Lilian Caessens (ja)

Van Remco Campert t/m Jan Ducheyne
Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Lilian Caessens (ja)

Berichtdoor Dettie » Ma Feb 02, 2009 20:47

We hebben toestemming van Lilian Caessens om meer gedichten van haar te plaatsen

Haar gedichten staan hier op de poezie-leestafelsite

http://www.poezie-leestafel.info/lilian-caessens

Dettie
Laatst gewijzigd door Dettie op Di Feb 10, 2009 17:00, 2 keer totaal gewijzigd.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Feb 02, 2009 20:50

Geplaatst: 22 apr 2008 01:00 pm

Wat een verscheidenheid aan gedichten...historische én de grachten van Amsterdam in het hier en nu op één pagina.

Leuk ook dat ze zo verschillend zijn vind ik.

Dat laatste gedicht vis ik er nu vast even uit. De rest ga ik nog herlezen en kom ik nog op terug.


Niets is onduidelijk
Hier word ik wijzer
hier aan de gracht
aan wie ik geworden ben

er is alleen maar waarheid
en een kijken
naar de sterren rond de straat

blikje hier water daar
eend op de keien
kopzorg langs de rug

het gaat vanzelf
dit eigenaardig hangen, het verstaan
van het grote niets

daarachter in de verte
weet ik mij een vondeling
een die terugkeert, weer verdwijnt.

© Lilian Caessens



Vooral mooi om deze regels

Niets is onduidelijk
Hier word ik wijzer
hier aan de gracht
aan wie ik geworden ben

er is alleen maar waarheid
en een kijken
naar de sterren rond de straat


Omdat ik het herken...dat 's avonds naar de sterren kijken en dan het gevoel hebben dat je het hele leven begrijpt.

Groeten
Willeke

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Feb 02, 2009 20:50

Geplaatst: 22 apr 2008 02:26 pm

De gedichten spreken me ook heel erg aan, Wil.

Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Feb 02, 2009 20:51

Geplaatst: 23 apr 2008 11:23 am

Keerzijde

Ik heb gezworven in verlaten streken
waar niemand ooit een treffend uitzicht had
op losse grond; er dwaalt een kronkelpad
omringd door bergen. Muggen. Bleke beken.

Angstvallig heb ik schimmen nagekeken
in wodanseiken en gevallen blad
op duivels lot. Ik bad. De houten stad
is naamloos voor de mensheid uitgeweken.

Geheimen liggen blootgelegd in dagen
waarin ik steeds, benepen in mijn mond,
de munt proef, die ik op de platte pont
in uitgeput verzet heb meegedragen.

Toen ik de Elyzeese velden vond
werd mij voorgoed mijn vrijheid afgeslagen.

© Lilian Caessens


Dit gedicht verwijst denk ik naar een historische gebeurtenis of een bepaalde periode,
weet jij dat toevallig Tiba?
Of iemand anders natuurlijk.

Groetjes
Willeke

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Feb 02, 2009 20:52

Geplaatst: 24 apr 2008 07:03 pm

WilV schreef:

Keerzijde

© Lilian Caessens

Dit gedicht verwijst denk ik naar een historische gebeurtenis of een bepaalde periode,
weet jij dat toevallig Tiba?
Of iemand anders natuurlijk.

Groetjes
Willeke


Ik dacht eerder aan een innerlijke evolutie van de dichteres, uitgedrukt in natuurbeelden. Dit is alvast een gedicht om verder op in te gaan.
_________________
Geduld, eenvoud en mededogen (Tao).

http://blog.seniorennet.be/mijn_boekenhoekje

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Feb 02, 2009 20:53

Geplaatst: 24 apr 2008 07:10 pm

Dit is er eentje dat mij bijzonder aanspreekt.

Tussen Maas en Rijn

stilstaan en zien
hoe het bloeden van de aarde
in elkaar beweegt

hier voor Romeinen uit
Eburonen
liggen schedels in hun element

waar helmgras in dit slagveld schiet
rijzen mossen in de heide
dwarrelen eigenwijze meisjes naar zuigend moeras

de Rode Beek waarop nu de kinderen schaatsen
is waakzaam dwalend droef
het water heeft inmiddels ruggengraat
en deelt het ijzer uit

© Lilian Caessens


Het is heel lang geleden bij mij dat ik "De bello gallico" (maar dan in het Nederlands) gelezen heb, maar het lijkt mij dat hier een veldslag uit een ver verleden geëvoceerd wordt (aan de hand van de resten die af en toe opduiken, zoals het ijzer uit de Rode Beek. Waar ik wel niet zo direct uitkom, is de derde strofe, over de
dwarrelen eigenwijze meisjes naar zuigend moeras
Zijn dit dezelfde als
waarop nu de kinderen schaatsen


Rutger
_________________
Geduld, eenvoud en mededogen (Tao).

http://blog.seniorennet.be/mijn_boekenhoekje

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Feb 02, 2009 20:54

Geplaatst: 24 apr 2008 07:30 pm

Geheimen liggen blootgelegd in dagen
waarin ik steeds, benepen in mijn mond,
de munt proef, die ik op de platte pont
in uitgeput verzet heb meegedragen.

Toen ik de Elyzeese velden vond
werd mij voorgoed mijn vrijheid afgeslagen.


Ik probeerde deze namiddag te reageren, maar het forum was uitgevallen.
Ik vind het een mooi gedicht, Wil, maar snap er niet veel van.

In bovenstaande strofe moet de munt wel slaan op de munt die men volgens de Griekse mythologie moest betalen aan de veerman, om overgezet te worden in zijn bootje over de rivier de Styx naar de onderwereld. Die munt werd op de tong van de begravene gelegd (zie: benepen in mijn mond, /de munt proef). Als men geen munt had (of niet begraven was) moest men eeuwig als schim blijven zwerven aan deze kant van de rivier (de kant van de bovenwereld, de Styx was de grens tussenbeide).

De Elyzeese velden (Elysion/Elysium) is de vlakte waar de zielen van de gelukzaligen verblijven.

Het verband met het voorgaande, snap ik nog niet.

Tiba.

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Feb 02, 2009 20:56

Geplaatst: 24 apr 2008 07:36 pm

tiba schreef:


Toen ik de Elyzeese velden vond
werd mij voorgoed mijn vrijheid afgeslagen.



In bovenstaande strofe moet de munt wel slaan op de munt die men volgens de Griekse mythologie moest betalen aan de veerman, om overgezet te worden in zijn bootje over de rivier de Styx naar de onderwereld. Die munt werd op de tong van de begravene gelegd (zie: benepen in mijn mond, /de munt proef). Als men geen munt had (of niet begraven was) moest men eeuwig als schim blijven zwerven aan deze kant van de rivier (de kant van de bovenwereld, de Styx was de grens tussenbeide).

De Elyzeese velden (Elysion/Elysium) is de vlakte waar de zielen van de gelukzaligen verblijven.

Het verband met het voorgaande, snap ik nog niet.

Tiba.


Kan mij wel vinden in jouw redenering tiba. Maar die Elyzeese velden spelen mij daar ook een beetje parten. Wordt haar nu de toegang ontzegt, doordat haar vrijheid afgeslagen wordt ? Het voorafgaandelijke zwerven klinkt ook wel wat negatief. Een ziel, die tot eeuwig dolen veroordeeld is ?

Rutger
_________________
Geduld, eenvoud en mededogen (Tao).

http://blog.seniorennet.be/mijn_boekenhoekje

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Feb 02, 2009 20:56

Geplaatst: 24 apr 2008 09:06 pm

Dank je wel voor jullie uitleg,
ik ga het morgen met dit in mijn achterhoofd nog een keer lezen.

ik had hetzelfde als jij Tiba..ik vond het erg mooi maar ik begreep er niet zoveel van.
Maar dit maakt het in ieder geval al wat duidelijker.

Groeten
Willeke

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Feb 02, 2009 20:57

Geplaatst: 15 mei 2008 09:08 am

Geen ander ander mens

Aan het eind van de straat
staat een boom
een boom met bloemen
roze bloesem
hij stond er nooit
nooit eerder
stond er aan het eind
van de straat een boom

er komt geen man om de hoek
geen kind
geen ander mens
geen ander ander mens
die het beeld beweegt
er komt geen man om de hoek
geen zuchtje kind
niet in deze straat
het is stil rondom de boom
die de tijd
aan bloesem gunt
roze bloemen draagt
er komt geen man om de hoek
die het beeld beweegt
geen kind
of enig ander mens

er staat een boom
hij was er nooit
nooit eerder was er een boom
in de tijd
aan het eind van de straat
geen man om de hoek
geen kind
geen ander mens
geen ander ander mens

©: Lilian Caessens

Ik vind dit zo'n prachtig gedicht.

Dettie

Dettie
Berichten: 10694
Lid geworden op: Do Jan 15, 2009 00:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » Ma Feb 02, 2009 20:57

Geplaatst: 15 mei 2008 10:06 am

Hier kan ik niets aan toevoegen, Dettie. Echt een prachtig beeld. Het ontbreken van enig levend menselijk wezen, omkaderd door steeds dezelfde boom, in volle bloesem.

Rutger
_________________
Geduld, eenvoud en mededogen (Tao).

http://blog.seniorennet.be/mijn_boekenhoekje


Terug naar “Gedichten C-D”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 16 gasten