát haar nu precies zo raakt.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Di Feb 03, 2009 17:21

Geplaatst: 05 nov 2007 11:40 am

tiba schreef:
Bij het lezen van het gedicht "het gezin" moest ik inderdaad ook aan het gedicht van Elsschot denken.



Het gedicht 'het huwelijk' van Elsschot vind ik wel veel grimmiger dan het gedicht 'Het gezin' van Charles Ducal.


Toen hij bespeurde hoe de nevel van de tijd
in d'ogen van zijn vrouw de vonken uit kwam doven,
haar wangen had verweerd, haar voorhoofd had doorkloven
toen wendde hij zich af en vrat zich op van spijt.

Hij vloekte en ging te keer en trok zich bij de baard
en mat haar met de blik, maar kon niet meer begeren,
hij zag de grootse zonde in duivelsplicht verkeren
en hoe zij tot hem opkeek als een stervend paard.


Willem Elsschot

Haar lichaam heeft niets mee te delen

tenzij: dat zij met elkaar een tafel delen
zonder brekend glas en zonder gif.


Chales Ducal.

Bij Elsschot wordt zijn vrouw totaal tot niets gereduceerd.

Charles Ducal houdt het bij... Haar lichaam heeft niets mee te delen.

De overeenkomst is er natuurlijk wel.
In beide gedichten wordt verwezen naar het 'uit de weg ruimen' van de vrouw. Maar Charles Ducal verwoordt het met minder venijnig.
Bij Elschott druipt het gif van zijn pen, bij wijze van spreken.

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Di Feb 03, 2009 17:21

Geplaatst: 05 nov 2007 01:00 pm

Volledig akkoord Dettie.
Voor zover ik weet zijn er niet zoveel gedichten die een huwelijk/gezin op deze manier beschrijven.

Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Di Feb 03, 2009 17:22

Geplaatst: 13 nov 2007 03:11 pm

Wat een prachtige gedichten, Dettie, dat jij, Tiba en Leni dit weer voor elkaar gekregen hebben, fantastisch. Er is een nadeel: zijn gedichten zijn zo direct en goed te begrijpen dat er bijna niet over te discussiëren valt.
Bij dat gedicht over dat kindje in de put ging ik door de grond. Dichters en hun lezers hebben veel te verduren.

Nog een vraag aan jou Dettie over Andermans Veren op Radio 2:
Heb jij een automatische reclameterminator in je radio zitten? :D

Pieter

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Di Feb 03, 2009 17:23

Geplaatst: 13 nov 2007 03:56 pm

Erfenis

Ik ben van je lichaam, ik ben je zo kwijt.
Ik weet niet of wij elkaar ooit omarmden.
Je sloeg, je was het bevel van een ander.
Ik heb van jouw handen geen enkel bewijs.

Soms ruik ik je schort , maar zonder geheim,
De stengheid van zeep en opgelegd voedsel.
Wij waren met zeven, wij deelden de moeder
opdat geen van ons ooit de liefste zou zijn.

Ik ben van je lichaam, ik ben het vergeten.
Ik oefen mijn mond in ‘lieveling’ en ‘schat’.
Naast mij ligt een vrouw, even boos, even teder,
even ver van mij af.

© Charles Ducal
Uit: Moedertaal
Uitgeverij Atlas 1994


ik zie dit nu pas,

Wat een mooie gedichten, ik kan er niet teveel tegelijk van lezen, maar deze spong er bij de eerste keer lezen uit.
Wat een treffende beeldende taal!

Wil

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Di Feb 03, 2009 17:23

Geplaatst: 13 nov 2007 03:59 pm

Impasse is inderdaad prachtig Dettie,
Ook hier van die beeldende taal.

Vrolijk is het niet allemaal, maar wel érg mooi!

Wil

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Di Feb 03, 2009 17:24

Geplaatst: 13 nov 2007 06:30 pm

Pieter schreef:
Er is een nadeel: zijn gedichten zijn zo direct en goed te begrijpen dat er bijna niet over te discussiëren valt.



Dat kan ik niet met je eens zijn Pieter, ze lijken eenvoudig maar zijn het niet.

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Di Feb 03, 2009 17:25

Geplaatst: 13 nov 2007 07:53 pm

Dettie schreef:
Pieter schreef: Er is een nadeel: zijn gedichten zijn zo direct en goed te begrijpen dat er bijna niet over te discussiëren valt.


Dat kan ik niet met je eens zijn Pieter, ze lijken eenvoudig maar zijn het niet.

Dettie


Ha, Dettie, da's leuk! Het is net het spelletje: "Ïk zie, ik zie, wat jij niet ziet!" In dit geval: Wat zie jij. dat ik niet begrijp?

(klinkt misschien een beeje hooghartig maar is natuurlijk niet zo bedoeld)

Pieter

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Di Feb 03, 2009 17:25

Geplaatst: 20 nov 2007 07:52 pm Onderwerp: Reageer met quote Bewerk/Verwijder dit bericht Meld post Verwijder dit bericht Bekijk het IP van deze gebruiker
Net nog weer even zitten grasduinen in deze gedichten...ze worden steeds mooier hoe vaker je ze leest.
Bij mij moeten gedichten vaak ook even bezinken, of heb ik even tijd nodig om te wennen aan de taal of aan de stijl,

maar deze gedichten hebben wat..er zitten meerdere lagen onder, en het is misschien vooral ook de sfeer van de gedichten in combinatie met de mooie beeldende taal die ze zo bijzonder maakt.

Nog eentje dus..



Geluk

Omdat ik geen honger, geen dorst lijd,
een huis heb, een baan, een voorbeeldig gezin,
duizend boeken, van Sade tot Grimm,
gezondheid, een trouwe maîtresse, veel tijd

voor kunst en liefde of wat daarop lijkt,
de wereld kan zien, mijn tuin cultiveren,
duizend gedichten opnieuw kan proberen
een God te zijn in het diepste geheim,

daarom is het dat ik mijn nagels bijt
in een kamer die niet wordt gelucht,
weerloos geworpen in zo veel geluk
dat ik slechts aan mijzelf nog lijd.

© Charles Ducal
uit: Het huwelijk
Atlas Amsterdam/Antwerpen 1987


Wil

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Di Feb 03, 2009 17:26

Geplaatst: 22 nov 2007 12:14 pm

Poëtica

Er is geen poëzie in een te helder leven.
Op het behang is altijd een plek
die wacht op het vocht. Een vuile bek
zoekt in de laden naar onzegbaarheden.

Alles wat toonbaar is moet overschreven,
ieder gedicht gewassen in inkt
die blind van de moerassen zingt,
waarvan men ziende niets kan weten.

Er is geen poëzie in een te helder leven,
in zuivere spiegels is geen gat
waardoor men in de afgrond stapt
en in het woord valt, woest en ledig.

© Charles Ducal
uit: In inkt gewassen
Uitgeverij Atlas, 2006

Pieter schreef:
Er is een nadeel: zijn gedichten zijn zo direct en goed te begrijpen dat er bijna niet over te discussiëren valt.



Pieter kan jij mij dit gedicht dan uitleggen?
Ik snap het namelijk niet goed.

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Di Feb 03, 2009 17:27

Geplaatst: 22 nov 2007 02:21 pm

T is wel mooi vind ik,
maar ik heb er meer een gevoel over dan dat ik het onder woorden kan brengen,
dus ik ben ook benieuwd naar meer uitleg.

Groetjes
Wil

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Di Feb 03, 2009 17:28

Geplaatst: 22 nov 2007 06:28 pm

Dettie schreef:

Poëtica

Er is geen poëzie in een te helder leven.
Op het behang is altijd een plek
die wacht op het vocht. Een vuile bek
zoekt in de laden naar onzegbaarheden.

Alles wat toonbaar is moet overschreven,
ieder gedicht gewassen in inkt
die blind van de moerassen zingt,
waarvan men ziende niets kan weten.

Er is geen poëzie in een te helder leven,
in zuivere spiegels is geen gat
waardoor men in de afgrond stapt
en in het woord valt, woest en ledig.

© Charles Ducal
uit: In inkt gewassen
Uitgeverij Atlas, 2006

Pieter schreef:
Er is een nadeel: zijn gedichten zijn zo direct en goed te begrijpen dat er bijna niet over te discussiëren valt.


Pieter kan jij mij dit gedicht dan uitleggen?
Ik snap het namelijk niet goed.

Dettie


Erg leuk dat je deze vraag aan mij stelt en ik ben erg vereerd, Dettie.
Vooral omdat je meteen het moeilijkste van al zijn gedichten hebt
uitgezocht.
daar gaat ie:
Er is geen poëzie in een te helder leven: mensen die het leven duidelijk, vanzelfsprekend vinden, zich dus niets afvragen, niet verwonderd zijn,de zo-is-het-nu-eenmaal-zeggers, kennen geen poëzie, dat lijkt me duidelijk.

Op het behang is altijd wel een plek die wacht op het vocht, Een vuile bek
zoekt in de laden naar onzegbaarheden.

Maar de dichterlijke persoonlijkheid vindt altijd wel iets wat hem niet duidelijk is, de vochtige plek in het behang. Op het eerste gezicht zijn deze plekken moeilijk te verwoorden maar de dichter met zijn vuile bek, bedoeld is dat de dichter niet schroomt ook minder plezierige dingen te zeggen, zoekt in de laden van zijn geest toch woorden die het onzegbare zegbaar maken. (vandaar soms een beetje moeilijk te begrijpen.P)

Alles wat toonbaar is moet overschreven
ieder gedicht gewassen in inkt
die blind van de moerassen zingt
waarvan men ziende niets kan weten.

Een gedicht is de worsteling met woorden die gewassen moeten worden met de inkt uit het moeras van de geest, men moet zich blind maken, d.w.z. naar zijn diepste innerlijk gaan. (vergelijk met de laden in het eerste couplet). Dus steeds proberen de juiste woorden te vinden al zijn die nog zo ontluisterend over hoe we werkelijk zijn (de vuile bek)

Er is geen poëzie in een te helder leven
in zuivere spiegels zit geen gat
waardoor men in de afgrond stapt
en in het woord valt, woest en ledig

Hier weer de vanzelfsprekende mens die in zijn zuivere spiegel alleen maar de buitenkant van zichzelf ziet, hij heeft niet de donkere gedachten uit de afgrond van de dichter, die uiteindelijk in zijn diepste innerlijk slechts woeste ledigheid vindt, c.q. een woestheid (dierlijkheid) zonder zin.
Het is dus een zeer somber gedicht, hij vindt zichzelf wild en leeg.

Die ontluistering van de mens en het leven vind je in bijna al zijn gedichten terug.

Dettie, ik vond deze opdracht eervol en vooral erg plezierig om te doen. Als ik dicht bij de waarheid zit heb ik dat aan jou en Tiba te danken. Zit ik ernaast dan ligt dat helemaal aan mezelf. Knipoog/Wink

Pieter
_________________
"Hoed u voor de literatuur. Gebruik de woorden die het eerst bij je opkomen" J.P. Sartre

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Di Feb 03, 2009 17:29

Geplaatst: 22 nov 2007 06:55 pm

Dankjewel Pieter! Ik moet het nog even allemaal goed lezen maar ben zo enorm druk geweest vandaag. Heel veel mails gehad over van alles en nog wat (wel met Leestafel te maken) en die gelijk beantwoord zodat nu niet meer alles helemaal tot me doordringt.

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Di Feb 03, 2009 17:29

Geplaatst: 29 nov 2007 02:50 pm

Ik ga het eens op de Grada manier proberen

Er is geen poëzie in een te helder leven.
Wat wordt bedoeld met een te helder leven?
Een te schoon leven? Een te makkelijk leven?
Een leven zonder diepgang?

Op het behang is altijd een plek
die wacht op het vocht
.

De zwakke plek? waarom wacht het behang op het vocht?
Is het behang uitgedroogd? Is er een luchtbel onder het behang?
Moet het behang vochtig worden of juist niet? Moet het wat vocht krijgen om niet te barsten?
Waarom het vocht.

Een vuile bek
zoekt in de laden naar onzegbaarheden.

Een vuile bek kan staan voor smerige praat, gevloek, beledigingen.
Waarom zoekt die in de laden naar onzegbaarheden?
Wil die bek nog meer zeggen wat nog nooit gezegd is, nog vuiler? Nog erger?

Alles wat toonbaar is moet overschreven,
alles moet overschreven, alles moet weg? moet anders? ontoonbaar worden?
ieder gedicht gewassen in inkt
die blind van de moerassen zingt,
waarvan men ziende niets kan weten.

moet het gedicht ook ontoonbaar worden, of moet voor een gedicht veel geschreven, veel inkt gebruikt worden?
een gedicht dat blind van moerassen zingt,
blind van de moerassen zingen...
blind nog wel, niets zien maar toch er over zingen
moerassen staan voor drassige ondergrond, kan je in wegzinken, geen vaste grond onder de voeten hebben.
van die moerassen kan je ziende niets weten... je kan het alleen in het duister zien?

Er is geen poëzie in een te helder leven,
in zuivere spiegels is geen gat
waardoor men in de afgrond stapt
en in het woord valt, woest en ledig.


in zuivere spiegels... spiegels zonder beschadiging.
in zuivere spiegels spiegel=je zelf zien, zelfreflectie, weerschijn.
in die spiegels zit geen gat waardoor je in een afgrond trapt en in het woord valt..
woest en ledig. wild, kwaad, boos en leeg.

Uit het bovenstaan trek ik de volgende conclusie.

Er is geen poëzie in een te helder leven staat hier (als eerste regel)voor mij dat de dichter wil zeggen dat mensen door dingen heen moeten zijn gegaan om poëzie te kunnen schrijven. Als je niets doorvoeld hebt, kan je geen poëzie schrijven.

Op het behang is altijd een plek
die wacht op het vocht. Een vuile bek
zoekt in de laden naar onzegbaarheden
.

Kan de dichter hier bedoelen dat er altijd wel mensen zijn die verwachten dat ze gekwetst zullen worden.
En dat er altijd wel mensen zijn die zoeken naar die zwakke plek en hun vuile bek gebruiken om bewust te kwetsen?

Alles wat toonbaar is moet overschreven,
ieder gedicht gewassen in inkt
die blind van de moerassen zingt,
waarvan men ziende niets kan weten
.


Alles wat aantoonbaar waar is moet door de vuile bek onderuit gehaald worden. Oordeel al klaar hebben zonder dat men weet waar men het over heeft. (blind) Begeven zich op terreinen waar ze niets van weten (moeras) zijn ondeskundig, hebben geen ondergrond waar ze hun mening op kunnen staven maar hebben wel hun (vuile) mening klaar


Er is geen poëzie in een te helder leven,
in zuivere spiegels is geen gat
waardoor men in de afgrond stapt
en in het woord valt, woest en ledig.


Hier staat Er is geen poëzie in een te helder leven in een heel ander licht. (Hier staat poëzie voor het niet nodig hebben van poëzie, het leven zelf is al poëzie genoeg.)
Mensen die helder, zuiver, oprecht zijn, ook naar zichzelf kijken, vallen niet in dat gat, die afgrond.
Hebben het niet nodig om anderen onderuit te halen met woorden, woest en ledig. (lege, kwetsende woorden)

Dit is mijn persoonlijke conclusie

Dettie
die benieuwd is naar jullie commentaar hierop.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Di Feb 03, 2009 17:30

Geplaatst: 29 nov 2007 04:40 pm

Dettie toch..je kan het niet laten..ik dacht dat je geen tijd meer von om je met poëzie bezig te houden en nu zie ik hier zo'n boeiende uitleg...?Knap hoor..eens kijken wat Ducal er zelf van vindt....

leni

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Di Feb 03, 2009 17:32

Dettie!

Wat ontzettend leuk dat je dit op deze manier doet! :)
Ik voel me helemaal vereerd.
En wat grappig om mijn manier om zinnen en woorden te bevragen eens door een ander te zien toepassen.

"Aha! Zo doe ik dat dus. Niet eens zo heel slecht, dat vragen doet het wel goed," denk ik zo bij mezelf. :) ;)

Op mijn commentaar is het nog even wachten, vrees ik. Ik zit nog met zoveel andere dichters in mijn hoofd: Jan Baeke (nog steeds), Antjie Krog, Ida Gerhardt, Herman de Coninck en dan wil ik ook nog kijken naar Leo Vroman, en en en ...

Oef, er is zoveel te onderzoeken en te ontdekken. :D

:) Grada

_________________
'Do you think it's a whoozle?'

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Di Feb 03, 2009 17:32

Geplaatst: 30 nov 2007 07:12 am

Dettie, jouw uitleg is knap, misschien wel de juiste en hij komt ook wel gedeeltelijk met die van mij overeen, als je beide goed leest. Maar je hebt mijn uitleg volkomen genegeerd, niet eens even naar verwezen, en dat vind ik jammer. Discussie is toch ook op de ander ingaan.
Overigens, sans rancune,

Pieter
_________________
"Hoed u voor de literatuur. Gebruik de woorden die het eerst bij je opkomen" J.P. Sartre

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Di Feb 03, 2009 17:33

Geplaatst: 30 nov 2007 09:00 am

Ja je hebt gelijk Pieter.
Dat zat ik me zelf ook te bedenken, dat ik nog niet op jou gereageerd had. Sorry.
Ik was zo bezig met Grada's manier van bekijken dat ik vergat op jou te reageren.

Leni ik heb ook eigenlijk geen tijd voor de poëzie, maar net wat ik hier boven schrijf ik wilde Grada's manier van benaderen ook eens uitproberen en dat bevalt goed. Het maakt dat je beter kijkt.

Pieter liet me door zijn uitleg dingen zien waar ik weer verder mee kon.

Dettie


Terug naar “Gedichten C-D”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 10 gasten